Bittersweet, wat fijn dat je dat schuldgevoel nu grotendeels kwijt bent...!! Ik ben dat onderzoek in Athene al vaker tegengekomen hier op zp. Maar wat is hidden-c eigenlijk...?? Hopelijk gaat de antibiotica kuur net dat zetje zijn die je lichaam nodig heeft voor een geslaagde poging in November/December...!!
Natasja wat ben je een lieverd dat je zo meeleeft met iedereen. Ben blij weer wat van je te horen en ook dat je "rustiger" bent geworden en dat je zo bezig bent met Ecd. Ik hoop dat jullie zo een kindje van jullie samen zullen krijgen. Spannend! Klaasje ook weer terug! Super spannend dat je weer van start bent met de cryo, m'n duimen draaien! Ik ben terug van DD en dr H. ziet het nog zitten om nog een poging te doen. Heel verwarrend dat zij juist weer zei dat laag AMH alleen kwantiteit is en geen lage kwaliteit (tegenovergestelde van wat dr S dus zegt) Ze vond het feit dat ik nog zo jong ben (31) en nog goede eicellen, mooie embryo's kreeg en eerder ben bevallen, goede tekens ook al is de kans klein ivm weinig eicellen, de kans is er absoluut nog. Dus Ecd schoof ze direct van tafel, dat kon altijd nog zei ze. Ik heb gevraagd of de geboorte en overlijden van mijn dochter een reden kon zijn voor mijn lage AMH. Ze vertelde hierop dat dat best mogelijk was, niet bij iedereen met een trauma gebeurd dat aangezien er dan ook geen kinderen geboren kunnen worden in tijden van oorlog, maar het is absoluut mogelijk. Ze vond het een zeer goed plan dat ik nu pauze neem. Ze vond daarbij de laatste paar jaar teveel op m'n bordje heb gehad dus dat het zeer slim was om nu even rust te nemen. Ik weet nog niet wanneer ik weer wen poging ga wagen, maar denk dat ik het in het voorjaar doe. Ik moet nu even schakelen in m'n hoofd aangezien ik wel had gedacht dat ze over Ecd ging beginnen. Volgende poging ga ik uitgangsecho pas op dag 3 krijgen en dan op basis van hoeveel er klaar liggen starten of maandje overslaan. Ook weer andere remmers had ze het over, dus ben benieuwd! Nu alles even laten bezinken en zo lekker naar yoga.
Bittersweet wat goed dat er wat is gevonden! Welke ab moet je slikken? En moet je dab direct door met cryo of kan daar weer een paar maanden tussen zitten? Wat heerlijk dat je nog 8 cryos hebt, daar zit vast een prachtig kindje voor jullie tussen!
Dolfijntje wat fijn dat ze het toch nog zien zitten om een poging te doen. Wel goed dat je nu even pauze neemt. Het is niet niks allemaal. Heb dat ook dat ik even rust hou meteen doorgaan is veel te heftig moet echt weer een beetje rustig worden in mijn hoofd. Ik heb een schema gekregen voor 25 dagen doxicycline en azitromicine weet niet zeker of ik het goed geschreven heb hoor. Ook bij volgende tp moet ik dan antibiotica slikken in schema. Vindt het toch wel spannend allemaal wie weet is dit de oplossing. Ga ook nog bloed laten prikken. Dit regel ik zelf aangezien emc daar niet aan mee wil werken deels wel schildklierwaardes zijn wel bepaald en naar duitsland gaan vindt ik weer zo gedoe, maar wie weet doe ik het nog wel. Wil gewoon zeker weten of alles goed is voordat ik verder ga. Oja in principe kan ik meteen door na de antibioticakuur maar eerst even alles op een rijtje zetten. Liefs
Hoi natasja hidden c is een chlamydia test. Hier in nederland negatief op getest, maar bij serum athene doe ze het met menstruatiebloed testen en blijk nu dus toch positief erop te zijn. Schrok er best wel van maar gelukkig goed te behandelen. Lief dat je zo meeleeft. Jij ook een knuffel meis want je hebt het ook niet makkelijk. Mocht je vragen over ecd hebben je kan me altijd een pb sturen of op zp vragen. Liefs
Dolfijn wat een fijn nieuws!! Veel is niet het belangrijkste, dat ze goed zijn is veel belangrijker! blij dat je zo'n fijne arts hebt want vertrouwen daarvan wordt je wel door gesteund.
