hai, Onze zoon is erg snel overprikkeld, hij leeft het beste bij de drie r'en. Dit is natuurlijk voor elk kind goed, maar de een is er iets gevoeliger voor dan de andere......... Het komt er eigenlijk op neer dat ik niet echt weg kan zonder dat hij bij thuiskomst krijst tot de volgende voeding omdat hij eigenlijk nog moe is maar ook niet meer kan slapen en tijdens en na de voeding zo moe is dat hij daardoor nog moeilijker in slaap kan komen. Ik kan nu eenmaal niet alles zo plannen dat het perfect uitkomt en de ene dag loopt toch ook weer anders dan de andere dag. Ik voel me echt super schuldig ten opzichte van hem, maar ik kan moeilijk heel de dag thuis blijven, hoe doen jullie dit? Ik vind het echt heel moeilijk.
Hoi Elsa, Een herkenbaar verhaal! Ik ben de eerste paar maanden niet veel de deur uit geweest om die reden. Best balen af en toe, maar bij thuiskomst zaten we steeds met de gebakken peren dus heb de uitstapjes tot een minimum beperkt. Lieve sliep ook niet in de auto of kinderwagen en dat maakte het er niet makkelijker op. Moet zeggen dat ik het zelf niet als heel lastig heb ervaren, het waren vooral de familieleden die behoorlijk wat commentaar hadden op het feit dat we niet veel de deur uit gingen. Op een gegeven moment, ze was toen denk ik een maand of 3, ben ik elke dag een half uurtje gaan wandelen en ben dit stug vol blijven houden. Ik merkte wel dat ze op een gegeven moment steeds meer kon hebben, weet alleen niet of dit eraan mee heeft geholpen. Ik zou zelf zeggen doe het komende tijd rustig aan maar weet niet of je in de gelegenheid bent om dat te doen en/of je dat nog wel ziet zitten. Kan je wel vertellen dat het steeds minder wordt! Ze slaapt nog steeds niet in de kinderwagen of auto maar kan veel beter tegen prikkels. Succes!
hier ook inderdaad vooral familie die er problemen mee had want tja.. opa en oma... (ze vergaten dan al gauw.. dat er hier 4 paar "opa & oma" is dus alsl we 1x per maand langs gingen.. het toch al gauw elk weekend niet thuis was.) nu gaat het wel stuk beter.. maar we hebben de bezoekjes aan opa & oma nog niet echt opgevoerd hebben toch ook graag nog wat tijd voor onszelf *grin*
Dit heb ik dus ook met Dani. Hij valt zo moeilijk in slaap(of helemaal niet) als we op visite zijn bij iemand anders. Dit vind ik ook zo jammer , thuis doet hij het nogsteeds het beste. Ik heb ook het idee dat andere mensen denken dat ik zo tuttig doe met hem, maar ja ik weet dat als we thuis zijn hij helemaal niet meer in slaap valt omdat hij oververmoeid is en gaat dan heel hard huilen (als hij bij die mensen waar we op visite zijn al niet aan het huilen is.) Ik hoop inderdaad dat dit als we een paar maandjes(liever weekjes) verder zijn dit toch overgaat. liefs Gup
Goh, wat grappig, Onze zoon is ook erg gevoelig voor prikkels, is bijna 3 maand en heet ook Florian! Die naam kom je niet vaak tegen! Wij doen ook rustig aan met hem en hanteren de 3 r'en. Daar doet hij het prima op. Alleen ja, sommige mensen moeten daar aan wennen (opa en oma) maar wij wijken er niet van af en als ze gaan oppassen, moeten ze van ons dezelfde regels toepassen. Het is óns kind! Het zal vanzelf wat beter gaan (hoop ik) en tot die tijd: rustig aan.
Was hier ook zo, wat ik eraan deed was dus wel gewoon thuisblijven of het zo plannen dat hij direct bij thuiskomst een fles kon krijgen. Nu gaat het al beter en kunnen we hem vaak nog wel even op bed leggen.
