Hallo Allemaal, Ik plaats deze topic hier omdat ik hier ook vragen kan stellen over bloedverlies en dit bij een praevia totalis het grootste symptoom en risico is. Wie heeft er ook een placenta praevia totalis? Hoe verloopt jouw zwangerschap tot nu toe, of is deze verlopen? Is er sprake van boedverlies of verloopt het net als bij mij tot nu toe symptoomloos. Graag lees ik jullie eigen ervaringsverhalen. Groeten Barbara.
Wat schrikken is dat bloedverlies zeg! Ik dacht dat ik een miskraam kreeg blijkt de placenta nog een stukje voor de uitgang te liggen. Nooit van gehoord. Nu ruim een week verder en ondertussen wat geruster dat het geen kwaad kan maar wat vervelend. Ik heb nu sinds vorige week zaterdag bloedverlies. Iedere keer als het wat lijkt te stoppen begint het weer. Ik heb gehoord dat dat nog wel weken zou kunnen aanblijven... Hoop het niet want ondanks dat ik nu weet dat het goed zit word ik er toch erg onzeker van. En er komt nog wat ongemak ook bij kijken.. Ik kan niet zo goed tegen maandverband dus ben ondertussen behoorlijk schraal. Blijf maar smeren met vaseline maar dit is toch niet echt wat ik me ervan voor had gesteld.. Fijn dat je nergens last van hebt Barbara. Wel prettig dat ze je verteld hebben dat je placenta voor de uitgang ligt. Ik wist het niet. Ze zeggen dat je er vaak geen last van hoeft te hebben en ze je daarom liever niet ongerust maken. Met de 20 weken echo wordt er gekeken of de placenta omhoog gegroeid is en anders krijg ik met 30 weken weer een controle echo. Hoe loopt dat bij jou?
Hier ook een placenta praevia totalis en tot nu toe (even afkloppen) geheel symptoomloos. Als deze bij 26-28 weken nog steeds geheel voor de uitgang ligt, gaan we pas serieus over een keizersnee praten. Net weer een echo gehad en het goede nieuws is dat het eerst een centralis was en inmiddels een totalis. Het is in ieder geval al iets meegegroeid. De gyn vermoedt dat de oorzaak toch komt door het littekenweefsel van de vele miskramen, curretages en baarmoederonderzoeken. Is het bij jullie bekend wat de oorzaak is? Ik ben zelf erg blij dat ik nog geen bloedverlies heb. Als dat wel gebeurt, word ik waarschijnlijk meteen opgenomen. Ik gebruik bloedverdunners en heb kans dat ik dan te snel en teveel bloed verlies. Ik moet het trouwens wel erg rustig aandoen en geen seks, tillen, teveel bukken etc. Marieke vervelend dat jij wel last van bloedverlies hebt. Ik begrijp dat deze bij jou nog maar een stukje voor de uitgang ligt en niet geheel ervoor? Hebben jullie nog leefregels meegekregen?
Bedankt meiden voor jullie reactie`s! Marieke wat vervelend dat je zo`n last hebt van bloedverlies. De Gyneacoloog vertelde me dat het bloed dat je verliest je eigen bloed is en niet dat van de baby....dat stelde mij enigzins gerust. Moet je niet platliggen? En hoe vaak krijg je nu coltrole`s? Hee Trees...ook jij in dezelfde onzekerheid! Ik denk dat jouw gyneacoloog gelijk heeft mbt de relatie tussen de miskramen en de praevia. Ook ik heb 3 miskramen gehad vlak voor deze zwangerschap en 3x een curretage ondergaan ook om een verkleving weg te halen. Ik had daar zelf ook al aan gedacht. Ik werk al een tijdje niet meer. Ik ben verpleegkundige en werk alleen dus het risico werd te groot. Ik mocht van de arboarts niet meer werken. Ook omdat als ik plotseling weg zou moeten wegens hevig bloedverlies ik mijn werk dan niet kan overdragen op dat moment. Ik mag dus niet meer werken, tillen, geen sex en verder nu niet meer alleen zijn....er moet altijd iemand in de buurt zijn die me naar het ziekenhuis kan brengen volgens de gyneacoloog, maar dit is bijna niet te regelen hoor! Verder gebruik ik vooral mijn gezond verstand en doe het heel rustig aan......maar ik ga ook weer niet op de bank zitten wachten tot het me overkomt. Verder nemen ze me op in week 38 op eigen verzoek en krijg ik een keizersnede in week 39. De kleine meid doet het prima in mijn buik en groeit goed. Nu maar duimen voor een einde zonder bloedverlies en tranen met tuiten van blijdschap als ik eindelijk mijn kleine meid kan vasthouden. Maar ik heb er een goed gevoel over dat het allemaal goed gaat komen. Liefs van mij.
