Ik heb nu Cerazette; de borstvoedingpil. Het is een minipil, zonder stopweek, en het lijkt er licht op dat ik dat ook niet aan kan zonder teveel lichamelijke klachten.... Je zou de mannen er toch ernstig op aanspreken hè??? En hysterisch krijsen: gebruik maar wat anders ofzo. :x
Een vriendin van mij heeft ook ernstig PMS. Ze krijgt sinds kort één keer per maand een hormoonspuit van de gyn, waardoor ze vervroegd in de overgang komt. Ze heeft nu twee spuiten gehad en merkt het verschil goed. Ben je.onder behandeling hiervoor bij een gyn?
Heel herkenbaar. Ik heb echt veel baat bij theunisbloemolie capsules. Losse werken bij mij beter dan in een multivitamine. En minder witte suiker en witmeel scheelt ook een slok op een borrel.
Uhm nee ik weet dat ik tijdens mijn zwangerschap zo agressief was :O dat mijn vriend zelfs zei dat ik maar even naar de huisarts moest gaan. (Ik wist toen nog niet dat ik zwanger was) Ik heb juist veel last van pms 2-4 dagen voordat ik ongesteld moet worden. Ik kan heel erg snel huilen, vooral in series, of ik reageer juist fel en erg boos. Meestal geef ik al bij mijn vriend aan dat hij mij met rust moet laten, doet hij dat niet dan is het zijn eigen verantwoordelijkheid Ik had al vanaf mijn 16e AC, en ik heb eerst de yasmine gehad, daarna de mycrogonol, daarna 2 verschillende 3 fase pillen. En bij alle pillen werd ik een groot wandelend hormonenbom Daarna heb ik 3 jaar lang de spiraal gehad,en wat een verademing. In tegenstelling tot jou ben ik "gelukkig" zwanger geworden door de spiraal heen. Sorry als mijn verhaal te lang is Succes meid, ik hoop dat je iets kan vinden wat jou goed helpt.
Hier nog een gevalletje van zware pmds Ik loop hier al jaren mee en sinds ik bij gyneacoloog barbara havenith van de vrouwenpoli in boxmeer ben geweest, ben ik er dus achter waardoor het komt. Zij is een eigen praktijk begonnen en is gespecialiseerd in dit soort klachten en problemen. Ook is ze orthomolucelair therapeut (iemand die naar je gehele lichaam kijkt en niet alleen een klein stukje ervan) en van haar heb ik een natuurlijk supplement gekregen: Linidol. Linidol verbeterd effectiviteit van de lever bij het afbreken van de vrouwelijke hormonen. Hierdoor ontstaan er onschuldige afbraakproducten en juist minder de hormonen die de PMS veroorzaken. Linidol kan geen kwaad als je zwanger bent. Zodra je weet dat je zwanger bent hoef je Linidol niet meer te gebruiken. Ik gebruik het nu zo`n 3 maanden en na 2 maanden had ik eigenlijk haast geen last meer van de pmds. Echt een wonderspulletje! Als je naar haar toe gaat, word het ook gewoon vergoed door de verzekering (wel even doorverwijzing van je huisarts vragen) Ik hoop dat je hier wat aan hebt, want ik weet hoe erg het is. Maar je kunt er echt nog iets aan doen!
Yeps, ik herken het ook allemaal. Ik heb ook PMS in een hele zware vorm, vanaf de eisprong tot aan de menstruatie Dit uit zich bij mij in angst en paniekaanvallen, hyperventilatie, stemmingswisselingen, enorm moe en ben dan voornamelijk op emotioneel vlak een wrak. Agressief ben ik gelukkig niet, wel zet ik me de meest akelige dingen in mijn hoofd en zit ik in die periode meestal wel een keer bij de dokter (hypochondrisch door de hormonen) en als ik dan ongesteld ben, voel ik alles zo van me afvallen en dan ben ik weer mezelf. Sinds juni slik ik AD en ik moet zeggen dat het bij mij heeft aangeslagen. Heb sinds dien geen paniek meer gehad Ik vind het niet alleen voor mij erg vervelend maar het hele gezin lijdt hieronder....wat hebben die mannen het maar gemakkelijk hahahahaha
Hoi Aloe als je mij nog kunt lezen na gisteren. Idd gisteren was ik wat ( op het oorlogspad) zie ook mijn antwoord bij wat wil je kwijt topic. Dan word het misschien duidelijk. Hopelijk vandaag beter ( gemutst) En sorry voor mijn onaardige berichtjes).
