Deel hier je positieve verhalen over de kraamtijd!

Hier 3 hele verschillende kraamweken gehad. Waarvan de 2e het fijnst was.
Snelle bevalling gehad, zonder kleerscheuren eruit gekomen en een fijne kraamhulp.
Vanaf dag 4 wel wat kraamtranen maar niet zo erg als bij de 1e.

Bij mij scheelde het ook veel hoe de bevalling is gegaan. Bij de 1e werd het een inleiding met ruim 41 weken en die ook nog is 2 dagen duurde. Ik was uitgeput, veel pijn aan m’n onderkant van de knip en je leven verandert echt gewoon. Opeens moet je 24/7 zorgen, je bent moe en last van hormonen. Zijn niet de fijnste combinaties.

De jongste werd vrij onverwachts na 1,5 dag opgenomen in het ziekenhuis dus daar hebben we helaas geen kraamweek gehad. Was ook in Corona tijd dus niemand mocht langs komen.

 

Hier de eerste paar dagen in het ziekenhuis doorgebracht ivm een spoedkeizersnede. Daarna naar huis. Prima kraamtijd gehad, al had mocht ik de 1e 6 weken weinig dan enkel mijn baby tillen. Mijn herstel ging goed, borstvoeding liep prima en we hadden een tevreden baby. Ja de kraamtranen hebben we hier ook gehad, ook een stukje onzekerheid want het was de 1e en ook een baby met krampjes. Maar al met al kan ik zeker zeggen dat ik een fijne kraamperiode heb gehad ❤️

 

Die onzekerheid herken ik.

Ik vond het niks dat er een vreemde kraamhulp in m'n huis kwam.

Maar dat viel alles mee.. ze was heel lief.
Ik heb geen kraamtranen gehad bij alle 3 de kinderen niet.
Wel na de eerste die een inleiding was enorme nachtmerries.
Dus ik wil het echt niet voorspiegelen als enkel rozengeur en maneschijn..
Maar vreselijk was het ook niet. Tuurlijk had ik last van de bijbehorende kwalen.
Mijn leven was niet voorbij met een kind. Ik had het idee dat mijn leven juist begon en dat ik m'n doel bereikt had. Dus dat kan ook. Ik moet er ook bij zeggen dat ik tijdens de zwangerschap ook veel zulke verhalen las. Dat is je onzekerheid over wat je wil weten wat je te wachten staat. Maar dat is niet te voorspellen. Ik was in de kraamtijd vooral blij en opgelucht dat m'n zwangerschap voorbij was. Dat het kindje gezond was. Dat alles goed gegaan was. En dat overheerste. Ik had bij de eerste een zwangerschap waarbij ik heel misselijk was 9 maanden lang en met spugen. Dus de bevalling en kraamtijd was echt een bevrijding.

Ons kindje ging overal mee naar toe en sliep makkelijk in de wagen. Hij ging zelfs mee toen we gingen uit eten bij de Chinees. Tuurlijk had hij ook nachten dat hij niet goed sliep. Dan was ik ook echt moe en had ik ook weleens een baaldag.

Voor mij is het heel belangrijk om al m'n Vitamines goed op peil te houden. Na de 3e ben ik wel een periode heel moe geweest. En had ik Vitamine d tekort en te laag ijzer. Maar ik was helemaal op. Omdat kort daarvoor m'n vader was overleden. Dus hoe je je voelt is ook veel van de omstandigheden afhankelijk!
En geef aan wat jij wil ook in de kraamweek als je te moe ben moet je niet over je grens gaan. Maar het bezoek minderen of iets dergelijks. Dus hou goed je grenzen aan.

En natuurlijk zijn er onvoorziene omstandigheden. De 2e kraamweek heb ik geheel in het ziekenhuis doorgebracht omdat de kleine een infectie had. Was niet leuk. Maar toch heb ik ook daar genoten! Vooral dat het zo rustig was! Daarna was ik wel echt goed hersteld. Ik had echt goed m'n rust gepakt!

