Het gaat op dit moment ook wel ok. Ik heb even een moeilijke periode gehad toen ik t net te horen kreeg.. Toen kon ik eigenlijk alleen maar huilen de hele tijd. Maar nu heb ik hele goede hoop dat t gaat lukken. Als t niet hier in NL is dan wel in dusseldorf. Hopelijk kan ik dit positieve gevoel een tijdje vasthouden. Ook als een aantal pogingen mislukken.. Nu deze poging afwachten. Zaterdag verwacht ik m'n menstruatie. Ik vind t nu wel spannend..
dank voor alle lieve reacties! ik gun jullie allemaal zo'n wonder! @kniffel; gefeliciteerd, geniet van elkaar! ondertussen balanceer ik toch een beetje tussen hoop en vrees. ben toch heel bang dat het misgaat. dat had ik inmiddels ook al begrepen van de arts dat de kans dat het misgaat ook veel groter is. Bij elk krampje denk ik ojee daar gaat ie... Iets waar ik wel heel benieuwd naar ben en ik kan daar eigenlijk niets over terugvinden, wat de gevolgen zijn na deze zwangerschap vwb de vervroegde overgang. Ik vraag me af of dit proces dan versneld of dat het misschien juist langzamer zal gaan. Ik heb volgende week een telefonische afspraak met mijn gynaecoloog en ik zal hem dit eens voorleggen. overigens heb ik momenteel ook veel last van de zgn overgangsverschijnselen als nachtzweten, haarverlies en opvliegers. lichaam is denk ik beetje in de war
Stella gefeliciteerd !! Heel erg logisch dat je zo onzeker bent. Probeer er toch maar een beetje van te genieten, is moeilijk ik weet het. Clau wat fijn dat je een afspraak hebt staan in DD. Broos wat heftig om te horen! Hopelijk kunnen ze jullie ergens anders nog wel helpen. Ik zit op het moment in m'n "wachtweken" . Vorige week dinsdag een tp gehad van 1 bevruchte eicel. Ook de enige in deze ronde. Vanaf de pregnyl erg zere borsten gehad. Op dit moment voel ik niks meer en ben zo bang dat het niet goed gaat. Af en toe met vlagen misselijk maar ja, ben ook aan de utrogestan. Je lichaam houd je soms zo voor de gek. Ben trouwens ook erg emotioneel. Huil om niks al. Maar dat zou ook wel door de utrogestan komen. Het is en blijft heftig allemaal!
Wat spannend Poek!! Ik hoop heel erg voor jou op positieve berichten. En ik snap jouw onzekerheid ook Stella. Toch denk ik dat als je lichaam er zelf voor gezorgd heeft dat je zwanger wordt de kans dat het blijft zitten groot is... Ik ben benieuwd naar het antwoord van de gynaecoloog op jouw vragen mbt de overgang. Deel je de antwoorden met ons? @Clau, ik denk dat ieder van ons in eerste instantie erg emotioneel heeft gereageerd op het nieuws van de vervroegde overgang. Het zet je toekomstdromen helemaal op z'n kop. Fijn dat je inmiddels weer goede hoop hebt. Spannende dagen tot zaterdag.... Ik hoop op positief nieuws!
Hier helaas gister ongesteld geworden, dus eerste IUI mislukt. Morgen weer uitgangsecho voor de 2e IUI poging. Ben heel benieuwd of ze nog iets gaan veranderen. Poek ik ben heel nieuwsgierig hoe t met jou gaat? Hopelijk heb jij beter nieuws.
Hee.. Aaah wat shit zeg!! Ik heb vrijdag, 10 dagen na tp een test gedaan maar die was dik negatief .. Heb nu elke keer van die ongesteldheids buikpijn, dus ben er bang voor 😞..
