Heb er wel eens vaker wat over verteld, ik kan hier niet helemaal uitwijden vanwege privacyredenen, maar mijn vader is Huntingtonpatient. Nu is er iets heel ernstigs gebeurd, waardoor ik zijn huisarts heb ingeschakeld, waardoor de beste man as maandagavond op bezoek gaat (onaangekondigd, mijn vader weet het dus nog niet dat hij komt) om te praten met hem, mijn zusje en mijn tante (mijn tante is mijn stem, aangezien ik niet kan/wil). Bovendien luisterd mijn vader eerder naar mijn tante als naar mijn zusje of mij. Maar wat als mijn vader weigert? Wie weet hoe dat gaat? Want het gaat ECHT niet goed, hij is totaal het spoor bijster.:x:x:x
Pfff dilemma, ik kan er geen antwoord op geven. Wel wil ik je even heel veel sterkte wensen hiermee. Dikke knuff
Tja dan zijn er een aantal wegen die je kunt bewandelen echter moet je je afvragen of je dat wil. En dan komt eerst de vraag is hij een direct gevaar voor zichzelf of anderen?!
Ik snap dat je in een hele moeilijke situatie zit. Maar het is de keuze van je vader en hoe moeilijk het ook is. Je moet dat wel respecteren. Weet je ook waarom hij niet meer verder wil. Of zijn zijn hersenen in ernstige mate aangetast dat hij niet meer herder kan beslissen? Heel veel sterkte
Er zijn mogelijkheden voor een gedwongen opname, maar 1 van de belangrijke eisen hiervoor is dat hij dan een gevaar moet zijn, voor zichzelf en/of anderen. En hier moet geloof ik burgemeester of iets zelfs toestemming voor geven, tenzij er een curator / bewindvoerder in beeld is. Maar heb het idee dat dat bij jullie niet het geval is. Blijft een lastig iets, meer info kun je er vast over vinden als je zoekt op wet BOPZ. BOPZ geldt niet alleen voor de psychiatrie maar men kan ook met BOPZ status worden opgenomen in verpleeghuis oid. In ieder geval heel veel sterkte, lijkt me een lastige situatie.
Dat klopt, en helaas is dat nu dus wel het geval, sterker nog, als het echt moet heb ik besloten om een rechtzaak tegen hem te starten, hoe erg ik dat ook vind.
Hij heeft in mijn ogen niets meer te kiezen, ik respecteer zijn mening hier ook niet meer in. Ik begrijp dat dat raar is dat ik dat zo neer zet, maar geloof me maar, als je zou weten wat er is gebeurd denk ik dat je het met me eens ben. Hij is HEEL zwaar over de schreef gegaan nl.
Je mag me gerust een PB sturen, ,maar de huisarts kan met spoed een rechterlijke machtiging aanvragen voor gedwongen opname. Maar wat een rotziekte waar jij en je vader mee te maken hebben gekregen.
Weet je zeker dat de huisarts dat kan? Ik heb hem nl vorig jaar ook al eens gebeld, en toen gaf hij aan dat als een patient niet wil hij met zijn rug tegen de muur staat, ik zal je zo een pb sturen met het verhaal, het is echt te verschrikkelijk voor woorden, ik ben boos, verdrietig, verward en krijg bijna moordneigingen. Zelfs mijn superlieve tante wilde hem gisteren opzoeken en doodschoppen, zo boos was ze :x
Als het erg is in de zin van andere mensen mishandelt of weet ik veel wat..dan moet het niet zo moeilijk zijn toch...is hij dan geen gevaar voor de medemens...
@mamabri. Wat heeft je vader een kl#te ziekte! Verschrikkelijk. Er kan inderdaad onder dwang een opname volgen. Zit hij nu in de fase van gedragsverandering dat er iets ergs gebeurd is? In ieder geval heel veel sterkte!
Wat een moeilijke situatie. Ik weet een beetje hoe erg het kan zijn. Mijn tante wilde ook niet worden opgenomen, maar dat was wel noodzakelijk. Misschien een ander geval, want wat jij omschrijft (dat er iets zeer ernstigs is gebeurd) was bij haar dan niet het geval, maar bij haar kon het gewoon niet meer omdat het niet veilig meer was om nog alleen te wonen (ze heeft ook Huntington). Maar toch hebben we als familie zo op haar in gepraat dat ze uiteindelijk nu in Katwijk zit. Met forse tegenzin, en wat heeft ze vaak gebeld dat ze daar weg wilde, enz.. ze hoorde daar niet thuis, ze was niet ziek, je kent het vast wel, maar het was beter zo. En nu, na jaren zit ze pas een beetje op dr plekje. Maar nogmaals, het is denk niet helemaal te vergelijken, maar hier is ze dus toch een beetje gedwongen. Ik wil je heel veel sterkte wensen!
De huisarts kan wel degelijk aankloppen bij instanties voor een IBS (gedwongen opname). Begrijp eigenlijk niet waarom de ha niet vandaag al is langs gegaan? Sterke in elk geval en hopelijk hebben jullie snel meer duidelijkheid ivm een eventuele opname.
Dit dus, maar het is heel ernstig, er zou zelfs aangifte gedaan kunnen worden, laat ik het zo zeggen. En ik ben zo boos (ik ben echt nooit boos) maar ik ben woedend nu.
Omdat het een waardeloze huisarts is :x Ik heb hem gisteren 2x gebeld, kreeg uiteraard de assistente, met de vraag of hij mij wilde bellen. Hij heeft mijn zusje gebeld (die er direct mee te maken heeft) dus de eerste zorg gaat naar haar, heel begrijpelijk, maar hij had mij ook moeten bellen. Ik heb vanmorgen weer gebeld en de assistente zou het doorgeven, maar ik geloof niet dat hij terug belt. Wel ben ik blij dat hij maandagavond naar mijn vader toegaat, al had hij pas volgende week donderdag willen gaan, en dat is echt absurd in dit geval.
En zonder details kunnen we moeilijk adviseren... maar snap ook goed dat je die niet zomaar verteld. Je zal dit met de huisarts moeten overleggen hij kent de stappen naar eventueel een ibs of zelfs een rm ook. Maar kent de situatie van je vader ook en weet dus wat er mogelijk is en wat niet.
En een andere huisarts? En de burgemeester dan? Of gaat dat via de huisarts? Misschien nog meer op je strepen gaan als je dat al niet hebt gedaan.
Nou, hij moet :x Hij heeft wat mij betreft geen keuze meer: hij laat zich helpen of mijn zusje en ik verbreken het contact, en geloof me, dat wil hij niet, dus dat ga ik inzetten als hij weigert, als het moet ga ik hem chanteren.
Ik weet niet hoe het gaat, maar ik wacht heel even maandag af. Mijn vader weet ook niet dat ik alles weet, ik hou me nu heel even op de achtergrond en laat mijn zusje en mijn tante nu eerst praten, dat is het verstandigst voor nu. Als hij weigert ga ik aan het werk, en dan heeft hij wel een probleem, want hij is koppig, maar ik heb het van hem afgekeken
Maar wat ik er dan gebeurd dat het zo ernstig uit de hand is gelopen? Ik vind het moeilijk om advies te geven als ik maar een klein gedeelte van het verhaal weet. Wat ik wel weet is dat als iemand een gevaar voor zichzelf/omgeving is er een gedwongen opname kan plaatsvinden. Als dit niet het geval is, is de keuze aan de patiënt. Bedoel je in een ziekenhuis of in een psychiatrische instelling?