Heel herkenbaar, hier net zo! We kunnen elk weekend wel bij een opa en oma langs en als je het hele rijtje hebt gehad, bellen ze weer op van 'goh, komen jullie weer eens langs, want we hebben haar al een maand niet gezien'. En als je langsgaat, laten ze haar geen seconde met rust (kan me aan de ene kant wel voorstellen) en zitten wij de rest van de dag met een huilende baby. Ze vergeten ook nog dat we een uur heen en terug moeten rijden.
mja vervelende was dat na een druk weekend.. anne de rest van de week van slag was dus al vrij rap waren wij dat zat nu krijgt ze reflux medicijnen en is ze natuurlijk alweer wt ouder nu krijgt ze een stuk minder stress van een wat drukker weekend. maar we proberen meestal wel te zorgen dat we 1 dag voor onszelf over houden toch niet alleen prettig voor anne.. maar ook voor ons je voelt je anders net zo'n showbeestje en iedereen si dolenthousiast en wil dr vasthouden en knuffelen superleuk natuurlijk.. maar ook best wel eens minder leuk.
Nina was ook snel overprikkeld als we even op visite gingen of als er visite kwam. Dit was vooral de eerste 2 maanden. Vanaf het begin hebben wij haar rust en regelmaat meegeven waar ze erg goed op reageerde. Maar ja...je moet toch een keer op visite als men zo loopt te zeuren . Dus dat deden we dan af en toe. We zorgden er dan voor dat we net voor het flesje er waren zodat ze daar lekker een flesje kon drinken en op die manier niet continue uit onze handen gepakt kon worden. De bezoekjes beperkten we echt maar tot een uurtje, soms 2. Zodra we thuis waren lieten we haar lekker rustig worden door lekker met haar te knuffelen of in bad te doen. Inmiddels is Nina 4 maanden en is ze hier helemaal overheen gegroeid. Heel soms is ze nog wel eens overprikkeld als het echt te druk is geweest en dat uit zich dan in het van haar af brabbelen. Dan ligt ze de hele middag te brabbelen ipv slapen Wat ik dus wil zeggen...vooral de eerste 2 a 3 maanden zullen kindjes snel overprikkeld zijn. Het wordt (meestal) vanzelf minder, dat zul je merken. Belangrijk is nogmaals je kindje even een rustig momentje te geven als het even een drukke dag was.
He hoi, Onze dochter was zeker de eerste drie maanden ook snel overprikkeld en nu ze 8 maanden is, merk ik nog wanneer ze een drukke dag gehad heeft. Dan huilt ze veel, slaapt slecht of onrustig (dromen?) en met de voedingen gaat het dan ook een stuk minder. Wij hebben de eerste drie maanden ervoor gekozen om wel weg te gaan, maar het niet een "rijdend circus" van te maken. Ook bezoekjes kort houden en tussen de slaapjes door plannen, indien mogelijk. Het heeft ons veel geholpen. Begrip hebben we er niet altijd voor gekregen, maar dat boeide me niet zoveel...
Wij hebben er ook last van gehad, met name door de drukke familie, dus wij bleven nooit te lang, soms kun je er niet onderuit. We moesten hem dan sávonds eerst rustig krijgen, heel zielig. Nu niet meer hoor, als hij nu druk is geweest slaapt hij als een engeltje. Als je weet dat je kindje er niet tegen kan, ga dan niet elke dag weg, en als je gaat; ga dan kort.
Dano had er ook heel erg last van. middagje verjaardag en het was drama savonds. Wij hebben er bewust voor gekozen alleen hoognodig weg te gaan. en geen wildvreemde handen aan hem laten trekken. heeft wel wat reacties opgeleverd zo van daar moeten ze aan wennen hoor. NIET DUS! Nu is Dano bijna 8 maanden en heeft er nagenoeg geen last meer van. Ik vind het de grootste kolder dat ze eraan moeten wennen. wij hebben resoluut gekozen om niet meer naar drukke verjaardagen te gaan toen ik een keer na een middagje verjaardag tot 1uur snachts met een huilend kind heb gezeten terwijl hij altijd rond 1930 de hele nacht doorsliep. en tsja niet elke dag loopt hetzelfde dat is logisch. daar hoef je je echt niet schuldig over te voelen hoor.
