Ik zie het wel vaker in topics voorbij komen, sparen voor school, rijbewijs, auto, 1e woning noem maar op. Mijn ouders hebben mijn studie betaald, mijn rijbewijs heb ik zelf hard voor gewerkt. Dat terwijl mijn ouders het erg goed hebben, maar ik ben er zeker niet minder om geworden. Ik ben van mening dat als je kind iets wilt het zelf moet leren er geld voor te verdienen. Hoe bereid je ze anders voor op het dure leven? Ik ben zelf wel heel erg verwend met andere dingen, wij hebben het niet breed (bewind, 80 in de week). Als iets kapot gaat (fornuis, stofzuiger) krijg ik het van mijn ouders, maar dat omdat ze zien dat we wel hard werken om vooruit te komen. Ook mijn dochter wordt gigantisch verwent door hun, dat terwijl ik alle extra's aan haar uitgeef en haar kast uitpuilt van kleding schoenen enz (geen troep). Wat ga jij dus betalen als je kind "groot" is? Ik ben van plan om D. haar studie te betalen en haar te helpen met haar uitset voor een woning en misschien meebetalen aan een autotje. De rest wat ze wil moet ze zelf voor sparen/werken zodat je de waarde van je geld echt leert gebruiken en je het "zweet" terugvoelt in je spullen/resultaten. Poll komt erbij Poll lukt even niet :S heb em wel aangeklikt maar gebeurde verder niks.
Wij sparen maandelijks een vast bedrag voor onze meid. Wij willen het in principe gaan doen zoals onze ouders, omdat wij dit ook een goed principe vinden. Ze moet zelf leren sparen voor dingen en als we kunnen helpen ergens mee doen we dat. Haar spaargeld is voor haar wij hebben liever dat ze dat gebruikt voor een huisje, boompje, beestje dan d'r rijbewijs!! Wij willen vanaf dat ze 1 is ook een vast bedrag gaan sparen voor studie!! Zodat we dat kunnen bekostigen!! Rijbewijs?? Tja dat is een puntje van discussie, maar als wij het dan kunnen bekostigen zullen we dat doen. Maar omdat wij straks toch wel een tweede willen (wanneer geen idee), moet je er rekening mee houden dat alles wat je haar geeft de tweede ook kunt doen. Dus wij sparen geen hoge bedragen!! Maar bedragen, die we bij evt een tweede ook kunnen missen!!
Hier studie en rijbewijs... En misschien nog wel wat meer... Wij sparen vanaf zijn geboorte een vast bedrag per maand en gaan dat ook bij ons 2e kindje doen. Verder kan ik dat nu nog moeilijk zeggen. Mijn ouders hebben ontzettend veel voor mij betaald, maar dat kwam ook omdat ik reuma heb en een bijbaantje echt niet trok naast mijn studie. Als ik dan een keer uit kon als de pijn niet teveel was of nieuwe kleren nodig had, dan had ik daar gewoon zelf geen geld voor, want ik verdiende niet bij. (heb heel veel bijbanen geprobeerd, van inpakster in supermarkt, tot in een zuivelhuis en kranten rond brengen oid) Maar...mochten mijn kinderen goed gezond blijven en gewoon kunnen werken, dan verwacht ik zeker dat ze dat gaan doen! Heb ook 2 neven (beide in de 20) en die zitten nog op school en op zaterdag en zondag vreten ze geen donder uit en ondertussen betalen pa en ma alles... Dat zou ik dus niet pikken en ook niet doen!
Wij gaan elke maand sparen voor onze kleine man, zodat hij een mooi centje heeft als hij t huis uit gaat. Rijbewijs krijgt hij van ons, en waarschijnlijk zullen we een bedrag geven voor zn auto. Toevoeging: Kleding word ook gewoon door ons betaald, daar ben je ouder voor. Dat vind ik onder verzorging vallen.....
hier is de intentie dat hij zijn opleiding(en) scooter rijbewijs en scooter van ons krijgt en het b rijbewijs met de eerste auto (altans voor een deel als hij een gloed nieuwe audi wil kan hij 5000 euro krijgen de rest zal hij zelf moeten betalen) voor die dingen staan trouwens geen regels tegen over hoor (zoals niet roken enzo dat vind ik z;n onzin) wij sparen zelf iedere ruim en voor de kinderen sparen we de kinderbijslag en 50 euro in de maand het geld voor de kinderen is voor hun zelf als ze uit huis gaan als ruggesteuntje
Studie(s) en rijbewijs zullen wij volledig betalen, maar ik wil desondanks dat ze een bijbaantje nemen als de studie dat toelaat. Overige zaken zoals huizen, uitzet, auto's zullen we in bepaalde gevallen helpen mee financieren maar dat is afhankelijk van hun omstandigheden. Ik wil dat ze hard leren werken, zich ergens 101% voor in te zetten, verantwoordelijkheid nemen, teleurstellingen leren incasseren en ruggegraat kweken. Heb ik ook moeten doen en ik ben best goed terecht gekomen.
Ik moest ook zelf sparen voor de dingen die ik graag wilde hebben. Mijn ouders konden al mijn wensen makkelijk financieel bekostigen, maar deden dat uit principe niet. Heel goed, ik ken de waarde van het geld nu namelijk. Wij zullen de studie van m'n dochter betalen, evenals haar rijbewijs (mijn vriend heeft zijn instructiepapieren). Daarnaast krijgt ze als ze 21 is een spaarrekening met een aanzienlijk geldbedrag, net zoals ik destijds kreeg van mijn ouders. Wij sparen daar samen met haar opa, oma en opi en omi op dus dat loopt lekker op. En af en toe wat toeschuiven is ook geen probleem. Laat ik een scooter als voorbeeld nemen. Laat die mooie scooter 1500 euro kosten en na heel goed sparen en hard werken krijgt je kind 1200 euro bij elkaar voor dr 16e verjaardag. Dan zouden wij die drie honderd euro best bij willen leggen.
