Tranen hier.... (niet dat je er wat mee opschiet)... Zo confronterend... En hoe confronterend sommige dingen (bijna alle dingen) zijn..... Vaak moet ik even extra slikken als je reageert op foto's... Schreef het al op Facebook... Hoe confronterend het voor jou moet zijn.... Met marjah heb ik hetzelfde,..... Jullie berichten grijpen me extra aan..... (zelfs met wat "schuldgevoel") Kon ik maar toveren..... Knuffel....
Bittersweet heeeel veel succes met je ECD poging. Ik hoop dat je donor goed reageert. Koosje helaas weten we allemaal wat je doormaakt. @#$@#%#% Ja inderdaad Ceberus konden we maar toveren. Hier net de huisarts gebeld en gevraagd of hij bloed kan afnemen voor de AMH waarde......Ik moest hem gaan uitleggen wat dat precies was. FSH, LH, Prolactine en TSH had Turkije ook nodig. Ik word al moedeloos als ik eraan denk om nog een poging te moeten wagen. Ben ik nou de enige die er zo over denkt?
Lieve Koosje, Veel is al gezegd...ik kan me alleen maar aansluiten bij de andere dames en je een lieve knuffel geven!
... Ook ik zit weer met tranen in mijn ogen.... Wat is iedereen hier lief voor elkaar... Dat wordt wat, 8 juli, in elk geval krijgen jullie dan een echte knuffel! Xxx
En hier nog een! *emo* Thanks ladies! Voor alles, alle mooie momenten en mindere momenten! Voor alle lieve woorden en alle wijze woorden. Kussie
Jullie zijn allemaal ZO lief. Dank jullie wel daarvoor. Jullie 'cyber'meisjes zijn me heel erg dierbaar geworden. X
Seg... Snapt iemand nog wanneer mijn ei springen gaat? Vorige week donderdag wastie 18 en gisteren was mijn bmmond makkelijk te voelen (itt vorige week, toen ik zowat mijn hele arm er in kon steken om mijn bmmond aan te tikken (gelukkig kan ik mijn arm er niet af schroeven om dat uit te testen)) Ferti dinges staat in de handtekening.
Ow ja ... 13 weken *in herinnering: ons beestje* Wat een gemis Wat een verdriet Stiekem toch de boosheid die boven komt borrelen Het toch stille verdriet De stille wanhoop Soms stiekeme hoop Soms stiekem vooruitkijken Soms denkend aan ooit En niet zo stiekem, want jullie kennen mij en mijn gevoelens, maar bovenal jullie zelf en alles wat we hier hebben meegemaakt. Wat moet ik zonder jullie!?? En..... Er gaan nog even door met emo zijn en emo betichten schrijven
Same here... dank voor alle mooie momenten en gedeelde tranen. Jullie zijn me ook erg dierbaar geworden!
Marjah...13 weeken...het had zo mooi kunnen zijn! Snik. Laat je gaan, lekker emo zijn. Cerberus, je bent lief! Gisterenavond was ik ook ineens heel emotioneel. Ik ben nu al een aantal maanden bezig met een loopbaan coach. Na het verlies van Felix viel ik in een enorm gat; wat moet ik nu met mijn leven, en met mijn werk. Want ik had me mijn leven de komende jaren heel anders voorgesteld, met een baby/peuter/kleuter in het vooruitzicht. Ik zou heel lang verlof nemen, en daarna ook minder gaan werken. En nu is alles anders, en bovendien ben ik niet zo happy met mijn werk inhoudelijk (wel met collega's en zo). Dus, met een coach ben ik al een tijdje bezig om voor mezelf uit te zoeken wat ik verder met mijn 'werk'leven wil. Natuurlijk wist de coach van ons verlies, en daar hebben we het in het begin ook over gehad, maar de laatste paar keer steeds minder. En gisteren hadden we het over angsten, en toen barstte ik weer in tranen uit. Want mijn ergste nachtmerries zijn werkelijkheid geworden, en onbevangen in het leven staan kan ik niet meer. En woorden van 'wat is de kans op... iets wat niet goed gaan' zeggen me toch veel meer. De kans op de ene aandoening van Felix van 1 op 5000, de andere ook 1 op 5000, en nog zoveel meer. Wat was zijn kans? Maar ik wil natuurlijk niet in angst leven, en dat doe ik meestal niet, maar als je met zulke vragen geconfronteerd wordt, dan wordt het te veel. Het was wel leuk om te ontdekken dat ik niet boos in het leven sta. Na wat wij meegemaakt hebben zou dat goed kunnen, maar ik ben niet bos. Ik ben nog steeds dankbaar dat we Felix hebben gehad, dat hij, ook al was het zo kort, bij ons is geweest, dat hij zo'n impact op ons leven heeft gehad. Daar kan ik niet boos op zijn.