 

Hier was mijn kraamtijd bij de eerste 1 zoals ik iedereen toewens! We hadden een super lieve kraamverzorgster die precies bij ons paste, goed luisterde en mij heerlijk verwende met heerlijke broodjes.. ook gaf ze ons precies de tips die we als nieuwe ouders nodig hadden.. echt heel fijn..

Uiteraard zijn de eerste weken doodeng (je moet ineens voor zoiets kleins zorgen!), heb ik ook huilend in bed gezeten en wist ik het af en toe ook even niet meer.. en slapen, tja dat is zwaar maar je went eraan.. je baby in je armen maakt zoveel goed! (Dit klinkt zo cliché maar was voor mij echt waar).

Bij mijn tweede geen kraamtijd gehad (9 weken neonatologie) maar nu zwanger van de derde en elk moment kan ze komen.. ook na 2 kinderen ben ik ook nerveus, gespannen en denk ik, hoe moet alles ook al weer, kan ik het nog wel etc.
Belangrijk is dat jij en je partner je op je gemak gaan voelen met je baby in die eerste week.. en ik denk maar zo, als het zo erg is als sommige moeders doen voorkomen, waarom hebben mensen dan meerdere kinderen..

en je leven is zeker niet voorbij, maar dat is ook hoe je er zelf in staat.
Sommige ouders worden echt huismussen en doen niets meer, andere ouders nemen de kinderen overal mee naar toe en weer anderen leven met de oppas voor die eigen tijd.. hier maakt iedereen z'n eigen keuze in wat goed voelt en past bij je gezin.. dat gaat bij jullie vast ook goedkomen!

 

Zo herkenbaar dat gevoel. Bij de eerste had ik ook heel veel gedachtes. Er verandert ook gewoon veel. Maar niet alleen negatief. Ja de eerste weken zijn vermoeiend en soms best pittig. Maar het knuffelen met en genieten van zo'n prachtig wonder is het meest bijzondere wat ik ooit heb meegemaakt. Dat gevoel doet zo goed. En er komen zoveel andere tijden ook weer voor terug. Het meest heftige 'vergeet' je soort van weer.

 

Mijn tip: probeer zoveel mogelijk weg te blijven bij die verhalen. Ik kan bijvoorbeeld ook echt geen verhalen lezen op social media over te vroeg geboren of overleden kindjes. Dan moet ik echt m’n tranen wegslikken. Ik trek dat me veel te erg aan en ben dan bang dat het hier ook mis zal gaan.

Ik begon gesloopt aan mijn kraamtijd na een inleiding, bevalling en spoedkeizersnede die ruim 2 dagen duurde. Maar we waren zo blij, trots en gelukkig dat onze zoon er eindelijk was. Ik heb zoveel gelachen met m’n man (geen aanrader na een keizersnede trouwens) om hoe we erbij zaten. Het slaaptekort laat je gekke dingen doen en zeggen maar bij ons sloeg dat om in overal de slappe lach om hebben. Ik zag ook op tegen de kraamzorg maar we hadden echt een hele lieve vrouw. Kijk, het is geen vakantie, het gaat pittig worden, maar bovenal oversteeg de liefde en alle bijzondere eerste keren echt het gevoel van dat het zwaar was. Ik had me hier niet op voorbereid (als in: niet overdreven veel ingelezen, uitgezocht) en dat was eigenlijk heel fijn. Ik denk niet dat je je hier optimaal op voor kunt bereiden. Wat ik wel heel prettig vond: ik had op voorhand veel gekookt en ingevroren en dat was echt heel fijn. Zo hadden we een gezonde maaltijd (verse soepen met veel groenten, stoofpotjes, sauzen) binnen een handomdraai op tafel staan.

Het is zo ongrijpbaar en nieuw allemaal, het gaat echt goed komen!