Beste Barbara, Ook ik had een pacenta praevia. Hier kort mijn verhaal: Ik had met 28 weken een controle echo om te kijken of hij omhoog was geschoven. Dit was niet het geval. Een week later was ik op mijn werk en opeens werd mijn hele broek nat. Bloedverlies. Dat was de eerste keer dus enorm schrikken. Daarna heb ik 5 keer een bloeding gehad en in het ziekenhuis gelegen. Het was elke keer best veel bloed dat ik verloor. De baby merkte er niks van maar de laatste keer had ik weer zo veel bloed verloren dat de artsen hadden besloten tot een spoed-keizersnede. Het werd voor mij te gevaarlijk om verder te gaan. Dat was met 35+3 weken zwangerschap. Nu, 4 maanden verder gaat alles prima. Ik heb een gezonde zoon die zijn lengte en gewicht helemaal heeft ingehaald. En de wond is goed genezen. Mocht je vragen hebben stel ze gerust! Ik wens je veel sterkte de aankomende tijd.
Hoi Pasja, Wat fijn dat het goed gaat met jou en je zoon! Voor alsnog gefeliciteerd! Dat plotselinge bloedverlies lijkt me inderdaad heel erg eng. Hoe is er toen gereageerd door jezelf of je omgeving.....ben je met de ambulance naar het ziekenhuis gegaan of ben je gebracht? Heeft hij ook in de couveuse gelegen en hoe lang? Ik hoop nog iets van je te mogen horen. Groeten van mij.
Hoi Barbara, Ik schrok natuurlijk behoorlijk. Eerst dacht ik dat ik in mijn broek had geplast. Later dacht ik dat het vruchtwater was. Tot mijn collega zei: 'Is het geen bloed' Op de wc kwam ik erachter dat het bloed was. Ik heb meteen de verloskundige gebeld en ik moest meteen naar de spoedeisende hulp komen in het ziekenhuis. In eerste instantie wilde ik zelf met de auto gaan maar dat mocht niet. Mijn collega bracht me en mijn man zou de auto ophalen en dan met de auto naar het ziekenhuis komen. (mijn werk is op de weg) Op zich was ik heel kalm maar er ging veel door mijn hoofd. Is mijn kindje dood? Maar ik had hem kort daarvoor gevoeld dus dat kon toch niet. In het ziekenhuis werd ik meteen aan een CTG gelegd. En toen hoorde ik het hartje kloppen. Wat een opluchting was dat. Ik moest in het ziekenhuis blijven. Eerst twee dagen bedrust. Daarna drie keer een kwartier mobiliseren en als ik dan nog geen bloedverlies had mocht ik vrij rondlopen. Als ik dan nog bloedvrij was mocht ik naar huis. Ik heb de eerste keer 4 dagen in het ziekenhuis gelegen. Mijn omgeving reageerde geschrokken. Mijn ouders zaten helaas in Spanje om dat moment. In eerste instantie wilde ik ze niet ongerust maken en ik belde ze ook niet. Maar later op de dag heb ik ze toch maar gebeld voordat ze het van iemand anders hoorde. Ze waren vreselijk geschrokken en wilden meteen naar huis komen. Maar dat vond ik niet nodig. Daarna dus nog 4 keer bloedverlies gehad. Het blijft schrikken elke keer. Ondanks dat ik dus niks meer mocht doen kwam het toch. De verpleegkundige gaf ook aan dat je er niks tegen kan doen. Mijn zoon heeft nog 12 dagen in het ziekenhuis gelegen. Dat vond ik verschrikkelijk. Ik kon niet meteen mijn kindje mee naar huis nemen. Na de keizersnede mocht ik na 2 dagen al naar huis. Maar zonder zoon. Dus toen ben ik 3 keer per dag naar het ziekenhuis gegaan om hem te zien. Geen kraamtijd en geen tijd om uit te rusten en te herstellen van zo een zware buikoperatie. Maar wat as ik blij dat hij naar huis mocht. Dus meid, ik hoop voor je dat je kindje lekker blijft zitten en dat je geen bloedverlies (meer) krijgt. Want hoe verder je bent in de zwangerschap, hoe groter de kans dat je kindje lekker mee naar huis mag. Als je nog meer vragen hebt hoor ik het wel. Je mag me oom een PB sturen!