... Slik... Alweer... Lieve meisjes, ik blijf tranen. Het gemis wat je moet voelen Gabrielle, daar kan ik me alleen maa een voorstelling van maken. Heb nog nooit mogen ervaren hoe het is om een kindje te hebben, laat staan welk een pijn het moet doen om het weer af te moeten staan als je 'm op de wereld hebt gezet, hoe klein en teer ook. Ja, heb 2x even mogen voelen hoe het is om zwanger te zijn, maar de natuur bepaalde anders... De natuur, zo hard soms. Vaak niet bevatten. Wel goed dat je je verdriet toelaat en dat het naar boven mag komen drijven. Soms verstoppen we pijn in de diepte van onze ziel, waar we het altijd voelen, maar dan zit het diep weggestopt. En als het dan - weer - naar boven komt drijven, dan kan dat voelen als het scheuren van de ziel. En die scheurtjes moeten weer helen, een voor een. Blijven kleine littekentjes en maken ons tot wie we zijn... Denk aan jullie, allemaal! Liefs!
*huil.....* Lieverds, Wat een ontroerende verhalen...Gabrielle, lieverd....hoe ga je in hemelsnaam om met het verlies van een kindje waar alles al op en aan zat..een echt mannetje al...veel te klein nog maar al zo bijna 20 weken bij jullie, zo veel tijd om al jullie hoop end romen op te richten...ik kan alleen maar beginnen te begrijpen hoe dat van binnen verscheurt..wat Juul zo prachtig verwoordt..dat is echt zielepijn, pijn die je tot in je diepste kern raakt, echt letterlijk in je lijf en ziel pijn doet..ik voelde het heel sterk na de vorige terugplaatsing, wat deed dat fysiek pijn...hoe moet dat zijn met een bijna 20 weken kindje...ik knuffel je heel zachtjes Gabrielle!! Lieve Marjah...13 weken zou het geweest zijn...meis...ik ben stil...geef je een lieve kus... Bij mij heel gek niet het besef dat het definitief voorbij is..net of het ook niet echt voorbij gaat zijn...zucht...wel verdriet om dat het nu niet gelukt is...al de moeite...soms ineens hard huilen... Ik heb zin jullie 8 juli te zien. Weten we al waar het gaat zijn of heb ik dat gemist?? Koosje
Alleen maar een diepe zucht.........................heel diep vanuit mijn tenen. Gabrielle sterkte. Sterkte voor alle wens mammies..... Sterkte voor alle wens mammies die een kindje zijn verloren. Voor mij maakt het dan even niet uit hoe oud de emmie was....1 week, 5 weken,...10 weken enz. Verlies doet pijn.... Op dag nu moet u FSH, LH enz prikken ....dan moet ik wel een cyclus hebben he?! Want hoe MOT ik nou weer weten wanneer waar en hoe. @#$@#$lichaam........... Affijn voor de rest....alles onder controle. Zometeen gaan wij kinderloos door...... Ik mag het eigenlijk niet hardop zeggen maar OHHH wat benijd ik de ECD dames.....de adoptie dames enz.... Sorry wil niet zielig doen...wil niet zielig zijn. Want ja ik weet ben niet zielig. Ik ga ff wat te snaaien zoeken. Dat geeft troost......
Dat mag je zeker wel hardop zeggen lieve Gabri...mag ik vragen waarom jullie niet voor een adoptie of ECD kindje gaan?? Kus Koosje
ECD vanwege geloofsovertuiging... En adoptie heb ik eerlijk gezegd zelf niet zoveel mee..ik wil een kindje gewoon zelf uit "poepen". En daar komt ook nog eens bij dat wij geen baby kunnen adopteren ivm leeftijd van mijn man... Bah...
Poeh ja...that sucks...dan komt het er op aan...je zult vast ook veel kracht kunnen putten uit je/jullie geloof gedurende dit vruchtbaarheidstraject maar ongelofelijk zwaar blijft het. Alle luck jullie kant op!! Koosje
Lief lieve Koosje, Ik weet niet wat te zeggen. Onvoorstelbaar dat jij, met als je liefheid, je vechterslust, je wens, je dromen... Nu op dit punt staat. Ik heb er geen woorden voor. Mijn hartje hullt met de jouwe mee.
Joehoeee dames wie kan mij even helpen met het lezen van een semen uitslag (let op het is in het duits) : Volumen: 1ml PH-Wert: 7.8 Viskositat: Normal Konzenstration: 8x10 ml WHO-A motilitat: 10% WHO-B motilitat: 15% WHO-C motilitat: 25% WHO-D motilitat: 50% WHO ABC Mot: 50% Hoe slecht is dit?
* breek even in * Hier een meelezer (die ook erg meeleeft) met een vraagje. Kennen jullie iemand hier of zijn jullie die iemand die de 3 vergoedde pogingen al gehad hebben en toevallig puregon gebruiken?