@ Chivay: de vooruit bij het tijgeren heeft idd voor meer rust gezorgd. Maar ook voor meer: 'Nee, de DVD speler is niet voor jou, speel jij maar fijn met de blokken'. En Feye zelf laten eten zou ik heel graag willen, maar ze propt alles in een keer in haar mond. Dus ik stuur nog een beetje bij. Ze krijgt wel alles in stukken zodat ze flink moet kauwen. Wat betreft ADHD: daar denk ik eigenlijk helemaal niet aan. ADHD is niet alleen druk zijn, maar heeft volgens mij ook te maken met concentratie en nog een aantal andere factoren. we hebben gewoon een lekkere actieve en ondernemende baby.
@ E1982.. Hier is het proppen minder aan het worden ondertussen! Bv een spaggetiesliert in z'n geheel is zo interessant dat je mooi wat tijd rekt haha.. Dus er is nog hoop haha... this hier sinds een maandje ofzo steeds kalmer aan het worden met het eten... Hahahaha ja idd... wij hebben laatst alle cd's op zithoogte al een ander onderkomen gegeven... en zijn nu verder ook flink aan het Oona-proofen Wat je schrijft over Adhd klopt als een bus idd... Als je bij kinderen en volwassenen die adhd hebben terug kijkt op de babytijd zie je vaak al wel dingen... (ook weer heel wisselend per kindje) daar kan ook druk/onrustig/vlug boos bij horen.. maar hoeft zeker niet
pfoe wat een herkenbaar verhaal!! alles wat je schrijft klopt wel zo'n beetje hahaha! wij hebben een lekker actief ondernemend ventje! niet dat hij snel huilt maar hij laat wel goed weten wat hij wel/niet leuk vindt. heel aanwezig, niet alleen willen zijn, vanaf dag een (nadat we hem uit de couveuse hebben gehaald dan) heel veel contact zoeken en hij is erg sociaal! ik vind het pittig maar wel zo leuk. zou niet anders willen al is het soms lastig met slapen want hij is zo druk bezig dat hij ook niet lang en makkelijk slaapt...niet hyperactief overigens maar gewoon actroef zeg ik maar! ik lach me af en toe suf maar zijn ongeduld zit hem ook weleens in de weg...maar hij heeft het van geen vreemde, zijn ouders zijn allebei actieve mensen hahaha!
overigens is adhd een ander verhaal...kinderen met adhd kunnen vaak moeilijk contact maken en je niet makkelijk aankijken ook. en natuurlijk kunnen ze niet zomaar stilzijn. daar kunnen ze niets aandoen. ons kindje is heel druk en actief maar heeft zeker geen adhd. hij maakt heel veel contact, kan ook wel eens geconcentreerd rustig spelen maar over het algemeen is hij gericht op anderen en op wat er om hem heen gebeurt!
Hier ook een heel pittige tante! Toen ze nog maar net geboren was zeiden de artsen in het ziekenhuis al; oh, hier krijg je heel wat mee te stellen hoor! Wat een pit zit er in! En ik dacht nog dat ze dat vast over alle baby's zeiden Maar niets is minder waar; als ze niet snel genoeg aan kon happen (borstvoeding), brullen! En dan zo erg dat ik het even niet hoefde te proberen. En nog steeds is het zo dat ze nijdig wordt als dingen even niet lukken (ze heeft het geduld van mama ). Ze kan geen seconde stil zitten, wilde met een paar maanden al niet meer op schoot want ze had het veel te druk. Nu wil ze alleen op schoot zitten als we op visite zijn (verlegen) of als er een leuk liedje op baby t.v. is Maar wat is ze lief.. Ze geeft kusjes en geeft me 's morgens de mooiste lach die ik ook gezien heb bij het wakker worden. Ik heb me ook wel eens afgevraagd of het ADHD zou kunnen zijn, maar voor nu hou ik het er gewoon op dat ik een super nieuwsgierig en ondernemend prinsesje heb
Haha, ik moet wel lachen om je verhaal, ik had het zelf zo geschreven kunnen hebben Direct na de geboorte maakte dochterlief oogcontact en wilde ze alles zien en beleven. En dat is nog steeds zo, het is een heel intens meisje. Ze geniet overduidelijk van geuren, kleuren, eten, muziek en vooral van mensen. En eventjes alleen in de box is geen optie, tenzij ik daar net nieuwe speeltjes in heb gelegd. Dan hoor je allemaal gilletjes van plezier! Ook het huilen was van begin af aan intens, toen erg lastig maar achteraf vind ik dat niet zo gek. Al die prikkels zijn machtig interessant, maar natuurlijk snel veel te veel! Toen we het inbakeren ontdekten ging het een stuk beter, en nog steeds slaapt ze heel veel. En dat heeft ze ook echt nodig om de dag weer aan te kunnen. Als ze genoeg heeft geslapen is het een heeeeerlijk meisje dat haast niet stopt met lachen. Wat hou ik van mn schat!
