Hallo allemaal! Hier dan eindelijk mijn bevallingsverhaal. In de nacht van woensdag op donderdag werd ik wakker van een naar gevoel in mijn buik. Na een minuut of 10 voelde ik het weer! En toen wist ik dit waren weeën! Spannend mijn kindje ging geboren worden. Snel ochtendjas aan en naar beneden. Wilde manlief nog niet wakker maken want die moest van mij slapen omdat ik hem later hard nodig zou hebben. Ik dus helemaal alleen beneden zitten, de weeën opvangen. Een heel speciaal gevoel hoor! s Morgens zou de vk langs komen om mij te strippen. Toen ze kwam ging ze gelijk kijken of er al ontsluiting was. En ja hoor al 2 cm! Ik was erg blij want nu ging het dus dan toch echt beginnen! De vk vertelde ook dat ik moest proberen om even nog wat slaap te kunnen pakken want die avond/ nacht zou mijn kindje er zijn of ik zou aan het bevallen zijn! Erg spannend dus allemaal! De hele dag heb ik doorgelopen met weeën. Ze kwamen dan weer netjes om de 8 minuten en dan zat er weer een half uurtje tussen. s Avonds rond 19.00 uur belde de vk om te vragen hoe het was. Ze zou om 21.00 uur nog even komen kijken hoe het was want haar dienst zat erop en moest de overdracht doen aan haar collega. Toen ze kwam viel het heel erg tegen. Ik had nog maar 3 cm ontsluiting! Ben je daar dan een halve nacht en een hele dag voor bezig geweest?!? We spraken af dat haar collega rond 9 uur volgende morgen weer zou komen kijken, maar als er iets was moesten we bellen natuurlijk. Nou dat geeft de burger moed! NIET dus! Die nacht die volgde heb ik geen oog dicht gedaan. De weeën begonnen steeds meer pijn te doen. Rond een uur of 4 heb ik man lief wakker gemaakt. Ik hield het bijna niet meer vol. Hij was heel erg lief voor me en heeft me er even doorheen geholpen. Een uur later hield ik het echt niet meer. Ik verging van de pijn en moest zelfs overgeven van de pijnen. Ik smeekte manlief om de vk te bellen voor iets tegen de pijn. Hij heeft toen gebeld en de vk zei dat ze even zou komen kijken. Toen ze kwam zat ik op 4 cm ontsluiting! Nou toen was ik er klaar mee! Ik dacht dit kindje gaat nooit geboren worden zo! Ben volgend jaar met de kerst nog bezig. De vk adviseerde om lekker in bad te gaan. Zo gezegd zo gedaan. Het bad was wel erg fijn. Het werkte ontspannend. Maar de weeën werden wel een heel stuk erger toen ik in dat lekkere warme bad lag! Met behulp van manlief ben ik uit het bad gekomen en op bed gaan liggen. Ik hield het niet meer van de pijn. Ik vertelde dat de vk maar gebeld moest worden, want ik ging naar het ziekenhuis. Ik was er klaar mee! Ik moest en zou die ruggenprik hebben! Dus weer de vk bellen. Die kwam rond 8.30 uur kijken. En ja hoor ik had 9 cm ontsluiting! Vanaf dat moment zijn de dingen als een waas aan mij voorbij gegaan. Ik was helemaal in mezelf gekeerd. Snel de kraamhulp bellen. En om 9 uur mocht ik gaan persen. Maar wat denk je!?!? Alles stopte! Ik had geen wee meer! Toch maar gaan persen. Heb echt al mijn krachten bij een moeten schrapen om elke keer te persen. De kraamhulp was super lief voor me en die hielp me mee met het persen. De arm van mijn manlief heb ik helemaal kapot geknepen. Er kwam zelfs bloed uit. Na bijna 2,5 uur persen kon ik niet meer! Ik moest toen manlief aankijken en die vertelde me dat we nog 2 keer gingen persen, lukte het niet dan gingen we ermee stoppen! Ik vond dat een hele goede deal! Hahahaha alsof je dan kan stoppen! Na 1 keer persen kwam er nog niks! Toen moest ik de vk aankijken en die vertelde me dat als ik met deze keer persen geen kindje op de wereld zou zetten dat we dan alsnog naar het ziekenhuis moesten! Nou toen werd ik boos! Ik wilde al eerder naar het ziekenhuis voor de ruggenprik. Niet nu meer, nu zou ik toch niks meer krijgen tegen de pijn. Ik heb toen al mijn krachten en nog meer bij elkaar gehaald en geperst alsof mijn leven er vanaf hing. Gelukkig heeft dat geholpen! Om 11.35 uur werd mijn kleine prinses geboren! Dat moment was heel mooi. Mijn man heeft haar aangepakt en op mijn buik gelegd. Ik heb wel 10 keer gekeken of ze inderdaad wel dat meisje was dat ze zeiden! Na 35 uur was dan eindelijk mijn meisje geboren! Als ik achteraf terug kijk heb ik het als heel erg heftig ervaren. Maar het was het allemaal waard!