Herkenbaar, van de zwangerschap. Ik heb een erg lange cyclus en de twee weken voor mijn menstruatie zijn een drama. Verdrietig, huilen, ik zie het soms echt niet meer zitten. Lichamelijk heb ik voor elk deel van de maand verschillende bh's ik hou gemiddeld 2 kilo vocht vast en voel me ontzettend opgeblazen. Vreet me ook nog eens een slag in de rondte. Sinds ik de diagnose ADD heb en methylfenidaat gebruik gaat het wat beter. De medicatie doet niet wat ie anders doet maar haalt de scherpe (psychische) kantjes eraf. Met teunisbloemolie heb ik ook goede ervaringen. Ik heb na de zwangerschap een tijd geen last gehad maar sinds een jaar of anderhalf is het weer net zo erg als voorheen.
Dames, hoe gebruiken jullie die teunisbloemolie? Alleen in de laatste 2 weken van de cyclus of altijd?
Oei dat is wel heel erg ver fietsen voor mij, helaas. Maar dat klinkt wel goed, iemand die er in gespecialiseerd is ( en ook nog een vrouw!!) Ik heb gisteren besloten dat ik ook echt iets aan mijn pmdd ga doen. Ben er eigenlijk pas sinds dit topic achter dat er dus nog iets ergers bestaat dan PMS. En als ik het testje op de pagina van women4care doe, kom ik daar ook op uit. Tijd om actie te ondernemen denk ik. Dank je TS voor het openen van mijn ogen.Ik dacht altijd dat ik de enige was met dit soort extreme 'aanvallen van onredelijkheid" en andere klachten , waar mijn hele omgeving last van heeft. Ik denk dat ik maar een afspraak ga maken met zo'n vrouw van women4care. De teunisbloemolie ben ik pas sinds gisteren weer gaan slikken. Misschien gaat het helpen, wie weet. Op de verpakking staat trouwens dat je ze elke dag moet nemen... oke wel weer een dure hobby, maar je moet er wat voor over hebben he
Erg herkenbaar. Ik heb er vreselijk last van gehad, maar op dit moment is het goed hanteerbaar. Ik heb nog wel klachten, maar ik ben niet meer de helft van de maand depressief en agressief Er is iets mis met mijn hormoonhuishouding en de internist vermoed dat mijn hypofyse (kliertje in je hoofd) zijn werk niet goed doet. Op zich valt daar weinig aan te doen, maar aan de symptomen wel. Na van alles te hebben uitgeprobeerd helpt mij het volgende: 1. Zeer hoge dosis vitamine D 2. Geen geraffineerde suikers en witmeel 3. Geen ac met hormonen 4. Hardlopen Deze combinatie werkt voor mij goed. Het is een investering, maar als ik bedenk hoe ik daarvoor was! Ik schaam me ontzettend voor dingen die ik heb gezegd en gedaan en herken mezelf daar ook niet in. Alsof ik geen controle over mezelf had...
Het is al genoemd, maar ik heb ook goede ervaringen met het hormoonbalansdieet. Ik heb 2 jaar geleden onder begeleiding van een ziekenhuis diëtiste iets soortgelijks gevolgd en mijn schildklierwaardes (ook een hormoon) zijn toen flink verbeterd. Ik voelde me ook echt super tijdens het dieet en geen last van stemmingswisselingen. Veel van wat toen heb geleerd pas ik nog steeds toe in mijn eetpatroon.
