Voor een dag van morgen, wanneer ik morgen doodga, vertel dan aan de bomen hoeveel ik van je hield, vertel het aan de wind, die in de bomen klimt, of uit de takken valt, vertel het aan een kind, dat jong genoeg is om het te begrijpen, vertel het aan een dier, misschien alleen al door het aan te kijken.. vertel het aan de huizen van steen, vertel het aan de stad, hoe lief ik je had, maar zeg het aan geen mens ze zouden je niet geloven, ze zouden niet willen geloven dat, alleen maar een man, alleen maar een vrouw, dat een mens een mens zo lief had als ik jou...
hey dat heb ik nooit geweten, heb m echt heel lang geleden (op de middelbare school) gebruikt voor een essay, dikke 9, haha, maar goed.... is me altijd bijgebleven...
Ik ken dit gedicht wel ja, heb het eens aan mijn man gegeven, vond het zo'n mooi gedicht en mijn man ook trouwens. Liefs Sylvia