Hey Pluys, Wat heb je je verhaal mooi opgeschreven! Erg mooi om te lezen, er straalt nu echt een rust vanuit. Maar het klinkt ook als een hele heftige bevalling. Begrijp ik goed dat je dus zonder persweeen bent bevallen? Wow, die kracht moet je echt uit je tenen hebben gehaald dan, wat een prestatie! Echt om trots op te zijn! Gelukkig kun je nu alweer een tijdje van jullie meisje genieten. Liefs Snoozie (die nu ook bijna mag!)
Hey Snoozie! Ja nu komt het erg rustig over, maar op dat moment was het hardcore ! Ja en zonder persweeën gedaan. Vind het achteraf ook erg knap maar op zo'n moment moet je wel! Het frustrerende was dat het hoofdje van Anoeska niet voorbij mijn schaambot kwam. Dus als ik aan het persen was kwam het hoofdje te voorschijn, maar als ik stopte verdween haar hoofdje ook weer :x ! De vk vroeg toen zelfs nog of in een spiegel wilde! Nou dacht ik hoe haal je het in je hoofd om te laten zien dat ik kapot ga van onder?!?! Maar toen ik een stukje film heb terug gekeken (we hebben alles gefilmd) begreep ik dat die spiegel misschien juist wel erg goed was geweest. Ik had dan kunnen zien wat er gebeurde en had dan denk ik nog meer kracht kunnen zetten om Anoes eerder op de wereld te zetten. Maar goed jij mag ook bijna! Spannend! Voel je je nog goed? heb je al voortekeken? liefs
Hi Pluys, Nou, echt een prestatie hoor! Van die spiegel hoorde ik laatst van een kennis. Die zij dat ze daar veel aan gehad had, omdat ze zo als het ware kon zien in welke richting ze moest persen. Dit ga ik proberen te onthouden...lijkt me eigenlijk best heel bijzonder om echt te zien hoe je eigen kind geboren wordt. Hier verder nog geen voortekenen. Voel me nog heel goed, ik heb geen klachten dus dat is wel heel lekker. We zullen geduldig moeten afwachten Jij bent toch ook over de 40 weken gegaan? Groet Snoozie
Dank je wel! ja die spiegel is een aanrader hoor! Ik zou gewoon zorgen dat ie klaar staat, of je hem dan nog wil gebruiken kan je hem altijd erbij pakken. Lekker dat je geen klachten hebt! Geniet er maar lekker van en vooral ook van het uitslapen en lekker lang slapen. Dit kan straks niet meer ik ben bevallen met 41 weken en 4 dagen. Zou maandags aan het ziekenhuis worden overgedragen en vrijdags ervoor is ze geboren. ik wens je alvast heel veel succes! En laat het gewoon over je heen komen! liefs
Ëindelijk.. dacht dat ik moest wachten tot Anoeska uit de luiers was gegroeid, maar nee. Je hebt een klein beetje t zelfde meegemaakt als ik, ook Justin wilde er 'niet uit komen' en ging aldoor terug, hij had er n punthoofd van (en ik ook haha) maar bah.. zolang, naja bedenk maar dat bij n (ooit?) volgende waarschijnlijk mee gaat vallen dan.. 8-[ Ik kom haar nu snel bewonderen hoor!
Hey dinnetje! nu snap in die trauma van jou ook! We kunnen elkaar de hand geven ! ik zie je snel! liefs