yep, hier ook een behoorlijke pittige prinses haha! ze is nog geen 10 weken, maar toen ze 3 weken was, zei de vroedvrouw eens : Ihr habt 'ne Zicke!!! (vertaald: jullie hebben een geit, wat hier een pittige tante is) en dat is t ook, heel vaak gefrustreerd omdat ze iets wil maar nog niet kan, ze was meteen ook al heel druk met haar hoofdje zelf hooghouden en rondkijken. ze zocht ook meteen contact na de geboorte en heeft ons wel een uur aangestaard. slapen ging de eerste weken niet, nu een stuk beter. alleen onderweg niet, de auto gaat nog, maar in de maxitaxi kun je heel veel zien, dus zonde om te slapen! een heerlijk kind, maar wel vermoeiend soms!
intens inderdaad, dat is het juiste woord!! alle emoties zijn heftig: blijheid en verdriet...maar hij lacht zo voluit en alles is interessant en moet onderzocht worden haha! wij zeggen altijd dat hij een typisch grieks temperament heeft (van z'n vader haha!)
Hihi leuk he! Papa is hier ook erg ongeduldig, als iets moet, dan moet het direct. Zo papa, zo dochter. Stil zitten zit er hier ook niet in. Alleen bij de man van de oppas en soms bij opa. En nu ze niet lekker is, hangt ze soms wat bij ons op de bank. Ze is hier altijd in de weer. Ze heeft zelfs een tijdje gehad dat ze geen geduld had om te drinken. Gaf haar dan afgekolfde melk 's avonds voor het slapen gaan in bed, eerder kwam ze niet tot rust.
O ja hoor hier nog zo 1! Ze moét gewoon bezig gehouden worden, als ze het zat is laat ze dat wel merken met een harde gil, en meteen huilen erachteraan. Aankleden is de laatste tijd ook een hel. Mevrouw stribbelt tegen en als ik niet uitkijk, krijg ik een klap of krabbel in mijn gezicht . Ook als ze ziet dat ik boodschappen in mijn handen heb gaat ze erg jengelen net zolang tot ze een papiertje of wat dan ook in dr handjes heeft. En als ik haar niet snel eten geef, gaat ze alles naar me uitblazen. Oke... ik heb dus ook een klein monstertje Maaaaaaaaaaaaaar ze is wel lief hoor.... hihi.
haha. Hier liet ik haar gewoon zelf eten, legde groente en fruit voor haar neer en ze redde zich er prima mee. Moet er alleen voor zorgen dat het avondeten al wat afgekoeld is maar scheelt hier een hoop. Alleen als ze hier een bakje fruit krijgt, roept ze om 'meer' haha. En dat gerust een aantal keren door. Geef haar nu een flinke bak vol en als ze dan meer wil, krijgt ze een volkoren cracker.
Ik heb het laatst geprobeerd, zelf eten. Maar ze knijpt er alleen maar in... stopt het niet in haar mondje Ha ha!! En ja dan wordt ze boos.
