Sjongejonge wat was ik zenuwachtig deze weken. Ik wist niet dat een mens zoveel kon denken, voelen, kon wel eindeloos gillen. Na 5 miskramen 3 weken terug een positief echo gehad van een klein stukje van 6 weken. Ondertussen vanwege bloedverlies weer in het ziekenhuis geweest, niks aan de hand. 2 weken later terugkomen. Wat een rollercoaster. Gaat het goed, gaat het niet goed. Hebben we geluk? Tuurlijk hebben we geen geluk. Zullen we ooit ouders worden, nee gaan we nooit worden. Wat een irritante stem in je hoofd. Maar... Vandaag, 30 min later dan de afspraak was mijn 2de echo. Het zweet brak me uit, me hoofd deed zeer, ik kon niet meer nadenken, me hart zat ergens in me hersenpan... en.. de echo was goed! Ik heb het hartje gezien en gehoord! Wat een mooi moment. Nu ben ik ongeveer 9 weekjes. Zal ik nu maar een klein beetje te gaan proberen genieten? 17 december heb ik mijn termijnecho. Zal dit lief kindje dan echt ons kindje mogen worden!? Voor nu zijn we in de wolken.
Wow, wat een spanning! En wat ongelooflijk goed dat de echo goed was! Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Wat super fijn! Gefeliciteerd! En die onzekerheid zal zo nu en dan de kop op steken. Het is niet raar dat je niet altijd vertrouwen hebt in je lijf na wat je hebt meegemaakt, dus neem jezelf dat niet kwalijk .
Ja.. maar! Heb me toen laten onderzoeken en daar kwam uit dat ik het stofje progesteron tekort kwam daar slik ik nu 3 maal daags medicatie voor
Wat een opluchting dat het goed was! Ik vond het ook heel spannend ook al heb ik 1 miskraam maar gehad. Op naar de magische 3 maanden!