Vandaag is onze liefste poes overleden, oorzaak hoogstwaarschijnlijk een darmobstructie, ze ging ontzettend snel achteruit, ene dag nog superfit en voor we het wisten liep ik met ons dode moppie in een dekentje de praktijk uit. Kindjes alles uit moeten leggen en manlief gaat haar zo begraven. Ik zou deze dag het liefst willen deleten, zit met dikke ogen en een glas wijn op de bank mijn verdriet te verdrinken, anders slaap ik zeker weten niet. Ook hebben we een verstopping in de keuken en waren de kinderen niet te houden, en kreeg ik bericht dat ik mezelf deels opnieuw moet inschrijven voor de opleiding waarmee ik wil starten, school heeft de papieren niet ontvangen. Lang leve Post NL. Huishouden is door alle drukte een bende, megastapel was, had een sollicitatie de deur uit willen sturen, maar niet gelukt, en ga maar door.. Kortom, echt zo'n ontzettende baaldag. Wat doen jullie om de knop weer om te zetten? ik vind dat soms moeilijk en blijf er snel in hangen. Duik zo met mijn hoofd onder de dekens en morgen maar weer fris op. Of heeft iemand een beter idee?
Als ik in een paniek of angst zit ( beetje te vergelijken met een echte flinke baaldag) dan dwing ik mezelf leuke dingen te gaan doen en zien. Helemaal geen zin in maar toch doen. Dat helpt mij altijd. Ik zet dan een leuk programma op. Laatst had ik een paar afleveringen van Believe Nothing: Adonis Knut aangezet. Heerlijk flauw en heeft helemaal niks met de realiteit te maken Sterkte met het verlies van jullie lieve poes
Ik breng dan vaak inderdaad rustig de avond door. Lekker wat lezen, mijn man die mijn voeten/schouders masseert en optijd mijn bedje weer in. Wat ook helpt is iets 'leuks' doen. Dat kan bijv een vakantie uitzoeken zijn (voor eerstvolgende vakantie), leuk dagtripje zoeken online, nieuw boek/schoenen oid bestellen online.. Maar ben ik echt heel verdrietig dan kost het gewoon zijn tijd.. Een overleden huisdier met bijbehorend verdriet van de kids zou mij ook even van slag maken..
Jeetje...wat naar van je kat! Logisch dat je dan even van slag bent! Sterkte! Ik probeer gewoon te acceoteren dat het een baaldag is...en het mag ook van mezelf...even een wijntje, lekker in bad...en dan inderdaad de volgende dag weer fris op! Dus vandaag balen, morgen papieren weer opnieuw de deur uit, verstopping iemand voor laten komen...en morgen het weekend leuk inluiden met je kids! Succes
Beetje hetzelfde als Bosi... Bij angst/paniek pak ik de fiets met dochter en doen we wat leuks. Als ik erin blijf hangen komt het niet goed, dan volgt er baalweek.. Heel erg voor jullie poes, veel sterkte gewenst
Ik geef meestal gewoon toe aan een baaldag omdat ik weet dat het de volgende dag vaak alweer stukken beter gaat. En ik probeer ook wel afleiding te zoeken. Maar het ligt er natuurlijk wel aan wat er gebeurd is want de knop gaat niet altijd even makkelijk om. Sterkte met het verlies van jullie poes!
Dit! Als ik een baaldag heb, laat ik het er gewoon lekker uit.. Je mag best een balen en verdrietig zijn. Sterkte met het verlies..
Jeetje wat heb jij echt een k*t dag gehad.. Wat ontzettend vervelend van jullie poes! Wat hier vaak helpt is ( lach niet ) op de bank zitten mokken dan bij Vl. Uithuilen en erover praten en dan samen muziekje luisteren en het toe laten dat het allemaal ff kut is en dan lekker slapen om morgen de dag weer fris en fruitig te beginnen Vaak zet ik dan de wekker zodat ik kan doesje voordat de kids wakker zijn en nog ff in alle rust koffie kan drinken Heel veel sterkte !!
Wat sneu van jullie poes, heel naar is dat.. Ik geef vaak toe aan een baaldag, soms is dat gewoon even nodig. En soms is het beter om afleiding te zoeken. Maar als je veel hebt meegemaakt, zoals jullie vandaag, dan geef ik er zelf 'lekker' aan toe. Als ik me de volgende dag nog zo voel, wordt het tijd om afleiding te zoeken.
Bedankt meiden, geeft weer een stukje herkenning, onze poes, was zo een lieve schat, ik kan geen liever huisdier opnoemen, een ragdoll van nog geen 10 jaar oud. Het erge is dat het gewoon voorkomen had kunnen worden als de arts accuraat had opgetreden. Maar daar krijgen we haar helaas niet mee terug. We zitten nu even samen op de bank, manlief heeft net ook slecht nieuws gekregen. Allebei in de baal-modus. Kwestie van snel ons bed induiken en morgen weer de mooie kanten van het leven zien te waarderen. @bosi en Sanne, ik kan me geen voorstelling maken bij een angst of paniek aanval maar het klinkt in ieder geval niet fijn. Believe Nothing, even een stukje gekeken, idd, wat flauw maar wel leuk haha Gelukkig kunnen we hier wat steun zoeken bij elkaar. Fijn!
Heel veel sterkte met het verlies van jullie poes. Zoiets heeft tijd nodig. Wat alle overige zaken betreft: Mij persoonlijk helpt het om even alleen te zijn, muziek op te zetten die mijn emoties triggeren en even kei en keihard janken (Of juist energie geven, hoe meer gierende gitaren en agressieve, boze kerels die zingen, hoe beter, net wat mijn mood op dat moment is.) Daarna, als dat uit de weg is, even ademhalingsoefeningen te doen, of mediteren en ik kan er weer even tegen aan.
Even uithuilen, warme douche nemen, een slappe film kijken of boek lezen en verder niks meer uitvoeren, vroeg naar bed gaan en eigenlijk er alles aan doen om de dag op dat moment te laten eindigen. En denken: deze dag gaat gelukkig ook weer voorbij! Morgen nieuwe ronde, nieuwe kansen. En mezelf ook echt dwingen om mij morgen beter te voelen, te beginnen met zo'n neppe glimlach op mijn gezicht, want uiteindelijk schiet ik dan zelf wel in de lach omdat ik nooit lang verdrietig kan blijven (zelfs als ik een verdraaid goede reden heb). Mokken helpt soms ook, maar uiteindelijk schiet ik erin door en deugt niets meer in het leven, dus dan MOET ik gewoon naar bed
Nou, het zonnetje schijnt, de kinderen zitten op school. De ramen en deuren wijd open, foute uur hard aan, en mijn verdriet er even uit soppen! Poezenspullen meteen maar opruimen. Na een baaldag voel je je vaak wel een stuk beter omdat het er dan weer iets zonniger uitziet na een dip gehad te hebben..