Halo, Ik ben 17 maanden geleden bevallen van een zoontje die het goed maakt. Alleen liep mijn bevalling niet lekker had een totaal ruptuur en 2 weken later had ik last van aambeien, anale kloven. De gyneacoloog heeft ook onoplosbare hechtdraad gebruikt, waardoor alles is gaan ontsteken anaal en ik niet meer normaal naar de wc kan. Om het hechtdraad te verwijderen onder mijn huid kan ik als gevlolg incontinent worden, wat ik al half ben. Ik zit er nu nog steeds mee en heb niet van me zoon kunnen genieten. Ik zit nu al bijna anderhalf jaar thuis met pijn en werken gaat me helaas niet lukken. Ik probeer zoveel mogelijk van me kind te genieten maar dat lukt me niet. Ik ben heel druk in me hoofd van de bevalling en de realiteit dat ik niet meer alles kan doen als vroeger voor mijn zwangerschap. Ik voel me eigenlijk gevangen en geniet gewoon niet van me kind. Mijn aandacht is helemaal ergens anders. Ik wacht steeds of op morgen of andere dagen omdat ik me eingelijk verveel thuis. Ik ben natuurlijk wel bezig in het huishouden en met me zoontje.Maar ik mis het gevoel dat ik weer kan werken en me eigen leven heb. Wie herkent dit? En hebben jullie tips, hoe ik me toch kan richten om me kind en op de dag zelf? Ik heb bij alles wat ik doe alleen maar stres. Groeten, Romaisa