Nou de titel zegt het al een beetje.... wij zijn inmiddels in blijde verwachting van ons eerste kindje na hele lange tijd medische molen en hebbe de voorlichtingsbijeenkomsten ook al doorlopen begin dit jaar. Volgend jaar komen de gesprekken met de raad (als ons kindje 1 is) en daarna is het wachten geblazen. maar mijn man en ik hebben de afgelopen week de kosten eens even tegen het licht gehouden en we weten gewoon niet of we het allemaal wel kunnen gaan betalen straks over 5 jaar. De kosten lopen zo gigantisch op, dat we er nu al voor moeten gaan sparen, maar we dan 5 jaar op onze tenen moeten lopen om alles te kunnen betalen. We hebben een hoge hypotheek o.a. (verhuizen is trouwens geen optie) en voor ons kindje dat gaat komen moeten we ook het een en ander spraren. HOe doet iedereen dat toch????? Misschien moeten wij onze droom wel laten varen vanuit financieel oogpunt....Maar wie kan er nu ineens 13000 euro op tafel leggen. Wij in ieder geval niet. gr mama2be
13000 euro sparen in 5 jaar... dat is 2600 euro per jaar of iets meer dan 200 euro per maand. Misschien kunnen jullie je vakantiegeld sparen of de belastingteruggave die je jaarlijks krijgt? Misschien krijgen jij en je man nog een dertiende maand of winstuitkering? Misschien kan je bezuinigen op leningen, abbonomenten, goede doelen, goedkoper boodschappen doen, roken, drank etc? En dan al het geld wat je bespaart wegleggen. Zomaar een paar dingen. Volgens mij kan je de kosten voor adoptie ook aftrekken van de belasting maar weet niet of dat dit jaar nu was afgeschaft of niet. Als je het echt niet helemaal bij elkaar kan krijgen kan je misschien een persoonlijke lening aangaan als het echt jullie droom is. In principe ben ik tegen lenen maar als het de enige mogelijkheid is... O en kijk even op internet voor inkomensafhankelijke combinatiekorting. Als je tweeverdiener bent en een kindje hebt kan je dit 770 tot 1700 euro per jaar opleveren.
Pixie Een kindje adopteren kost gemiddeld tussen de 10.000 en 20.000,-! Soms zelfs meer en de kosten lopen elk jaar alleen maar op. Wij hebben ook een tijd in het adoptie-traject gezeten. Voor ons was het ook moeilijk geworden om al dat geld bijelkaar te krijgen, zeker omdat we maar van één inkomen leven. Wij hadden er werkelijk alles voor moeten laten voor een aantal jaar om maar elke cent te sparen, we moesten dan een lening aangaan en mijn schoonouders hebben aangeboden om ons alvast een voorschot op de erfenis te geven. Op die manier was het misschien net gelukt. We hebben inmiddels een "eigen" kindje gekregen en graag zouden we ook nog kinderen willen adopteren. Alleen is dit voor ons financieel nu helemaal niet meer haalbaar, waardoor we de procedure hebben moeten stoppen. Nu met onze meid erbij is het helemaal onmogelijk om dat bedrag bijelkaar te krijgen. Wel jammer, want ik was er graag mee door gegaan. Heel veel succes en ik hoop dat het alsnog gaat lukken!
tis inderdaad heel veel geld, maar.... het gaat natuurlijk niet in 1 keer van je rekening af. het gaat een beetje mee en mee. wij zijn inmiddels 900 euro lichter voor de voorlichtingsbijeenkomsten waar we 21 augustus mee starten. we doen het van 1,5 salaris en leggen elke maand een bedrag opzij op een spaarrekening speciaal voor de komende adoptiekosten.
Moet je zoveel geld betalen om een kindje een waarschijnlijk beter leven te geven dan waar het in moet blijven als jij het niet adopteert? Belachelijk zeg! Doe je wat goeds voor de wereld, kost het je duizenden euro's! Sorry....dit moest ik even kwijt hoor...heb veel respect dat je ondanks je zwangerschap toch voor adoptie wilt blijven gaan, ik hoop voor beide situaties op een goede afloop!
Hoi Jippie, Jouw verhaal is ontzettend herkenbaar. Ik ben bang dat wij het ook moeten afkappen als ons kleintje er is. Van sparen komt dan niet zoveel. Ik denk dat het voor jullie ook een moeilijke beslissing is geweest.
mama 1977: Wij werken allebei 4 dagen, maar met kinderopvang en een duur huis is het echt moeilijk. We hebben besloten om volgend jaar te kijken of we het gaan redden. langer kunnen we het niet uitstellen omdat we al een jaar uitstel hebben na de voorlichtingscursus die we al gevolgd hebben. Ik heb alleen wel begrepen dat je straks in 1 keer het bedrag moet voldoen (- die 900 euro) en dat je als je kindje er is een vast bedrag van 3500 euro terugkrijg. Maar dan blijft er nog zo'n 11000 over (in ieder geval voor china).
