Hoi dames, Mijn eerste bevalling was een keizersnede, de tweede vaginaal. Toen lag de placenta aan de rugzijde, maar deze liet niet zo goed los na de bevalling, waardoor ik meer bloedde en iedereen even bang was dat ik naar de OK moest. Maar met wat geduw op mijn buik en getrek aan de navelstreng, liet hij gelukkig vanzelf los. Nog wel veel gebloed daarna omdat de baarmoeder onvoldoende samentrok, waardoor ze tot ongeveer 1.5 uur NA de bevalling, mijn weeeninfuus lieten aanstaan (ik hoef niet uit de leggen hoe de naweeën voelen met infuus bijna gesmeekt om het uit te zetten, dacht na 37 uur bevallen wel klaar te zijn. Na blijkt dat de placenta over het litteken van de keizersnede heen is gegroeid. Volgens mijn gyn is het niet mogelijk te bepalen, of de placenta is vastgegroeid of niet. Toch lees ik hier op het forum van dames, die al tijdens de zwangerschap wisten dat de placenta is vergroeid. Met welk onderzoek (echo/MRI/doppler?) is dit vastgesteld en wat was de aanleiding hiervoor? Ik maak me nu tamelijk druk over de bevalling, dat ze ev de placenta manuele moeten verwijderen of mijn hele baarmoeder! Iemand ervaring hiermee? Ik ben nu 15 weken zwanger. De placenta ligt ook voor de uitgang, maar dat kan natuurlijk nog alle kanten op op deze termijn.
Ik lees even mee, want bij vorige zwangerschap kwam mijn placenta er ook niet uit. Ik ben na de bevalling halsoverkop naar de OK geracet en daar is de placenta handmatig verwijderd. (En heel veel bloed verloren, waardoor ik de eerste weken een slap vaatdoekje was) Ik ben nu heel pril zwanger van de 2e, maar nu al doodsbang voor een herhaling van dat gedoe... Als ze dat van tevoren kunnen zien, vind ik het wel een prettig idee dat ze daar in het ziekenhuis al op ingespeeld zijn.
Collega van me had bij haar eerste ook een manuele placentaverwijdering, daardoor een medische indicatie bij haar tweede. Die kwam echter zo snel dat ze thuis is bevallen, en de placenta direct er achter aan! Hopelijk bij jullie straks precies hetzelfde (wat betreft placenta dan), snap dat je er huiverig voor bent!
Dat hoop ik inderdaad ook Het is alleen zo dat de kans op een ingegroeide placenta groter is, als deze zich aan een litteken hecht (zoals in mijn geval van de ks) Als dit het geval zou zijn, kies ik namelijk liever voor een geplande ks, dan lijkt mij de kans groter dat ze de placenta netjes kunnen verwijderen, zonder grote bloeding of een baarmoederverwijdering (laatste ben ik zo bang voor)
Dat lijkt me zo vervelend! Krijg je dan wel een verdoving en wanneer kon je de baby weer bij je hebben? Mijn eerste was prematuur en na de ks namen ze hem mee, ik heb hem pas de volgende ochtend voor het eerst mogen vasthouden...ben zo bang voor een herhaling hiervan.
Ik had een ruggenprik bij de bevalling. Die was al stopgezet, maar het slangetje zat er nog wel in, dus er is een extra dosis in gepompt en ze konden direct hun gang gaan. Anders had ik onder narcose gemoeten. Ik ben om 2uur bevallen en pas om een uur of 6 kwam ik terug op de kamer bij mijn vriend en dochtertje. Ik wilde bv geven, dus dat was het eerste wat ik wilde gaan doen. Maar ze hadden haar net een flesje gegeven, dus ik mocht meteen gaan kolven. Ik heb daarna een lange bv-strijd gehad, want doordat ik flink wat bloed ben verloren enz, was mijn lichaam alleen maar bezig met herstellen en niet met melk produceren. De productie kwam totaal niet op gang en dus moest ik vanaf het begin ook kv bijvoeden. Dat heeft me compleet gesloopt, achteraf gezien. Kind aan de borst, andere borst, flesje geven omdat ze niet genoeg kreeg, daarna nog nakolven om de productie te stimuleren. Als ik nu weer zo'n rotbevalling krijg, met placentagedoe en bloedtransfusie, heb ik voor mezelf vastgelegd dat ik deze keer geen bv ga geven.