Hier ook een placenta die voor de uitgang ligt. Bij mijn dochter had ik dit ook alleen was toen het geluk dat hij aan de voorkant lag en dus mee omhoog is gegroeid. Nu ligt hij aan de achterkant en heeft zich niet verplaatst.Ook heb ik 2 bloedingen gehad met 23 en 24 weken. Moet vanmiddag naar de gyn om te bekijken hoe nu verder.Stiekem blijf ik hoop houden dat ik toch op een natuurlijke manier mag bevallen. Met 31 weken heb ik een 2e echo gehad en er was toen geen verandering,is er een kans dat na die 31 weken de placenta nog omhoog zal groeien? Zie stiekem heel erg tegen een keizersnede op en blijf hoop houden voor een goede afloop.
Misschien kun je beter kraamverband gebruiken? Daar zit geen plastic laagje overheen. Ik kan ook niet zo goed tegen maandverband en heb ook bloedverlies en gebruik kraamverband of maandverband zonder plastic laagje. Is wel een stuk dikker, maar het irrtieert niet zo.
Hier ook placenta praevia. Dinsdag nog een echo gehad, maar ze heeft andere dingen gecontroleerd dus weet nu niet of de placenta al omhoog gegaan is... Placenta zelf heeft ze ook gecontroleerd, maar ze zei er niets over. Tot nu toe nog geen bloedverlies gehad maar heb er wel enorme schrik voor! Want dan zou het hier platte rust zijn tot aan de bevalling. Het is bij ons het eerste kindje en heb geen mk gehad ik het verleden. volgens de gyn komt het zelden voor bij een eerste zwangerschap maar hetgeen ik gelezen heb op internet komt het toch wat vaker voor.
Hallo Vlindertje, Wat ik heb gehoord is dat als bij 32 weken de placenta er nog altijd voorligt je er van uit moet gaan dat dit dan ook zo blijft, maar uit de praktijk ken ik verhalen dat dit toch nog is gebeurd. Volgens mij is dit wel uitzonderlijk hoor! Hoi Nijntje, Krijg jij later nog een echo om echt naar de ligging van de placenta te kijken? Wat vreemd dat ze dat nu niet even heeft gedaan! Durfde je er zelf niet om te vragen? Groeten van Mij.
Ik krijg elke afspraak een echo. De gyn heeft een toestel in haar praktijk en maakt daar elke keer gewoon gebruik van. Volgens mij heeft ze wel naar de placenta gekeken want ze zat veel onderaan met haar echoding. Maar wij waren beide zo naar ons kleintje aan't kijken dat we er gewoon niet meer aan gedacht hebben om het te vragen We dachten er beide pas aan toen we al terug in de auto zaten. Ik ga alleszins een briefje plakken in m'n boekje, zodat ik er volgende keer zeker aan denk.
@Pasja wat moet dat vreselijk schrikken zijn geweest. Ik zou denk ik echt gek worden als ik zoveel bloed zou zien. Ben je elke keer bij bloedverlies opgenomen? @Barbara ik ben wel nieuwsgierig waarom jij met 38 weken al wordt opgenomen? Jij werkt dus helemaal niet meer. Werd hier bij jou moeilijk over gedaan? Ik werk momenteel halve dagen, maar het zit me niet altijd even lekker. Ik rij vaak lange stukken tijdens mijn werk en ben constant bang dat ik ergens op de snelweg een heftige bloeding krijg. Voor de zekerheid heb ik nu wel een briefje in mijn portemonnee waar opstaat dat ik ook bloedverdunners gebruik, maar heb al allerlei doemscenario's in mijn hoofd . Mijn placenta ligt trouwens aan de achterzijde. Klopt het dat hierdoor de kans kleiner is dat deze wegtrekt? Nog een vraagje. Ik heb gelezen dat een vasa preavia vaker voorkomt icm een placenta preavia. Wordt hier bij jullie ook naar gekeken?
Mijn gyn gaf inderdaad al vaag aan dat de kans kleiner was, maar ik begreep al niet waarom. Eigenlijk heel logisch, zoals jij het omschrijft. Dank je wel.