Tja ik ben ook wel 4/5 maanden thuis geweest vrijwel. Ik wilde haar gewoon de kans geven om zich lekker te voelen bij ons en te weten waar ze aan toe was. Ook Fleur was snel uit haar ritme als wel buiten de deur waren geweest, inclusief het blokje om met de kinderwagen...daarna wilde ze gewoon niet slapen in haar bedje tot de volgende voeding met als resultaat dat je 1 1/2 uur met haar in je armen liep. Dus ik heb haar lekker veel RRR gegeven en nu met 6 maanden is ze zoooo makkelijk. Ik kan alles met haar doen en ze slaapt dan ook gewoon na thuiskomst...echt super. Ze heeft zo'n eigen ritme opgebouwd, thuis gaat ze om 13:00 slapen en als ik met haar op stap ben met de wagen gaan haar ogen waar dan ook klokslag om 12:55 dicht! Tja het is even saai voor jou zo in het begin maar ze ervaren alles, geluiden etc. gewoon veel meer en intensiever dan wij dus....niet meer dan 1 kort uitstapje per dag zou ik zeggen totdat je kindje wat ouder is. M.
Ik heb ook van die weken gehad dat ik bijna alleen maar thuis zat.. Buiten mijn werk om dan.. Ik merkte gewoon dat het voor Jelle het beste was, en dat is voor mij het belangrijkste.. De enige keren waarvoor ik echt een uitzondering maak is als we naar mijn opa en oma gaan.. Ze worden volgende maand 86 en 83 en het is hun 2e achterkleinkind.. Van mij mogen ze hem zo lang vasthouden als ze willen, en dan gaat hij lekker over en weer en hoe het dan 's avonds gaat, nou, dat is dan mij eigen schuld... Alleen die gezichten al zijn me 3 slapeloze nachten waard..
Yara was ook snel overprikkeld. Ik kon ook niet gezellig met haar op visite gaan of even naar de winkel. Alleen naar mijn ouders durfde ik het aan, omdat mijn moeder een 'huilbaby' gewend was. Ik heb ervoor gekozen om dan maar gewoon thuis te blijven. Als dat het beste voor Yara is, so be it. Ik nodigde vriendinnen/kennissen bij mij thuis uit om bij te kletsen. Zo tegen de 3 maanden veranderde ze sterk. Ze is nu al veel rustiger en leuker mee te nemen als ik op visite ga. Ze slaapt nog steeds niet in de maxi-cosi, maar ik neem dan de kinderwagenbak mee. Daar wil ze wel in slapen. Misschien een tip voor jou? Daarnaast denk ik dat je even geduld moet hebben met je mannetje. Het komt vanzelf, echt waar!
marissa hetzelfde verhaal in het begin gingen we weinig weg, dat ging gewoon niet. nu gaat het goed maar ze moet wel op tijd haar slaapje doen. ze isnu al wat langer wakker dus gaan we tussen een slaapje in weg. en op visite nemen we het camping bedje mee, gapen of oogjes wrijven is naar bed toe. eerst sliep ze niet bij een vreemde, nu gaat dat goed als het maar donker is. erg he vraag nu eerst hebben jullie rolluiken? het is gewoon aanpassen, ik baal er wel eens van maar ja wat kanje er aan doen. helemaal niets! het komt wel weer goed hoor. gr debby
Hoi, hier hetzelfde verhaal. Ik ben de eerste 3 maanden de deur eigenlijk weinig uit geweest. Het scheelt wel als je mensen bij jou thuis uitnodigt, dan kan hij gewoon in zijn eigen bedje op de tijd dat het nodig is. Verder ging ik vaak boodschappen enzo doen als Nic veel te vroeg voor de volgende voeding wakker was, om de tijd tussen 2 voedingen te overbruggen. Nog steeds maken we trouwens geen hele lange uitstapjes, dat komt later wel weer.
Bedankt voor jullie super reacties! Wat een herkenning in jullie mails. Ik heb me erbij neergelegd dat mijn kleine prins zich het beste thuis voelt en dat is toch het belangrijkste op dit moment. Dit wil niet zeggen dat ik helemaal niet wegga, maar ik zorg dat ik met de volgende voeding dan weer thuis ben zodat hij in een vertrouwde omgeving weer kan slapen. Dit werkt tot nu toe prima. Gisteren ben ik naar een vriendinnetje geweest en heb ik de kinderwagenbak meegenomen, hier heeft hij boven in een rustige kamer lekker 1,5 uur liggen slapen. Mama was helemaal trots! Ik ben al lang blij dat Florian zich wat rustiger en beter voelt. Combinatie van de 3 r'en en een nieuwe voeding maken een veel rustiger kind van hem. Veel minder buikkrampen en door zijn slaapjes veel meer tevreden. Enige moeilijke vind ik nog wel om met de opmerkingen uit de omgeving om te gaan, ik hoef me hier toch niet over te verdedigen? En als opa en oma eens wat rustiger zouden doen......... Biedt geen garantie voor de toekomst, maar voor nu wel erg fijn........ Dankjewel nogmaals voor de mails.
