Ff van me afschrijven hoor meiden hopelijk lucht het wat op. Ik heb 2 honden. Onze oudste hond hebben we nu ruim 8 jaar. Ze was 3,5 toen we haar uit het asiel haalden en toen we dr kregen was ze voor alles en iedereen bang. Waarschijnlijk zwaar mishandeld en als fokteef gebruikt. Langzaamaan kreeg ze meer vertrouwen. Eerst in mij en later ook in mijn vriend. Ze is echt mijn maatje, mijn steun en toeverlaat. Ze heeft me, naast me vriend, door een zware depressie met suicide gesleept. Ze kwam me troosten als ik verdriet had omdat ik door mn ouders in de steek ben gelaten. Ze zocht me op als ik pijn had. Toen we haar een jaartje hadden hebben we dr laten steriliseren en is er een kleine melkkliertumor weggehaald. 2 jaar geleden is er weer een grotere melkkliertumor weggehaald. Ze was toen al 10 jaar. Deze operatie heeft ze super doorstaan. Afgelopen augustus gingen we voor de jaarlijkse entingen naar de da. Deze zei meteen, ze krijgt dr enting niet ik wil dr houden en onderzoeken er is iets niet goed. Wij dachten dat het de ouderdom was maar wat bleek ze had een milttumor. Deze is 3 dagen later operatief verwijdert en we kregen een kilo minder hond terug. Het herstel ging moeizaam maar wel goed. Ondertussen werd ze weer een vrolijk energiek hondje. Nu al 2 weken roep ik dat er iets niet goed zit. Kan er niet goed mn vinger opleggen maar dr buik is weer opgezet en als je dr optilt kreunt ze weer continue. Verder nog steeds levenslustig en eet en drinkt goed. Vanmorgen toch maar de da gebeld. Ben er niet gerust op. Morgenavond moeten we komen, ze hoopt dat het meevalt maar heeft ook eerlijk gezegd dat een tumor altijd ergens anders terug kan komen. Ben zo bang om die beslissing te moeten maken. Ik wil absoluut niet dat mijn meissie pijn heeft maar wanneer neem je die beslissing. Hopelijk valt het morgen allemaal mee maar ik heb er een heel hard hoofd in. Juni wordt ze 12 jaar en dat is behoorlijk oud voor een franse bull. Mijn meissie....mijn mooie muppet waar ik ooit afscheid van moet nemen maar waarvan ik het liefst niet doe. Nu maar extra met dr kroelen en hopelijk valt het morgen mee....voor nu ff mn verhaal kwijt gekund en dat voelt ook wel goed! Bedankt alvast voor het lezen van het toch wel lange verhaal!
Jeetje meis, wat een verhaal. Wat onwijze lieve hond hebben jullie en wat heeft ze je bijgestaan in een hele moeilijke tijd voor jou. Gelukkig heeft ze ook de laatste operatie goed doorstaan en is ze weer de oude geworden. Verdrietig om te lezen dat het misschien nu weer niet goed zit. Ik hoop dat het meevalt en als er wel iets aan de hand is, ze je maatje kunnen helpen. Heel veel sterkte voor morgen en ik hoop het beste voor jullie!!
Ach gossie...arm beestje. Ik heb zelf ook zo'n maatje. Heb hem sinds hij 2 maanden was. Eerste hond, dus wilde het van vooraf aan ervaren allemaal. Hij wordt 11 in juni, denkt soms dat ie nog een pup is. Hopelijk valt het morgen allemaal mee. Is haar ontlasting ook wat vreemd? Onze hond is net ziek geweest (dunne, zelfs een plasje bloed vorige week, schrok mezelf kapot) en dat was schijnbaar een infectie in de darmen. Zal iets gegeten hebben wat er niet mee eens was. Hij is soms zo vlug tijdens het wandelen! Weer helemaal de oude nu gelukkig. Dus hopelijk valt het morgen toch allemaal nog mee. Zal duimen morgen! Beterschap met je meissie!