ik weet het..... heb ook niet gezegd dat het makkelijk is. mijn man werkt 5 dagen en ik 4 halve dagen (en worden daar goed voor betaald). hebben ook een eigen huis en ons zoontje gaat 2 halve dagen naar KDV. tot nu toe lukt het ons om te sparen en hebben we een mooie belastingmeevaller gehad die we weg hebben gezet. gezien het aantal jaren wachttijd mag ik toch hopen dat we tegen die tijd het geld bij elkaar hebben. want reken maar uit, we beginnen 21 aug met de VIA, kwartaal daarna gezinsonderzoek (ergens begin 2010 hoop ik), inschrijven (als dat al kan) bij Vergunninghouder en dan wachten wachten wachten en.............sparen ps wij hebben een jaartje extra moeten wachten op de VIA vanwege m'n zwangerschap
Mummie2b80 De beslissing om te stoppen met het adoptie-traject was ook wel moeilijk. Als het aan ons lag, dan waren we ermee doorgegaan. Maar het is financieel gewoon niet meer haalbaar. Het is nu misschien net alsof we liever een "eigen" kindje hebben dan een adoptiekindje, maar ik zou het liefst ook nog kinderen adopteren. Toen ik net zwanger was, kregen we de oproep voor de VIA-bijeenkomsten. We hebben op dat moment een jaar uitstel gevraagd, wat overigens ook niet anders kon, omdat je niet zwanger aan die bijeenkomsten mag deelnemen. Een jaar later hebben we dus moeten beslissen om te stoppen. Heel veel succes met jullie beslissing!
Hey meiden wat is het toch een heftig gebeuren qua het geld rond om de adoptie ik het ook altijd gezegd ik wil een kindje maar wil ook een kindje wat al op de wereld is een beter leven bieden. wij gaan dit nu op een ander manier doen. dus niet door adopthie maar door pleegzorg. kindjes die in nederland een gezin zoeken.
Sorry dat ik er zo in kom vallen, maar ik las dit en ben nu heel erg benieuwd waar al dat geld naartoe gaat? Waarom je blijft betalen nadat je je kindje hebt geadopteerd? Verder noemde debby wel een paar goede tips. Wij sparen bijvoorbeeld ook de vakantiegeld en 13e maand en dat is ieder jaar toch zeker 3000 euro in ons geval. Dit doen wij ook zodat we niet maandelijks hoeven te sparen (van het standaard loon wat binnen komt).
volgens mij gaat het geld voornamelijk naar: - donatie kindertehuis - reis en verblijfkosten voor ons drie weken - voorilchtingscursus - vertaling papierwinkel, notaris etc in zowel Nederland als land waaruit je adopteert.
Adopteren kost veel geld inderdaad. Wij hebben vlak voor de zwangerschap beginseltoestemming gekregen. Onze procedure is ook tijdelijk stopgezet (we staan ingeschreven bij kind en toekomst) Nu hebben we nog 7 maand om te beslissen of we door gaan of toch stoppen. We willen de adoptie heel graag doorzetten, maar zien ook op tegen de enorme wachtlijsten. En nu we een kindje hebben vraag ik me af of het niet egoïstisch is om een kindje te adopteren als er zoveel kinderloze stellen op de wachtlijst staan. Daarbij, als je een baby hebt, vallen veel landen af. Omdat ze nniet aan onderplaatsing doen moet het te adopteren kindje jonger zijn dan je biologische kindje. Echter zijn er niet veel jonge kindjes in adoptieland. Ja via de VS, maar dan zul je de zelfdoeporcedure moeten doen en die is nog duurder en ligt momenteel onder vuur. Maar we zijn zo met adoptie bezig geweest dat het me lastig lijkt om te besluiten niet door te gaan. We zijn dus de voors en tegens aan het afwegen. Gelukkig hebben we nog wel even de tijd, maar onze leeftijd gaat wel meespelen (35 en 38 )
hai hartewens, allereerst heel erg proficiat met jullie wonder. ik wens jullie heel veel wijsheid toe in de keuzes die jullie moeten maken, wij zitten er ook erg mee. we hebben al een eigen kind van bijna 2 en staan aan het begin van de procedure (volgende week de 1e bijeenkomst) en als ik de verhalen zo hoor vraag ik me af waar we straks met beginseltoestemming terecht kunnen (we zijn 32 en 33 jaar, 1 eigen kind en.... nog niet getrouwd) maar goed..... we blijven positief. moet zeggen dat wij ons dan ook niet schuldig voelen dat we een plaatsje op de wachtlijst "bezet" houden. wij willen dit net zo graag als, hoop ik in ieder geval, de andere mensen op de wachtlijst. mag ik je vragen voor welk land jullie gaan en hoe kind en toekomst bevalt?