Misschien kun je eerst haar ergste honger stillen en haar daarna wat zelf geven? Ik gaf (en geef) borstvoeding en ze had hier met avondeten in het begin nooit honger omdat ik haar dan om 5u nog een voeding gaf. Zo kon ze spelenderwijs leren eten en ons gewoon nadoen.
Oh man, wat ben ik blij dat allemaal te lezen! Door de reactie van ons cb kregen we indruk dat het mss aan ons lag. Maar ik lees hier zoveel herkenbare dingen! Ook de liefde en verrukking over onze 'monstertjes' @datum Fay/Feeksje is idd op een mooie dag geboren. Ook op precies de uitgerekende datum! Stipt tien minuten na middennacht kondigde ze aan dat dit haar moment was. Sowieso een stipt kind, hahaha. 20 10 2010 is ook prachtig!
Als baby was Esmay erg rustig en lief maar al wel erg ondernemend! Nu is dat alleen maar erger geworden en ze wordt steeds pittiger :O Soms best lastig maar van de andere kant heeft het ook wel wat.... Er kan beter iets in zitten dan dat ze als een dood vogeltje op de bank blijven zitten, vind ik dan
Danique op 10 02 2010 om precies 12u. 5 dagen voor de uitgerekende datum op de verjaardag van mn broertje die toen 15 werd. Ze was op de 15e uitgerekend maar dat is mijn verjaardag en mama wilde dat ze graag wat eerder kwam.
Hihi, ja het is zelfs zo dat m'n man z'n baas had gezegd dat ik maar op woensdag moest bevallen, dan kon hij de rest van de week thuisblijven en maandags weer aan het werk. (als uitzendkracht heeft hij geen verdere rechten). Dus ik ben braaf op woensdag bevallen
Hahaha, ik heb erg moeten lachen om jullie verhalen. Hier nog zo één. De kraamhulp heeft het zelfs in haar boek geschreven, dat ze hééél goed duidelijk kan maken wat ze wel en niet wil. Al heel snel wilde mevrouw niet meer half liggen op schoot, want dan kon ze niks zien. Alles moest dus rechtop zittend, ook flesjes drinken. Iedereen was stomverbaasd dat zo'n jong frummeltje al zo'n sterke wil had om rechtop te zitten. Daarna volgde al heel snel het op schoot willen staan. Dat kon ze natuurlijk nog niet zelf, dus papa en mama hadden steeds lamme armen van het omhoog houden. En als je haar even op het kontje liet zakken, dan duwde ze zichzelf net zo hard weer omhoog. Op de opvang vroegen ze zich af van wie ze haar eigenwijsheid geërfd heeft..... Een vriendin heeft een zoontje die braaf zo blijft liggen zoals je hem hebt neergelegd. Die van ons vind je in alle mogelijke standen terug. Op zijn kop, overdwars, bij het hoofdeinde... Als ze wakker is doet ze niks anders dan met beentjes trappelen en armpjes wapperen en enthousiaste gilletjes slaken of schateren. Hééérlijk! En als ze geen aandacht krijgt, dan zórgt ze wel dat ze het krijgt! Gewoon lekker gaan gillen en daarna heel hard om jezelf lachen. Helaas is ze inderdaad ook snel afgeleid, want alles is interessant en je mag vooral niks missen! Eten geven terwijl de kat door de kamer loopt, is dus een onmogelijke opgave.... Andere baby's kunnen ook rekenen op haar onverdeelde aandacht. Kirren, lachen en met armpjes en beentjes wapperen. Nu heeft ze de fase bereikt dat ze wil kruipen en dit ook probeert, maar het truukje nog niet doorheeft. Met driftbuien als gevolg.... Daar moet ik vreselijk om lachen en ik leid haar af met een leuk spelletje. Ach, ik geniet gewoon met volle teugen van ons enthuosiaste, ondernemende en nieuwsgierige meisje.