Wie kan mij helpen? Ik ben 30 jaar (bijna 31) en heb sinds een paar maanden een kinderwens. Ik wil heel graag kinderen alleen mijn vriend is erg onzeker en weet niet of hij er al toe is. Ik vind het wel eng maar het lijkt me fantastisch. Verder begint de biologische klok te lopen dus ik wil eigenlijk niet te lang wachten. Hij vindt kinderen op zich erg leuk maar weet nog niet of hij ze zelf wel wil ivm de vrijheid die je dan kwijt raakt. Ik vind het moeilijk om erover te beginnen omdat ik dan emotioneel wordt. Wat moet of kan ik doen?
hoi sabinen, Ik vind het heel erg moeilijk om advies te geven omdat het niet mijn leven is en doe dit dan ook niet. je partner wil wel kinderen? ik wil je wel vertellen wat ik vind, misschien heb je hier wat aan. persoonlijk kan ik heeel goed begrijpen dat als je een kinderwens hebt je die graag wilt delen met je partner. ik vind dan ook dat je dit moet kunnen vertellen aan hem en dus ook je gevoelens daarbij moet kunnen uiten. En als je partner er nog heel erg over twijfelt vind ik ook dat hij dit moet kunnen vertellen aan jouw. als hij bang is voor de vrijheid die die dan kwijt raakt (ik weet niet hoe vrij jullie relatie is, dus kijk ik naar wat ik zou zeggen tegen mijn partner), zou ik zeggen dat hij wel een verantwoordelijkheid heeft t.o.v. zijn kind, maar dat dit niet betekend dat je niks meer kan doen, toch! wat ik wel vind is dat jullie er beide aan toe moeten zijn en er zeker van moeten zijn omdat je wel praat over een levend wezen. ik hoop dat jullie (en voor jouw speciaal) er uit komen. en misschien dat andere je een goed advies kunnen geven. gr saskia
Hoi Sabinen, Ik kan je een advies geven: Praat met je partner over je gevoelens. Ook al is het dan erg moeilijk en wordt je er emotioneel van. Jullie houden toch van elkaar??? Dan moet je al je gevoelens met elkaar kunnen delen, en moet je er over kunnen praten. Jullie moeten gewoon heel eerlijk tegen elkaar zijn over wat jullie er van vinden. Verder wil ik je heel veel succes wensen. Groetjes Nancy
Moeilijk hoor als je een kinderwens hebt maar je partner twijfeld en onzeker is. bij mij is het zo dat mijn vriend en ik toen ik uitte dat ik graag zwanger wilde worden. ruim een jaar geleden als het niet meer is. dat we afspraken gemaakt hebben. Mijn vriend had nog beetje ver van het bed show, en wilde eigenlijk nog veel dingen doen. Waar je geen kinderen bij kan gebruiken. We spraken zo af volgende jaar na de zomer dan kijken we verder of er inderdaad gestopt kan worden. Dat gaf voor mij al een prettig gevoel dat er in ieder geval een opening is. mijn vriend wilde graag nog een grote reis met mij maken. Waarop ik toen zei waarom niet nu dan? dan hebben we het maar gehad . goed zo gezegt zo gedaan we hebben net drie weken geleden een fantastische reis gemaakt en stilletjes is de afspraak geworden daarna stop ik met de pil. afijn ik ben wel een maandje eerder gestopt en merk dat mijn vriend er nu langzamerhand meer aan gaat wennen. Mannen kunnen eenmaal wat anders in elkaar zitten voelen geen bioritme tikken. wat het misschien een wat mindere mate verlangen geeft. blijf praten met je vriend over je gevoelens heb ik ook gedaan. met een goed resultaat. succes.
Hallo sab. Ook ik vind het lastig om advies te geven over wat je moet doen, maar kan me wel goed voorstellen dat het moeilijk voor je is. Zelf heb ik een man die altijd heel duidelijk geweest is, dat hij kinderen wilde als dat ons gegeven zou zijn en dat hij niet te oud vader wilde worden....Bij ons ben ik eerder degene geweest die eerst allerlei andere dingen wilde (nu overigens zelf net als jij 30) Een vriendin van me zit meer in jou schuitje en had het ook moeilijk om er over te beginnen. Zij heeft haar vriend eerst een brief geschreven waarin ze heeft vertelt hoe zij het beleefde (met ook alle onzekerheden, omdat je niet weet of je kinderen kunt krijgen en hoe lang het duurt voordat je zwanger raakt) en hem gevraagd niet meteen te reageren, maar ook eerst een brief terug te schrijven. Ze zijn er nog niet uit, maar kunnen nu wel open met elkaar erover praten... Wellicht kun je daar iets mee. Veel sterkte in elk geval Chrizzzy
ik denk dat het zeker wel belangrijk is dat je hier open met elkaar over moet kunnen praten. en elkaars meningen ook respecteert. je zou alvast voor kunnen stellen om met de pil te stoppen (mits je die gebruikt natuurlijk), want het zou zomaar een half jaar kunnen duren voordat je weer een beetje normale cyclus hebt. en idd wat wil hij allemaal nog??? ik zie om mij heen stellen heel verschillend omgaan met het krijgen van een kind. er zijn er die ondernemen helemaal niks meer, en er zijn er die nog wel veel dingen doen, en ook samen met kind. je moet wat beter plannen en organiseren. en als je dat niet kunt, dan ben je waarschijnlijk meer gebonden dan wanneer je dat goed afgaat.
