Wat een onzekerheid allemaal Poester. Hopelijk blijft die kleine meid idd nog een paar weken bij je!!
Aan de ene kant mag de kleine wel vlug komen, maar aan de andere kant is het 't beste dat ze nog eventjes blijft zitten. Elke dag is er 1 gewonnen hé. Ik moet wel zeggen, nu we een maandje verder zijn, ik het allemaal al beter kan aanvaarden enzo. Ik heb het er erg moeilijk mee gehad dat ik zou moeten bevallen met keizersnede. Had al een heel andere bevalling in gedachten, ik wou dan ook bevallen zonder epidurale. Maar ja, nu zal ik toch 1 moeten krijgen hé. Toch als ik de bevalling bewust wil meemaken. Maar een keizersnede is de enige optie, dus veel keuze heb ik niet. Kan het nu wel al aanvaarden, maar blijf het wel wat jammer vinden dat ik niet op de 'gewone' manier kan bevallen.
De omschakeling in je hoofd van te denken normaal te kunnen bevallen naar keizersnede is natuurlijk ook niet zo maar even iets. Mijn placenta ligt ook heel erg laag, maar tijdens de echo die we kregen met 31 week bleek dat het hoofdje nog net iets onder de rand van de placenta lag, dus ik mag nog gewoon bevallen. Ik had me er wel een beetje op ingesteld dat ik een keizersnede zou krijgen, want het leek er eerst idd op dat de placenta toch nog voor het geboortekanaal zou liggen, maar tijdens de echo bleek dat het allemaal net kon, en aangezien het kindje nog moet indalen zal het alleen maar lager dan de placenta komen te liggen. Hoop dat jullie kleine meid zich niet eerder aan kondigt dan de afgesproken datum met de gynaecoloog en dat het je dan toch allemaal mee zal hebben gevallen! Sterkte deze laatste periode!! Liefs Carry
Hi, ik kan me goed voorstellen dat je liever op de gewone manier had willen bevallen. Het enige voordeel is dat je ongeveer weet wanneer je uiterlijk je baby in je armen zal houden, en niet hoeft te wachten. Ik hoop dat alles goed gaat verder met je en dat je het een beetje kunt volhouden! succes
Nog maar eventjes een update doen. Ondertussen zijn we toch al weer bijna 3 weken verder en zit ons meisje nog lekker veilig in m'n buik. Ik moet wel zeggen, ik heb de laatste week, erg veel buikpijn. Een soort menstruatiepijn kan je zeggen, maar dan nog wel wat erger. Geen idee wat het is, maar maandag mag ik terug op controle, zal het dan es aan de gyn vragen waar dit op kan wijzen. Het kan natuurlijk ook helemaal niets zijn, ik weet het niet. En ik die dacht, dat ik de klik al helemaal heb kunnen maken, dat ik niet op natuurlijke wijze zou bevallen. Is dus niet zo. M'n schoonzus is uitgerekend voor begin maart, dus zij zal ieder moment kunnen bevallen. M'n vriend belt dan ook regelmatig eens om op de hoogte te blijven van alles, want hij wordt dooppeter van het kindje. Vorige week toen hij belde, kreeg ie te horen dat het kindje al goed aan het indalen is en dat ze ook al wat opening heeft. Ipv blij te zijn voor haar, dat haar kindje er bijna is, ben ik gewoon jaloers. En daar schaam ik mij toch zó voor. Ik wil helemaal niet jaloers zijn, maar toch overvalt dat gevoel mij. Hopelijk gaat dat gevoel over, wanneer haar kindje er is en kan ik dan wel blij zijn, maar denk dat ik het er moeilijk mee zal blijven hebben. Het klinkt mss wel wat raar, maar ik vind het jammer dat ik sommige dingen zal moeten missen. Zoals het indalen van het kindje. Als onze meid echt nog geen zin heeft om te komen, zal ik hoogstwaarschijnlijk ook geen weëen hebben, want het is een geplande keizersnede. En er zijn zo nog wel een tal van dingen die ik wss zal missen. Ik zal echt blij zijn als ons meisje er is en hopelijk kan ik het dan allemaal wat van mij afzetten. Blij dat dit forum hier nog is, zo kan ik het allemaal nog wat van me afschrijven. Want heb toch het gevoel dat de meeste mensen niet echt begrijpen wat er in me omgaat. Want een keizersnede is toch niet zo abnormaal, er worden zoveel kindjes met een keizersnede geboren. Dat is idd wel waar, maar toch blijf ik het moeilijk hebben met die placenta praevia. En het is niet alleen die keizersnede, maar ook de hele dagen thuiszitten en niets mogen doen. Er is veel werk te doen, maar ik mag er niet aankomen, ivm de risico's. Dat is dus helemaal niet leuk. Eigenlijk zit ik hier maar te wachten, tot onze meid er is.
