Heb even een plaatje gepakt hoe Dr. S. mij uitgelegd heeft waar low-responding vs aanral follikels vandaan komt... De meeste vrouwen met een laag amh, met weinig antrale follikels hebben nog een x aantal eicellen per cyclus klaar liggen die niet verder komen dan die kleine stipjesgroep of het kleine stipje. Een hoge dosis hormonen en evt DHEA kan er voor zorgen dat die kleine eicellen wel te voorschijn poppen en gaan meegroeien. Vandaar de term meer eicellen / betere kwaliteit. Ik heb zelf een ondanks mn lage amh relatief veel follikels. Oftewel mij eierstokken geven alle eitjes al wel een zetje mee. Uiteindelijk is het wel het fijnste als een arts het je goed uitlegt, en vervolgens ook jou situatie ( leeftijd, conditie, zaad partner etc etc) en dan een behandelingsplan voor je maakt.
Het is inderdaad een ingewikkelde materie. En er zijn eigenlijk maar weinig betrouwbare onderzoeken gedaan en daarom zijn er ook vrjwel geen onderzoeksconclusies te vinden over DHEA, AMH etc. Er zijn eigenlijk alleen maar theorieen.... Maar 1 ding is zeker: age trumps everything.
Inderdaad kort, zo kort heb ik het nog nooit gehad. Vanavond wel weer wat bruinverlies. Misschien komt er toch nog wat achteraan. Ik ben allang blij dat ik maandag weer kan. Er gebeurt tenminste weer iets en ik ben ook heel benieuwd of die verhoging van Dhea nu iets gedaan heeft. Aan de andere kant vind ik het ook heel eng. Ben bang dat er weer niks te zien is. Dat is elke keer zo'n teleurstelling. En wanneer stopt het dan. Ergens zal een grens getrokken moeten worden. Maar dat laat ik maar aan de arts. Ik begreep trouwens dat Dr H ook goed Engels spreekt, want ik gaf vanmiddag aan de telefoon aan dat mijn Duits echt superslecht is. Ik zag net een hele dikke ooievaar op een lantaarnpaal zitten. Zou dat een teken zijn? Mijn vriendin die was gisteren de kasten van haar dochters aan het opruimen. Lag allemaal spul in wat weg kon, ook oude kleerhangers en zo. De babykleerhangers liet ze zonder erbij na te denken apart. Toen ze zich dat besefte zag ze mij met een dikke buik voor zich. Zou dat dan ook een teken zijn? Ik probeer echt zo positief mogelijk te zijn, ook al is dat soms moeilijk. Dr S zei tegen mij over Dhea dat er stamcellen zijn die toch nog eitjes kunnen worden door het gebruik van Dhea. Het kunnen er dan toch meer worden. Of zegt hij dan tegen iedereen wat anders?
Dolfijntje, wat een geweldig goed nieuws...!! Tuurlijk is dat niet erg om te melden. Ik denk juist dat het vele van ons toch nog een extra sprankje hoop geeft. Valse hoop of niet, als je helemaal geen hoop meer hebt, voel je je helemaal verloren. En wat een hoopvolle fm zeg. Hopelijk is het tij nu eindelijk gekeerd voor jullie...!! Fsk, je hebt best nog wel kans dat je menstruatie nog niet afgelopen is. Ik had dat de afgelopen keer ook. Had ik nog nooit eerder meegemaakt. Hier gingen de sluizen onverwacht open en 6 dagen later sloten ze net zo abrupt weer. Ik stelde hier toen nog de vraag of het normaal was om helemaal geen bruinverlies te hebben. Was er best onzeker over omdat ik dat nog nooit eerder had gehad en ook omdat het 6 dagen lang ontzettend hevig was en heel abrupt dus weer gestopt was. Wat bleek, na 2 dagen nergens geen last meer van te hebben gehad, begon ik op de 3e dag weer hevig te verliezen tot in de avond en kreeg toen ineens het bruinverlies. De dag daarna was het pas echt over. Vind het nog steeds vreemd. Maar ach, ben allang blij dat ik weer eens ongesteld ben geweest, betekent toch dat het nog niet helemaal voorbij is voor mij Alle andere meiden, een dikke knuffel...!! Ik heb niet alles terug gelezen. Sowieso druk met de kids ivm met de vakantie en ook al de hele week weer last van hoofdpijn en duizeligheid. Mijn bloeddruk zal wel weer te laag zijn Groetjes...!!