Clau en Poek, wat ontzettend jammer. Ook al heb je soms het gevoel dat het niets wordt, dan blijft het toch nog steeds weer een tegenslag als je ook daadwerkelijk ongesteld wordt. Ik ben de afgelopen twee weken elke dag misselijk geweest en had steken in mijn liezen. Zou het dan toch?? Dat kan toch niet met mijn uitgangswaarden? De stiekeme hoop groeide elke dag en ik was in mijn hoofd al aan het bedenken hoe ik iedereen van dit wonder op de hoogte zou gaan brengen... Gisteren werd ik echter toch ongesteld.... En hoe!! Ik heb tijden boven de w.c gehangen. Ik had zulke verschrikkelijk krampen in mijn buik, rug, maar met name mijn benen dat ik van de pijn maar moest blijven overgeven. Ik heb wel vaker erg last van menstruatieklachten, maar dit was echt te bar. Naast al dat lichamelijke leed komt de psychische klap er dan nog bovenop: toch weer niet, ondanks al mijn hoop! En bovendien: als mijn lichaam dan toch niet in staat is om een kindje te dragen...waarom moet ik dan elke maand die onnodige pijnen verdragen? Nou ja, alles bij elkaar vond ik het een helse dag. Ik baal er van dat het bij mij/ ons allemaal zo lastig verloopt!! Ik zat net nog in een groep 3 te observeren ( ben orthopedagoog) en dan zie ik al die kinderen en kan ik opeens zo verdrietig worden, omdat ik bedenk dat ik nooit een kind van mezelf daar zal zien zitten.... Ik geloof dat de moed me steeds meer in de schoenen begint te zakken en eigenlijk past dat helemaal niet bij mij. Ik sta bij iedereen bekend als positief en ontzettend stabiel. Nou, niet op dit moment, blegh. Ik kijk aan de ene kant uit naar onze afspraak in DD op 16 juli, maar zie er stiekem ook tegenop, omdat ik bang ben daar ook slecht nieuws te krijgen en dan houdt het wel een beetje op wat onze eigen kinderwens betreft. Het is net als iedere maand de hoop op een spontane zwangerschap: zolang er geen teken is dat het niet kan houd je hoop. Zodra je merkt dat het toch niet zo is moet je omgaan met de teleurstelling en dat vind ik steeds lastiger worden! Zo, dat was een lekker lang ego-verhaal. Ik moest het ff kwijt en ga nu weer aan de slag. Ik wens jullie allemaal een heel fijne dag! Lieve groet
Tjee, een rode golf in het topic! Hier ook weer ongesteld geworden zojuist. De 6e (escape)IUI is dus mislukt. Ik zit eigenlijk nooit in spanning wat dat betreft. Ik voel de menstruatie namelijk al enkele dagen van te voren aankomen. Ik voel een soort druk in mijn onderrug die steeds groter wordt. Ook krijg ik dan weer veel heldere afscheiding, net zoals rond de eisprong. De eerste spuit Decapeptyl zit er alweer in, daar gaan we weer...succes met jullie rondes, Broos en Clau1983! En PoekNL: hopelijk zijn het geen menstruatiekrampen.
Kniffel van harte. Geniet ervan! Stella gefeliciteerd! Hier ook even een ego post..afgelopen zaterdag punctie gehad in DD. 3 follikels, 2 eitjes....geen bevruchtingen hoorden we vanochtend dus ook hier weer teleurstelling na tussen hoop en wanhoop geslingerd te zijn. Eerst rommelige cyclus waardoor de angst voor het begin van het einde heviger werd, dan de opluchting dat alles werkt en met frisse moed begonnen met wel liefst 8 follikels op de uitgangsecho... Halve deca, 450 i.e. dit moest hem worden. Balen toen er maar 4 goed genoeg zouden zijn voor punctie, twijfel tussen IUI en ICSI..maar voor optimale benutting van kansen gekozen en resultaat 0 @Lamaris, hier heeft zelfs de halve deca niets extra opgeleverd en nog voor de punctie besloten een volgende keer toch de overstap te maken naar een antagonist als cetrotide..want "dat was toch beter voor slow responders" duh dat hebben we maanden geleden al geroepen na Babsie d'r opmerking, toen was het onzin en nu.. :x zonde van mijn kostbare tijd en al die dure medicijnen en pogingen! Aanstaande vrijdag hebben we evaluatiegesprek met arts in nl en zal dan hopelijk meer te horen krijgen over de details van de punctie en bevindingen van het lab en vooral over hoe nu verder. Voorlopig kunnen we niet door ivm zomerstop.. Ik lees wel mee maar vind ZP vaak te confronterend en was/ben druk. We hadden opeens veel bezichtigingen terwijl ik probeer de boel opnieuw te verven. We zaten in een redelijk goede flow en nu weer zo'n klap.. Voor de dames die net weer zijn begonnen, veel succes! Voor de zwangeren, veel mooie/goede echo's Voor de nieuwe moeders, geniet ervan! Voor de rest, veel liefs en sterkte!
Poppetje hoe is het nu met jou? Hoop zo dat je weer mag beginnen. Zoetjes wat verschrikkelijk dat er geen bevruchtingen zijn opgetreden. Wat is daar de verklaring voor en wat is er toegepast in het lab, ICSI? Over het schema vs opbrengst hoef je niet ontevreden te zijn hoor. Met jouw amh/leeftijd is 3 eicellen hartstikke mooi en waarschijnlijk de max. 10 eicellen is niet realistisch. En het schema heeft geen invloed op de bevruchtingen, dat ligt aan andere factoren waarop het denk ik veel meer zin heeft om je te concentreren. Sterkte!