 

Kraamweek van de laatste zou ik graag nog eens over doen. Heerlijk een week in bed terwijl alles gewoon doordraait ik heb toen ook tegen de kraamzorg en vk gezegt: ik kan meer maar ik doe niks meer dan moet, ik neem vakantie Nou wetd ik door man ook zoveel mogelijk in bed gehouden. 1 stap achteruit om daarna 3 stappen vooruit te kunnen wanneer het weer moest (man vaart dus heel veel weg en dan moet ik wel. Lichamelijk goed herstellen was dus ook echt wel een prioriteit)

 

Hier 4x een hele fijne periode die kraamweek! Kijk er ju ook echt wel weer naar uit. Ik heb vier soepele bevallingen gehad waarna ik wel hechtingen nodig heb gehad. Maar de verhalen die je dan hoort over branden bij plassen en dat dus niet normaal kunnen herken ij totaal niet. In bed liggen was hier ook echt niet aan de orde ja een middagdutje om de gemiste slaap een beetje in te halen maar verder voor lichamelijk herstel niet nodig.
de kraamweek is ook gewoon een week om elkaar te leren kennen en vol verwondering te kijken naar het moois dat je lijf gemaakt heeft…

natuurlijk heb ik ook zware dagen gehad waarop ik me afvroeg hoe het allemaal moest. Maar die dagen horen erbij en leren je dat door die dagen door te komen je weer een beetje een sterker bent… ik houd me altijd maar vast aan; ouders die zich zorgen maken of ze het goed genoeg doen zijn vaak goede ouders

 

Het leven stopt echt niet bij het krijgen van kinderen, maar je moet wel wennen aan je nieuwe rol als moeder. Je loopt niet meer zomaar de deur uit wanneer je daar zin in hebt en de kinderen hun behoeftes gaan voor die van jou, maar dat is een kwestie van je draai in vinden. Bij de een gaat dat erg snel, een ander doet daar heel erg lang over. Als ze ouder worden merk je dat je weer steeds meer jezelf wordt. En ja, ik verlang heus wel eens naar mijn ‘vrijheid’, maar ik zou ze voor geen goud willen missen en ik heb door die kleintjes ook weer leren genieten van de kleine dingen in het leven.❤️ Als zij genieten dan doe ik dat (heel cliché) ook! Tuurlijk gaat het zwaar worden, maar dat weegt niet op tegen de liefde die je gaat leren voelen! Je gaat van dit kindje niet houden zoals je van ouders/partner houdt, maar nog veel meer!

 

Ik stond op dag 5 na de geboorte van mijn dochter met verse baby alweer op een verjaardag. Zo goed ging het en voelde ik me

Bij mijn zoon een loodzware bevalling en een fluxus maar herstelde daar zo goed van dat ik ook daar zo weer overeind stond.

Ja het plassen deed zeer, vooral bij zoon behoorlijk ingescheurd. Maar plassen onder de douche ( even een drempeltje wel haha ) of met een spa fles, dat verlicht de boel.

De ene is de ander niet. Er gebeurd veel. Je moet wennen en het is zoeken. Bij de een duurt dat langer dan bij de ander. Voel het dan aan.

Mijn kraamtijd was bij beide kids echt geweldig en alles ging heel natuurlijk. Maar het is ook prima als het minder gaat en langer duurt.

 

Ik zit nu in mn 4de kraamtijd, mn kleintje is 4 dagen oud. Ik geniet er 1000% van. Tuurlijk heb je soms een zware nacht , ben je moe, wil je slapen en je kind niet. En kraamtranen, ach , ik huil eens om iets onbenulligs en lach vervolgens weer.

Je leven is echt niet voorbij met een kind, het is wel anders , en dat vond ik soms wel wennen.

En ik vond en vind de slapeloze nachten tijdens de zwangerschap echt zoveel zwaarder dan die met baby. Het uren nutteloos wakker liggen trok ik zo slecht.

