nog steeds geestelijk verslaafd.. Tips?

Hier geen tips ben vanaf 10 weken gestopt. Af en toe nog moeilijk maar zeker niet elke dag. Verder is partner ook gestopt anders is het wel erg oneerlijk. Dat maakt het denk ik een stuk makkelijker. Ik zou dit eens bespreken met je vk en misschien kan haptonomie je verder helpen?

 

Hoi,

Dat is heel vervelend. Ik ben zelf in 2011 gestopt vanwege zwanger worden.

Trek is als jeuk. Het komt en het gaat. Je kunt kiezen om te krabben (roken), maar daarmee beschadig je je huid als je goed doorkrabt. Je kunt er ook voor kiezen om niet te krabben; uiteindelijk gaat de jeuk weer weg. Trek is als het ware iets wat zich opbouwt. Hoe meer je er aan denkt, hoe sneller de opbouw van de trek. En ook als je er veel mee geconfronteerd wordt, komt de trek sneller. Helaas is het bij roken zo dat je ontzettend veel geconfronteerd wordt, dus is er ook vaak en soms voortdurende trek. Het enige dat jijzelf kunt doen is de risicosituaties/triggers zoveel mogelijk vermijden. Dus niet in de rooklucht staan, mensen vragen of ze ergens anders willen roken, geen sigaretten voor anderen halen, niet in rokersgedeelten gaan staan etc. En afleiding zoeken. Ik zeg altijd: op het moment dat je trek krijgt, laat als het kan vallen waarmee je bezig bent en ga iets héél anders doen. Liefst iets dat je zo min mogelijk associeert met roken. Verder het advies: praat erover. Laat mensen weten wanneer je worstelt, zodat je de ruimte krijgt om even afstand te nemen of waar je dan ook behoefte aan hebt op dat moment.
En last but not least: houd helpende gedachten voor ogen. Je kunt denken: oh, wat baal ik toch dat ik niet lekker een peukie op kan steken. Maar zo'n gedachte is totaal niet helpend en daar krijg je zo mogelijk nog meer trek van! Je kunt ook denken: wat levert het me nu op als ik ga roken? Tuurlijk heeft het voordeel, maar dat duurt maar kort. De voordelen van niet roken zijn groter en belangrijker. Probeer je te gaan ergeren aan de niet leuke dingen van roken: de stank die overal in gaat zitten, de kosten, de taboe die er meer en meer op rust etc.

Zo maar wat tips hoor. Het is voor iedereen persoonlijk. Ik werk als behandelaar in de verslavingszorg en kan je vertellen dat wij behandelingen van 3 tot 9 maanden aanbieden voor verslaving, omdat het nu eenmaal een lastig probleem kan zijn.

Sterkte!

Groetjes Patricia

 

Lijkt me wel duidelijk... Er word om je heen zoveel gerookt dat je het gewoon niet kunt afsluiten. Ik ben na me positive test meteen gestopt en vl staat onder de wazemkap en niemand mag qua visite nog bij ons roken. Dat maakt echt een wereld van verschil geloof me!
Succes met de mentale marteling !

 

Hoe gaat dat straks als de baby er is? Gaan die andere 3 dan ook nog gewoon binnen roken? Of doen ze het al buiten?

 

Nou, nou spruitemoeder. Dat klinkt wel heel erg belerend

Ik ben zelf nu twee jaar gestopt. Ik heb het heel zwaar ervaren. De eerste week had ik last van lichamelijke ontwenningsverschijnselen en zoveel onrust. Ik dacht toen elke 2 minuten aan een sigaret. Iedere keer dacht ik, dit is een moment van "zin hebben" die ook weer overgaat. En dat is ook zo. Hoe langer je niet rookt, hoe minder die momenten komen. Maar ze blijven, nu zelfs na 2 jaar nog. Maar elk moment gaat weer weg. Bij jou lijkt het me extra moeilijk omdat je 3 rokers om je heen hebt, dus je wordt er continue mee geconfronteerd.

Heel veel succes! Denk maar aan het prachtige wonder in jouw buik

 

Haha was niet zo bedoeld hoor, vroeg me gewoon af of daar al over nagedacht was. Had het wel iets anders kunnen formuleren idd. Wij rookten zelf ook altijd binnen, maar sinds mijn zwangerschap zat iedereen onder de afzuigkap en nu kleine er is, allemaal naar buiten. Ken ook mensen waarbij wel gewoon binnen gerookt wordt met kleine kinderen, die vonden mij maar raar geloof ik... Maar heb dat van begin af aan aangegeven en er best om moeten strijden. Dus bedoelde eigenlijk te zeggen dat ze daar aan moet denken om te bespreken en overleggen, maar als dat al geregeld was zou ik dat niet meer moeten zeggen... en zou ik dit hele verhaal niet hebben hoeven typen haha.

