Ik heb hier van de week toevallig bij stil gestaan toen ik een geboortekaartje aan het schrijven was. Ik heb ook alleen de namen van papa en mama op de envelop geschreven want je feliciteert toch hun met de geboorte van hun zoon/dochter.
Haha, ook ik zou me daar niet zo druk om maken. Maar aan de andere kant, als dit het enige zou zijn om je druk over te maken, dan heb je toch best een fijn leven. Ik let er trouwens ook niet echt op en ben bang dat ik dat ook wel eens gedaan heb bij anderen. (zal er vanaf nu beter op gaan letten)
Dat je daarop let daar ga ik echt geen energie aan verspillen, als ik me over zulk soort dingen druk moet gaan maken...
nou daar heb ik mezelf nog nooit een seconde druk over gemaakt en je stuurt het kaartje toch ook naar de papa en mama om ze te felicteren met hun kind ....
Ik vind ook dat je overdrijft.... en dus zou ik me vooral druk gaan maken over dingen die die moeite waard zijn. Verspilling van je energie dit!
misschien zie ik het andersom, maar wie richt nou een rouwkaart of een verhuisbericht aan een baby van 5 maanden? Ik ben dus een van die personen die dat niet zou doen. Op kerstkaarten e.d. zet ik wel altijd de hele familie erop, en de geboortekaartjes ook wel, maar dat vind ik al niet perse hoeven. Ik laat niet een baby van 5 maanden weten dat ik bevallen ben, dat doe ik aan zn ouders. Zo zie ik het namelijk, post richt je aan degene voor wie het bedoeld is, en niet aan iedereen die in het huis woont. Dus met kerst e.d. richt ik mijn felicitatie aan de hele familie.
Collin kan toch nog niet lezen? en wat hebben kinderen aan een verhuisbericht of overlijdensbericht... dat soort dingen zijn ook alleen aan mij en mijn man gericht, vind dat heel normaal... maar goed, zo heeft iedereen wel eens iets irreëels om over te klagen
hoe moeten mensen nou weten dat jij dat belangrijk vindt? het gaat toch om de boodschap? als ik iemand een kaart stuur met de beste bedoelingen en er wordt dan moeilijk gedaan over dat een kind wel of niet op de envelop staat dan was dat de laatste keer dat die een kaart van me kreeg.
Ik kijk alleen of de post wel/niet aan ons gericht is, wie er verder op staan boeit me niet zo. Als ik daar ook al wakker van zou moeten liggen zou ik nooit meer slapen!
Wel grappig om te lezen, eigenlijk. Ik vind het wel iets liefs hebben om je daar zo druk over te maken. Nee, ik herken het niet, sterker nog: ik kan me niet heugen dat ik post voor mijzelf heb ontvangen. Het meeste gaat via de mail en de meeste post is voor mijn man, die regelt de administratie. Maar, ik wil best eens wat vaker een kaartje ontvangen en die mag aan mij geadresseerd zijn, aan mijn man, aan onze familie, whatever
Sorry maar waar kan je je druk om maken! Wees blij dat je kaartjes met de post krijgt, zo attent is niet iedereen meer. Het zal mij mn reet roesten hoe die is geadresseerd, als ie maar aankomt!
Ik vind het erg leuk als mijn dochter vermeld wordt, maar als dit niet het geval is vind ik het ook helemaal geen probleem. Sterker nog, het zou me niet eens opvallen.
Eens met Adi, ik stuur dat soort post naar de ouders, niet naar het kindje. Voor een vakantiekaart of een kerstkaart vermeld ik waarschijnlijk wel de kinderen, maar anders niet. Ik vind het ook nogal overdreven om te verwachten dat mensen je kind altijd erbij zetten op de envelop.
Ik stuur naar mensen met kinderen naar FAM. Ik vind het leuk als mensen mijn kinderen ook erkennen in de post maar ik ga me er niet druk om maken als ze dat niet doen.
hihihihi sorry moest heel hard lachen om je ''glimvriend'' en ik heb een klote dag vandaag dus bedankt
Helemaal mee eens. En dan heb je ook nog gezinnen met 3 verschillende achternamen, ik weet dan vaak niet welke ik moet pakken hoor, hihi.
ik snap je wel hoor. Bij getrouwde stellen gebruik ik zelf gewoon fam, maar voor leuke kaartjes enz. zou ik het ook niet leuk vinden om onze 2 namen te zien staan. Ons meisje hoort daar gewoon bij. Hier ook altijd 3 namen op een envelop, en over 25 dagen zal er wel fam.... komen