Even snel tussendoor Babsie heeeel veel succes wensen voor morgen! Komt goed!! Morgen reageer ik op jullie allemaal!!
Hi allemaal, bedankt voor jullie lieve reacties en adviezen! @ Babsie: ik zou nog steeds reageren op jouw lange bericht aan mij van 4 september. Het raakte me enorm dat je schreef dat mensen zo goed aan je konden zien dat je zwanger was, omdat je er zo ontspannen uit zag. En blijkbaar daarvoor dus niet, hoe hard je ook je best deed. Je hebt zeker een enorme lijdensweg achter de rug en ik heb enorme bewondering voor hoe je je daardoor heen hebt geslagen. En nu dan eindelijk de langverwachte beloning. Het is je zo gegund lieverd! En dan ook nog een jongen en een meisje, wow! Ik kan me voorstellen dat je euforisch bent Wat betreft die hoge doseringen: ik weet ook niet wie nou de waarheid vertelt. Maar zoals je vandaag al schreef, denk ik dat ze inderdaad ook nog te weinig van AMH weten om een eenduidig advies te kunnen geven. Zo balen voor ons! Hopelijk wordt er in de toekomst meer duidelijk zodat degenen na ons een beter protocol krijgen dan wij nu. En ja, ik wil graag mijn hart volgen maar het is niet altijd makkelijk om tussen alle verdriet, teleurstelling, angst, hoop en onzekerheid te horen wat je hart zegt. Ik geloof dat ik toch nog heel graag alles op alles wil zetten om mijn eigen kindje te krijgen. Ik trek nog prima 6 IUI behandelingen of misschien ICSI in eigen cyclus, als een ander ziekenhuis dan Groningen (want dat is wel heel ver weg!) daar ook aan mee wil werken. En een laatste ICSI poging wil ik misschien ook nog wel ondernemen. Alleen heeft het allemaal nog zin? Ik kreeg bij beide artsen het gevoel dat zij vinden dat ik het moet doen om het af te kunnen sluiten, en dat klinkt niet alsof ze vinden dat ik een kans heb. Maar goed, als je 5 procent (of misschien zelfs minder) kans hebt op iets, dan zijn er dus 5 van de 100 mensen bij wie dat lukt. En waarom zou ik diegene niet kunnen zijn? Ik denk dat we er dus nog vol voor zullen gaan, zodat we weten dat we alles hebben geprobeerd en straks zonder twijfel een streep kunnen zetten onder dit traject. Al dan niet met baby in mijn buik. Over eiceldonatie gaan we gewoon blijven nadenken en een knoop doorhakken als het zover is.. Ik snap dat jij erg zenuwachtig bent voor morgen, want wat moet dat een vreselijk moment zijn geweest 4 jaar geleden. Maar dit keer loopt het vast anders lieve Babs!!! Toch duim ik heel hard voor je dat alles goed is met je 2 kleintjes. Want wat jou is overkomen, mag je absoluut niet nog een keer meemaken! Sterkte morgen, hopelijk wordt het genieten geblazen van een prachtige echo van 2 hele gezonde kindjes. Wat betreft voeding: ik eet nog steeds veel gezonder dan de gemiddelde mens en drink koffie en alcohol met mate (max. 1 koffie per dag en max. 2 of 3 wijntjes) dus het zal ook wel meevallen met de schade. Ik ga gewoon proberen me zoveel mogelijk weer aan alles te houden en af en toe te genieten van iets lekkers. Het leven moet ook een beetje leuk blijven! @ MI87: Wat een enorme teleurstelling lieverd! Geef maar goed toe aan je verdriet, dat moet er toch een keer uit. Bij mij is het er nog steeds niet echt uit, die paar traantjes op vakantie waren een fractie van het verdriet dat er zit. Super dat je meteen weer verder mag gaan, ik merk toch dat ik het beste met de situatie om kan gaan als ik in een poging zit omdat je dan weer hoop hebt. Ik heb me overigens zowel in DD als in Gent heel prettig gevoeld. Ik vond de bliksembezoeken in DD wel vervelend en ook de manier waarop Scholtes communiceert lastig (weinig woorden, niet altijd duidelijk) maar zijn expertise en het lieve personeel maakten dat helemaal goed. In Gent kom je in een warm bad terecht, prof. de Sutter is erg empatisch en tegelijkertijd ook heel kundig. Moeilijk te zeggen