 

Hahaha! Ik snap je helemaal. Als er in je huis nog gerookt wordt, rook je eigenlijk nog steeds. Wel indirect natuurlijk. Mijn vader rookt ook nog, ook binnen. Als de kleinkinderen komen, rookt hij buiten gelukkig. Ik moet er ook niet aandenken dat de schone baby longen nu al vervuild gaan worden!

 

bimmeltje ik wil je niet ontnuchteren hoor maar ook al gaat je vader dan buiten staan krijgen jou kinderen het nog binnen het zit namelijk over al in. bij mijn schoon ouders is het ook zo hoor maar ja ik ben al blij als ze buiten gaan staan.

ik ben nu zelf 1,5 jaar gestopt met roken en mijn man rookt nog steeds helaas. maar die gaat altijd naar buiten gelukkig. En als hij gerookt heeft krijgt hij ook geen kus van mij vind het zo stinken. maar ik zocht altijd wat anders op om te doen dan hielp mij tegen de trek van een sigaret. nu moet ik zeggen nu ik weer zwanger ben ik weer enorm veel trek heb in een sigaret ik geef er gelukkig niet aan toe en het is zo snel weer over dat het niet zo erg is maar ik denk er nu wel vaker aan dan toen ik niet zwanger was. gelukkig zal dit dan ook snel weer verdwijnen lijkt mij.

heel veel succes en val niet terug is een slechte gewoonte

 

ik zit nu in hetzelfde schuitje...wat mij helpt....als ik em wel rook dan is het enkel een teleurstelling. Die peuk is en niet meer lekker hij geeft niet de rust die die in mijn hoofd belooft en daarnaast ben je ook nog teleurgesteld in jezelf.

 

Ik heb nog nooit gerookt, maar weet wel het een en 't andere van verslavingen.

Allereerst vind ik het heel goed dat je niet rookt.

Verder vind ik dat je best zou kunnen opperen aan je drie huisgenoten of het een optie is om niet binnenshuis of in bij jou te roken. Dit om twee redenen; 1) het is extra lastig om zelf niet te roken als zij wel roken en 2) het is schadelijk voor de ongeboren baby.

Verder zou je substitutiegedrag kunnen proberen. Dit betekent eigenlijk dat je iets zoekt wat je roken vervangt en waar je uiteindelijk ook de rust en de beloning uit kunt halen die je normaal vindt in het roken. Uiteraard blijft je nicotine-behoefte dan misschien nog wel enige tijd, maar je kunt het zo psychisch makkelijker krijgen. Had je vaste momenten waarop je rookte? Wat doe je nu op die momenten? Als je dan gewoon wat zit weg te kwijnen, dan kun je dus beter iets anders 'fijns' doen.
Ook zie je vaak dat mensen die stoppen met roken hun 'pauzetjes' missen. Die pauzes moet je dus zeker wel nemen, maar dan anders.
Als je slank bent is een stukje chocolade misschien een optie? Of anders ga je met een tandenstoker je tanden bij langs of kauwt zo'n stokje helemaal op (euhwm restjes wel uitspugen hè ). Of neem heerlijk rustig een bakje thee. Doe een puzzeltje. Maak een klein wandelingetje. Kam je haar... Verzin iets.

 

Hmm ja, herkenbaar. Het overstemt zowat mijn zwanger zijn gevoel. Is het eindelijk raak, ben ik min of meer chagrijnig omdat ik niet meer rook. Heel dom. Hang zowat in de gordijnen!

Maar ik probeer afleiding te zoeken en me te ontspannen...

 

Ik heb het er ook nog steeds moeilijk mee..

Bijna iedereen om mij heen rookt ook.. Wel minder en uit mijn buurt hoor, maar toch.

Ik heb dat boek Stoppen met roken van Allen Carr besteld.
Gaat over de geestelijke afhankelijkheid van het roken.
Probeer dat eens.
Ben er net in begonnen dus kan je nog niet zeggen of het helpt.

 

Ik denk dat je al wel paar goede tips hebt gehad. Daarnaast denk ik dat het voor iedereen anders is. Je kent jezelf het best, en daarmee ook alle gedachtes die niet helpen, wel helpen en dingen die je tegen jezelf zegt om wel of juist niet te mogen roken. ik was altijd een enorme roker, van opstaan tot naar bed gaan.
Ben nu anderhalf jaar gestopt.

Voor mij hielp het inderdaad dat ik wist dat de rookbehoefte komt en gaat... en om echt de uitdaging met mezelf aan te gaan. Ook het besef dat de sigaret je niet rustig maakt maar juist voor dat onrustige gevoel zorgt hielp mij wel. Het voelt namelijk altijd maar zo alsof je moet roken om rustig te worden en dat rot gevoel weg te krijgen. maar eigenlijk is het juist de sigaret die zorgt dat je dat gevoel in eerste instantie krijgt, en het opsteken van een sigaret zorgt ervoor dat je dat gevoel ook weer opnieuw zult krijgen.

