@#$%+;%## kirsten..... Dikke knuf! Hier Vandaag kinderloos, schoonmoeder haalt de Jongens up en neemt ze mee... De buikpijn is weg, nu alleen nog gerommel... Zo maar weer ff slapen...
Tja...was ziekenhuispolicy. (Denk dat het ook met de bescherming van personeel te maken heeft.) Maar weet je...in het heetst van de strijd moet manlief het toch niet wagen om met een camera aan het bed te gaan staan...dan moet hij ook even "afzien" en tussendoor...tja, der zit toch niet constant iemand van het ziekenhuis aan je bed. Tegenwoordig kan je met alle foto-camera's ook filmpjes maken...dus als je begrijpt wat ik bedoel En nee...geslacht is nog steeds niet bekend...Erg hè! Ben potverdikkie al 24 weken! Sommigen weten het bij 13 weken al! :x Ik loop dus met een twijfelgevalletje rond Ja, het is juist zijn/haar moeder...een rasechte koppige stier! (Staat me nog wat te wachten denk ik) Ik wou in het begin zo een "gender-test" bestellen, maar dat werd me door iedereen afgeraden..."ja, is echt zonde van het geld. Je ziet het op de echo toch ook? " Ja ammehoela! Heb ik weer!
heb je nog een mooie echo van 12 weken waarop je kleintje netjes op de rug ligt? Zal ik eens kijken of ik de nub zie en een voorspelling kan doen
Das lief Ik zal straks eens kijken tussen alle echo's thuis. We hebben zowiezo over 3 weken weer een echo, dus dan wagen we weer een poging als frummel koppig kan zijn...kan moeders dat ook
Zo had weer een berg bij te lezen in 3 dagen... Mams: Gefeliciteerd!!! Kirsten: Ik vind het zo ontzettend k#t voor jullie. Heb er gewoon geen woorden voor. Het was jullie zo gegund! Dikke knuffel. Wat knap dat je er zo positief in staat. Jullie tijd komt ook. Het is in ieder geval al bewezen dat het kan. Fijn dat er hier zoveel meiden meedoen en hebben gedaan aan MvM. Echt super! Ik kan daardoor hopelijk ook zwanger worden. Hier vandaag begonnen aan de Primolut. Blehh rotzooi. Weer 7 dagen misselijk. Zo meteen lekker ff zumba en dan slaapdienst in. Gelukkig heb ik een smartphone, dus kan op mn werk af en toe eens komen kijken of er ploppers zijn geplopt. Succes ploppers!
hahaha Nino...Pendelen kan ik niet. Maar heb me tijdens mn vorige zwangerschap in de NUB theorie verdiept..En ik snap de theorie nu... Maar je zou eens kunnen kijken in het pendel forum. Er zijn een heeeeeeeeleboel meiden hier die pendelen (wel aanvraag doen binnen de tijden die zij aangeven).
Ik kon het niet laten... Ben naar huis gereden voor mn cupasoupje zodra de kids naar school waren. Ik kan echt niet zonder mn cupasoupje meer hahaha. Dat is dan mn 2e officiele zwangerschapsverslaving (na de McChicken)
Aaaah nee hè! Nu heb ik opeens ook trek in Mc Chicken!!! En we eten witlof vanaaf... dus zowiezo geen Mac...
Dat klinkt absoluut niet naar! Wij zijn ook niet verdrietig om het verlies van een kindje., want dat was het nog niet., we zijn heel verdrietig om de teleurstelling dat HET (de grote wens) weer niet gelukt is., Dat is eigenlijk het geen waar ik verdrietig om ben., en het idee dat we er misschien weer lang op moeten wachten., en vooral emoties/bang om wat me te wachten staat nu met die pillen., nieuwe baan waar ik me liever niet ziek meld., bla bla., Het is gewoon kut! Maar niet zozeer dat ik echt een kindje ben verloren want zo zie ik het niet. Heb ook niks zien zitten, heb geen harte gezien, dus het is gewoon simpelweg niet gelukt., helaas.., Begin wel weer wat krampjes te krijgen., kan ook wel weer bij de spanning horen., ach we zien het wel. Voor vanavond heeerlijke pannekoeken op het menu en wij komen er wel met zijn tweetjes! Denk ook echt dat we er wel weer iets sterker uitkomen samen., op 1 of andere manier horen deze negatieve dingen bij het sterker maken van je relatie., zo zie ik het maar.., Ben der wel achter dat ik super gek ben op mijn mannetje! En hij ook op mij., we steunen elkaar door dik en dun en houden echt zielsveel van elkaar., en dat merk je op deze momenten meer en meer..,
Kirsten...Achter de wolken schijnt altijd de zon. Je ziet in tijde van verdriet vaak de allermooiste kanten van het leven ineens een stuk duidelijker. Wat al waardevol was, blijkt onmisbaar... Je komt er idd sterker uit samen..Ik weet er alles van Meid, jullie tijd(en jullie kindje) Komt nog wel. Geniet van het samenzijn.