wie de beste arts is, ze denken duidelijk niet hetzelfde over bepaalde dingen dus dat maakt het er niet makkelijker op! Jij ook bedankt voor je lieve berichtje na ons bezoek aan Gent! Lief dat je opmerkt dat mijn vriend en ik zo sterk zijn samen. Het gebeurt inderdaad vaak genoeg dat mensen uit elkaar groeien tijdens de mmm. Ik weet niet of het je eigen verdienste is als het goed gaat (al is het zeker iets om trots op te zijn als je relatie zo sterk wordt tijdens zo'n traject), ik denk ook dat het een kwestie van geluk hebben is, als je elkaar kunt troosten, met elkaar kunt praten en hetzelfde denkt over welke stappen je wel en niet wilt zetten. Zelfs de beste relaties kunnen daar aan onderdoor gaan denk ik. Dat vind ik trouwens wel heel interessant om te horen van jullie, als jullie dat willen bespreken hoor. Wat voor impact heeft de mmm op jullie relaties gehad? Wij groeien sinds we in de mmm zitten dichter naar elkaar toe, maar in de fase daarvoor hebben wij het erg zwaar gehad. Ik wilde een jaar eerder dan mijn vriend aan kindjes beginnen en in dat jaar ben ik totaal in paniek, boos en verdrietig geweest dat hij dat nog niet wilde. Ik heb in dat jaar wel eens overwogen om bij hem weg te gaan omdat ik niet snapte waarom hij de volgende stap niet wilde zetten, maar ik ben gelukkig gebleven. Achteraf gezien wel doodzonde dat we dat jaar hebben verloren, maar ik zei gister nog tegen hem dat het in dat jaar waarschijnlijk ook al heel moeizaam zou zijn gegaan, als je bedenkt dat ik in 3 jaar tijd maar 1 keer zwanger ben geweest. Het lijkt me niet dat je van de ene op de andere dag ineens onvruchtbaar bent, zoiets is waarschijnlijk al jaren aan de gang. Dit was de eerste keer dat ik er op deze manier naar keek en ik werd wel rustig van die gedachte. Eindelijk begin ik de 'wat als-gedachten' die ik sinds we in de mmm zitten vaak heb gehad dus een beetje los te laten. Fijn! Wat heerlijk dat die labrador je zo knuffelde! Wij knuffelen Floortje en Lizzy ook zo veel. Echt het lekkerste wat er is, als je verdrietig bent! Ik snap dat je graag zou wandelen met een (grote) hond in de bossen, ik ben jaloers! Lijkt me heerlijk om bossen in de buurt te hebben. Maar ik ben nu eenmaal een stadsmeisje, woon al sinds '96 in Amsterdam en weet niet of ik kan wennen buiten de stad. Gelukkig hebben wij het strand redelijk dichtbij. En ik ben het helemaal met je eens dat het super is dat wij elkaar hebben, hier op ons topic. Samen gaan we ervoor en rapen we elkaar weer op als het nodig is!!! Zometeen deel 2, ben weer te lang
@ Poppetje: Hoe gaat het met je? Voel je je goed? En kun je het al geloven of is het nog heel onwerkelijk? @ Dolfijntje: Wat verdrietig om te lezen dat jij het ook zo zwaar hebt. Afscheid nemen van je droom is ook zo keihard. De gedachte dat ik zeer waarschijnlijk nooit een kindje met mijn eigen genen zal krijgen, begint ook heel langzaamaan tot mij door te dringen. Aan de ene kant haast niet te verdragen, zo pijnlijk. Maar tegelijkertijd kan ik er denk ik wel mee omgaan als het eenmaal zover is. Heel dubbel. Ik hoop natuurlijk ontzettend dat er nog een wonder gebeurt, maar als het niet lukt denk ik dat ik daar linksom (ECD) of rechtsom (kinderloos blijven) wel mee zal leren omgaan. Ik voel me daar sterk genoeg voor. Wat ik zwaarder vind is het niet weten wat je te wachten staat. Die eeuwige onzekerheid. Al die gedachten die je vandaag opschreef zijn zo herkenbaar inderdaad. En wat betreft ECD, ook die gedachten heb ik precies zo. Mijn vriend zegt hetzelfde als jouw man dus dat is geen basis om eraan te beginnen. Ik denk ook niet dat we de psychologische keuring doorkomen, als hij zegt dat hij het voor mij doet . Maar wie weet verandert zijn gevoel nog naarmate de maanden verstrijken en er meerdere behandelingen mislukken. We gaan