Ik kan me best goed voorstellen dat het moeilijk is, om te zien dat je schoonzus wel normaal zal gaan bevallen. Ookal geeft het natuurlijk nooit zekerheid dat het goed gaat bij de bevalling, en het niet alsnog een keizersnede gaat worden. Hoe je het went of keert , dat risico zit er altijd in( nouja risico maar je begrijpt wat ik bedoel). Dat je nu niet zoveel mag doen, is erg vervelend voor je, want ik denk dat je zelf het gevoel hebt dat je het wel kan, maar allen dat het niet mag. Dat gevoel moet je denk ik een beetje van je af proberen te zetten ( hoe moeilijk ook) Het belangrijkste op dit moment ben jij en jullie kleine meisje, en de rest is nu gewoon even bijzaak. Ik weet het makkelijk praten, maar tis wel zo. Ik denk ook dat als jullie meisje er straks eenmaal is, dat je er gauw genoeg vrede mee krijgt dat het op deze manier gegaan is. Je krijgt er immers iets onbetaalbaar moois voor terug. Ik hoop echt voor je dat je er een beetje vrede mee krijgt dathet zo zal gaan. Je meisje zit nu al zoveel langer in je buik dan verwacht, en is hierdoor ook al weer veel sterker geworden. Dat is ook wel heel veel waard. Liefs
Het ergste vind ik dus wel, dat ik vanalles kan doen, maar niet mag doen. Ik probeer het zoveel mogelijk van mij af te zetten ook, maar dat gaat niet altijd even goed. Ik zal alvast blij zijn als we nog een maandje verder zijn en dat we eindelijk ons meisje zullen kunnen bewonderen. Dan zal ik het verdriet van sommige dingen te moeten missen, mss ook wel vlug vergeten zijn.
Ik hoop ook dat je die dingen kan vergeten zodra je jullie kleine meisje in jullie armen mogen houden. Maar stiekum denk ik, hoe moeilijk dat nu ook lijkt, dat dat wel goed zou komen. Heel veel hoe zeg je dat, sterkte en kracht de komende tijd toegewenst. Liefs,
Nog eventjes een kleine update. Vandaag ben ik voor de laatste keer op controle geweest bij de gyn en onze meid maakt het prima. Tegen volgende week dinsdag zou tss de 2kg800 en 3kg moeten wegen. Dus dat is heel goed, en maakt de kans dat ze in de couveuse moet een heel stuk kleiner. Volgende week maandag moet ik wel naar het ziekenhuis om nog eens aan de monitor te liggen en zullen ze ook enkele onderzoeken doen, ter voorbereiding van de keizersnede, waaronder ook een bloedonderzoek. Ben echt blij dat ik nu toch al zover ben, had nooit gedacht dat m'n kleintje toch nog zolang bij me zou blijven, dus ik ben superblij. Nu ben ik gewoon de dagen aan het aftellen. Maar ik kan toch al zeggen, volgende week ben ik mama.
Fijn dat alles goed is met de kleine meid. En volgende week mama spannend!! De dagen zullen wel voorbij kruipen nu of heb je wel genoeg afleiding?
De dagen kruipen idd voorbij. Mag in principe niks meer doen in het huishouden enzo, door die placenta praevia. Dus moet me zo kalm mogelijk houden. Het enige waar ik me nog wat kan mee bezighouden is wa op internet zitten surfen.
och, jee, het is al bijna zover!!!! ik kan me voorstellen dat je vanalles wilt doen, maar niets mag doen, dat dat heel frusterend kan zijn! maar klets nog maar even lekker van je af hoor!!! heel veel sterkte en kracht toegewenst!
Dank u! Het idd wel frusterend dat je vanalles wilt doen en niks mag doen. Alles staat ook al klaar voor de baby, het enige wat nog ontbreekt is de baby zelf. Maar ik zal niet anders kunnen, hé, dan nog wat geduld te hebben.
Doe die 8 dagen nog wat leuks! Het mooie weer komt eraan, succes alvast. Over een weekje kun je je kleintje eindelijk in je armen houden.
Hallo Poester ! Ik lees je verhaal nu pas voor de eerste keer. Ik kan me goed voorstellen dat het moeilijk is als je bevalling niet zo zal plaatsvinden als je had gehoopt. Ik heb nu 12 weken zwanger. Met 10 weken hadden we de echo en ons kindje is ook laag ingenesteld. Dan is er een kans op een placenta praevia. De verloskundige zei dat ik me nog geen zorgen moest maken, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Met het kindje was verder ook alles in orde, dus dat was natuurlijk prima. Wanneer heb jij gehoord dat je een placenta praevia had ? Mijn verloskundige zei dat ze dat met de 20 weken echo konden zien. Weet je of dat ook al eerder kan ? En zijn er dingen die jij bemerkte ? Of verloopt je zwangerschap voor de rest zoals gepland ? Sorry, ik wil niet nieuwsgierig overkomen. Ik maak me alleen toch wel wat zorgen hierover en wil graag zo goed mogelijk op de hoogte zijn van wat ons misschien staat te wachten. Voor jou heel veel sterkte bij de keizersnede en alvast heel veel geluk met jullie kleine meisje ! Groetjes, Nikki
Ik heb te horen gekregen dat ik een placenta praevia had, met 26 weken zwangerschap. In eerste instantie heb ik er nooit veel hinder van ondervonden, maar de laatste maanden heb ik wel veel last van buikpijn. Weet niet of het iets te maken heeft met die placenta praevia of niet. De gyn raadde me ook aan, om het rustig aan te doen. Dus niet meer te sporten, niks opheffen enzo. Ook in het huishouden, was het beter dat ik me rustig hield. Dus alle huishoudelijke taken heb ik dan maar in handen moeten geven aan m'n vriend. De gyn vertelde mij, dat je eigenlijk pas met 25 weken zwangerschap, met zekerheid kon zeggen of er een keizersnede plaats zou moeten vinden of niet. Want naarmate je zwangerschap vordert, kruipt je moederkoek ook nog naar boven, door de groei van de baarmoeder. Ik kan wel begrijpen dat je je zorgen maakt over een eventuele placenta praevia. Ik weet dat het helemaal niet leuk is om dat te horen. Maar als je nog vragen hebt, ofzo, vuur ze maar af hoor. Ik zal m'n best doen om je vragen te beantwoorden, in de mate van het mogelijke. Alvast nog een heel goede zwangerschap toegewenst. Liefs kathy