Even een vraagje tussendoor. Aangezien ik nu lees dat jullie Assisted Hatching hebben gedaan. Ik heb morgen weer een punctie in DD en nu heb ik gister de formulieren in moeten vullen met alle keuzes. Hoe hebben jullie dat gedaan? Heb je zelf gekozen voor Assisted Hatching of raadde de arts jullie dat aan? Wij hebben aangegeven dat we de embryoscoop wilde (dat kon niet in combinatie met Assisted Hatching) en IMSI en calciumactivatie omdat dat ons de vorige keer is aangeraden. Nu heb ik ze wel net gemaild of ze het misschien nog even met dr S willen overleggen, maar ik vroeg me af hoe jullie tot de keuze zijn gekomen. Wij twijfelen ook of PICSI misschien niet beter is dan IMSI.. Zoveel lastige keuzes, maar ik wil het graag zo optimaal mogelijk aangezien ik ook maar 1 goede follikel heb en 3 kleine..
En voor wie geeft dr De Sutter al die lezingen op congressen? Net als Dr Scholtes trouwens. Het is echt puur gezichtsverlies als arts om een ander aan te dragen. Die houding vind ik echt op het arrogante af. En het is waar, als ik zelf niet had doorgezet was ik niet zo geëindigd. Het oneerlijke is alleen dat niet de enorme vechtlust van een ieder zo afloopt. Er zijn zoveel meiden hier die ook zo hard vechten, zij mogen nooit het gevoel krijgen dat het aan de inzet te wijten is dat het niet lukt. Clau, wat spannend! Embryoscope en ah kan niet tegelijk idd. Bij mij zijn er eerst 2 tp's geweest met 5 dagen oude embryoscope blasto's. Helaas mislukt. Toen waren er 2 dag 1 embryo's over en daarop heeft dr S. geadviseerd deze op dag 3 met ah terug te plaatsen omdat de embryoscope zo'n afvalrace kan zijn waardoor je helemaal geen tp hebt. En van die tp is de tweeling. Dat is ook grotendeels geluk want de statische kans met een blasto is wel groter. It's up to you! Kies waar jij een goed gevoel bij hebt, je kunt het niet verkeerd doen. Edit; zaaddingen heb ik helemaal geen verstand van IMSI of PICSI, sorry! Eicelactivatie lijkt me wel weer een goed plan gezien de pof.
He meiden, Ik weet niet of ik hier op het goede forum ben en of jullie me kunnen helpen. Ik heb PCOS en ben erg moeilijk te stimuleren. Ik reageer de ene keer niet op de gonal f en de andere keer weer veel te heftig. Hierdoor heb ik zoveel pogingen moeten afbreken. Gisteren mijn eerste punctie gehad. Er zaten heel veel eiblaasjes maar is zijn maar 3 eicellen gevonden. Morgen hoor ik of er iets bevrucht is. Ik heb geen idee of mijn AMH waardes in het begin zijn getest. Ik ben op allerlei dingen getest en buiten mijn pcos waren volgens de gyn mijn waardes goed. Maar nu begin ik steeds meer te denken dat er misschien iets meer aan de hand is dan alleen PCOS, omdat het steeds niet lukt om tot een eisprong te komen en nu na een punctie er maar 3 eicellen zijn gevonden. Of heeft het moeilijk te stimuleren niets te maken met een lage AMH waarde? Dankjewel alvast!
Kan zeker Hvdsande, hoeft niet. AMH prikken doen ze niet standaard dus je kunt er vanuit gaan dat het niet gedaan is tijdens het eerder onderzoek. Je kunt het wel aanvragen bij je gynaecoloog, kan altijd geprikt worden hoeft niet op een bepaald moment in de cyclus. Uitslag kan even duren, een week of 4 meestal.
Ik ga zeker een second opinion doen in DD. Klaasje82 wat heerlijk dat jij daar een tweeling hebt mogen krijgen!! Wie weet wat zij erover zeggen daar, kundig zijn ze daar inderdaad zeker. Wat ik mij nog wel afvraag, ik menstrueer nog wel. Het begon met erg korte periodes tussen de menstruaties en erg veel. Paar keer ook rond de 19 of zelfs na 9 dagen weer... Na veel gezoek is dus deze bloedtest volgens de gyn duidelijk. Vervroegde overgang en waarschijnlijk ook een lage amh (die uitslag was nog niet binnen maar hij verwacht een erg lage uitslag gezien het enorme fsh en laag oestradiol) Hoe begon het bij jullie? Want het lijkt mij dat er dan toch steeds een eisprong is? Of is dat niet zo? Tnx!
