Dat heb ik ook gehad, maar ook die kleine spotjes. Het wisselde gewoon. En hoewel een ks bij een praevia totalis in een gewoon zh kan, is het voor hen zeker geen standaard ingreep. Tenminste, als ik kijk naar al het gedoe er om heen bij mijn ks niet. Ze doen het ook sowieso met twee gyns, i.p.v. een.
Het is helemaal geen standaard ingreep. Ik was in een academisch ziekenhuis en zelfs daar deden ze de ingreep maar 1 of 2 keer per maand en inderdaad met 2 gediplomeerde gyns. Ik wilde niet regionaal want daar zijn de gyns 's nachts niet eens aanwezig dus bij nood duurt het alleen maar weer langer. Bovendien kunnen ze gewoon veel meer in een academisch ziekenhuis.
Ja ik mocht zelf kiezen al wilde mijn verloskundige mij overtuigen van niet. Ik heb gekozen voor het UMC Utrecht. Geen spijt van gehad. Zelfs daar waren ze erg voorzichtig en ik lag in het weekend met bloedingen op de afdeling maar ze durfden het niet aan om het met 1 gyn en 1 gyn in opleiding te doen. Uiteindelijk hebben ze geopereerd tijdens de overdracht van de nacht naar de ochtend. (de gyn van de nacht bleef langer, zo waren er toch 2 gyns) En de gyn in opleiding was er ook bij dus totaal 3. Nu heeft mijn zoontje een waterbreukje en ook daarvoor wilde ik naar het UMC omdat we daar nu bekent zijn en hebben er een goed gevoel bij. Ook hier wilde de huisarts mij weet vertellen dat het niet kon maar ik heb aangedrongen dat ze ons daarheen moest verwijzen. En ze nemen je gewoon aan in het UMC. Daar deden ze helemaal niet moeilijk.
Nou ik lees zoveel verschillende reacties! Volgens mij krijgt iedere zwangere dus blijkbaar een ander advies. Of laten we zeggen dat iedere verloskundige/gyn/arts iets anders zegt. Zo heb ik een totalis en nog heel wat andere placenta probleempjes (Placenta previa, placenta bilobata, vasa previa) en ben nog steeds gewoon bij de verloskundige onder controle (niet doorverwezen naar de gyn), heb ik contact gehad met het ziekenhuis hier om de hoek om een rondleiding te krijgen en zij gaven aan dat een keizersnede een standaard ingreep is, ook met alle aandoeningen die ik heb. Mogelijk kijken ze ook naar de persoon in kwestie. Ik sta hier allemaal erg nuchter in. Wij hebben zoveel heftige dingen meegemaakt de afgelopen 2 jaar dat ik mij hier zeg maar geen zorgen meer over maak Mijn verloskundige uit dus ook geen zorgen en het ziekenhuis noemde het standaard.
Daarom is het goed om je er ook zelf in te verdiepen denk ik en eventueel een second opinion. Zo sta ik er in tenminste hoe meer ik weet hoe zekerder ik me voel. Alles voor de gezondheid van mijn kindje en van mij
Ik vind dit veel te complex voor een verloskundige.... Geen idee hoever je nu bent? Tot 24 weken was ik onder behandeling in streekziekenhuis met 1x per week echo in academisch ziekenhuis en vanaf 24 weken opgenomen tot de geboorte. Het was wel duidelijk dat mijn verloskundige er geen kaas van had gegeten. Aardige meid maar gaf me totaal verkeerde antwoorden op vragen (achteraf) en nam mijn klachten niet echt serieus terwijl placenta praevia bekend was.
Ook daarom heb ik wel al contact gehad met ziekenhuizen, wij gaan hoogst waarschijnlijk voor het Lucas Andreas Ziekenhuis in Amsterdam. Vind het gewoon praktisch om al volledig op de hoogte zijn. En daaruit merk ik dus dat er online héél véél enge verhalen zijn en op diverse fora met veel angst en zorgen wordt gesproken, maar dat de meeste specialisten vooral aangeven dat je je niet gek moet laten maken. Ik lees in dit topic gelukkig ook veel over voldragen zwangerschappen en gezonde kindjes! Oh, en ben 31 weken zwanger.
