Hallo, Mijn dochtertje is 5 mnd en heeft altijd korte slaapjes gedaan. Dit is niet veranderd maar sinds een aantal weekjes merk ik dat ze niet meer graag in dr bedje slaapt. De nachten gaan redelijk, maar het is vooral krijsen krijsen krijsen Ze is echt moe en let dan ook altijd op moeheidssignalen. Ze gaat altijd wakker naar bedje. Sinds twee weken is het dus krijsend naar bed. Ik doe haar slaapzak aan, dan het bedritueel elke keer consequent, speentje en dan muziekje aan, zodra ik baar neerleg begint ze niet te huilen maar meteen te krijsen. Bij haar blijven helpt niet, dus loop ik meestal meteen weg. Zodra de deur dicht gaat wordt t n beetje minder. Ik vind babys laten huilen geen probleem maar heb altijd gezegd dat bij krijsen ik gewoon ga kijken en probeer te troosten. Nu heeft dat alleen geen enkele zin. Heb geprobeerd haar te troosten , werkt niet, erbij blijven werkt niet, t shirt van mij in bed werkt niet, eerder naar bed werkt helemaaaal niet, slapend naar bed wel maar wil hier geen gewoonte van maken. Ik laat haar nu gewoon wat langer krijsen omdat ik t idee heb dat ze me uit probeert... na 5 a 10min krijsen valt ze meestal in slaap. Toch sta ik er niet helemaal achter maar alle andere dingen werken niet! Probeert ze me gewoon uit? Ze is wel al twee weken verkouden en is ziek geweest,daarna is het eigenlijk ontstaan.. ze hoest en niest nog wel, misschien heeft het daarmee te maken? We zijn ook gestart met bijvoeding maar ook na een paar dagen hiermee gestopt te zijn geen verschil... Zijn er mensen die dit herkennen? Iemand tips? Zal ik haar laten krijsen? Soms vraag ik me af wat de buren ervan denken,maar goed andere dingen werken niet. En zodra ik haar naar beneden haal als ze echt niet wil slapen en ik haar in de wandelwagen leg, gaat ze wel slapen... Hopelijk heeft iemand tips? Of herkent iemand het verhaal.
Hoe kom je erbij dat een baby van 5 maanden je aan het uittesten is? Ik zou per direct stoppen met het laten krijsen. Krijsen is een noodkreet voor iets. Ze is net ziek geweest, oorpijn ? Ander pijn? Krampen? Nood aan knuffelen? Mama/papa? Als haar slapend in bed leggen helpt zou ik dat doen.
Hoi, Wat een nare situatie voor jullie. Een baby van 5 maanden heeft echt nog niet het vermogen om je uit te proberen. Dat lijkt misschien zo... Ik zou mijn zoontje nooit laten krijsen, nog geen 10 seconden! Het bedje moet een leuke plek zijn om te gaan slapen. Waarom leg je haar dan niet slapend in haar bedje? Ik heb dat ook een tijdje gedaan bij mijn zoontje. Nu leg ik hem ook wel eens wakker in bed. Heeft je dochtertje niet gewoon behoefte aan warmte en geborgenheid? Gaat ze misschien te vroeg naar bed? Een baby huilt nooit zomaar in mijn ogen. En dan heb ik het nog over huilen.......maar krijsen???? Ik heb echt te doen met het kleine meiske......heb je oorpijn al uitgesloten? Reflux? Honger?
+1 Je dochter is net ziek geweest en is zo te lezen nog niet helemaal fit. Dan heeft ze juist de geborgenheid van mama en papa nodig. Ik snap dat je je aan een vast patroon wil houden, maar dat is bij ziekte vaak niet te doen. Er zullen meer van deze momenten komen bijv. bij tandjes, na prikjes e.d. Laat het los en troost je dochter.
Baby's van 5 maanden kunnen je niet uittesten dus er is wel degelijk wat aan de hand. Eerst medische dingen uitsluiten en iig lekker je kindje troosten...hier probeer ik ook Wakker wegleggen maar 6/10 keer lukt dat nog niet...meestal 's avonds niet omdat dan alles verwerkt moet worden En daar heeft mijn dochter mama bij nodig. Dus ik Geef dat haar...volgende keer lukt het wel weer! Ik vind dat die kleintjes zo veel dingen "moeten"...Wakker in bed, doorslapen, overdag Goed slapen pfff arme wezentjes mijne Van 5 maanden doet geen Van Alle een ik vind haar perfect En een model baby...
Dankje voor jullie reactie. Ik had echt het idee dat ze me uit aan het testen is. Zodra ik namelijk de trap op loop is ze rustiger en zodra ze me ziet is t weer hard huilen. Misschien is krijsen niet helemaal de juiste omschrijving maar eerst was het altijd wat jengelen, dus om de 5min speentje erin. Nu huilt ze hard. Medisch gezien is er volgens de arts niets aan de hand, geen oorontsteking, longetjes waren goed. Beetje verkouden maar absoluut geen verhoging meer of koorts. Het zouden misschien tandjes kunnen zijn.. Als ik haar uit bedje haal en naar beneden haal is t ook niet altijd goed. Ze lijkt super moe en te gefrustreerd om te gaan slapen. Misschien over haar moeheid heen? Ik weet t ook niet.. ik had altijd het idee dat ik te snel ging kijken als ze een beetje jengelde of huilde.. dacht het nu eens anders te proberen. Er zijn wel momenten dat ze gewoon lekker gaat slapen.. nu net ook, flesje om 6u gehad en ik leg haar terug in bed en na een beetje brabbelen valt ze in slaap. Het is een pittige dame met een eigen willetje. Zodra ze het ergens niet mee eens is begint ze heel hard te huilen/krijsen. Dit doet ze overdag ook als ze even niet in de box wil ofzo.