En ja soms is het zwaar en even niet leuk. En sommige mensen krijgen een pnd, maar echt niet iedereen en ik vind het leuke echt overheersen.

De tegenwoordige trent van 'echt moederschap' laten zien met alleen maar.huilende moeders omdat het o zo zwaar jsz blijf er een beetje vandaan.

Ik geloof meer in dat er dagen zullen zijn dat het zwaar is, en minstens evenveel al dan niet meer dat het wel gewoon leuk is.

Wij hebben in ieder geval geen 4 kids omdat ons leven voorbij is en alles zo zwart is.

 

Ik heb een ongeplande en een geplande keizersnede gehad

Bij de eerste was het in het ziekenhuis erg naar vanwege de pijn en helemaal niets kunnen maar bv ging wel goed
Twee keer dezelfde kraamzuster gehad. Fantastisch mens met heel veel ervaring.
Na de eerste week vond ik de babytijd echt heel fijn en kon ik echt genieten van ze.
's bv ging bijna op de automatische piloot. Tussen de voedingen sliepen ze prima

Rond 6 weken huilden ze in de avond wel veel meer maar de rest van de dag niet.
Ik kon er goed in meegaan

Ik zou hun babytijd zo weer overdoen inclusief ontploffende borsten, aambeien en kan.

 

De 1e is geboren via een spoedkeizersnede. Erg leuke kraamtijd gehad en we vonden snel onze draai. Geen bv gegeven.

De 2e is wel via de natuurlijke weg gekomen. Ik moest een nachtje in het ziekenhuis blijven omdat ik me niet lekker voelde en koorts kreeg. Eenmaal op dag 8 kreeg ik verhoging en ik had al vanaf dag 1 vreselijke pijn onderin mijn buik. Na 2 weken erachter gekomen dat ik een abces bij mijn eierstok had. Toen nog 6 dagen in het ziekenhuis gelegen. Toen ik weer thuis was vond ik de draai met 2 kleine kinderen al snel. Wel gestopt met de bv toen.

De 3e is ook via de natuurlijke manier gekomen. Wel subtotaal gescheurd, maar herstel ging goed. Wel vond ik 3 kinderen onder de 3 jaar erg heftig. En het heeft best een poos geduurd voordat ik daarin ritme vond.

Nummer 4 daarentegen rolde zo mee in het ritme. Was wel even zoeken met voeding, ze was erg ontevreden. Tot we overstapten op voeding voor hongerige baby’s. Toen hadden we ineens een heel tevreden baby.

En nu zit ik nog middenin de kraamtijd van de 5e. Hij is geboren via een geplande keizersnede en ik was erg blij dat mijn man 3 weken vakantie had. Toen de meiden weer naar school moesten na de meivakantie, moest ik het allemaal weer zelf doen en het gaat eigenlijk best goed. Mijn meiden zijn nu wat groter en kunnen met veel dingen helpen. Ook Noah krijgt voeding voor hongerige baby’s, maar wel gecombineerd met standaard voeding. Het verschilt per dag hoe zijn humeur is. Vandaag is hij erg rustig, maar hij heeft ook geregeld dagen waarop hij erg onrustig is en alleen maar bij mij wil zijn. Daar geef ik dan ook aan toe, huishouden komt later wel. Ik heb wel een draagzak, maar ik kan echt geen huishouden doen met kind in draagzak.
Sinds vorige week heb ik zelf enorm last van mijn rug, zo kan ik niet opstaan van de bank als ik Noah vast heb, dus dan geef ik hem aan 1 van zijn zussen zodat ik op kan gaan staan. Ook weer last van pijn onderin de buik, maar geen koorts. Woensdag moet ik naar de huisarts.

Ik vind het enorm genieten en heb ook echt niet het idee dat mijn leven voorbij is.

 

Her ligt eraan wie je krijgt!
Mijn tweede was zo lief. Ze gaf me rust want ik kon alles direct al. Ze remde me af.