hoi allemaal, ik moet ff mijn ei kwijt. Toen ik vorig jaar zwager was van mijn zoontje werd mijn vader ernstig ziek. we moesten hem vaak in verschillende ziekenhuizen bezoeken en niemand wist wat hij had. Mijn hele zwangerschap heb ik hem af zien takelen. Mijn vader is 8 weken na de geboorte van mijn zoontje(waar hij zo trots op was en zo graag voor wilde blijven leven) gestorve aan alvleesklierkanker. Op 31 december 2004. Mijn vader stierf terwijl ik aan zijn sterfbed mijn zoontje de borst gaf, leven in een hand, de dood in de ander. Mooi, maar ook vreselijk, een leven voor een leven. Nu ben ik 10 weken zwanger en heb alweer wat bloedingen gehad, maar alles gaat nog goed. Maar ik ben nu xtra emotioneel met al die hormonen en kan mijn verhaal bij niemand kwijt. 31 dec. komt eraan en ik voel me heel verdrietig.......en gelukkig.....en onzeker..... bedankt voor t luisteren
Jeminee wat een verhaal... erg aangrijpend zeg. Ik kan het me heel goed voorstellen dat je je helemaal niet lekker voelt nu de feestdagen en oud en nieuw eraan komen. En helemaal niet nu al die hormonen door je lichaam gieren. Ik hoop dat je toch voor je zoontje en dit nieuwe wondertje de kracht kunt vinden om deze dagen goed door te komen. En dat je van deze zwangerschap meer zal kunnen genieten. Sterkte meid...