Hoi dames, Mijn dochter (14 maanden) zet geregeld haar nagels in mijn wang, grijpt naar mijn neus en trekt (hard) aan mijn haar. Dit doet ze echt uit liefde en als ze zo enthousiast is dat ze het even niet meer weet. Ik haal dan steeds haar handjes weg en zeg: nee, aai mama. Dit doen pijn. En dan maak ik aaibewegingen over mijn wang of ik ga haar aaien. Maar hier wordt ze alleen maar enthousiaster van en grijpt net zo graag weer naar mijn gezicht. Heb al een hoop wondjes opgelopen Nu is mijn vraag, wanneer begreep jouw kind dat knijpen e.d. pijn doet en dat het niet mag? Ik wil haar niet 'straffen', want ze begrijpt dat nog niet en ze doet het uit liefde, niet als ze boos is. Maar mama aaien zou veeel fijner zijn dan dat ze het haar uit mijn hoofd trekt...
Hier snapt ze het sinds kort. Maar ook niet altijd (bij kindjes/baby's gelukkig wel). Ze slaat haar zelf dan en dan zeg ik nee zachtjes aaien en en dan gaat ze dr zelf aaien en zegt "jaaaie". Hier veel geoefend met haar handje op haar zelf en bij haar pop.
Wat schattig, "jaaie"! Ik zeg ook vaak "aaaai", en dan kijkt ze me zo aan en zegt "aap", het woord dat ze sinds kort kent en overal voor gebruikt. De pop aaien heb ik ook geprobeerd, maar meestal pakt ze die stevig vast en spreekt haar serieus toe (ook heel lief natuurlijk). We blijven maar oefenen. Andere kinderen knijpt ze gelukkig ook niet, ze maakt wel contact, maar duikt niet meteen op ze af.
Mijn dochter knijpt ook, alleen mij. Ook bijt ze soms. Ze snapt het nog niet, lijkt het soms ook onbewust te doen, zeker als ze in de draagdoek zit, een soort bezigheid voor haar vingers. Aaien doet ze steeds meer en kusjes geven. Dan hoor ik weer aaaaai aaaaai of usje usje. Soms doet het zoveel zeer dat ik uit schrik reactie boos word, maar dat probeer ik zoveel mogelijk tegen te houden. Straffen of weg zetten doe ik ook niet, ik wil haar liever niet afwijzen. Ik hoop dus maar dat het gewoon overgaat als ze beter kan praten en meer begrijpt
Ja hier ook mij en papa bijten/knijpen. Maar soms ook kindjes (ook lief bedoeld) Ze is gek op baby's kust en knuffelt ze helemaal plat haha. Maar doet ze nu wel zachtjes. Ik denk dat het haar zelf aaien het meest geholpen heeft, want ze kneep zichzelf ook wel eens als ik haar handje naar de wang bracht. Nu dus af en toe dr zelf slaan :s. Maar zodra ik zeg aaien zegt echt jaaie en gaat ze dr zelf aaien. Of iets anders waar ze op slaat haha. Gaat vanzelf over denk ik. Maar pijnlijk is het wel. Nu krijgt ze 2 kiesjes dus ze bijt weer wat vaker. Auw auwww
Hier is tot nu toe nog niet gebeten of geknepen. Zou niet weten of hij het zou snappen dat het niet mag maar ik denk het wel. Wij zijn hem nu aan het leren dat hij niet op de bank mag lopen/rennen en na een paar dagen intensief zeggen dat het niet mag en hem op zijn billen laten zitten snapt hij het nu wel. Ik hoef nu maar te zeggen dat hij op zijn billen moet zitten en hij doet het. We zijn er 2 of 3 dagen intensief ermee bezig geweest. Dus ik denk wel dat je het duidelijk kan maken maar het consequent zijn en steeds weer herhalen is dan wel heel belangrijk.
Bijten doet ze ook af en toe (in mijn schouder), maar niet echt hard. Laatst beet ze bij het fruit eten in haar eigen vinger, dat was schrikken. Ik haal steeds haar handjes weg natuurlijk want het doet gewoon soms echt pijn (nageltjes kunnen scherp zijn!), maar het komt nog niet echt door. Terwijl ze wel heel goed kan luisteren. We zijn ook begonnen met zeggen dat ze niet aan de planten mag komen en na een paar dagen kwam ze niet eens in de buurt van de vensterbank.
Mijn zoon bijt ook. Ik word er wel boos om. Het doet gewoon flink pijn. Heb er al een bloeduitstorting aan over gehouden. Ik zeg boos niet doen, niet bijten. Als hij doorgaat zet ik hem even eennminuutje weg (box of andere kant vd kamer). Daarna maken we het weer goed.
Hier ook veel haren trekken! Als ik met haar ga spelen/stoeien dan zet ik altijd m'n bril af, ze heeft m al 3x binnen 0.05 seconden van m'n hoofd af getrokken Ik zeg ook steeds, nee mag niet. Maar ja dat kan je nu nog niet duidelijk maken dus het wordt altijd voorzichtig handje open maken en dan weghalen.
Mijn dochter snapt het wel en zet het ook in wanneer ze boos is omdat ze iets niet mag of dat ik haar optil terwijl ze niet wil. Ze roept eerst nee, kijkt me venijnig aan en haalt dan uit of krabt me. Ik heb de aai-techniek ook toegepast maar dat weerhoudt haar de volgende keer niet. Aaien is dan een leuk spelletje. Dus ik negeer het maar, wil er geen nadruk op leggen want dan wordt het hier steeds erger. Ben zelf soms wel verbaasd, maar ze snapt echt heel veel. Ze praat alleen niet dus de frustratie kan hoog oplopen bij haar. Bij anderen doet ze het trouwens niet, alleen bij mij
Hij doet het alleen bij mij maar niet zo vaak meer en weet ook dat ie het niet mag, dat het niet lief is. Als ie knijpt dan kijkt ie me al aan en zegt soms zelf dan al 'nee nee, aaien' en gaat me vervolgens aaien
heel herkenbaar. hier wordt er ook geknepen en gebeten. Mijn haren heb ik tegenwoordig altijd in een staart ... Hij doet het bij mij, en bij alle andere mensen die hij lief vind, papa, opa, oma... Ik straf hem natuurlijk niet want hij bedoeld het lief en hij snapt het gewoon nog niet. Maar ik zeg wel altijd een beetje streng, 'dat mag niet, je doet mama au.' en dan haal ik zijn handje wel. Dat aaien voordoen werkte hier ook totaal averechts dus dat doe ik niet meer. Aangezien ik ook au zeg als hij zichzelf bezeerd hoop ik dat hij de link een keer gaat leggen.. maarja wanneer dat zal zijn...