Ik heb hier eerder al een topic geopend over dat wij onze kleine wel hebben laten huilen. Ik vond ook dat hij ons aan het uit testen was. Nou de reacties die ik toen kreeg hier waren verre van aardig maargoed. Voor ons heeft het gewerkt. Denk dat we een paar dagen bezig zijn geweest en toen ging hij zonder probleem slapen. Sindsdien heb ik een heel erg tevreden kereltje die de hele dag vrolijk is en zonder moeite wil slapen. En zoals je zelf al zegt al het medische is uitgesloten gelukkig dus daar kan het niet aan liggen. Je moet gewoon doen waar jij je prettig bij voelt. Ieder kindje is anders
mama komt eraan! Yes! (dus stil) dan ziet ze je en wil ze graag opgepakt worden (dus huilen). Lijkt me dus niet uittesten maar gewoon logisch gedrag van een 5maander. En ja, misschien ' helpt ' laten huilen. In die zin dat ze daarna dan inderdaad stil is. Het stresshormoon is dan wel gestegen in haar lichaam. En ze heeft geleerd dat mama niet komt als ze haar nodig heeft. Ik ben dus niet voor laten huilen, zeker niet met een 5maander (en ja, hier ook een met een eigen willetje)
Lastig! Ik zou denk ik haar heel even laten huilen, dan weer naar haar toe, zodat ze weet dat je er bent en ook komt als ze huilt. En haar vertellen dat ze nu echt moet gaan slapen. Kusje, muziekje aan en weer weggaan. En dit weer herhalen. Wil het echt niet evt even eruit halen, even knuffelen en dan weer naar bed. Dit deed ik destijds ook bij onze zoon toen die nog jonger was, het werkte goed, en hij heeft ook gewoon een tijdje gehad dat hij even een minuutje heel hard moest huilen voor hij in slaap viel of het in gejengel overging.
Ik vind die afweging nog steeds heel lastig om te maken hoor. Ze is wel wat ouder dan die van jou maar ik heb het idee dat hoe vaker we gaan troosten hoe langer we bezig zijn haar in slaap te krijgen..
Bij de ouste was onze "strategie" altijd net het minimale doen wat nodig is om te toosten. Gaandeweg werd het minimale steeds minder en gingen we van vasthouden en knuffelen, naar een aai over de bol, naar een pink vasthouden en sinds een maand of 18 gewoon in bed leggen, kusjes geven en weltrusten zeggen. Nu moet ik eerlijk bekennen dat het bij de jongste ook een stukje moeilijker is, omdat het minimale bij haar heel wat meer is dan het bij de oudste was . Toch haal ik haar nog altijd 100x liever bij me in bed dan dat ik haar laat krijsen. Laten huilen werkt inderdaad bijna altijd na een paar dagen, alleen de manier waarop het werkt zint me niet. Je leert je baby namelijk dat zijn actie geen effect heeft. Er is nu nog geen eenduidig onderzoek dat dit op de lange termijn het zelfbeeld en zelfvertrouwen of de band met de ouders beinvloedt, maar ik durf zelf het risico niet te nemen. Een jonge baby laten huilen is in mijn ogen heel wat anders dan een peuter laten huilen, wanneer deze niet luistert. Een baby is denk ik nog niet voldoende instaat om te begrijpen waarom mama nu ineens niet komt, als hij haar nodig heeft.
Meid, soms zit je met je handen in het haar en dan moet je nu eenmaal over naar maatregelingen waar je niet geheel achter staat. Er zijn heel veel ouders die dit uit hebben geprobeerd. Dus ben niet te hard voor jezelf. Jij wilt natuurlijk het beste voor je baby, daar twijfelen we met zijn allen hier niet aan! Maar goed, tips. Zo doe ik het bij mijn dochter. Iedere paar minuten ga ik kijken, aai over de bol, knuffeltje er bij, zeggen dat ze lekker moet slapen. Als ze echt overstuur is doe ik dit twee keer en dan komt ze weer mee naar beneden. Is het voornamelijk kletsen/jammeren, dan valt ze vaak uiteindelijk in slaap. Dan snapt ze dat ik haar niet aan haar lot overlaat, maar ook dat ze gewoon moe is, en dat het er dan bij hoort dat ze gaat slapen. Meer kun je niet doen, dunkt me. Het is gewoon verdomde moeilijk. Ik heb soms ook wanhopig op de bank gezeten. Het is gewoon niet prettig, niemand ziet haar kind graag huilen. En voor jezelf ook: het huilen gaat door merg en been!
Dankje voor jullie tips. Vandaag ben ik gaan werken en mijn partner past dan 1 dag op. Hij heeft haar laten huilen maar niet schreeuwen of krijsen. Resultaat : dochter heeft overdag niet in bedje geslapen maar in de wandelwagen in slaap gewiegd. Ik vind laten krijsen echt niet fijn, wist alleen even niet meer wat te doen. We hebben besloten om dit even 1 a 2 weken te doen en daarna weer proberen in dr eigen bedje. Gelukkig gaat de avond en nacht wel goed... Om de 2 min gaan kijken en aai over de bol werkte hier niet meer. Dat hebben we wel vanaf t begin zo gedaan. Telkens als ik nu (al is t bij haar 1e krijs) naar haar toe ga, lijkt het erger te worden. We nemen haar dus gewoon lekker naar beneden.