Hoi meiden, Ik weet niet of ik hier helemaal op de goeie plek zit, maar ik wil toch eens kijken of ik hier terecht kan. Ik heb vandaag te horen gekregen dat ze mijn laatste eierstok zullen verwijderen en ik dus straks vervroegd in de overgang terecht kom. Een behoorlijke domper, de zoveelste voor ons. Helaas zit ik vanaf juli 2006 in de medische molen met heel veel diepte punten en gelukkig een geweldig hoogte punt, onze dochter! Onze kinderwens voor de tweede is er gelijk geweest maar helaas hebben we die nu moeten los laten. Mijn medisch verhaal is erg lang en ingewikkeld en hier heb ik een stuk over op mijn blog geschreven. Ik zal nog even moeten ontdekken wat jullie ervaringen zijn met betrekking tot de vervroegde overgang, maar het lijkt me fijn ervaringen te kunnen delen met meiden die een beetje begrijpen hoe ik me voel. Bij mij is vooral de angst van de complicaties die de vervroegde overgang met zich mee brengt. En natuurlijk al in mijn achterhoofd denkende is er nog een manier om toch nog de tweede wens te vervullen. Eicel donatie, adoptie.... Ik weet niet hoe iedereen er in staat maar zie dat sommige van jullie midden in de medische trajecten zitten. Ik wens iedereen dan ook heel veel kracht toe en heel veel geluk, en dat als het nog mogelijk is jullie dromen mogen uit komen. Liefs Suusje
Welkom hier Suusje! Wat vreselijk dat je al zo lang in de mmm zit en dat je laatste eierstok verwijderd moet worden. Herkenbaar hoor, jouw angst voor de klachten van de overgang. Ik hoop dat je wat aan dit topic zal hebben. Het is voor mij in ieder geval een grote steun en een bron van informatie. En soms zelfs heel gezellig.
Bedankt Je wenst natuurlijk niemand het zelfde toe maar het is gewoon fijn om op deze manier iets van ervaringen uit te wisselen. In je omgeving doen ze wel hun best je te begrijpen maar dat is toch anders. En gezelligheid hebben wij toch ook nodig om er mee om te gaan
Hoi Suusje, Welkom! We zijn leeftijdsgenootjes zie ik. Wat een heftig verhaal en wat vreselijk dat je eierstok moet worden verwijderd. Ik denk er wel veel over na, de fase waarin je zit. Al ben ik nog meer bezig met zwanger/moeder proberen te worden. Vervroegde overgang zit in mijn familie, oma, mama, tante. Mijn oma en mama zijn nu ook op een leeftijd dat ze erg veel last hebben van reumatische klachten en bot/weefselproblemen. Vrijwel zeker door de jonge leeftijd waarop ze in de overgang geraakt zijn. Het is een behoorlijke klap voor je hormoonhuishouding en beiden zeggen ook dat er toen zij in de overgang gingen er gewoonweg niet over gesproken werd. Probeer hulp te krijgen via je huisarts/ dietist of een ortomoleculair arts. Die laatste zijn fantastisch maar moet je vaak uit eigen zak betalen helaas. Kijk of je met de combi van voeding, medicamenten en hormoonpreparaten je lijf op conditie kunt houden. Mocht mijn kinderwens vervuld raken wil ik daar mee verder en misschien wel mn werk van maken...
@suusje: welkom hier en wat een zware voorgeschiedenis hebben jullie al zeg meid Ego: yes yes yes vandaag weer een perfecte echo. En een dag vooruit gezet. En nog mooier... Ook de hematoom is weg!!! Nu eindelijk volledig genieten.
Dankjewel, hopelijk lukt het en mag je ook mama worden. Het is zeker niet niks en baal vooral dat mijn gezondheid nooit meer zo zal zijn als dat het was. Al die jaren heb ik wel goede hoop gehad maar nu weet ik gewoon dat straks door de overgang ik moet leren leven met iets waar ik niet voor heb gekozen. Ik dacht eerder altijd tja vervroegde overgang, heel erg vervelend maar goed het is niet anders. Nu ik me erin verdiept heb en weet wat er allemaal bij komt kijken en zeker na mijn longembolie afgelopen januari ben ik enorm angstig voor wat me te wachten staat. Ik krijg nu ook hulp via het ziekenhuis, vooral de angst om iets te krijgen. Ik ga nu heel hard mijn best doen om af te vallen en gezond te leven, dat is dan het enige wat ik zelf kan doen en dat wil ik dan ook doen. Ben ik de enige hier die door een operatie in de overgang komt? Zal er ook verschil in zitten met dat het wat geleidelijker aan gaat of zoals mij in een klap door een operatie? Eerst maar even rustig afwachten en het bespreken met de artsen. Het is nog niet zover, over een maand moet ik weer komen en gaan ze kijken hoe het er dan van binnen uit ziet. Op het moment zit ik weer vol met cystes en andere rare onregelmatigheden zoals ze dat zelf zei. IVF is daardoor niet meer mogelijk, we zaten in een traject daarvoor. Ik ben voor dat traject aan de pil gezet om te kijken of een cyste wou slinken door de cyclus tijdelijk stop te zetten. Helaas volgde daarop een heftige longembolie, voor de dood weg gehaald. We zouden weer verder kunnen met ivf, drie maanden geleden zag het er goed uit en hebben ze de cyste aan kunnen prikken en leeg kunnen halen. Ik moest gisteren weer terug komen op controle en bleek dat er nog meer cystes waren bij gekomen. Ze kunnen er niet meer bij met ivf, nog een operatie red mijn eierstok niet. Er gaat dus van alles door mijn hoofd en neem mijn gezondheid niet meer als zo vanzelfsprekend aan. En besef me de laatste tijd dat ik ouder word (ook al ben ik nog niet stokoud) en het leven zomaar voorbij kan zijn. Ik heb daar nogal een angst voor ontwikkeld. Ene dag gaat het beter als de andere dag. Daarom nu aan mijn eigen gezondheid werken. Dat kan stukken beter, meer bewegen en wat afvallen. Ik leer vanzelf jullie verhalen kennen en wat super dat je er meer mee wil doen. Hopelijk wordt jou wens vervuld, dat gun ik iedereen en ben zelf heel erg dankbaar dat we door alle ellende heen onze dochter mochten krijgen. Je zit nu in je wachtweken als ik het goed lees in je onderschrift? Spannend zeg! Hopelijk raak!