Hoi Nijntje, Ik begrijp het wel dat je dat dan op dat moment vergeet en dat is maar goed ook! Want wat is er nou mooier dan naar een groeiend kindje in in je eigen buik te kijken....dan vergeet je even alles om je heen toch? Hoi Trees, Ik heb hetzelfde gehoord...doordat de baarmoeder aan de achterkant vooral vlak is en de voorkant meegroeit met de boller wordende buik is de kans dat als het grootste deel aan de achterkant ligt de kans kleiner is dat deze meegroeit....zoals ook bij mij het geval is. Ik mag met 38 weken opgenomen worden op eigen verzoek omdat het me rustiger stemt. Ik ben bang dat de bevalling met week 38 op gang gaat komen en dan ben ik liever al op de plek waar ik graag gehoplen wil worden. Dat is nl niet het ziekenhuis bij mij in de buurt. Als ik dan met spoed opgenomen moet worden brengen ze me natuurlijk naar het dichtsbijzijnde ziekenhuis en dat wil ik niet. Gelukkig heb ik een gyn die hier in mee wil gaan. Ik heb ook gevraagd om een keizersnede met 38 weken, maar omdat ongeveer 5% van de kindjes dan alsnog aan de beademing moet doen ze de KS het liefst in week 39. Ze deden niet moeilijk op mijn werk en bij het uwv over het met vervroegd verlof te gaan. Ik had besloten al mijn vakantie dagen op te nemen omdat ik geen energie wilde verspillen met werken en al mijn energie naar de kleine wilde laten gaan. Als ze dan eerder geboren zou worden dan had ik in ieder geval het gevoel dat ik er alles aan gedaan zou hebben haar sterk te laten zijn. Mijn planner en leidinggevende vonden dit prima maar vonden ook dat ik even moest overleggen met de arboarts omdat ze er gemengde gevoelens over hadden dat ik het uit eigen zak zou regelen. De arbo arts hoorde mijn verhaal aan en ook dat deze zwangerschap volgde op een miskraam en er kort daarvoor ook nog 2 had gehad. Ze begreep mijn angst en mijn zorgen en vond dat ik gelijk moest stoppen en niet met vakantie dagen maar gelijk met vervroegd verlof.....ik denk ook dat ik het erg tref met de mensen om mij heen hierin hoor! Belangrijk is dat je naar je eigen gevoel luisterd en ga daarvoor. Wees duidelijk tegen de mensen om je heen wat je nodig hebt! Lees ook eens het protocol door van de leefregels placenta praevia van het MCA ( medisch centrum Alkmaar ). Groetjes van mij.
Hebben jullie te horen gekregen dat je het rustiger aan moesten doen? Gisteren had ik een gesprek met de gyn alleen kreeg ik een plaats vervangende die piep jong was en heel onzeker.Steeds bellen met een andere gyn en dan kon ze mij weer antwoord geven op een vraag.Nu moet ik volgende week donderdag terug komen voor nog een echo en een gesprek met een andere gyn. Deze jonge gyn zei dat ik gewoon alles mocht doen en dat een bloeding mijn graad meter zou zijn voor hoever ik kon gaan. Ik vond dit zo bizar om te horen want van mijn verloskundige moest ik heel kalm aan doen. Nu vertelde ik dat ik een hele kleine bloeding had een paar uur voor mijn afspraak in het ziekenhuis,ze gaf er geen aandacht aan. Ben blij als ik volgende week bij een "echte" gyn op gesprek mag
@ Trees: Bij elke keer bloedverlies werd ik opgenomen. De laatste paar keer moest ik 24 uur bloedvrij zijn en dan mocht ik weer naar huis.
Hee Vlindertje, Wat vervelend zeg! Kan me voorstellen dat je er niets mee kan! Het is inderdaad zo dat er verschillende meningen zijn over wat je wel en niet mag. Vroeger namen ze bv iemand standaard op bij 32 weken. Ik kreeg het advies dat ik vooral vrijen ( penetratie ) moest laten en dat ik verder alles mocht doen, maar vooral mijn gezond verstand moest gebruiken. Als ik bloed zou verliezen moest ik me gelijk melden in het ziekenhuis! Zorg goed voor jezelf meis....ik heb ook gemerkt dat er veel onkunde is over een praevia, het komt relatief weinig voor. Dus je moet ook goed zelf blijven voelen wat je nodig hebt en voorzichtig zijn. Zeker met bloedverlies rustig aan doen en om hulp vragen zodat je weet waar je aan toe bent. Sterkte en wees voorzichtig hoor! groetjes van mij.