Ik wil even alle moeders die een kind hebben met een langzame grove motoriek een hart onder de riem steken. Het komt goed! Mijn zoontje is 23 maanden oud. Hij wilde als baby nooit op zijn buik liggen, wilde niet rollen (rolde pas om met 9 maanden en dan nog alleen als we hem flink stimuleerden), trok zich niet op. Hij is een echte symmetrische billenschuiver: hij stak zijn beentjes recht vooruit en bewoog ze naar de zijkant om zich zo voort te bewegen. Hij heeft altijd een hekel gehad aan elke vorm van rotatie, maar fysiek is er verder helemaal niets met hem aan de hand. Vanaf dat hij 6 weken oud was volgen we fysiotherapie i.v.m. voorkeurshouding en de fysio bleef gewoon doorgaan omdat hij een billenschuiver bleek. Het was duidelijk dat hij laat zou gaan lopen. Regelmatig voelde ik me wanhopig, vooral als ik onze zoon vergeleek met andere kinderen van dezelfde leeftijd die al voetbalden, op glijbanen klommen en heuveltjes op renden, terwijl die van ons zich niet eens optrok en zij knieen niet wilde buigen. De opmerkingen en blikken van anderen, ik werd er helemaal gek van. We konden nergens komen of mensen vroegen 'loopt hij nog niet?' Ondertussen praatte hij wel als brugman overigens (hij stak gewoon daar zijn energie in!) Maar stilaan, sinds een maand of drie (dus met pakweg 20 maanden) begon hij zich op te trekken, te kruipen (had hij nog nooit eerder gedaan) en hij wilde een week of zes geleden ineens wél aan twee handjes lopen. Twee weken geleden wilde hij ook wel aan 1 handje lopen en nu loopt hij los door het huis. En trots dat hij op zichzelf is, prachtig om te zien! En een vrijheid die hij krijgt..... Ik wil dus even zeggen: ik zie hier regelmatig berichtjes van moeders die zich zorgen maken over de grove motoriek van hun kind. Het enige dat ik kan zeggen: het komt allemaal goed!!!!!! Probeer je zo min mogelijk aan te trekken van opmerkingen van derden. Geef dan maar een antwoord als 'hij kan nog 80 jaar lopen, dus.....)
Goed om te lezen zeg, echt super leuk voor je kleintje er gaat dan een wereld voor ze open. Soms kan je het zelf wel loslaten maar zoals je zegt de omgeving die er continue de nadruk op legt. Was je zoontje te vroeg geboren? Hier 2mnd te vroeg en ze is nu dan 7 mnd gecorrigeerd en begint net met wat omrollen dus eigenlijk doet ze het zo gek nog niet...
Fijn om te lezen! Thanks. Mijn dochterje wil ook absoluut niet op der buik liggen en op het cb hadden ze er al wat van gezegd dat we beter moesten oefenen Als ze het niet wil, doe ik het niet. Klaar. Ze maakt wel al ontzettend veel geluiden.. jammer dat ze dat op het cb dus niet opmerken
@Samy84: nee, hij is precies met 40+0 geboren met een gepland keizersnede. Heeft wel de hele zwangerschap in stuit gelegen en een draaipoging baatte niet. Wilde toen al niet draaien @Blinq: over oefenen: wij hebben nu twee jaar lang elke maand fysio gehad en tot uittentreuren geoefend, maar hij zette het altijd keihard op een gillen als er iets van hem gevraagd werd waar hij geen zin in had. Het was steeds zó'n drama, en dan denk je op een gegeven moment: sommige volwassenen liggen nog niet graag op hun buik, dus als het verder allemaal goed gaat waarom zou ik me dan al dat drama op de hals halen. Een kinderarts zei op een gegeven moment tegen me: hij gaat het vanzelf doen als hij er aan toe is. En zo is het!
Goed om te lezen. Mijn dochter is ook laat met van alles; ze is nu bijna 20 maanden, kruipt niet, staat niet, loopt niet. Sinds kort zit ze op haar knieën en probeert ze zich wat op te trekken. Kleine kanttekening bij jouw verhaal: Het is niet altijd "niks" als kindjes zo laat zijn. Mijn dochter is bijv. hypermobiel (vastgesteld door een kinderfysio) en moe(s)ten we dus echt heel erg stimuleren om dingen te gaan doen. Zij heeft de stimulans heel erg nodig. En bij haar kwam het dus echt door de hypermobiliteit icm een gebrek aan voldoende spierkracht dat ze niks deed. Het kan dus nooit kwaad om even naar je kindje te laten kijken door bijv. een fysio als ze langza(a)m(er) zijn...