Fsk, bedankt voor je lieve woorden...!! Logan, gefeliciteerd met de mooie echo \o/ Lekker gaan genieten nu...!! Suusje, welkom. Wat een vreselijke diagnose heb je te horen gekregen Ik begrijp je angsten helaas maar al te goed. Nadat ik te horen kreeg dat ik in de overgang zit, probeerde ik alles weg te stoppen waardoor ik paniekaanvallen begon te krijgen. Ik heb dit uiteindelijk een soort van onder controle gekregen met antidepressiva. Kijk uit dat je niet hetzelfde overkomt. Praat over je gevoelens en je angsten. Hopelijk zul je je snel iets beter voelen...!!
Welkom suusje1982! Proficiat Logan! Even een egopost. Wat een nachtmerrie...vandaag dus echo en ze telde "maar liefst" 4 antrale follikels. So much voor de DHEA en andere supplementen die ik slik...(al is dat nog maar een maand). Maar mijn arts is heel laconiek daaronder. Ze zei er echt niks over en vroeg of ik nog vragen had! Ja: wat nu? Is 4 follikels niet erg slecht? Wordt het dus IVF? Zegt ze, ja ik zou geen IUI doen! Verder piekerde ik veel te veel. Ze adviseerde me om een IVF-intake te plannen voor na de laparoscopie. Daar zit ik dan terug op kantoor. Ik kan me niet meer concentreren. Hoe moet dat toch straks? Ik heb een loodzware drukke baan en dan IVF...
Lamaris dat is even slikken neem de tijd om het te laten bezinken! En gelukkig willen ze direct overgaan op IVF dat schijnt in nl niet zo vanzelfsprekend t zijn dus fijn voor je!
Ik heb jullie advies nodig! Hopelijk kunnen jullie me raad geven! Vandaag weer fm voor cyclusvolging...buiten de verwachting van de gyn was mijn eisprong nog niet geweest, hij groeit in de laatste fase dus traag! Wel bevestiging dat ik mijn lijf goed ken want verwachtte dit zelf al! Maar nou vertelde ze me dat ik deze cyclus op cd3 7 follikels had.....ai dacht ik! Maar daar moest ik niet naar kijken zei deze gyn, zijn vaak steeds wisselende gyns, want dat zei niet zo veel! Moest ik haar er op wijzen dat ik wisselende cyclussen heb en een amh van 1,5 en toen was het o ja dan snap ik wel dat je daar naar kijkt! Hmmmmmm! 1ste meting had ik er 8 tweede konde ze maar 1 kant zien daar zaten er 5 dus gingen ze uit van 10 totaal 3de meting 7! Wat zouden jullie doen met deze aantallen en amh van 1,5 en 31 jaar! Ik begin alsnog sterk te denken aan DD! Maar via UMC verwijzing vragen zelf bellen of iets heel anders! Hopelijk kunnen jullie me helpen en het in mijn hoofd weer even mee op een rijtje zetten!
Lamaris kan me voorstellen dat het een behoorlijke domper is. Ik weet niet wat voor werk je doet en of ze er iets vanaf weten maar ik zal als het zover is toch eens een gesprek aan gaan en je verhaal uit leggen. Vaak hebben ze wel begrip voor de situatie en willen ze graag mee denken voor jou. Dat is mijn ervaring in ieder geval!
Wondertjes; heb in dat opzicht niet zoveel verstand van die waarden en kan je ook geen goed advies geven wat dat betreft. Kan je niet nog met een andere gyn/ arts dit bespreken. Vervelend dat je steeds anderen hebt, heb je niet een hoofdarts?