Onze dochter van ruim 3 jaar wil de laatste tijd niet meer in haar bed slapen. Ze wil in ons bed in slaap vallen, wij leggen haar dan wel over als we zelf naar bed gaan. Nu wil ze ook niet zelf in slaap vallen en moet ik bij haar blijven tot ze slaapt. Als ik vraag waarom dan zegt ze dat ze bang is alleen. Ze is bang dat wij weg gaan terwijl we dat echt nooit doen. Ze gaat de tijd van in bed liggen en in slaap vallen ook steeds langer maken. Wie heeft er een goede tip om dit te doorbreken?
Mijn dochter was ook een tijdje angstig ineens. Wij hebben toen een nachtlampje gekocht, zodat het niet heel donker was in haar kamertje en we laten altijd de deur open. Daarnaast nog wat favoriete knuffels in bed en toen ging het beter. Wie weet kun je dat proberen?
Is een fase. Hebben mijn beiden kids, rond die leeftijd, ook gehad. Dochter was zelfs al vanaf ' s ochtends bezig met wanneer het bedtijd was. Wij hebben toen gekozen voor toe te geven aan hun veiligheid en behoefte daarin. Bij zoon was dat, bij hem blijven totdat hij sliep. Bij dochter paste we dat ook toe. Echter werd zij ook ' s nachts steeds wakker en toen ze de hele dag met bedtijd bezig was, hebben wij ervoor gekozen haar tijdelijk bij ons te leggen. Na een paar weken was het over. Je zou een nachtlampje, een knuffel kunnen proberen. Of wat blijven "rommelen" op de bovenverdieping.
Ik zou ook wat veranderingen gaan introduceren. Van te voren vertellen dat ze binnenkort in haar eigen bed gaat slapen met een lampje/knuffel/slaaptrainer (my buddy) of allen. Heel duidelijk uitleggen wat je gaat doen: Boekje lezen, liedje zingen, kusje, knuffel en dan gaan papa en mama naar beneden. Als we moe zijn gaan we naar bed. Wat onze dochter fijn vond, al was ze veel jonger: kunnen zien wat we werkelijk doen als we niet bij haar zijn. Zo hebben we een filmpje gemaakt vanaf het moment dat ik bij haar kamer weg ging en welterusten zei. Ik liep naar beneden, deed wat lampen aan, pakte een glaasje water en ging op de bank zitten met bijvoorbeeld de tv aan of de iPad op schoot. Zo kon zij dat de volgende keer voor het slapen gaan zien en was het visueel gemaakt. Verder kun je de komende weken misschien nog eens wat boekjes lezen over slapen en in je bed slapen. Als het niet drastisch lukt, dan zou ik ervoor kiezen om op een stoeltje achter haar bed te gaan zitten. Of misschien tijdelijk een matrasje naast jullie bed. Misschien niet erbij blijven, maar die veiligheid bieden. Dat heeft on het geval van onze dochter heel erg geholpen: paar maandjes terug naar basic en bij papa en mama op de kamer slapen. Soms is even helemaal toegeven aan de behoefte de beste oplossing. Dan bied je veiligheid en kun je vanaf dat punt wel weer gaan afbouwen. Succes...!
hier is het ook geweest, die fase. Ik heb haar broer gevraagd een tijdje bij haar te logeren, dat vond hij best. later begonnen met een schemerlamp, maar tegenwoordig, ze is nu bijna 4, slaapt ze altijd met het grote licht aan op hasr kamer. Als ik die uitdoe als ze slaapt wordt ze geheid wakker midden in de nacht, in paniek, dus goede spaarlamp er in en dan maar met groot licht slaen