Oe wat enorm herkenbaar.... Ben blij dat dit topic geopend is!! Voor de zwangerschap had ik eigenlijk nergens last van. Ik was gewoon ongesteld, wel wat PMS klachten, maar dat was goed te doen. Na de bevalling kwam de menstruatie na 3 maanden terug. Leuk detail: ik werd precies een jaar na mijn laatste menstruatie ongesteld. Ik weet zeker dat ik een postnatale depressie heb gehad die niet is onderkend. De kraamzorg had zelf problemen, hield zich nauwelijks met mij bezig, de verloskundige luisterde niet evenals de huisarts en mijn man rende liever weg dan dat hij zijn verantwoording nam. Op een gegeven moment viel mij op dat de menstruaties veel heftiger werden. Ik loop compleet leeg, vooral de eerste twee dagen. Daarmee begon het eigenlijk. Daarnaast weet ik exact hoe mijn cyclus verloopt. Ik ben voor de eisprong redelijk te genieten, maar dan... Op de dag van de eisprong ben ik een heks, dan maak ik het liefst alles om mij heen met de grond gelijk, dus blijf uit mijn buurt! Daarna bouwt het zich op. Mijn lontje wordt steeds korter, welke explodeert vlak voor de menstruatie. Mijn man weet dan niet wat hij met mij aan moet, ik trouwens ook niet. Mijn gewrichten gaan na de eisprong steeds meer pijn doen. Traplopen met mijn knieën, mijn polsen, waarvan de linkerpols het hevigst, daar heb ik na de bevalling het syndroom van De Guervain in gehad. Pijn in mijn onderrug en mijn bekken, iets wat nu al begint, slechts 5 dagen na de eisprong. Chagrijnig, moedeloos, lusteloos, nergens zin in, alles afzeggen, geen afspraken willen maken, niemand willen zien of bellen, huilbuien, somber, stemmingswisselingen en vreselijk slecht slapen. Ik heb al regelmatig hulp gezocht, bij de huisarts loop ik tegen een muur aan, ze doen er niets aan want hormonen zijn zo ingewikkeld te onderzoeken. De homeopaat slaat ook de plank mis, die heeft mij ook nog niet kunnen helpen. De acupunctuur hielp mij niet, ze luisterde niet voldoende naar mijn verhaal, dus geen baat bij gehad. Osteopaat ben ik ook geweest, maar ook hier nog geen afdoende resultaat. Ik wil hier zo graag hulp voor, niet door middel van de pil. Dus ik ga hier alle tips nog eens goed doornemen en opschrijven, wie weet zit er iets tussen voor mij! Want inmiddels vind ik mijzelf na de eisprong dus echt geen leuk mens,zit mijzelf behoorlijk in de weg. En het ergste vind ik die constante twijfel in mijn hoofd. Net als ik denk dat ik gewoon hartstikke depressief ben, gaat het door en na de menstruatie weer beter. Niet echt gezond voor mijn mentale welzijn
Moet hier een klein beetje om lachen. Niet om terug te gaan in de tijd. Maar kan mij herinneren dat je behoorlijk last had van de hormoon monsters in de zwangerschap. En ja ( ik was de gene die tegen jou zij heb je geen pbs.) Je bent na de bevalling milder geworden. Maar mijn mening hier in is nog steeds niet veranderd. Niet dat je een slechter persoon bent in mijn ogen. Gewoon het gevoel blijft hier in hangen. Het spijt mij. Maar ik maak van mijn hart geen moordkuil maar dat weet je ook al onder tussen.
Hier precies hetzelfde!! Nu dus sinds 7 maanden zonder pil, en dan is het drama vanaf de eisprong. Ik heb nu al 3 keer een scheiding gepland, om dan op de eerste dag van mijn menstruatie te janken dat ik zo achterlijk heb gedaan. Gelukkig heb ik een gouden vent die al die bull shit van me pikt in die 2 weken. Ik ben ook op zoek naar iets dat helpt. Ik ga nu eerst flink detoxen omdat ik ook veeeeel ab kuren heb gehad, dat spul komt morgen binnen. Van al die afvalstoffen die nog een tijdje blijven hangen kun je extra last hebben qua irritatie en moe zijn. En daarna toch maar eens naar een homeopaat ook al hou ik daar niet van.. De reguliere artsen kunnen me maar niet verder helpen. Ik heb echt een hekel aan mezelf en aan iedereen, ben onuitstaanbaar, en soms ook echt tegen mijn kinderen Menstruatie heb ik geen last van trouwens, ik ben al lang blij dat ik dan weer mezelf ben, ondanks de buikpijn.
Erg herkenbaar, ben nu ook ongi, de eerste 2 dagen echt heftig, toen ik vanmorgen opstond, liep ik leeg joh niet normaal, hele vloer zat onder het bloed, ik bloed echt heftig, sorry voor ranzig detail, maar kan ik daar ook wat aandoen ??