Ieoooooooooooooooooooooooooor is misselijk....ohhh mennn wat spannend. Jeemig de Peemig. Buikpijn is vrij normaal ook als je zwanger zou zijn. Er is dan een hoop aan de hand... Duim duim duim... Gabrielle,...veel blijven praten...heel veel praten. Het proces waar iedereen nu in zit of mee te maken heeft vergt heel erg veel van ons allemaal. Iedereen gaat daar op zijn eigen manier mee om. Alle stress, de hoop,...de teleurstellingen....het verlies van kindjes. Dat moet allemaal een plek gaan krijgen. Bah,.....nu schiet ik weer ff vol......
Hallo dames, Poging twee voor een bericht (met pijn en moeite; aangezien ik niet zo goed ben in het delen van emoties, schreef ik hier gisteren al een voor mijzelf best confronterende reactie, zal je net zien dat de plaatsing dus niet lukte).. Het voelt apart om hier een bericht te plaatsen, aangezien jullie een hechte club zijn die al veel met elkaar gedeeld hebben. Ik lees al een tijdje zo af en toe mee, en het voelt een beetje als "gluren". Aan de andere kant is dit forum er ook voor informatie, herkenning en lotgenotencontact. En dat is waar ik het laatste half jaar naar op zoek ben, vandaar toch een eerste reactie. In het kort: 32 jaar, "bezig" sinds zomer 2009, mmm sinds september 2010. Na het hele voortraject is gebleken dat er sprake is van een laag AMH (niet meer traceerbaar) en een verhoogd FSH (gem 17). September 2011-Januari 2012 3 keer IUI (traject IVF selectie maar niet toegepast wegens steeds hoog fsh) zonder resultaat. De grond onder je voeten weg voelen zakken nadat in minuut twee van het evaluatiegesprek het hoofd van de afdeling aangaf dat de kans op een zwangerschap minimaal was, en dat eiceldonatie de beste optie is. Maart 2012 second opinion; hier willen ze wel een kans wagen met ivf. Mei 2012 start ivf 1 ; lange protocol; deca en 150 EH menopur; afgebroken na 1 week stimuleren wegen geen (!) follikels (weer ongeloof, verdriet en wanhoop). Wederom is benoemt dat de kansen minimaal zijn, toch een nieuwe poging nadat de cyclus is hersteld met kort protocol 225 EH Menopur en Orgalutran. Ik lees en leef mee omdat ik me zo nu en dan herken in de verhalen. De wanhoop, het ongeloof en het vreselijke verdriet wat ik voel wanneer ik mij voorstel dat het niet gaat lukken. Dingen die ik hard probeer weg te stoppen, wat lastig is in een omgeving waarbij alle vriendinnen die het dichtst bij mij staan een kindje hebben, zwanger zijn van de tweede of net bevallen (ook diegenen waarvan ik dacht dat zij jaren na mij aan de beurt zou zijn, diegene die ik zou vertellen hoe het is om een baby te hebben). Hoe lief en medelevend iedereen ook is, wat ik zeg (en schreeuw in een "bui") is dat niemand echt begrijpt hoe ik me voel, behalve als je hetzelfde doormaakt. Vandaar dat ik me "een soort van" aansluit, voor de herkenning, misschien eens een vraag stellen aan de (helaas) aanwezige ervaringsdeskundigen, en misschien af en toe wat steun ofzo... Grtjs Herfst
Lieve Herfst, Helaas......................welkom hier. Kom gerust mee beppen over het wel en wee van onze poffers. Gluren mag natuurlijk ook maar het is soms gezellie om mee te doen. Is het niet iets om meer Menopur/Gonalf/Puregon te gaan gebruiken. Ik bedoel ik gebruik 450IE. En dan misschien niet te remmen pas aan het eind. Of de overstap naar een ander ziekenhuis (DD of Gent). Liefs.
De volgende dames zitten op het wachtbankje: Maartje met haar Super 6 cellige emmy. Ieoor met haar IUI (en die nu misselijk is) Koosje (over een uurtje) met haar cryo topper Dames de duimen staan aan!
