Na een paar pijnlijke dagen kon ik gelukkig vandaag al terecht bij de bekkenspecialist. Zij gaf mij aan dat ik BI heb en dat ik ook hypermobiel ben en dat dat ook een van de redenen kan zijn dat de BI bij mij ontstaan is. Omdat het allemaal al wat zwakker is. Nu moet ik van haar de komende week en ook volgende week heel rustig aan doen. Ze gaf mij code rood, gezien de ernst van mijn klachten en de pijn die het doet als ze mij onderzoekt. Dit betekent dat ik tot aan de kerstvakantie (werk in onderwijs) geen les meer kan geven, daar baal ik zo van. Ik heb vandaag al menig traan gelaten... Nu moet ik van haar eerst thuis zien te overleven, dit betekent zitten, liggen en lopen zonder al te veel pijn. Als dat lukt, dan mag ik weer aan werken denken. Het rotte vind ik dat als ik rustig aan doe thuis de pijn zeer beheersbaar is en dat ik dan denk: ik stel mij aan! Maar op het moment dat ik normale activiteiten ga doen schiet het er weer in en verrek ik van de pijn. Ik vind het erg moeilijk daar een balans in te vinden. Ik zou graag wat ervaringsverhalen van andere meiden willen horen hoe die hier mee om zijn gegaan en of jullie na een periode van rust ook weer (gedeeltelijk) op de been waren. Alvast bedankt voor jullie reacties!
Ik ben ook hypermobiel en kreeg idd al vrij vroeg last van mijn bekken. Morgen 35 weken en kan nog steeds van alles zoals een flinke dag shoppen enz. Ik denk dat dit komt, omdat als ik een dag veel heb gevraagd van m'n bekken(en de rest van m'n lijf) zoals shoppen dagje strandwandelen, duinentocht etc ik m'n lijf ook 1 à 2 dagen gehele rust geef. Dat wil zeggen. Alleen de broodnodige huishoudelijke taken doe en voor de rest op de bank of in bed lig. Dan een paar dagen rustig aan en dan functioneerd t allemaal weer goed. En goed naar je lichaam luisteren en niet door de pijn heen gaan, wat in in het begin nog wel eens wilde doen. En de bekkenoefeningen doen. Hoop voor je dat t net zo mee gaat vallen als voor mij.
Hier ook hypermobiel en beide zwangerschappen al heel vroeg last van extreme bekkeninstabiliteit. Wat is dat lastig he. Nu heb ik t 'geluk' (ahum) dat ik beide zwangerschappen bedrust heb gekregen ivm vroegtijdige weeactiviteit en met 1 klap is mn bekkenpijn dan ook wel zo goed als over. Moet wel houdingen afwisselen anders gaat het alsnog zeer doen. Veel sterkte. Mijn vorige zwangerschap heb ik een bekkenband gebruikt voor de zwaardere klusjes of stukjes wandelen etc en dat hielp wel erg goed bij mij. Maar die mag je weer niet te veel gebruiken.
Herkenbaar. Ik heb ook bekkenklachten en als ik dan de hele dag rust heb gehouden, denk ik ook bij mezelf "het valt wel mee" maar nu ik aan het werk ben valt het toch vies tegen en ben ik blij als ik naar huis mag straks. De rest van de dag lig ik op de bank, dat weet ik nu al. Ik hou me maar vast aan mijn rust en regelmaat, en oefeningen doen. Alles om erger te voorkomen..
Ik heb vanaf week 13 ofzo last van m'n bekken en helaas is het alleen maar erger geworden. Ben vrij snel naar Mensendieck gegaan maar ook dit heeft niet geholpen dus daar ben ik sinds vorige week mee gestopt. Een dagje winkelen ofzo zit er echt niet meer in, ik "mag" max. een half uur achter elkaar lopen, maar rusten tussendoor helpt niet dus ik word erg beperkt. Sinds deze week werk ik halve dagen omdat ook autorijden pijn begint te doen (doe ambulant werk) en dat is op zich wel lekker, maar ik heb er niet minder pijn door. Hopelijk is het snel over na de bevalling! Sterkte en ik hoop dat het bij jou mee valt!
Bedankt voor jullie reacties! Fijn te lezen dat het ook mogelijk is om nog wel je dingetjes te blijven doen, maar daarna gewoon je rust te pakken. Die balans moet ik nog ff zien te vinden. Vanochtend weer naar therapie geweest en ik moet zeggen dat het echt stukken beter gaat. We hebben samen zelfs al weer gesproken over eventueel een paar uurtjes werken volgende week. Uiteraard echt alleen als het kan, en vooral niets forceren! Ik zie het gelukkig allemaal niet meer zo somber in als begin deze week, want OMG, wat had ik toen een helse pijnen. Nu voelt het net alsof ik op mijn kont ben gevallen met schaatsen en dat het beurs is. Snappen jullie wat ik bedoel? Die helse stekende pijn is gelukkig verdwenen. Nu nog goed oefenen met aanspannen van de bekken, want dat vind ik verdomde lastig. Het lukt mij niet zonder mijn billen aan te spannen. En dan doe ik het volgens de therapeute niet goed... Dus tja, nog maar ff oefenen. Net nog boodschappen gedaan, dus zo maar weer ff rusten. Ik voel wel dat ik dat nu nodig heb. Alles voor het goede doel!