het zien! Eerst nog alles op alles zetten voor ons eigen kindje. En jeetje, wat super dat Dr. H er nog in gelooft. Ben blij voor je! Nu eerst 'genieten' van je pauze en dan straks alles op alles voor jullie laatste poging! @ Wishfulthinking: wat een geweldig bericht! Van harte gefeliciteerd meis!!! Geniet van je zwangerschap! Zou ik jouw verhaal over ECD ook via pb mogen lezen, alsjeblieft? Alvast bedankt @ Klaasje: fijn om jou ook weer te 'zien' hier! Klinkt als een goede afleiding, de verbouwing (is het mooi geworden?) en jullie vakantie. En wat spannend, je gaat weer beginnen! Ik hoop zo dat het deze keer raak gaat zijn. Toi toi toi! Ik begin vast met duimen Dank voor je bezorgdheid. Ik probeer goed voor mezelf te zorgen maar ik vind het best heftig om weer fulltime te werken en daarnaast je huishouden/dieren/vrienden/etc. te onderhouden. Zeker nu er weer gesprekken plaatsvinden, die me emotioneel behoorlijk raken. Maar het is niet anders! Ik plan in het weekend zo weinig mogelijk en klets minder op zp, omdat ik er simpelweg de tijd en energie niet voor heb. Maar gelukkig begrijpt iedereen dat hier Dank voor de info over ICSI MNC. Ik ga daar inderdaad meer over uitzoeken. Morgen voor het eerst sinds mijn zwangerschap weer naar het VUmc om daar de mogelijkheden te bespreken. Ik ben erg benieuwd of ze nog met ons verder willen! En of wij daar verder willen, want dat hangt ook nog helemaal van het gesprek af en het gevoel dat wij daaraan over houden. Wat ECD betreft heb je helemaal gelijk, dat je het zelf draagt en baart is wel heel mooi en intiem en zorgt meteen voor een enorme hechting tussen jou en het kindje. Daarom is het voor mij ook zeker nog een optie. @ Bittersweet: wat fijn dat je lekker in Griekenland bent geweest. Heb je je daar een beetje kunnen opladen? Goed om te horen dat je weer strijdbaar bent! You go girl! Bedankt voor de info over die testen. Waarom heb jij die testen gedaan? Ik heb het gevoel dat het bij mij wel duidelijk is waarom het niet lukt, denk je niet? Of vind je dat iedereen die test zou moeten doen? @ FSK: Balen van je follikel en bms. Dapper en stoer dat je deze cyclus nog niet opgeeft! Ik hoop voor je dat het er volgende week gunstiger uitziet. Het is je zo gegund dat je een echte kans krijgt! En wat erg dat je van de trap bent gevallen en je schouder hebt gebroken! Hoe gaat het nu met je? En blij te horen dat het iets beter gaat in Egypte, al blijft het nog lang onstabiel denk ik? Wel fijn trouwens dat je cyclus ineens zoveel korter is. Ik hoop dat dit het positieve effect van de DHEA is! @ Natasja: Wow, wat heb je een mooi en aangrijpend verhaal geschreven op 4 september over hoe jij er nu in staat. Heel heftig, maar ook begrijpelijk om te lezen dat het jou door het lezen van onze verhalen duidelijk is geworden dat het bij jou waarschijnlijk een onbegonnen zaak is. Als het bij ons al zo moeilijk gaat, terwijl de meesten van ons nog een regelmatige cyclus hebben, dan is dat inderdaad niet erg bemoedigend voor jou. Ik vind het een hele goede beslissing om je weer te gaan focussen op de andere dingen in het leven, die ook heel belangrijk zijn. Want dat je leven al een jaar stilstaat, is echt zonde. Ik hoop ontzettend dat het je lukt om te accepteren dat het jullie waarschijnlijk niet gaat lukken om zwanger te worden met je eigen eitjes. En ik hoop nog harder dat je op een dag toch mama gaat worden, al dan niet met ECD! Waar wachten jullie eigenlijk op? Hebben jullie nog tijd nodig om aan het idee te wennen? Ik praat er veel over met mensen en gister zei een mannelijke collega nog tegen me dat zijn zoontje totaal niet op hem lijkt qua uiterlijk maar wel qua karakter omdat hij hem na doet. Toen realiseerde ik me dat ik helemaal geen garantie heb dat mijn kindje qua uiterlijk op mij gaat lijken als het