Hoi Sabinen, Bij ons was het eerder andersom..ik wilde wachten en wil(de) nog van mijn vrijheid genieten, leuke dingen doen, reizen etc. Denk dat ook al heb je nog zo'n fijne relatie en kun je over alles praten, het onderwerp aansnijden blijft een big issue Maar ik kan je alleen maar adviseren er wel over te praten, nu blijft het zo ongenuanceerd. Sterkte! Gr, Jansen
Hoi, Mijn man had er in het begin ook moeite mee de stap te zetten; was er nog niet zo mee bezig en had er nog niet zo over nagedacht, zo zei hij. Ik raakte hier ook wel geemotioneerd door, maar ben er toch over blijven praten en heb hem gevraagd er dan wel eens over na te denken. Ben hier een paar keer op terug gekomen en toen kwam hij tot de conclusie dat het misschien toch wel eens tijd was.... (moet er wel bijzeggen dat hij dol is op kinderen en altijd heeft uitgesproken dat hij "ooit"wel kinderen zou willen). Nu hij eenmaal de knoop heeft doorgehakt en we serieus "bezig"zijn merk ik dat hij het echt een plek heeft gegeven en net zo teleurgesteld was dan ik toen het niet raak was! Kortom, maak het bespreekbaar, ook al is het nog zo moeilijk. Geef gewoon aan dat je duidelijkheid wilt, wat die duidelijkheid ook moge zijn.... Ik wens je heel veel suc6 toe!
Allemaal bedankt voor jullie reacties. Mijn vriend en ik praten er elke dag wel over kinderen. Hij weet van mijn wens af. Het lastigste is dat hij de ene keer zegt dat hij kinderen heel leuk vindt en dat hij het wel leuk zou vinden zo'n klein hummeltje in huis te hebben en de andere keer geeft hij weer aan dat hij er nog niet aan toe is. Door die wisselende sigalen weet ik het af en toe ook niet meer. Na mijn laatste menstruatie heb ik aan hem gevraagd of ik zou stoppen met de pil, daarop gaf hij geen antwoord maar lachte heel lief. Dus ik ben gestopt met de pil. Maar voordat ik met hem ging vrijen gaf ik toch even aan dat ik de pil niet meer gebruikte. Toen gaf hij zo'n antwoord van "waarom ben je gestopt?". Echt een dooddoener ik kon wel janken. Ik probeer elke avond even met hem te praten maar meestal doet hij het af met een grapje. Maar ik blijf het proberen. Mijn vriend is wel een jongen die aan veranderingen erg moet wennen. Een nieuwe bank kopen vindt hij al een grote stap....haha. Maarja ik hou jullie op de hoogte. groetjes Sabine
Hoi Sabine, Ik herken je verhaal helemaal, eigenlijk ging het bij mij ook op die manier. Ik heb het idee dat het wen proces bij mannen langer duurt en dat wij toch meer een druk voelen door onze biologische klok. Bij mij werkte het wel door aan te geven wat ik voel, hoe ik dingen zie etc. kortom toch door in gesprek te blijven hierover met elkaar. Ook hebben wij een tijdje afgesproken om het even te laten rusten. Toen ik hem die ruimte gaf begon hij dus in een keer over kinderen en zo langzamerhand gingen we er gewoon voor. Ik ben een jaar geleden tijdens een wereldreis met de pil gestopt onder het mom dat ik hem al zolang slikte en het wilde uitproberen zonder... Wat ik merkte was dat ik veel meer zin in seks kreeg toen ik stopte met de pil en dat vond mijn vriend wel leuk natuurlijk. Wat ik dus in het algemeen merk dat het bij ons belangrijk is dat we elkaar de ruimte geven en dat ik niet de hele tijd met kinderen bezig ben (dat kan ik wel lekker op deze site doen trouwens). Het komt dan vanzelf wel. Veel sterkte en als je je verhaal kwijt wilt dan kan je het ook hier schrijven!
Mijn vriend is wel een jongen die aan veranderingen erg moet wennen. Een nieuwe bank kopen vindt hij al een grote stap....haha. Maarja ik hou jullie op de hoogte. groetjes Sabine[/quote] Het blijven mannen he... die van mij is er ook zo een en die ook heel veel moeite heeft dingen weg te gooien bijvoorbeeld... Ben benieuwd hoe het jullie verder gaat.. Chrizzzy
Ook mijn man is heel erg met kleine veranderingen. Als hij een schema heeft wil hij daar ook strak aan vasthouden en niet afwijken en dat werkt met een kleintje niet. Nu we een kleine hebben is hij er wel aan gewend maar nog steeds twijfelt hij eraan of hij wel een 2e erbij kan hebben