Het is altijd vreselijk om een dier waar je van houdt te laten gaan.. Maar toch, luister naar je verstand. Is het nog hondwaardig voor haar om nog een operatie te ondergaan of niet? Zo niet zou ik toch de beslissing nemen om haar te laten gaan.. Dan kun je terug denken aan de leuke herinneringen van je dier Ik hoop voor je dat het meevalt, en anders een hele dikke knuffel en laat haar met heel veel liefde in je hart gaan
verschrikkelijk. maar toch vind ik het onwijs knap dat je hoe zeg ik dat je wel ervoor zult kunnen of misschien niet kunnen maar zal kiezen om te doen wat het beste is. beetje warrig eerst maar de dokter afwachten en wie weet valt het allemaal gewoon wel mee. en als ze een paar weken terug nog hardstikke goed uit de operatie is gekomen dan zou dat nu ook nog kunnen toch. je hebt volgens mij een sterke dame
He bah! Ik weet hoe je je voelt, het is verschrikkelijk als je hondje en maatje ziek is. Iets wat alleen mensen met honden begrijpen. Wij hebben andethalve week geleden onze 10 jaar oude engelse bull moeten laten inslapen. Het doet zoveel verdriet, maar tegelijkertijd was het zo vredig. Ze was trouw tot het eind. Ik hoop dat je nog een tijdje van je lieve bull mag genieten. En die beslissing.. Hardest ever. Denk aan je hond, niet aan jezelf. Maar helaas komen hart en hoofd er soms niet uit. Moeilijk meid, heel veel sterkte.
Pff verschrikkelijk he! En wat bijzonder dat ze je zo heeft bij gestaan in een moeilijke periode!! Heel veel succes morge!! En Hopelijk valt het mee zodat je die keuze nog niet hoeft te maken!!
Wat vreselijk moeilijk zeg Ik heb zelf ook dieren en hoe klein ze ook zijn, ze betekenen zoveel! Zeker als ik jouw verhaal zo lees met wat jullie allemaal meegemaakt hebben, is het hartverscheurend dat je ooit afscheid moet nemen Heel veel sterkte voor de afspraak en ik hoop echt dat ze nog een tijdje bij jullie zal mogen blijven!
Sterkte en succes meid, ik hoop dat ze nog een tijdje bij je mag blijven... Verder kan ik me alleen maar aansluiten bij Macy77 helaas, wij hebben afgelopen vrijdag ook moeten kiezen, voor de hond en niet voor onszelf, en hebben ons meisje laten gaan...
Jeetje wat lastig en spannend meid! Ik heb zelf een franse Bulldog, ook echt mijn maatje! Succes vanavond
Jakkes, wat een verhaal! Ik herken het een beetje, maar dan met mijn konijn(die ik in huis heb samen met een andere). Heb haar al een aantal jaar en toendertijd overgenomen van iemand die er geen tijd meer voor had. Ze was niet erg verwaarloosd, maar had erg last van haar darmen door verkeerde voeding. Ook was ze erg snel op haar teentjes getrapt(aandacht tekort). Nu ik haar in huis heb mét een vriendje gaat het zo goed met haar! alleen heeft ze nu gebitsproblemen.... Een vaak voorkomend probleem bij konijnen, aangezien de kiezen hun hele leven doorgroeien en met goede voeding af moeten slijten. Maar ondanks goede voeding kan door ouderdom de kaak gaan uitzakken waardoor de kiezen niet meer goed op elkaar komen te staan. Gevolg; gemene puntjes en haakjes die pijn veroorzaken en waardoor ze ook slechter kunnen eten. Er is een behandeling voor, erg prijzig, maar werkt meestel goed, helaas is het op den duur steeds vaker nodig. Mijn konijn is inmiddels al 3 á 4x geholpen en de tijd ertussen wordt steeds wat korter(van 4 maanden, tot 3, en nu al 2). Ook ik zal een beslissing moeten maken op den duur; niet alleen vanwege de kosten, maar vooral vanwege haar gezondheid. Door dit probleem kan ze meer lichamelijke klachten krijgen zoals darmverstopping wat levensgevaarlijk is als je het niet goed behandeld. Ze is alleen nog zo ontzettend fit en vrolijk! ze blijft goed op gewicht en is helemaal happy met haar vriendje. Ze geniet dus echt nog vh leven! Maar op een dag zal ik haar moeten laten gaan...ondanks dat ze "geestelijk" nog jaren mee kan! Zo moeilijk, ze is niet ziek, ze heeft alleen een gebitsprobleem. Ik moet dus een "gezond" dier mee nemen naar de dierenarts, in laten slapen en dood mee terug nemen. En dat is zo moeilijk, aangezien ik het al eens eerder heb moeten doen. Daarom begrijp ik je situatie zo goed. Mijn tips; volg je gevoel, overleg goed met de dierenarts. Vraag of er bv nog mogelijkheden zijn om haar wat op te peppen zodat je nog een paar dagen/weken hebt om aan het idee van afscheid te wennen?