Hai Jessie 82, Mijn AMH was <0,1. Dit is getest toen ik denk 37 jaar was. Bij mijn eerste werd ik ook moeilijk zwanger maar lukte het toch bij de 4e IUI. Bij mijn tweede ging ik na een jaar IUI zonder succes voor IVF en toen is mijn AMH gemeten. Daar kwamen ze er achter dat die heel laag was, onmeetbaar zeiden ze eigenlijk. Toen werd ik ook nog gewoon ongesteld. Ik had wel korte cyclussen en een korte LF maar verder merkte ik niets vreemds. In DD had ik met 350 Menopur en decapeptyl 5 eitjes die allemaal bevrucht zijn (mijn vriend heeft gelukkig superzaad). De 4e embryo is blijven plakken en wij zijn gezegend met 2 gezonde jongens. Nu zijn we 6 jaar verder en zit ik sinds ongeveer 2 jaar echt in de overgang, compleet met alle klachten zoals opvliegers, het aankomen van gewicht, slecht slapen enz. Ik heb me laten testen omdat ik vooral veel last heb van stemmingwisselingen en opvliegers en daar kwam uit dat ik in de overgang zit. Sinds een half jaar is mijn menstruatie ook erg onregelmatig, dan weer 3 maanden niet en dan weer elke 2 weken. Ik zit dus nu echt in de overgang 6 jaar nadat mijn AMH gemeten is.
Hi Nataly Jeetje wat geweldig dat je dan dus naar DD bent gegaan!! Helaas is mijn man verminderd vruchtbaar en nu met deze uitslag bij mij vinden we het wel echt dubbel...ze kunnen dan dus wel nog follikels stimuleren begrijp ik bij jou verhaal. Wil niet teveel hopen maar ik wil het 1000 procent zeker weten!!
Jessie, ik heb wel een iets afwijkende cyclus maar dat werd in NL niet aan elkaar geknoopt en als POF ontdekt. Zo is mijn cyclus krap 25-26 dagen lang. De eisprong is laat rond de 18e dag. De luteale fase is dus kort, progesteron wat voor innesteling zorgt is laag. En verder menstrueer ik kort en licht, echt maar 2 à 2,5 dag. Volgens DD een heel duidelijke aanwijzing waarom het natuurlijk echt maar 1 à 2 % kans had, het was gewoon allemaal niet vitaal genoeg.
Ik liep in Enschede en daar vertelden ze me dat ze me na die lage AMH niet verder wilden helpen via IVF. Daar sta je dan, met een kinderwens en uitbehandeld in Nederland. Ik heb in Enschede 2 IVF pogingen gehad met het lange protocol waarbij geen follikels wilden groeien. In DD kreeg ik het korte protocol met 350 menopur, vanaf dag 8 decapeptyl erbij en op dag 14 de punctie. Toen had ik meteen 5 rijpe eitjes. Gelukkig is DD niet heel ver van ons vandaan en hebben (na goede verhalen op deze site) we besloten voor een second opinion te gaan. Dokter S zag nog wel kansen voor ons en precies 3 maanden na de intake was ik zwanger. Echt ongelofelijk. Ben nog elke dag dankbaar dat ik naar DD ben gegaan. Zal de dag 7-4-2011 nooi vergeten dat ik het nieuws kreeg dat een 2e kindje onmogelijk zou zijn. 30-8-2011 positief getest vis DD en 24-03-2012 is mijn 2e zoon geboren,
Dank voor jullie (vooral positieve) reacties! Ik ben heel erg benieuwd wat DD gaat zeggen. Ookal is het niet goed, ik heb er dan wel alles aan gedaan..Kregen jullie alles vergoed of een gedeelte? Niet dat het uitmaakt maar het is goed om rekening mee te houden..
Wat een verhaal Jessie. Confronterend al die waardes dan he!? Ik hoop heel erg dat je je geluk in DD gaat vinden. Heb je je al aangemeld? Bij dokter S? Weet jij wat de wachttijd momenteel is? Wat betreft verzekering, het verschilt per maatsch. Standaard krijg je 100% vh NLse tarief en moet je de kosten die daarboven komen zelf betalen. PNO betaalt bv 200% vh NLse tarief, dus dan hoef je niet/minder bij te betalen. Technieken/behandelingen die ze niet in NL doen, worden niet vergoed.
Dat laatste is niet geheel waar. Een pipelle, aanvullend ( bloed) onderzoek, narcose en embryoscope worden wel degelijk vergoed en zijn in NL niet beschikbaar. Assisteerde hatching is de enige niet vergoedde techniek.
