Ik heb een vraagje in de hoop dat ik niet de enige ben die hier last van heeft Ik ben echt niet te genieten de laatste weken.. eigenlijk sinds mijn positieve test. En niet vanwege het feit dat ik zwanger ben.. het is toch echt onbewust.. Mijn vriend wordt hier niet heel vrolijk van en het is ook niet eerlijk tegenover hem. Ik probeer er echt op te letten, maar ik ben zo snel boos/verdrietig/bang/chagerijnig enz.. Dat had ik hiervoor ook wel.. maar zo erg echt niet.. Zijn het echt de hormonen? en ben ik de enige?
Je bent zeker niet de enige hoor! Ik heb hier ook last van, arme omgeving! Vind het ook wel erg dat ik nu niet zo van de zwangerschap kan genieten als ik zou willen..
Je bent zeker niet alleen. Ik heb zo ook mijn dagen. De ene dag voel ik me en de andere dag :x Het ligt idd veelal aan de hormonen. Op mijn chagerijnige dagen sta ik bij stil dat het echt aan de hormonen ligt en niet aan mijn omgeving. Ik erken het gevoel en probeer er niet aan toe te geven. Leid jezelf af, Spreek jezelf streng toe je niet zo te voelen, denk aan de mooie dingen in het leven en desnoods ga vroeg naar bed, in bad of wat ook. Trek jezelf terug zodat je later jezelf niet hoeft te schamen voor de buitenwereld En wacht vervolgens af totdat het gevoel weer keert. Sterkte
hormonen, had ik in het begin ook en vooral naar mijn man toe. Kwam ook omdat ik super moe was! Zoals hierboven, jezelf afleiden helpt heel goed.
Nee hoor je bent niet de einige !!! Mijn arme man moet het soms ook ontgelden haha. Ik heb het vooral rond je tijd dat ik eigenlijk ongesteld zou moeten worden haha. Alsof er dan extra hormonen erbij komen hihihi. Ik zeg het gewoon tegen hem hoe ik me voel en vertel dan dat het echt niet aan hem ligt als ik kribbig reageer haha. Meestal kunnen we na een goede discussie dan er om lachen, omdat het om helemaal niets gaat haha.
Ik heb zo nu en dan mijn emotionele buien, er zijn momenten geweest dat ik uit het niets in huilen uit ben gebarsten. Vraag me niet waarom of om wat, weet het zelf niet eens En ja manlief is altijd de dupe, maar hij heeft er gelukkig veel begrip voor.
Ook hier af en toe last van hormonen. Maar voel zelf al als ik geïrriteerd ben en dan waarschuw ik mijn mannetje even. Vaak ben ik dan moe en merkt hij het ook al aan mij.
haha ik ben erg blij te lezen dat ik niet de eninge ben! Ik zoek idd ook afleiding of spreek mezelf er op aan. Maar hoe erg ik dan ook mijn best doe om aardig te zijn.. het moet er dan toch op een 1 of andere manier uit via een vervelende opmerking. Dankjulliewel voor jullie reacties!!