Hallo allemaal, Ik ben nu zwanger en heb het helemaal met mijn man gehad. Ik weet natuurlijk dat het aan de hormonen ligt, maar ik kan hem niet meer uitstaan. Ik sta op het punt om hem te vragen om tijdelijk uit elkaar te gaan. Ik weet niet wat ik doen moet. Heeft iemand raad? Thanx
Jeetje dat is ff heftig zeg. Ik zou eerst even met hem gaan praten en uit leggen waar jij je aan ergert bij hem, ook al doen de hormoontjes dit. Miss dat jullie dan uiteindelijk een beetje rekening met elkaar kunnen houden. Ik vind tijdelijk uit elkaar gaan wel een beetje een drastisch besluit. Hopelijk komen jullie er samen uit zodat jullie beiden van het zwanger zijn kunnen genieten. Veel sterkte. Liefs wolly
uit elkaar gaan vanwege de hormonen zal ik niet doen.. Maar waarom ben je hem zat? zal daar proebren om over na te denken.. Kijk als het echt alleen aan je hormonen ligt zal ik het zeker niet doen
ai indd het kunnen écht je hormonen zijn. Toen mijn moeder zwanger was van mijn kleine zusje, was haar hele persoonlijkheid veranderd. Echt, je kan op momenten niet helder denken tijdens je zwangerschap, eerste trimester gieren de hormonen door je lijf heen. Ik heb bv in mijn eerste trimester élke dag gehuild, soms om een reclamespotje. Ik zou je man zeggen dat je er zo over denkt en dat je last van je hormonen hebt. Als je hormonen weer gesettled zijn in je tweede trimester, zou ik pas een keuze maken want je weet nu niet of je écht zo denkt over je man, of dat je hormonen zo denken over je man! Succes....
jeetje hadden jullie ook al problemen voor je zwanger was? je bent echt nog maar net zwanger? zou der even goed over praten en denk dat je zelf ook wel een beetje het je misschien aan praat en dan zou het erg ... zijn als je tijdelijk uit elkaar gaat want dat blijft een zichtbare breuk op jullie relatie wat toch zijn vertrouwen aantast want misschien heeft hij nergens last van en kom jij hier mee terwijl hij van geen kwaad bewust is... dat blijft ook al komt het goed toch een litteken op jullie relatie praat met elkaar
4 weken zwanger en dan al je man zat zijn, je laat je wel heel erg leiden door de "hormonen", ook al ben je zwanger wil niet zeggen dat alles maar goed te praten is kwa hormonen
Ik zou niet zo hard van stapel lopen als ik jou was. Ik neem aan dat toen jullie besloten voor een kindje te gaan dat het toen nog koek en ei was. Hoe komt het dat je, nu je net 4 weken zwanger bent, gevoelens nu in eens héél anders zijn. Even rustig over nadenken en samen goed over praten. Succes!
Het zijn echt de hormonen en ik weet het, want het ging egt heel goed tussen ons. En heb dat met vorige zwangerschappen ook gehad. En ik weet dit ook zeer zeker omdat 1 van zijn eerste reacties was: waarom doe je zo? is het je opgevallen dat je zo reageert alleen wanner je zwanger bent? het punt is dat ik me erger aan de allerkleinste dingen.
kan je niet gewoon even een paar dagen bij een vriendin of familie blijven slapen, en kijken of je elkaar dan gaat missen? heeft bij ons heel goed geholpen dat mijn vriend 1 nacht in een b & b heeft gezeten, is waarschijnlijk voor ons de redding geweest, en dat ging maar om 1 nachtje..
Dat het je hormonen zijn, betekent niet dat je er helemaal geen invloed op kunt hebben... Maar zeker omdat het je hormonen zijn, zou ik niet tijdelijk uit elkaar zijn. ZEker niet omdat je al kids hebt! Die gaan daar echt een deuk van oplopen, als je zoiets zou doen... Probeer samen tye praten en te kijken hoe je man misschien rekening met je kan houden, (dingen waar je nu echt gruwelijk van over de rooie gaat). Maar probeer ook zelf je verstand voorrang te geven. Is lastig, maar wel zo gezond! En dat kan echt wel!
Hey meid ik irriteer me ook enorm aan mn vriend. Niet dat ik het uit wil maken ofzo maar toch.. Hij kan bijna niets goed doen in mn ogen (behalve eten voor me halen, haha) Ik heb gewoon het idee dat ie me totaal niet begrijpt en hij reageert ook verkeerd op mn hormonenbuien Maar het hoort er allemaal bij vrees ik hoor, dus ga geen drastische beslissingen maken nu Liefs
Als je wéét dat het hormonen zijn, dan weet je ook dat het tijdelijk is toch? Ik bedoel...de vorige keren zijn jullie hier blijkbaar ook doorheen gekomen. Enne...even in het voordeel van je mannetje...hormonen zijn geen vrijbrief voor alles. Ik word ook nog regelmatig op mn nummer gezet hoor als ik te ver ga. Zwanger of niet.
ff doorheen bijten door die stomme hormonen! ik kon mijn vriend ook af en toe wel zijn nek om draaien.. maar uiteindelijk kan ik echt niet zonder hem
Oh ik erger me ook groen en geel aan mijn man sinds ik zwanger ben. Gelukkig reageert ie heel begripvol Maar het lijkt me wat drastisch om bij hem weg te gaan als je weet dat het je hormonen zijn...
ik ben mijn bent ook af en toe spuugzat! maar idd, ga niet ineens beslissen om hem de deur uit te zetten hoor.... weet dat het mijn hormonen zijn en dat hij mij ook vast wel eens zat is momenteel en hij blijft ook bij me, dus als je het gewoon allebei probeert te accepteren dat het door de hormonen komt dan moet het toch wel loslopen...