genetisch mijn kindje is. Dus waarom doet dat er eigenlijk toe? Het karakter vormt zich deels door de genen maar voor een groot deel ook door het contact met de ouders en is dat niet minstens even leuk om te zien? En ja, ik vergat in mijn verhaal erbij te zeggen hoe ongelofelijk lief ik het vind dat mijn vriendin dit voor ons wil doen. Ik snap het heel goed dat niet iedereen (1 vriendin heeft al huilend tegenover me gezeten dat ze het heel graag zou willen, maar niet kan) dit kan, maar het is wel heel bijzonder als een vriendin dit voor je over heeft he? Van een vrijgezelle, kinderloze vriendin zou ik het trouwens ook niet doen, dat is te ingewikkeld voor alle betrokken partijen. Ik geloof ook niet dat het mag. Jullie keuze voor een onbekende donor begrijp ik heel goed, dan is er niemand anders dan jullie 2 die met jullie kindje te maken heeft. En wat mooi dat je vriend zo graag nog een kindje met jou wil. Dat gaat er vast komen, als jullie het zo graag willen! Met mijn zusje gaat het trouwens goed. Ze is ongeduldig en wil zsm weer zwanger zijn, maar dat lijkt me logisch. Gelukkig vorige week toen ik er was eindelijk ongesteld geworden, dat liet behoorlijk lang op zich wachten. De vorige keer was ze na 4 pogingen zwanger, hopelijk lukt het nu weer zo snel. @ Wondertjes: bedankt voor je lieve woorden en steun! Hoe voel jij je? @ Kniffel: wat verdrietig voor jullie dat de poging mislukt is. Gelukkig nog wel 3 emmies in de vriezer. Ik hoop en duim zo hard dat daar jullie kindje tussen zit! Sterkte met het verwerken van weer een klap @ Lamaris: Bedankt voor je bemoedigende woorden. It does only take one egg! Ik hoop maar dat er nog 1 gezond eitje in mijn eierstokken zit Wat heftig voor jou dat je cyclus verandert en dat je niet weet hoe dit komt. Lijkt mij ook beangstigend. De mijne is nog steeds erg regelmatig, maar dat zegt dus ook niets. Hopelijk is het bij jou het effect van de DHEA en niet iets om je zorgen om te maken! @ Elfjes: wat heftig voor jullie dat het in Turkije niet tot een tp is gekomen! Jeetje, wat een klap zal dat geweest zijn. Logisch dat je het soms niet ziet zitten en knap dat je toch de hoop niet opgeeft. Ik hoop voor jullie dat Dr. S iets voor jullie kan betekenen. Heel veel sterkte en kom langs als je er behoefte aan hebt. Ik ben ook wat minder actief omdat ik het moeilijk vindt het kleine beetje vrije tijd dat ik heb op zp door te brengen, ipv de hoognodige afleiding en ontspanning te zoeken van de mmm. Volgens mij heb ik op iedereen gereageerd! Ik ga snel slapen want morgen om 9u gesprek in het VUmc. Ben benieuwd of ze nog steeds zo arrogant/onwetend zijn over laag AMH en de mogelijkheden. Hopelijk mag ik in ieder geval terug naar IUI, dan gaan we volgende maand weer van start denk ik Slaap lekker allemaal! x Miss
Babsie gefeliciteerd...!! Phoe, heb veel aan je gedacht deze dagen. Ben echt ontzettend blij voor jullie. En 2 dames, das wel echt wat anders als de 2 heren waar ze het eerst over hadden hihi. Waar ik hier alleen in de auto's, lego, voetballen en games zit, zit jij strax tussen de barbie's en poppen en roze dingen hihi. Leuke verassing
Ow, wat raar dat je in NL negatief test en daar positief. Maar dat was juist het onderwerp wat ik vaker tegen was gekomen hier. Maar betekend dit dan alleen dat je waarschijnlijk daardoor wat minder makkelijk zwanger wordt of kan dit ook een oorzaak van laag amh zijn...?? Sorry, ik weet echt bijna niets van dat soort dingen af Al met al denk ik niet dat dit voor mij opgaat maar misschien wel iets wat ik even in mijn achterhoofd hou. Bedankt voor je aanbod voor de info. Op het moment duurt het nog wel ff voor we echt aan de slag gaan. Maar zodra de tijd eindelijk daar is kom ik misschien nog wel even terug op je aanbod