We sparen wel, als ze 18 is krijgt ze dit. Mag ze zelf weten waaraan tezij drugs ofzo iets vreemds Moest ook alles zelfbetalen is opzich niet erg maar als we haar een studieschuld kunnen besparen zoals ik nu wel heb doe ik dat graag.
Misschien nog wel een goeie, rond welk bedrag probeer je te sparen voor de studie, de ene studie kost bijv 1000 waar de ander 9000 kost(noem maar even wat). Kleding e.d tel ik idd niet mee, dat hoort er gewoon bij. (toen ik zwanger was kreeg ik ook vaak nog wat haha)
Studie is belangrijk. Dus daar zal ik zoveel als mogelijk aan bijdragen. Kan best zijn dat het zo duur wordt met ons fijne kabinet dat mijn kind er ook aan moet bijdragen maar goed, dat zullen we dan zien. Rijbewijs zullen we moeten zien. Ik denk dat ik eigenlijk net als mijn eigen moeder ben. Wij hebben gewoon heel veel samen gedaan. Mijn moeder hielp me altijd overal bij. Maar ik heb wel altijd in eerste instantie geleerd dat als ik iets wil, ik er ook iets voor moet doen. Dat begon jong al met kleine dingen. Wat met een afwasje verdienen etc. Eigenlijk precies zoals Nikki88. En dat wil ik mijn kinderen ook meegeven. Als ik zie dat mijn kind zich 1000% voor iets inzet zullen wij altijd helpen ondersteunen. Maar gooit het er met de pet naar dan dus niet. Zo werkt het gewoon niet in deze wereld en het is beter dat ze dat op tijd leren.
Ik betaal alleen de studie en een gedeelte van de rijlessen, ze mogen daar ook zelf een beetje aan mee betalen. Ik spaar nu iedere maand al vanaf hun geboorte een bedrag en als ze later 18 zijn dan komt dat vrij. Als ze dan wat over houden dan kunnen ze dat als spaarcentje voor hun huisje gebruiken. Maar ik heb altijd wel gezegd dat als hij ( net zoals nikki zegt ) het er met zijn pet naar gooit of als hij het verkeerde pad op gaat dan krijgt hij geen cent.
Haha, daar denken we echt nog niet over na hoor, zien we dan wel. We sparen voor dr, zo heeft ze op haar 18e een aanzienlijk bedrag (opa spaart ook mee) Verder sparen we apart voor uitgaven voor haar (school e.d.) Heb zelf ook niet alles cadeau gekregen en ben er niets minder van geworden hoor
Wij willen trouwens ook elke maand wat sparen voor onze kleine. Enige punt is dat ik niet zo goed weet welke bank ik daarvoor moet nemen. Ik heb nogal wat vertrouwen verloren de laatste jaren in banken met hun graaiculturen en ik vraag me af of spaargeld uberhaupt wel veilig is in deze crisis. Beetje ver gezocht maar ja, kijk maar naar de pensioenen, zoveel mensen jaren voor gewerkt en nu niets zeker.
Wij sparen voor de studie van onze zoon en daarnaast een bedrag dat op zijn 18de aan zoon gegeven gaat worden. Daar kan hij zijn rijbewijs van betalen of inrichting voor een woning of de kroeg, etc. Het geld voor de studie staat wel op onze naam. Mijn ouders hebben mijn studie betaald en mijn rijbewijs en verder niets. Tegenwoordig krijg ik alleen nog iets voor mijn verjaardag en de babyuitzet hebben we ook helemaal zelf betaald. Het gaat echt niet om het geld, het zou leuk zijn geweest als ze voor onze zoon de moeite hadden genomen iets uit te zoeken, ook al was het maar een truitje geweest. Daarom denk ik dat het als ouders niet alleen is wat je betaald, maar ook hoe.
Ik ben degene die over kleding begon, dus nog even een toelichting... Natuurlijk kregen wij ook kleding en nu nog zelfs...als ik een dagje met mijn moeder aan het winkelen ben, loopt ze 9 van de 10x naar de kassa als ik me nog aan het aankleden ben met de woorden: dan krijg je dit van mij... Maar het was ook zo, dat als we net nieuwe kleren hadden gekregen (of even niks nodig hadden) en we zagen wat, wat helemaal 'in' was en heel graag wilden hebben (maar dus eigenlijk niet nodig hadden) dat mijn ouders zeiden: is goed, dat mag je wel halen, maar dan van je eigen geld...en dat vond ik ook niet meer dan logisch...
Moeilijk te zeggen want onze kinderen zullen zeer hoogst waarschijnlijk niet in NL gaan studeren, maar bvb in de VS waar het peperduur is. Ik ben bang dat het ons zeker enkele tonnen gaat kosten, tenzij ze een speciale studiebeurs krijgen.
Zelf heb ik, omdat wij het thuis niet breed hebben, zelf m'n studie (met behulp van studiefinanciering) moeten bekostigen. Vond ik geen probleem. Zelfde als m'n rijbewijs en auto, wij hebben hier beide hard voor moeten werken en dit zullen onze kids ook zelf moeten doen. Ik denk zelf dat je daardoor beter de waarde van een rijbewijs of een studie kent en er ook voorzichtig mee omgaat! Zegt natuurlijk niets, maar dat is iets wat ik denk. Mijn ouders en schoonouders hebben voor ons niet gespaard en dat doen wij nu eigenlijk ook niet voor onze kinderen....