Klaasje, ze hebben me vier weken met restweefsel laten lopen voor de derde arts in de spoedpoli eindelijk zag dat er restweefsel was. Vorige week een positieve ovulatietest, precies op tijd na dat ik gehoord heb dat mijn hcg eindelijk negatief was, nu volgende week ongesteld hoop ik. Daarna verder met cryo's, we hebben er nog drie!
Jeetje, er zit ook niks mee he Poppetje. Nu weer zicht vooruit, heel erg fijn dat er cryo's zijn. Even geen hormoonspuiten. Ik ga heel erg voor je duimen!
Morgen hebben we een gesprek bij onze eigen arts en zullen dan de bevindingen van het lab en de artsen horen. Er is ICSI toegepast op 1 eitje wat goed genoeg was voor ICSI. Het waren maar 2 eitjes uit 3 (aangeprikte of gevonden?) follikels. Waar de andere kanshebber is gebleven weet ik niet, op de laatste echo waren er 3 van goede grootte, 1 van 13,5 (diameter) die nog 2 dagen groei had om aan te sluiten en verwacht werd dat het mee zou doen en nog 2 kleintjes. Heb na de echo ook nog doorgeprikt met de menopur. Tijdens die laatste echo kwam mijn arts met de opmerking dat we een volgende keer beter een antagonist konden gebruiken, dat het beter zou zijn voor slow responders als ik.. Wat ik bedoel is dat ik hoopte op meer follikels in de hoop dat er meer eitjes in zitten om zo onze kansen te vergroten. Ik begon met 8 follikels op de uitgangsecho en dan maar 1 eitje overhouden die ook niet eens bevrucht raakt is gewoon veel te weinig en erg zuur! Uiteraard weet ik dat ik als ik een punctie inga met 4 goede kanshebbers dit zo ongeveer de max is op mijn leeftijd..maar ik had gehoopt op groei van een stuk of 5/6. Er waren er nu nog 2 kleine.. dus hoop ik met een andere remmer ook die mee te laten groeien in de hoop dat er nog een gouden ei tussen zit. Wat betreft waarom er geen bevruchting heeft plaatsgevonden ben ik heel benieuwd. Zaad is goed, weet niet hoeveel etc. het nu was maar laatste keren was het rond de 25 mln na opwerking.. We hebben enkel "gut" achter het semen en de eitjes zien staan op het papiertje van Dr. S. Morgen hoop ik meer te weten..of die ene follikel is afgevallen omdat het toch te klein was of dat juist 1 van de groteren te overrijp was, of ze er misschien niet bij konden, of dat er al 1 was gesprongen.. Vorige keer werd het een escape IUI en toen waren er ook al 2 gesprongen voor de IUI...ik haal die 36uur gewoon niet. Dus een volgende keer zal de timing dan ook anders moeten, of ik moet de pregnyl zelf paar uur later zetten. Weet niet of we nu gewoon pech hebben gehad dat een verkeerd zaadje is gebruikt, of we met ivf waarvoor dat andere eitje ook goed genoeg voor was andere resultaten hadden gehad. Er gaat van alles en nog wat door mijn hoofd, ook dat ik mijn laatste gouden ei vorig jaar heb gebruikt om zwanger mee te raken en het nu over is..
ik zou nog even de uitkomst van het gesprek met mijn gynaecoloog met jullie delen. Volgens hem is het heel goed mogelijk en ook waarschijnlijk dat het proces van de vervroegde overgang vertraagd word door mijn zwangerschap en de daaropvolgende periode waarin ik van plan ben om borstvoeding te geven. Maar garanties geven doet ie niet. Het blijft toch een beetje gissen. Mocht de menstruatie helemaal niet meer op gang komen dan moet ik wel aan de hormoonpreparaten en is verder onderzoek vereist. Maar ik verwacht dat eigenlijk niet, tot nu toe heb ik geen menstruatie overgeslagen maar had ik alleen langere cycli. Ik mocht gister ook langskomen voor een echo. Alles ziet er goed uit en ik heb zelfs het hartje gehoord. De arts liet mij weten dit nog niet eerder te hebben meegemaakt bij iemand met mijn waardes en noemde het ook echt een wonder. Ikzelf denk dat de accupuntuur en chinese kruiden die ik braaf elke dag nam, hebben bijgedragen dat alles weer in een normale cyclus kwam. Ik werd direct weer regelmatig. En wellicht is toen een van de laatste goede eitjes gelanceerd Dus mochten jullie accupuntuur overwegen; ik zou zeggen, niet geschoten... Wonderen bestaan echt, dat wil ik jullie op het hart drukken. Ik vind het niet gepast om hier verder te posten maar ik zal wel met jullie meelezen zo nu en dan, en ik hoop op heel veel meer wondertjes!
