Bij mij begon het met 27+5, ook totalis. Wat verderop in de zwangerschap dus. Hopelijk blijft het nog een tijdje rustig bij je!
Ben blij dat de gyn zei dat het ws tot ongeveer 30 weken wel rustig zou blijven! Merk dat ik nu echt rustiger ben. (al wil ik wel héél graag die 24 weken grens voorbij ) Gister met een verjaardag vieren weer teveel gedaan en merkte dat goed aan een onrustige buik en een trekkend gevoel in de schaamstreek. Daar schrok ik dan wel even van maar gelukkig is alles rustig gebleven. Vandaag weer veel familie maar zal ik meer hulp krijgen en hoef veel minder aan voorbereiding te doen.
Jippie! Ik heb de 24 weken bereikt Toch wel een hele geruststelling hoor. Elke week erbij is super maar ik ben erg blij dat ze vanaf nu in ieder geval alles in het werk stellen!
Hi Mamma in Love, Had een vraagje aan jou? Las dat je eerst in de Isala Klinieken zat en toen bent doorgestuurd naar WKZ? Maar dat is toch best ver rijden van de Isala of was je daar toevallig? Hoor het graag en fijn dat je al de 24 weken heb gehaald. Ik nu op 25 weken en krijg over 2 weken te horen of de Placenta echt voor de ingang ligt. Bij de laatste echo vond de gyn dat hij erg laag lag, maar wilde wachten met vaststellen van Placenta Praevia omdat er nog zoveel kan veranderen. Ben benieuwd? Gr, Mibelle
Spannend meid! Hier was het zo duidelijk dat hij er helemaal voor lag dat ze niet meer twijfelden of hij nog weg ging. Ik ben nooit in Zwolle geweest hoor! Ik kon kiezen tussen zwolle en utrecht en ik woon tussen beide In zwolle kun je ook prima terecht met een preavia totalis. Ik ben morgen 25 weken dus dan lopen we tegelijk op! Leuk om hier een beetje contact te houden! Heb jij al bloedingen gehad?
Hi, ja fijn om wat meer ervaringen te lezen. Ben best zenuwachtig voor de uitslag. Alhoewel ik denk/hoop dat alles wel goed komt. Want ook nog geen bloedingen gehad gelukkig. Gek is dat ze rond de 12 weken dachten dat de placenta voor de uitgang lag. Met 20 weken waren ze zeker dat hij naar boven was getrokken en toevallig met 24 weken een afspraak bij de gyn en die vond het noodzakelijk om over een aantal weken toch een inwendige echo te doen omdat mijn buik heel hard gegroeid is, maar mijn placenta nog heel laag ligt. Dan zou hij dus gezakt moeten zijn...volgens mij is dat onmogelijk, of mijn baarmoeder groeit omlaag ipv omhoog. Nou ja, begrijp er allemaal niet veel van maar hoop dat bij de volgende echo alles goed is, want we hebben ook een vakantie gepland in het buitenland. Ga jij nog op vakantie? En hoe voel jij je?
Ik mag dus helaas niet meer op vakantie Toch erg hopen voor je dat hij de aankomende keer voldoende omhoog is getrokken! Nog 2 weekjes geduld dus! Heb je nog geen bloedingen gehad? Ik tot nu toe nog niets gelukkig! Ik voel me verder wel oké. Heb wel snel last van bekken instabiliteit maar dat komt denk ik doordat ik in 2012 ook zwanger ben geweest. Het dwingt me in elk geval tot rust wat op zich wel handig is voor de praevia totalis Als ik me namelijk goed voel kan ik ook niet rustig aan doen en nu kan ik niet anders
Gefeliciteerd! Lekker dat het zo goed gaat. Hier trouwens ook bekkeninstabiliteit. Gelukkig minder last van dan tijdens de zwangerschap van mijn vorige kindje (ook geboren 2012). Ik tel rustig af tot de volgende afspraak (nou ja rustig, zit me enorm druk te maken) dus denk dat ik jou tactiek ga overnemen, van iedere week een feestje! Gelijk een reden om ergens weer een taartje te gaan eten
Wat grappig dat je deze zwangerschap minder last hebt van Bekkeninstabiliteit! Je zou andersom verwachten! Ja, ik maar van elke week een feestje Ben van mezelf een positief persoontje dus zie overal wel een feestje in Welkom op het forum trouwens! Of ben je alleen lid geworden vanwege het praevia totalis topic Zijn weinig mensen te vinden hé, die het net zo hebben op dit moment.... Ik was de enige geloof ik op dit (enorme) forum...