He Koosje, go go go voor een supermooi emmytje. Heel veel succes meid bij de terugplaatsing en ga heeeeeel hard voor je duimen!!!! xxx bitterweet
Welkom Herft...helaas. Ik hoop dat je hier veel steun krijgt! Ik ben oo een gegeven moment maar mee gaan kletsen, ook al heb ik geen last van te weinig eicellen, etc. Gabrie, het is waar, we moeten blijven praten. Maar dat lukt nu juist niet zo. Omdat ik mijn gevoelns ook niet zo goed kan verwoorden. En het is raar. Valk na de geboorte en verlies van Felix* heben we juist heel veel met elkaar gepraat en gehuild, we hebben het toen samen gedaan/gerouwd/afscheid genoemn en dat heeft ons toen juist heel dicht bij elkaar gebracht. Maar na de laatste mislukte icsi voel ik dat we daar zo anders in staan. Ik worstel met mijn gevoel van mijn kinderwens, van hem hoeft dat niet meer zo. Hij is al blij dat we onze dochter hebben en zegt dat we daar gelukkig mee moeten zijn. En dat ben ik ook heel erg, maar mijn gevoel over weer zwanger zijn en meer kinderen willen kan ik niet uitschakelen. Tegelijkertijd voelt hij zich schuldig dat we door hem/zijn zaad we niet meer kinderen hebben. En we gaan maar door met onze dagelijkse dingentjes, werk, etc, 's avonds ben ik juist zo moe dat ik nergens meer zin in heb. Bah... Ach, ik schrijf het even van me af, denk ik.
Hoi herfst80, Welkom hoor meid je kan hier altijd meepraten en adviezen vragen er zijn hier heel veel meiden met veel ervaring in de mmm. Ik welk ziekenhuis ben je nu onder behandeling? En wanneer ga je starten met je 2de poging? Ikzelf ben na 1 ivf poging gestopt omdat ik uiteindelijk maar 1 eicel had die bruikbaar was, maar die is niet bevrucht geraakt. En omdat ik een hele lieve zus heb die mij wilde helpen zijn we daar mee verder gegaan dus eiceldonatie. Inmiddels al begonnen met het voorwerk en begin juli zal de punctie zijn. Is het voor jullie een mogelijkheid om ook eiceldonatie te kunnen doen? Ik vond het in het begin een hele moeilijke keuze hoor je wilt het toch het liefst van jezelf, maar aangezien het bij ons binnen de familie is heb ik zoiets van het gaat of op mij of op mijn man lijken (scheelt wel dat ik en mijn zus veel op elkaar lijken). Dit is ook voor ons nog de laatste kans op een beebje aangezien mijn man en ik niet willen adopteren en pleegzorg staan we op dit moment ook nog niet voor open. Zou opzich als dit niet gaat lukken nog zelf wel 2 betaalde icsi pogingen willen doen in gent of dusseldorf, maar we gaan er maar van uit dat dit niet nodig hoeft te zijn. Liefs Bittersweet
Gabrielle, Jou kan ik alleen maar een dikke knuffel geven wat moet dit ontzettend heftig zijn voor jullie. Kan je alleen maar een beetje kracht geven om het allemaal een plekje te kunnen geven en hopelijk komen jullie er strakjes heel veel sterker uit met elkaar. Geef het de tijd en gun elkaar wat ruimte misschien is het op dit moment iets wat jullie beide nodig hebben om alles op een rijtje te krijgen en dan komt het praten over de gevoelens vanzelf wel weer. Liefs Bittersweet
Herfst helaas welkom hier. Maar gezellig als je mee komt kletsen. Je bent welkom. Als je vragen hebt stel ze gerust. Wat Gabrie al schreef;450 EH gaan spuiten; is volgens mij ook de beste optie, en pas vanaf dag 7 of 10 of net hoe het uitkomt gaan remmen. Second opinion, of zelfs een 3e of 4e mening kan geen kwaad. Bittersweet wat ga je hard; juli punctie. Tjee, das bijna! Hoe doet je zus het? Gabrielle; meisje toch. Je bent zo verdrietig. Wou dat ik iets kon doen. Is hulp zoeken om er met iemand over te praten misschien een idee?
Koosje; JAAAAAA gefeliciteerd met je top superemmy! Ik blijf 'm superemmy noemen tot het tegendeel bewezen is!! Broedse.