(als dat aan de orde is tenminste!) Beslis altijd in het belang vh dier! hoe moeilijk het ook is. Je hond heeft zo'n goed leven gehad bij jou, gun je hem dan op het einde pijn ellende? vast niet. Ik denk zelf altijd; de pijn die ik voel op het moment van afscheid en de dagen erna, vallen in het niet bij de pijn die een dier heeft vanwege ziekte. Jij komt er hoe dan ook weer overheen(al blijft het gemis altijd), het dier wordt nooit meer de oude. Mocht je afscheid van je hond moeten nemen, overleg met je dierenarts hoe je dat wil. Meestal maak je een afspraak buiten de spreekuren, onze dierenarts heeft zelfs een speciale ruimte waar het gebeurt. Een goede dierenarts betrekt je erbij en verteld je exact wat hij gaat doen. Inslapen is in principe niet eng om mee te maken. Ze worden eerst in slaap gebracht voor ze de dodelijke injectie toedienen, het dier merkt er dus niets van. Ik mocht mijn vorige konijntje in mijn armen vasthouden, iets wat zij altijd erg prettig vond. Zo is ze ook ingeslapen. Toen het voorbij was viel er gek genoeg een last van mijn schouders; ik had zoveel zorgen om haar gehad en zoveel verdriet dat ik haar in moest laten slapen. Het was op dat moment allemaal goed en was blij dat ik de goede beslissing had genomen voor haar. Geneer je ook niet voor je verdriet! een ziek dier die je al zo lang hebt is gewoon een rotsituatie! een goede dierenarts begrijpt dit. Vertel gerust je verhaal, waarom je het zo moeilijk vind. Op die manier kan de dierenarts zich inleven in de band die jij met je hond hebt. Meid, ik wens je heel veel sterkte met wat er op je pad komt. Een dikke knuffel voor je maatje en ik hoop dat je een goede beslissing kunt nemen!
Sorry dat ik nu pas weer reageer....ben behoorlijk druk geweest. Vorige week 2x bij de dierenarts geweest en afgelopen vrijdag geweest om rontgenfoto's te maken. Helaas is mijn vermoeden waarheid geworden. Mijn muppet heeft weer een tumor in dr buik. Gelukkig voor haar heeft ze nog geen pijn, is nog vrolijk, eet en drinkt, poept en plast nog. Dus nu hebben we tijd om haar te vertroetelen en afscheid te nemen. Mocht ze niet willen eten, poepen niet meer normaal gaat, ze veel pijn vertoond of ze gaat spugen (meer dan 1x) dan moeten we direct bellen want dan is het zover. Nu gewoon per dag kijken of ze pijn aangeeft of niet. Zolang dat het geval niet is vertroetelen we dr nog lekker. Zo nu en dan kan ze nog lekker op dr botje knagen en geniet ze van al het kroelen. Lopen gaat niet zo snel maar ze wordt lekker de trap op en af gedragen dus ze vind het geweldig. Wat ik belangrijk vind is dat ze geen pijn heeft en de da heeft me echt verteld dat dat niet het geval is. We weten dat het een kwestie van dagen maar misschien ook van weken kan zijn. Het blijft moeilijk maar ben toch wel blij dat ik nog even van dr kan genieten. Ben benieuwd of ze de verhuizing nog mee kan maken maar als het niet zo is weet ik zeker dat ze een goed leven heeft gehad. Bedankt allemaal voor alle reacties!
Heel veel sterkte de aankomende tijd! Probeer er iets moois uit te halen, zij heeft jou geholpen tijdens een moeilijke tijd in je leven, de kans bestaat dat jij haar straks moet helpen in een moeilijk en pijnlijk punt in haar leven. Lekker genieten van elkaar!
Ach wat verschrikkelijk moeilijk... Heel veel sterkte de komende tijd...!! Ik weet dat het een moeilijk punt is maar als ik m wel even mag aansnijden (en dit is niet bedoeld om je aan te vallen) maar als je weet dat het nog een hele korte tijd is. Kun je je lieve beestje dan niet beter nu laten gaan voor ze pijn gaat krijgen/niet kan poepen/gaat spugen?! Zeker bullen geven niet snel pijn aan dus misschien heeft ze er al wel last van zonder dat ze het aangeeft. En ik snap heel goed dat het ontzettend moeilijk is ik heb zelf drie honden waarvan er 2 al mooi op leeftijd zijn...