Ik had wel ook een paar dingetjes die mij hielpen. Ik vond roken in combi met menthol bijvoorbeeld echt vreselijk, dus als ik een pepermuntje nam had ik ook minder behoefte om te roken. Dat deed ik immers vroeger ook nooit. En dat gezegd te hebben heeft het ook echt met die gewoontes te maken, zoals je zelf ook zegt het geestelijke gedeelte van het roken. Veel mensen doen een hoop niet meer als ze stoppen, bijvoorbeeld koffie drinken (omdat het dan zo lekker is) of iets anders. Misschien dat het voor sommige werkt, maar ik ben juist alles gewoon blijven doen: juist koffie drinken ook al wilde ik dan graag dat sigaretje. de eerste paar dagen was dat wel even afzien. Uiteindelijk werd dat minder omdat er gewoon geen sigartje kwam Ik heb wel ervaren dat veel dat je voor t eerst zonder sigaret doet weer even moeilijk is en beter gaat naar mate je het vaker doet. Ik denk dat als ik in de eerste periode geen koffie had gedronken ik toch weer aan een sigaret had gedacht bij mijn eerste kopje koffie...
Ook mijn vriend en zo ongeveer al mijn vrienden roken... dus er lagen gewoon sigaretten in huis. Maar ik vond dat ik daar gewoon aan moest wennen, ik wilde stoppen, dan maar gelijk in de huidige situatie en niet dat ik het dan later weer moeilijk krijg omdat er bijvoorbeeld weer binnen gerookt zou worden. Ik was overigens niet zwanger toen, dus had alleen met mezelf van doen

Voor de echt moeilijke momenten ging ik vaak dingen doen waarbij ik niet kon roken, douchen ofzo. Ik heb nog nooit behoefte gehad aan een sigaret op dat soort momenten haha.

Maargoed nogmaals, ik denk dus wel dat het voor iedereen anders kan werken en dat er mensen zijn voor wie het juist werkt om bepaalde situaties uit de weg te gaan. En het blijft gewoon even flink afzien.. dat zal ik niet ontkennen. Overigens vind ik het nu wel heerlijk om gestopt te zijn, ook al had ik dat twee jaar geleden nooit gedacht haha!

Ik hoop dat je er misschien wat aan hebt en succes! En echt het zal minder worden!

 

Ik denk dat je niet moet onderhandelen over binnen roken. Het gebeurt gewoon niet meer, klaar. Het is toch van de zotte dat jij én je kind last moeten hebben van een schadelijke gewoonte van anderen! Okee, je hebt het zelf ook gedaan, maar je doet het bewust niet meer omdat je weet dat het niet goed is voor je kindje en je wilt ook gestopt blijven. Daar hebben de anderen simpelweg respect voor te hebben. Zíj zijn degenen die verkeerd bezig zijn, niet jij, dus zij zullen zich aan moeten passen. En volledig ook.

Persoonlijk zou ik dat zo ver doortrekken dat als ze er geen gehoor aan zouden geven, ik weg zou gaan, desnoods naar mijn ouders of bij wie ik ook terecht kan. Of iedere keer als er een sigaret binnen gerookt wordt daar iets tegenover zetten wat de anderen vervelend vinden, bijvoorbeeld theatraal met deodorant spuiten ofzo. Al is dat natuurlijk ook wel kinderachtig, maar ja, hun gedrag getuigt ook niet van volwassenheid... Dit kan echt niet hoor!

 

Maar even serieus , straks als je meisje er is wordt er dus ook binnen gerookt? Ik zou dan per direct opzoek gaan naar vervangende woonruimte dit is geen veilige situatie. En al helemaal niet voor je kindje ! De kans op wiegendood wordt vele malen groter in een huis waar gerookt wordt. Lekker dan huisgenoten die de dood van jou kindje straks op hun geweten hebben, ik zou nog liever in een kartonnen doos op straat leven met baby dan in een huis waar binnen gerookt wordt.
Dit klinkt wel erg heftig maar het is gewoon de waarheid..

 

Maakt serieus niemand zich druk om de gezondheid van je kind??? Te belachelijk voor woorden

 

Het lijkt mij dus vooral moeilijk voor jou omdat de hele omgeving nog rookt en totaal geen moeite doet.

Ik zou er wel op staan dat als je kleintje geboren wordt er totaal niet gerookt wordt in de kamer waar hij / zij slaapt.
Als het huis niet van jullie is en je kennelijk bij familie (?) inwoont, zal je inderdaad helaas tegen de rest weinig kunnen doen. Hoogstens hopen dat ze na de geboorte een beetje hun gezond verstand gebruiken en de rook niet rechtstreeks in haar gezicht blazen bijvoorbeeld.

Een kind letterlijk op straat (in een kartonnen doos) opvoeden is het ook niet helaas ... Uitlaatgassen van wagens enzo ...