Hi lieve meisjes, Ieoor, jij misselijk geweest... Hmmm hmmmmmm hmmmm. SMS DUIMEN aan voor DIE ANDER!! Jij bent die ander! Dat moet!! Waar had je eigenlijk precies buikpijn. Laag, hoog? Vergelijkbaar ergens mee? Nergens mee vergelijkbaar? Ohh, wat zou het mooi zijn, wat zou het absurt mooi zijn!! Lieve Juulzon, ik snap heel goed wat je schrijft. Ik denk dat het ook heel logisch is dat je dat voelt en ik denk dat één ieder dat ook zo voelt. Je gunt het alle lieve meisjes waar je zo mee meeleeft zo ontzettend, maar je zelf... Ja je zelf gun je het het allermeest. En dat is normaal, dat is volslagen normaal. Sterker nog, ik zou het gek vinden als je zou zeggen dat je het mij meer gunt om er nog eentje te krijgen dan dat je het jezelf zou gunnen om eentje te krijgen Ik zelf zit qua dat gevoel een beetje in spagaat. In zwangerschap en voor het weer in de mmm stappen gebeuren dacht ik dat ik het een ander wel meer dan mezelf voor een tweede zou gunnen, omdat ik al meisje zou hebben. Maar nu ik zelf weer zo aan het strijden ben, gun ik het mezelf weer enorm... Ik snap ook wel d oke. .... Nu ben ik godsgruwelijk kutsjaggerijnig. Krijg NU een hieperdepiepsms van een bepaald mens in mn omgeving dat ze zwanger is. MOK ff daar van bijkomen.
Godver. Ze was pas net begonnen, heeft haar leventje niet goed op een rijtje. En bestookte me continue met gezeik bij ronde 1: ovulatitest's vanaf ronde 1, menen de innesteling te voelen terwijl het ei nog stevig vast in de follikel zat en nu in fokking ronde 2 al zwanger. Jaja, ik gun het haar enormmmmmmmmmmmmmmmm Maar nu ff niet. Godver. Zo.
^%&$^&$^&$%^& Bah!!! Zou niet moeten mogen! Ze was pas net begonnen. En ze was nog lang, Lang, LANG, LANG niet aan de beurt. Er is hier een heel topic vol met meiden die WEL aan de beurt zijn!!!! Stom, grom!
buikpijn, tja, ik kan niet goed zeggen waar. Onder het midden van mijn buik denk ik. Maar ongi pijn zit daar ook (onder mijn navel). Nee meiden, zonder gekheid, de kans dat een IUI lukt, terwijl de ICSI's steeds mislukken, is zo ontzettend klein.... Maar het zou wel leuk zijn!!
Maandag 4: 5000 Dinsdag 5: 2500 Woensdag 6: 1250 DPO 1, Donderdag 7: 625 DPO 2, Vrijdag 8: 312.5 DPO 3, Zaterdag 9: 156.25 DPO 4, Zondag 10: 78.125 DPO 5, Maandag 11: 39.0625 DPO 6, Dinsdag 12: 19.53125 DPO 7, Woensdag 13: 9.765625 DPO 8, Donderdag 14: 4.8828125 DPO 9, Vrijdag 15: 2.44140625 DPO 10, Zaterdag 17: 1.220703125 DPO 11, Zondag 18: 0.6103515625 DPO 12, Maandag 19: 0.3051757812 DPO 13, Dinsdag 20: 0.1525878906 DPO 14, Woensdag 21: 0.0762939453 Nu testen heeft nog weinig zin denk ik. MOK
ja precies! Pff ik was echt redelijk chill, maar zo'n sms in mn wachtweek is niet fijn. Ieoor, ik weet het: de kans op succes met een IUI ipv ICSI is klein, maar er is een kans en ik wil zo graag dat jij die ander bent!! Zelf wil ik ook die ander zijn. Zullen we 'gewoon' met zn allen hiero de ander gaan zijn?
Kooooosje!! Hoe is het? Hoe was de TP?? Wil je een foto van je kanjer delen? Ik ga ff een foto van mijn embryo in album zetten, mochten mensen hem/haar willen aanschouwen.