Wat een klap, Zoetje69. Het begon zo goed en dan nog geen bevruchtingen...je leek zo dichtbij! Dichterbij dan ik. Helaas ziet het er naar uit dat de IVF-poging waar ik nu mee bezig ben, weer zal worden afgebroken, als het aan de echo-arts (niet mijn behandelend arts) ligt. Dit wordt dan al de vierde afgebroken poging. Vandaag (cd8) zagen ze rechts 2 hele kleine follikels en waarschijnlijk nog een kleine cyste van 10 mm. Links zit er een gigantische cyste van 4 cm. Ik vind het zo raar, die cyste! De vorige ronde was een IUI en toen zat de follikel die het die maand werd, rechts! Deze cyste is dus geen restfollikel van de vorige keer en is de afgelopen week ontstaan en al zo groot geworden. Ik kan dus concluderen dat ook het schema met Decapeptyl vanaf cd1 niet werkt. Mijn behandelend arts heeft echter gezegd dat we hoe dan ook een punctie gaan doen, dus ik moet doorspuiten. Maar ik weet niet of ik dat wel wil: zo weinig kans met zo weinig follikels!! Aan de andere kant vrees ik dat ik nooit meer dan 1 of 2 follikels zal produceren. Zo klote, in april had ik nog 8 antrale follikels en in januari had ik er een keer 11 aan 1 kant klaarliggen. Moet ik concluderen dat mijn eicelvoorraad de afgelopen maanden keihard is gekelderd, of is mijn lichaam aan het protesteren na meer dan een half jaar aan een stuk door stimuleren met hormonen? Zoveel vragen, en geen antwoorden.
Ach Zoetje en Lamaris, wat een slecht nieuws voor jullie beiden! Ik ben benieuwd wat jij verder nog te horen hebt gekregen Zoetje. Was er een verklaring? En hoe nu verder? En Lamaris, ik kan me volledig verplaatsen in het feit dat je zoveel vragen hebt. Ik zou ook zo graag eens van binnen willen kijken en weten wat 'daar' nu echt allemaal gebeurt. Hoeveel kansen zijn er nog? Moet je dan meegaan in wat er nu klaarligt of komt er nog een betere kans voorbij?? Hoe snel ga je eigenlijk 'achteruit'? Zo vervelend dat niemand precies kan vertellen wanneer het echt ophoudt, behalve dan wanneer het 'te laat' is. Ik hoop heel erg dat het jullie toch gaat lukken. Uiteindelijk heb je er maar 1 nodig niet waar? Veel sterkte meiden bij het verwerken van deze tegenslag. Verwen jezelf maar even, dat hebben jullie verdiend!!
Ik had vandaag een echo, het is nu cd12 en ik heb 9 dagen gespoten. Links zat nog steeds de cyste, die is niet van formaat veranderd. Rechts zitten nu 3 follikels, waarvan eentje nu 11mm is en de andere twee kleiner dan 10mm. Ook zit er een kleine cyste. Niet zo best, dus. Maar ik zal waarschijnlijk nooit meer follikels kunnen produceren, dus we gaan door. Ik geloof er eigenlijk niet meer in dat die kleine follikels nog mee gaan groeien. Ik bedoel, ik heb al 9 dagen gespoten met 225 ie Puregon! Zo langzaam ging het nooit. En dan zullen we moeten besluiten of we een punctie willen doen op 1 follikel....lastig!
Wat vervelend om te lezen dat het zo lastig gaat. Lamaris hopelijk is die ene follikel genoeg. En zoetje ik duim voor je dat de volgende poging een succesvolle zal zijn! Hier zijn de wachtweken begonnen. Gister de 2e IUI poging gehad. Er waren 2 follikels goed gegroeid.Dat was wel een opluchting, ik was bang dat mijn lichaam helemaal niet op de hormonen reageerde. Ik weet dat de kans klein is dat het lukt (we hadden ook maar 1,8 miljoen zaadcellen opbrengst dit keer), maar ik probeer hoop te houden. Iedereen heel veel succes!