Nee je moet je zeker niet gek laten maken hoor. Ik ben er eentje met een horror verhaal met goede afloop trouwens. Maar je moet wel goed voorbereid zijn. Heb je nu bloedingen of is alles nog rustig?
Tja... dat is het denk ik ook een beetje. Ik heb een paar mini bloedingen gehad tot 14 weken. Verder niets!! (even afkloppen ) Verschrikkelijk ziek tot en met 21 weken, hele dag spugen etc. (Waar ik behoorlijk depressief van werd) Maar niets om zorgen te maken over de kleine meid en/of placenta. Als ik lees over bloedsporen van bank naar toilet... ja dan zou ik me ook wel zorgen gaan maken.
Inderdaad dan is het voor jou nog rustig en hopelijk blijft dat zo! Maar het is niet verkeerd je (jullie) te oriënteren want het kan gebeuren dat je dan wel naar een academisch ziekenhuis gaat als je onder de 32 weken bent zeker. Ik moest op een gegeven moment in het ziekenhuis blijven voor mezelf want anders zou ik te laat zijn bij een ernstige bloeding thuis. En voor de kleine omdat ik een tikkende tijdbom was. Ik duim voor je!
In welk ziekenhuis was jij onder behandeling Frannie? Heb je daar goede ervaringen mee? Ik woon echt totaal niet in de buurt van een academisch ziekenhuis dat is weer een beetje jammer.
Eerlijk gezegd komt dit op mij een beetje beledigend over. Misschien bedoel je het niet zo en begrijp ik het anders dan jij bedoelt, maar op mij komt het over alsof je als je er nuchter in staat niet de medische zorg, kennis en adviezen van een gyn nodig hebt en dit allemaal maar overdreven gedoe is. Natuurlijk is het goed om nuchter te blijven, dat ben ik voor een groot deel ook echt wel gebleven. Aan het eind van het gesprek waarin de gyn ons meedeelde wat er aan de hand was benadrukte hij: "dit was dus een zogenaamd "slecht-nieuws-gesprek". Dit is echt niet fijn om te hebben." Blijkbaar had hij nog niet de indruk dat ik het begrepen had, maar dat had ik wel. Het is heel fijn dat je hier veel verhalen leest over gezonde kindjes, maar je kunt ook niet ontkennen dat in landen zonder medische zorg de mortaliteit bij de moeder op kan lopen tot de 96% (en dan heb ik het niet over die van de kindjes). Ik heb twee mensen in mijn omgeving die zich echt zorgen hebben gemaakt, omdat zij beiden iemand kennen die hierdoor is overleden (verschillende vrouwen dus) en een vriendin wiens moeder hierdoor na de bevalling van haar zusje een paar dagen bewusteloos op de ic heeft gelegen. Dan is medische zorg echt noodzaak en heeft niks meer met nuchterheid te maken. Ik zeg echt niet dat je je gek moet laten maken. Ik heb in dit topic vaak genoeg meiden aangeraden om juist een beetje hun kop in het zand te steken en toch te genieten van hun zwangerschap. Ik vraag me echter af of je het risico niet een beetje onderschat.
Nou Janna je hebt wel een punt.... ik stond net te douchen en wat ik Jolien aan zou willen raden is een bezoek aan een gynaecoloog in een academisch ziekenhuis en dan de gynaecoloog laten beoordelen wat verstandig is. Even een soort check up, plan van aanpak in verschillende situaties. In een academisch ziekenhuis kunnen ze ook veel betere echo's maken (ik moest niet voor niets daar heen voor controles). Heb even gegoogeld en de site van Nederlandse gynaecologen zegt dat het toch wel risicovol is als de vliezen breken. Je hebt een super waardevol bezit in je buik!