Ik herken wat je zegt over oma en opa. We hebben ze er laatst op moeten wijzen dat Fleur echt nog een baby is. Ik bedoel, ze kwamen met 4 maanden al met een loopstoeltje.... Soms doen ze gewoon alsof ze al 2 of 3 is weet je en dan maken ze het veelst te druk.....een kwartier lang haar aandacht proberen te trekken door gek te doen met haar en hard tegen haar te praten...en dan denk ik: doe is nomaal, het is ook gewoon een persoon. Ze ging dan ook gewoon heel hard huilen. Tja mensen vinden hier ook dat ik veel te betuttelend en truttig ben met Fleur. Jammer dan, het is mijn eerste kind ik wil een rustig en lief meisje en deels is natuurlijk karakter maar als het te druk is om haar heen dan heeft ze daar gewoon last van tot een dag daarna. En dat je dan eeuwig moet horen dat je met een tweede kindje veeeeel makkelijker om gaat....nou dat zien we dan wel weer. Dit is nu. Sterkte en het klinkt alsof je het prima doet. marijntje
Hmm hier was het ook steeds feest met opa en oma... en uiteindelijkl heeft job dus 1x redelijk hard ingegrepen (stuk harder dan ik zou durven) maar sinds die tijd gaat het eignelijk best goed. ergste was nog.. dat dat de oma/opa zou zijn die gaat oppassen.. dus je snapt onze stress. "wat als ze dat ook doet als ze oppast... " we gingen nar een museum.. anne in de buikdrager mee dat was toen nog ong. de enige manier waarop we dr fasoenlijk mee konden nemen. Echter in de auto al in de maxicosi had ze zich finaal ondergepoept (ja.. exit huggies daarna.. want dit was wel heel bont en niet voor het eerst) Dus ik in het museum vragen "goh kan ik dr ergens verschonen?" Nuja.. het was een streekmuseum en dus niet zo groot.. en bovendien niet zo van de voorzieningen zoals ej begrijpt. Uiteindelijk mocht ik in iemands werkkamer op een antiek bureau vol ouide fotoos.. anne op een antiek kussen verschonen. Ondertussen had ik natuurljk niets gemekrt van wat er op de gang gebeurde. Stond namelijk in een onwijs klein hokje.. stonden boekenkasten tegen alle muren En daartussen 2 kleine antieke bureaus vol spullen en dan was het kamertje vol. Aan het andere bureau zat iemand een koperen ketel te poetsen.. en de meneer die ons de weg wees was er ook nog. kamertje was dus stampvol (en stiekum wel gezellig) later vond ik dat jobs moeder dus nogal eh.. uit de buurt bleef. snapte het niet zo.. want ze is helemaal dol op anne tenslotte. bleek dat job dus in had gegrepen toen ze achter me aan was gehuppeld om "mee te helpen" met verschonen. die was een beetje boos geworden want dat kon ik echt zelf wel bovendien was ze al de HELE middag aan het huilen (zegmaar toen iedereen gezellig thuis aan de koffie en het gebak zat.. zat ik in een aparte kamer met een letterlijk ontroostbaar kind) en of ze dacht dat anne soms voor niets aan het huilen was of dat ze dacht dat het misschien kwam doordat er 4 man bovenop de maxicosi dook toen we binnenkwamen. De rest van de dag is dus redelijk op afstand gebleven.. en ze heeft niet meer geprobeerd anne uberhaupt aan te raken. Nu... we zijn tenslotte weer een tijdje verder gaat het eigenlijk hartstikke goed. tuurljk wil ze altijd even anne vasthouden.. en dat mag ook wel. maar als anne slaapt.. slaapt ze en word ze niet meer gestoord. en als anne ligt te eten of een schone luier moet.. zit er ook niemand meer bovenop. en belangrijkste.. we worden niet meer volledig bestormd tot anne uit de maxicosi is en fatsoenlijk wakker is. gelukkig.. eind goed al goed hoop dat alle opa's en oma's dat uiteindelijk een keer gaan begrjipen das veel leuker voor zowel kleinkind als opa/oma en ook de ouders