Ja inderdaad weinig 'normaals' te vinden. Veel van de standaard medische verhalen, maar ik vind het ook wel fijn om wat ervaringen te lezen. Maar niet te veel horror verhalen, daar wordt ik alleen maar zenuwachtig van. Dus hoop dat wij gewoon zonder gekkigheid het netjes tot de 37/38 weken volhouden! Heb wel al veel harde buiken en vaak ook erg gevoelig. Maar de kleine is dan ook wel heel druk en schopt echt pijnlijk hard, lijkt wel een elektrische schok af en toe haha. Bij jou verder alles goed? Weet jij nog iets meer over de symptomen van een Placenta Praevia? Zoals pijn onder in de buik oid, of is het enige symptoom bloedverlies?
Symptomen: pijnloos bloedverlies. Verder zijn er eigenlijk geen symptomen/klachten, gelukkig maar! Die bloedingen veroorzaken na het bloeden vaak wel kramp, want het prikkelt de baarmoeder. Fijn dat alles nog goed gaat dames!
Hi Meijke, Bedankt voor je reactie. Altijd fijn om het te horen van iemand met ervaring. Dan ga ik me dus ook maar geen zorgen maken om de buikpijn onder in mijn buik. Waarschijnlijk groeipijn waardoor mijn placenta helemaal naar boven trekt!
Inderdaad geen symptomen. Ik heb gelukkig nog maar weinig harde buiken. We gaan gewoon voor een bloedingsloze periode tot minimaal 37 weken Wanneer moet je precies voor controle van je placenta?
Hi, inmiddels t hele topic gelezen, fijn om alle ervaringen te lezen. Over 2 weken heb ik echo en dan heb ik pas meer info. So far, so good. Ik blijf wel meelezen, mochten er nog meer verhalen komen. Lfs
Even mijn ei kwijt... Gister dus het hele topic gelezen en vond het blijkbaar toch wat heftiger dan gedacht allemaal. Al die verhalen van bloedingen, bloedtransfusies, spoedkeizersnee enz enz. Vannacht gedroomd dat ik spontaan erg begon te bloeden en dat we niet naar het ziekenhuis konden... Komt denk ik door dat we straks op vakantie gaan (na de echo) en ben bang dat er daar dan wat mis gaat. Dus inmiddels besloten als de uitslag inderdaad PPT is, dan blijven we gewoon thuis. Ben blij als ik straks, 2 weken, eindelijk de echo heb gehad en we dan definitief te horen hebben gekregen waar ik aan toe ben. Van die onzekerheid wordt ik toch een beetje kriegel. Gelukkig vandaar 26 weken, dus weer een stapje verder! De kleine is lekker druk aan het schoppen en draaien, dus daar gaat ook goed mee. Zo hehe, dat lucht op, toch wel fijn zo'n forum.... Verder met iedereen alles goed? liefs Mibelle
Ik herken het hoor! Toen ik het met 16 weken hoorde en me helemaal ging inlezen schoot ook de paniek in mijn lijf. Inmiddels ben ik wat relaxter. Vriendlief en ik zijn nu alle klussen aan het doen die nog moeten gebeuren (gelukkig bijna klaar) en dan wil ik met 30 weken UITERLIJK écht alles rond hebben en niet meer hoeven. Mocht ik dan opgenomen worden is alles in en om het huis klaar. Wij mochten dus niet meer op vakantie. Vind dat wel balen hoor! We hadden graag nog even weg gegaan met zijn 3tjes. Zoon is in juni vorig jaar geboren dus dat zou de eerste vakantie mijn zijn 3en worden. Nu gaan we dus ineens met 2 kinderen op vakantie volgend jaar Wel een hele stap. We lopen wel echt gelijk in de zwangerschap want ik ben morgen 26 weken. Weer een week verder Heerlijk is dat
Hoi mama-in-love, en anderen, Ik zie nu net dat dit topic nog open is, wat ik een hele prestatie vind! Ik ben een tijdje wat minder op het forum geweest, maar heb nu een paar pagina's terug gelezen en zie dat je wat vragen hebt gesteld. Ik weet niet of je nog steeds geïnteresseerd bent in de antwoorden, maar ik ga ze toch geven. Alleen wil ik je eerst even feliciteren dat je al bijna 26 weken zwanger bent! Ik heb in het Spaarne Ziekenhuis gelegen in Hoofddorp, dus geen ervaring met het UMC. Wat ik je vooral als tip wil meegeven, is dat je echt zelf blijft meedenken over de zorg die je krijgt en vooral