Jessie hopelijk kunnen ze je in DD helpen. De waardes zo'n vaak heel confronterend om te zien. Wij zitten midden in poging 2 aanstaande maandag de 1ste fm meting. Afgelopen maandag gesprek gehad bij nij geertgen en we willen als deze poging niet lukt over stappen naar hun. Hun kijk is wat positiever dan het jbz en ze houden minder vast aan protocollen. De arts vermoed dat de overgang nog wel een jaar of 2 op zich laat wachten. Mijn lh en fsh waren eigenlijk heel goed alleen mijn amh was laag. Maar heb meestal 6 eiblaasjes en dat vinden zij super netjes. Voordeel bij hun is dat alle embryo's worden ingevroren.
Anke, alle Nederlandse ivf centra vriezen sinds dit jaar alle embryo's in. Ik zie alleen in veel topics terugkomen hier dat ze ze deze terugplaatsen zonder opnieuw op zicht te nemen. Dus te kijken of het wel weer deelt/leeft. Dat vind ik een slechte ontwikkeling. Het allerbelangrijkste is of het Geertgen je meer laat stimuleren dan 225 ie ( Nederlands maximum) zo nee zou ik er echt geen poging aan verspillen want 225 is echt te weinig. Ik zie en hoor sowieso weinig succesverhalen bij Geertgen met de diagnose pof.
Geertgen spuit wel meer dan 225 ie. Mijn donor moest zonder dat er bloedonderzoek werd gedaan 300 ie spuiten. En wbt terugplaatsen zonder te kijken of het wel doordeeld... Ehh waar haal je die wijsheid vandaan?? Dit gebeurt niet bij de klinieken waar ik bekend bij ben.
Nij geertgen spuit inderdaad meer dan de 225 eenheden die Nederlandse ziekenhuizen aanhouden. Met puregon was 225 voor mij ook een goede eenheid maar de kwaliteit was niet goed maar de groei wel. Wij hebben vanuit Tilburg informatie gekregen dat alleen embryo's van de beste kwaliteit worden ingevroren. Informatie die nijgeertgen geeft is dat ze alles invriezen en ook controleren of er een doordeling is na het ontdooien anders heeft het geen zin om terug te plaatsen. Het pof verhaal is bij mij wat ingewikkelder, want het ziekenhuis zegt je hebt pof maar bij geertgen zegt je hebt alleen een lage eicel voorraad en nog geen pof. Want mijn lh en fsh waarde zijn goed. Nij geertgen heeft ook de waardes van de huisarts van 3 jaar geleden opgevraagd en mijn amh was toen al 0,6 dus die is al jaren stabiel. Wij gaan sowieso als de huidige poging niet lukt over naar hun omdat wij op het ziekenhuis naar alle waarschijnlijkheid uitbehandeld zijn na deze poging.
Poppetje dat is goed nieuws. Nu kan je nog rustiger hiervan genieten. Hier helaas een stuk minder goed nieuws. Afgelopen vrijdag had ik de punctie van mijn 5e poging in DD. Er werden 4 eicellen gevonden. 3 waren goed genoeg om te bevruchten waarvan er 2 uiteindelijk goed bevrucht zijn en in de embryoscoop zijn gegaan. Woensdag zou de terugplaatsing zijn, maar onderweg naar DD kregen we toch een telefoontje dat ze gestopt waren met delen. We waren dit keer zo dichtbij een terugplaatsing en dan krijg je dat stomme telefoontje als je al onderweg bent. Ik had zo gehoopt dat nu we er 2 hadden dat er in ieder geval 1 zou blijven delen. Ik had van te voren afgesproken met mijn vriend dat als we nu weer geen terugplaatsing hadden, dat we er mee zouden stoppen en serieus over ECD zouden nadenken. Maar nu t is gebeurd voelt dat als opgeven en ga ik mijn grens in mijn hoofd toch weer verleggen. Ook al zegt mijn verstand dat ik moet stoppen, want er zal waarschijnlijk toch iets niet goed zijn met de kwaliteit van mijn eicellen. Maar de gedachte van ECD maakt me verdrietig en de gedachte aan kinderloos blijven nog verdrietiger. Ik merk aan mijn vriend dat hij echt niet meer wil en dat begrijp ik ook wel... Ik heb volgende week nog een telefonische afspraak met dr S. Ik ben nog wel benieuwd wat hij te zeggen heeft.. Ik wou dat er een medicijn was die in 1 keer alles oploste. Dat ik weer gewoon normaal aantal eicellen heb voor mijn leeftijd waar niks mis mee is. Zijn er hier nog meer met op dit moment hetzelfde dilemma; wanneer stop je met behandelen??
Wat een rot nieuws om te horen als je al onderweg bent. Ik herken het dilemma wel, hoef er zelf nog niet over na te denken maar merk wel dat je steeds je grenzen blijft verleggen