Dit absoluut niet het geval en is ook zeker niet wat ik bedoel. De verloskundige heeft ook aangegeven dat we geluk hebben dat het niet bij m'n vorige zwangerschap van 10 jaar geleden is, want dan hadden ze dit nooit geweten en dan was de kans op overleven minimaal. Waaruit ik dus ook direct opmaak, hoe geweldig de techniek nu is! En wat fijn dat ze dat tegenwoordig allemaal al kunnen zien. Ik heb dus ook echt wel extra controles en krijg maandag m'n 5de echo al. Moet er wel bij zeggen, dat ik bij een (naar mijn mening) hyper moderne verloskundige praktijk onder controle ben. Want hier in het echocentrum binnen de praktijk vinden namelijk ook de echo's van zwangere plaats die onder controle staan van het ziekenhuis. Daarnaast heb ik de afgelopen 2 jaar zoveel in het ziekenhuis gelegen dat ik dus echt niet denk de medische zorg, kennis en adviezen van een gyn niet nodig te hebben. Maar meer iets heb van: "Fjieuuwww, gelukkig. Kindje is dus goed en alles met deze technieken verhoogt de kans op een goede afloop."
In Maastricht. De afdeling verloskunde waar ik lag ben ik niet heel tevreden over dan met name de slechte communicatie maar ik begrijp dat dit een algemeen probleem is. De nicu is fantastisch geen andere woorden voor!
Een goede afloop als je bij de juiste mensen bent en dat een ziekenhuis op de hoogte is van jouw situatie. Het is toch echt super complex. Hoe goed de techniek en de medische wereld ook zijn. Het gaat om wat er gebeurd als de bevalling begint op een onverwacht moment.
Ik ben het eens met frannie wat betreft de voorwaarden voor die goede afloop. En vooral ook: als je op tijd bij die juiste mensen kunt zijn. Het is heel fijn dat je bij de juiste mensen onder controle staat, maar het is vooral fijn als je er voor zorgt dat je in geval van nood zo snel mogelijk in de verloskamers ligt. Ik had echt op aanraden van de gyn de telefoonnummers van de verloskamers van de ziekenhuizen bij mijn huis en bij mijn werk in mijn mobiel staan. Ik wist ook waar ik met de auto naar toe moest op het zh-terrein, welke ingang ik moest hebben, en had met een collega de afspraak dat zij mij zo nodig meteen naar het zh zou rijden, no questions asked. Die gedachte dat het goed gaat met de baby, dat is ook zo. Dat heb ik ook altijd een zeer bemoedigende gedachte gevonden. Ik wist dat mijn dochter nergens last van had, dat ze gewoon alles kreeg dat ze nodig had en dat er - zo lang alles binnen bleef - eigenlijk geen probleem was. Maar ALS alles ineens niet meer binnen blijft, dan kan het hard gaan. Hoeft niet, maar kan wel. Wat er door je heen gaat als je ineens erg begint te bloeden, het maar blijft stromen en je niet weet of dat ophoudt en hoe je fatsoenlijk zonder het hele huis vies te maken bij de auto komt - want ja, daar maakte ik me nog even een fractie van een seconde druk om - is niet te beschrijven. En dan had ik ook nog eens een bloeding die bij aankomst in het zh al veel minder was geworden. Hoe moet dat zijn als je werkelijk BLIJFT bloeden? Dan denk ik dat je echt niet heel veel tijd hebt om bij het zh te komen hoor! En dat is wel een scenario waar ik ten alle tijde op voorbereid was, d.m.v. ziekenhuistas achter in de auto (incl. een uitdraai van mijn medische gegevens) en de telefoonnummers van en route naar de verloskamers. (De slagbomen gaan hier open als ze bij de verloskamers aan de portier hebben laten weten dat je komt.) Dat niet doen, vind ik onverstandig. Ja, zo lang alles goed gaat, lijkt het niet nodig en lijken dit soort berichten voor jou misschien paniekzaaierij. En misschien en hopelijk zal het ook nooit nodig zijn! Maar je zal op zo'n moment maar kostbare tijd verliezen doordat je eerst nog uit moet zoeken waar je naar toe moet of hoe je contact met ze op moet nemen. Door hoe je er over praat, krijg ik de indruk dat je er zo nuchter onder bent, dat je dit soort voorzorgsmaatregelen niet hebt genomen, maar misschien heb ik dat wel mis. Maar dat zou ik dan wel onverstandig vinden. Niet omdat er nu zo'n groot probleem is, maar omdat de situatie er naar is dat er in zeer korte tijd een groot probleem kan ontstaan.