over medische beslissingen. De afdeling verloskunde/obstetrie van het Spaarne is vast geen slechte afdeling en tot aan de ks vond ik de zorg heel goed, al was de communicatie soms wat minder. Daarna heb ik echter niet zo'n goede ervaring met de zorg, maar dat komt ook deels doordat ik dingen uit handen heb gegeven / meegegaan ben in dingen van het ziekenhuis, terwijl ik als ik daar achteraf over nadenk niet snap waarom ik daar in mee ben gegaan. Maar ik was gewoon zo moe, slap (na de operatie) en nieuw in het moederschap, dat ik het niet in me had om daarin assertiever te zijn. Als ik daar van te voren op was voorbereid, waren sommige dingen wel beter gegaan. Ik heb maar twee keer platte bedrust gehad, namelijk de keren dat ik in het zh was opgenomen wegens bloedingen. De eerste bloeding na de diagnose ppt - want ik had er voor de diagnose al veel meer gehad - was eind van de middag en de tweede was 's nachts. De eerste was met 32 of 33 wk, dat weet ik niet meer precies. Daarna mocht ik niet meer werken. De weken ervoor moest ik wel "rustig aan doen", dus ik zat veel op mijn stoel tijdens het lesgeven (ben docent), deed alles met de lift en liet collega's of leerlingen dingen als beamers naar mijn lokaal sjouwen. Na die eerste bloeding ben ik iets van vier dagen opgenomen geweest, waarvan ik de laatste dag weer mocht mobiliseren. Dat betekent drie keer per dag 15 minuten rustig lopen / bewegen. Toen ik ontslagen werd, hoefde ik thuis dus geen platte bedrust te houden, maar ik moest wel heel rustig doen. De regel was: "de bank is je honk". Ik mocht ook niet meer fietsen, wat ik daarvoor nog wel deed. Ik zat dus echt aan huis gekluisterd. De tweede keer was zoals ik eerder schreef veel heftiger. Dat was precies met 37 wk. Ik weet nog dat ik 's avonds naar bed ging en dacht: "morgen ben ik 37 weken, dus als het kindje nu komt, is de zwangerschap in ieder geval voldragen". Ik werd 's nachts wakker en eigenlijk dacht ik dat mijn vliezen braken, zo veel vocht voelde ik stromen. Vervolgens ging ik naar de wc en daar kwam ik erachter dat het bloed was. Toen ben ik dus weer opgenomen en had ik ook platte bedrust. Na een paar dagen mocht ik weer mobiliseren en dat ging goed. Ze hebben toen de datum van de geplande ks wel naar voren gezet, maar ik zou naar huis mogen tot de ks. De nacht voordat ik ontslagen zou worden kreeg ik echter weer een bloeding, dus toen moest ik blijven tot de ks met platte bedrust. Ik las dat je niet meer op vakantie mag. Wat is de reden daarvoor? Kun je niet in de "omgeving" van Utrecht (maar dan aan de andere kant dan je zelf woont) op vakantie? Wij hebben tijdens de zwangerschap nog wel een weekje in het huis van vrienden gezeten. Heb je geen vrienden / kennissen in die omgeving, die met vakantie zijn en in wiens huis je een weekje kunt bivakkeren? Dan zit je toch in een andere omgeving, waar je kleine uitstapjes kunt maken en heb je misschien toch het gevoel er even tussen uit te zijn. Ik mocht toen niet langer dan 30 minuten uit de buurt van een zh zijn, maar dat hoefde niet per se het zh te zijn waar ik onder controle stond. Alleen moest ik er dan rekening mee houden dat ik wellicht in dan andere zh zou worden opgenomen en daar moest blijven, zelfs voor de ks. Ik ben ook nog een keer met mijn werk mee geweest op een teamuitje (al was dat maar één overnachting) en heb toen gewoon alle adressen van ziekenhuizen op de route van mijn werk naar die kampeerboerderij en weer naar mijn huis uitgezocht en op een lijstje meegenomen. Incl. de telefoonnummers van de verloskamers. Dat kun je met een vakantie ergens in Nl ook doen lijkt me. (Misschien ook een tip voor jou, Mibelle, want ik zou het ook wel zonde vinden als je niet op vakantie gaat hierdoor. Of ga je een vakantie naar het buitenland? Want dat zou ik ook niet doen.)