Dank je wel...!! We moeten nog even wachten omdat ik echt letterlijk een jaar heb stilgestaan. Dit betekend dat ik nog steeds moet afstuderen. Ben nu bezig om alle opdrachten die ik nog niet af had, af te ronden en ben al aan het rondkijken voor een afstudeerbedrijf. Dan moet ik eerst nog een half jaar afstuderen en wat schulden (die ik naast mijn studieschuld heb gemaakt) wegwerken. Omdat wij voor een onbekende donor zullen kiezen, betekend dit dat we naar het buitenland moeten (waarschijnlijk Spanje) en daar moeten we helaas wel iets meer geld voor hebben. Dat is ook helemaal waar hoor. Ik ben nu zelf alweer 6 jaar een stiefmoeder van de jongens. Ze waren toen pas net 4 en 5 en zijn dus ondertussen alweer 10 en 11. Voor hun al meer dan de helft van hun leven. En je merkt ook duidelijk mijn invloed. Hoe ze over bepaalde dingen denken en dingen die ze zeggen of hoe ze bepaalde dingen aanpakken. Dat is ook best leuk om te zien Fijn om te lezen dat het maar haar ook goed gaat. Is toch best een impact. Mijn zusje is er, heel begrijpelijk, nog veel mee bezig. Ze hebben van de week de urn van D. thuis gekregen en ze heeft er echt een paar mooie nisjes voor gemaakt met daarin de urn, het geboorte/overlijden kaartje, de gipsafdrukjes van zijn handje en voetje en het metalen naambordje van het uitvaartcentrum. Is echt mooi geworden. Uit alle onderzoeken en de obductie is uiteindelijk niets gekomen. Dus het is nog steeds niet duidelijk waarom D. is overleden. Aan de ene kant is dit fijn, aan de andere kant natuurlijk niet. En aan de ene kant willen ze natuurlijk ook zo snel mogelijk weer opnieuw beginnen i.v.m. het AMH verhaal maar aan de andere kant is dit natuurlijk best eng. Ze zei ook al dat ze dan alles behalve een een zorgeloze zwangerschap zou hebben. Het blijft lastig. Dit weekend was ze eigenlijk uitgerekend... Zij was overigens ongeveer 4 weken na de bevalling weer ongesteld geworden gelukkig.
Gefeliciteerd. Ga maar lekker genieten van het goede nieuws en even wennen aan het feit dat het 2 meiden gaan worden.
Lieve Wisfullthinking, Ik had jouw bericht helemaal niet gelezen. Lees het goede nieuws in de reactie van Miss Gefeliciteerd meid...!! Hoe gaat het nu en hoe voel je je...??
Nou, ik ben dus net op de kern van onze problemen gestuit... Niets AMH, het zijn gewoon die kut ooievaars van tegenwoordig Sorry, heel flauw. Maar ik kwam ze tegen en moest ze echt ff met jullie delen, hihi
Hoi ik dacht ook niet dat ik hier positief op zou testen stond dus wel raar te kijken toen dit wel zo bleek te zijn. Weet wel dat heel veel poffertjes dames hier positief op testen of het iets te maken heeft met lage amh blijft ???? Ik weet het niet hoor. Het kan natuurlijk wel. In ieder geval zou ik het wel testen. Dan weet je het maar. Ik denk maar zo alle beetjes helpen tot hopelijk straks wel een blijvende zwangerschap.
Babsie van harte gefeliciteerd. Heb ook aan je gedacht en hoe mooi 2 gezonde dochtertjes wowwwwwww. Geniet ervan meis.
Beste meiden, Ik ben nieuw op dit forum. Ik ben 45 jaar en mijn AMH is 0,14. Wij zijn ook in DD beland en Dr. Scholten heeft DHEA voorgeschreven. Heeft iemand hier ervaringen mee? Ik ben een beetje huiverig ervoor. Ook heb ik Hashimoto. Wat zijn nou de juiste waardes om zwanger te worden, ik hoor zoveel verschillende antwoorden. Wat zijn jullie ervaringen hierin. Wij willen dolgraag zwanger worden maar gezien mijn leeftijd heb ik niet veel "tijd" meer. Laatst is mijn FSH gemeten en die was zeer hoog, maar ik begreep van Dr. Scholten dat hij daar niet naar kijkt. Dit kan de ene maand hoog zijn en de andere maand weer laag. Ik hoop van jullie te horen AMH: 0,14 TSH: 2,21 Vrij T4: 10.7
Babsie, gefeliciteerd!!! Geweldig nieuws! En twee dochters, van twee jongens naar een koningspaar nu naar twee meiden hoe dan ook geweldig, ze zijn gezond! Nu genieten op een roze wolk!