Ja dat snap ik helemaal. Het gesprek kreeg opeens een andere wending dan je dacht. Heb je haar verteld dat je geen vriendschap meer wilde, of was dat je intentie ook niet?
Oprechte excuses zijn volgens mij meer welkom dan de vergoeding. Wat rot dat ze het eigenlijk maar gewoon weglacht
Sommige mensen vinden het moeilijk in zo'n situatie goed te reageren. Ze zal zich ongetwijfeld erg schuldig voelen anders gaat ze er aanvankelijk niet over liegen. Ze heeft het uiteindelijk netjes opgebiecht, ze wil haar verjaardagsgeld er voor opofferen. Ik zou dan echt niet moeilijk doen of er in dat gesprek een "sorry" is gezegd. Ze heeft niemand opzettelijk pijn gedaan ofzo. Zonde om de vriendschap te laten gaan om deze reden. Vriendschap is veel meer waard dan zo'n pizzarette.
In een vriendschap mag je niet alleen energie steken, je moet er ook energie kunnen uithalen. De moment dat het evenwicht niet maar in orde is, kan je u vragen beginnen stellen. Want wat is de reden dat je wil blijven trekken? Als het anders nog vaak leuk is en gezellig dan weet je dat het nog niet de moment is om het los te laten. Maar anders? Het moet niet van 1 kant komen
Ik denk dat het “verjaardagsgeld geven” wel gezien mag worden als een verontschuldiging, gezien dat ze het financieel best moeilijk heeft? Ik ben het er mee eens dat ze het totaal verkeerd heeft aangepakt. En gezien hoe de vriendschap de laatste periode is gelopen, je ook terecht heel teleurgesteld bent. Ik denk dat ik zelf wat afstand zou nemen, maar haar niet zou afwijzen als ze zelf toenadering zoekt. Hopelijk ziet ze nog eens het licht en beseft ze dat je niet op deze manier met goede vrienden om hoort te gaan.
Dit inderdaad. Vanaf nu zou ik de bal bij haar laten liggen en kijken of ze nog met het geld op de proppen komt en hoe jullie vriendschap verder zal gaan verlopen.
Eerlijk gezegd zou ik zelf ook niet gelukkig van worden als het maar een beetje weggewuifd wordt en nog niet eens sorry wordt gezegd. Natuurlijk is dat moeilijk. Maar TS blijft nu wederom met een naar gevoel achter, over het liegen, over het uitlenen van iets en vervolgens zelf een nieuw apparaat moeten kopen en over het gevoel niet serieus te worden genomen in je gevoel. Want het wegwuiven met 'naja, de kinderen hè' geeft een heel ander gevoel dan 'sorry, ik vind het erg vervelend hoe het gegaan is' ook al zou je bij beide situaties uiteindelijk zelf een nieuwe moeten kopen. En ja, dat is soms heel moeilijk. Echter dat het voor TS dan nu maar allemaal oké moet voelen omdat het 'maar om een pizzarette gaat' en dat de vriendschap niet waard is is ook weer makkelijk gezegd. Volgens mij staat of valt een vriendschap met wederzijdse fijne omgang en gevoelens. En dat doe je niet door alles maar te moeten accepteren terwijl dat je je er niet prettig bij voelt.
Sorry zeggen is voor heel veel mensen best moeilijk. En toegeven dat je kinderen iets doen dat totaal niet door de beugel kan, kan je ook als direct falen van de opvoeding zien. Dat is lastig. Goede vriendschappen zijn goed omdat ze ook momenten van afstand kunnen overleven. Ik heb ook vriendschappen waarvan ik baalde dat ze afstandelijk werden. Maar op een later moment kwam er toch ineens veel meer toenadering omdat we weer een beetje in dezelfde fase kwamen. Ik zou het ook even bij haar laten, er niet aan trekken. Jij hebt je zegje gedaan en nu is het even aan haar om het hele gebeuren te laten bezinken. Sommige mensen hebben daar even de tijd voor nodig. En als die nieuwe vriend geen pareltje is dan kan hij best een beetje sturend zijn in haar reactie. Blijft overigens een rot situatie. Maar hou voor ogen wat je graag als uitkomst wil zien. En probeer dan gewoon een constructieve oplossing te zoeken.