thnx., t komt vast en zeker helemaal goed., we focussen ons nou eerst ff op t herstel van mijn lichaam en op leuke dingen in t leven., heb ineens zin om naar DisneyLandParis te gaan en daar elke achtbaan te pakken., hahaha, tsjah hormonen doen rare dingen! hihi
Nou nu ff rustig aan doen en dit weekend gebruiken om mijn lichaam te herstellen (tenminste ik hoop dat t dit weekend gebeurd) En dan zien we over een paar weekenden wel wat we doen.,
Inderdaad Kirsten... Je relatie wordt zeker sterker met zulke tegenslagen. Dat hebben mijn mannetje en ik ook nu we in de mmm zitten en alle onderzoeken ondergaan en teleurstellingen te verwerken. Ik hoop dat je lichaam snel hersteld en een cyclus oppakt, zodat je niet aan die rommel hoeft. We komen er wel! Het heeft alleen langer de tijd nodig. Tot die tijd moet je alle leuke dingen doen die je wil doen. Dus ga lekker naar Disneyland! Ga m ook meteen op mn to do list schrijven. Enne wij worden gewoon mekaars buddies en hopelijk heel snel hihi
hihi ik hoop t nino.., Vind t ook echt niet niks wat jullie allemaal te voorduren hebben., Ben ook benieuwd wat de gyn volgende week zegt., heb de clomid nog steeds in huis, maar denk dat ik na mijn ongi eerst weer een cyclus zonder moet proberen.., ach ik vraag t m donderdag wel., Neem aan sowieso eerst een ongi afwachten.,
Kirsten: Goed dat jullie dit zo opnemen! Ik wil wel even zeggen dat je hier ook om mag rouwen hoor. Kijk, iedereen verwerkt zo een tegenslag op zn eigen manier. Maar hou er rekening mee dat je over een tijdje hier nog een enorme terugslag van hebben. Ik heb het met mn BBZ ook gehad. Ik heb toen ook nooit een kindje of vruchtje gezien. Na de operatie vond ik het einde van de zwangerschap op zich heel jammer, maar ik had er vrede mee. Denk dat ik op één of andere manier ook wel opgelucht was. De spanning waar je in zit is nu eenmaal niet leuk. Ik heb ook amper gehuild. Liep gewoon rond met het idee van: Tja, jammer...pech gehad...volgende keer beter. Maar meid, wat heb ik 4 maanden na de operatie een klap gehad. Tranen met tuiten! Heb toen echt een aantal dagen in bed gelegen om alleen maar te janken. Ik kon bepaalde familiebezoeken met zwangeren/babies niet aan. Ik hoop van harte dat dit soort 'terugval' bij jou niet van toepassing is. Wat ik alleen wil zeggen is...weet dat je je niet sterker hoeft voor te doen. Vruchtje gezien of niet... je hebt net zo goed een positieve test gehad, je bent ook misselijk geweest, je hebt ook rondgelopen met het idee 'Yes, het is gelukt!'. Onderschat dat niet... Ik weet absoluut niet wat ik me moet voorstellen bij die tabletten, of de werking ervan. Maar hoop dat dit verder een beetje meevalt, en je deze ervaring/situatie samen met je mannetje kan afsluiten en een plekje geven...en het snel weer mag lukken. Met een goede afloop natuurlijk
Dankjewel Tina., Ik rouw ook wel hoor., heb vandaag al een aantal keer flink gejankt., net bij mijn ouders geweest., daar ff goed gekletst, ook met mijn mams (dat is altijd wel heel fijn) en verder ben ik heel positief maar snap ik wel dat we iets kwijt zijn.,. Ik kan inderdaad nog een terugslag krijgen, bedankt voor je waarschuwing, maar voor nu voel ik me wel redelijk met af en toe een traantje., emoties heb je op dit moment niet de baas., beetje een labiel wrak! hihi En ja., ben nog steeds snel misselijk, t vruchtzakje groeit nog, mijn darmen zijn nog opgeblazen, pijnlijke borsten, harde tepels, snel moe, snel buiten adem. Kortom voel me nog giga zwanger., dus dat is zooo raar., mijn lichaam heeft gewoon niet door dat het niet goed zit ofzo., heel bizar. Maar met ups en downs komen we er uiteindelijk wel overheen. thnx iig.,