Maartje Wat een mooie emmy's zijn er teruggeplaatst zeg. Duim heel hard voor je op naar een 2de beebje voor jou of misschien wel 2de en 3de beebje hihi! Ieoor Verder gaat het met mij even niet zo lekker. Zit toch wel een beetje in een dip. Baal ontzettend ervan allemaal en iedereen om mijn heen alle vriendinnen hebben al kinderen of zijn nu zwanger kan er even niet meer zo goed tegen wordt erg confronterend. Wel zijn al mijn vriendinnen superlief voor mij en ze worden allemaal ook erg emotioneel als ze zien hoeveel verdriet ik heb. Heel fijn dat ik een hechte vriendengroep heb waarbij ik terecht kan en die ook eerlijk tegen mij zijn! Andere kant ben ik wel strijdvaardig voor een 2de poging mag de moed niet opgeven we hebben nog kansen! Vandaag een heerlijke vakantie geboekt naar greece in september heb er heel veel zin in om even lekker eruit te gaan samen met mijn mannetje! Danitcha Heel veel succes meid en ga voor je duimen dat het allemaal goed mag gaan. xxx bittersweet
Dantischa, heel veel succes en sterkte!! Gisteren ongesteld geworden, morgen dus beginnen met stimuleren?? Gets, bah.. Bereid je maar voor op een lekker hormoon gebeuren. Tis idd waar, je weet waar je het voor doet. Ik hoop dat het je allemaal gaat lukken!!! Bittersweet, lieverd... *knuffel* Echt zo ontzettend kut allemaal. Het leek allemaal zo hoopvol.. Hoe staat het eigenlijk met je cryo's. Weet je al wanneer je voor een cryo TP mag gaan? Of wilt gaan? @ alle andere lieve meeleefmeisjes: thnx! Ben ff niet zo hoopvol. Alhoewel, het ene moment ben ik hoopvol. Niet dat ik al twins voorzie, nee... Maar zo nu en dan ga ik fantaseren en hoop hebben enzo. Vreselijk gevaarlijk. Vandaag zou ik te horen krijgen of ik nog een cryootje had. Heb net zelf maar ff gebeld, want ik had nog niets gehoord. Helaas, ons laatste ukkie is niet de vriezer in gegaan. Waarom weet ik niet. Gestopt met delen? Fragmentatie? Te traag? Ik weet het niet. As usally was C.l.a.u.dia weer eens de niet meest met informatie toeschietelijke assistente. Zo had die lieve andere assistente mij een lab verslag beloofd, zou ik zaterdag na de tp krijgen, maar nee... C. wist weer eens niet of dat wel echt mocht en nu moet ik wachten tot dat S. terug is van zijn vakantie.... Na 8 augustus ofzo. Kan ik moeilijk mee omgaan, ik wil informatie... Vroegah belde ik altijd gewoon ff met Unterhorst, van het lab. Maar jah, hij moest zo nodig ergens anders gaan werken... Mok. Ik baal er van dat als mn twee morula's niet blijven plakken we al echt weer bij de laatste vergoede poging zijn aangekomen. Ik baal er van niet te weten waarom ze niet de vriezer in mogen. Ik baal ff van mezelf, zo niet optimitisch ik ben. En ik baal van mezelf als ik wel ff optimistisch ben. De napijn van de punctie is inmiddels weg, maar niet weg uit mijn geheugen. Baal nu alweer van de volgende poging. Getver! Wachtweken zijn zo vreselijk klote. Hoe is het met de andere meiden??
Maartje, niet balen als je positief bent hoor, je hebt alle reden om positief te zijn! Heeft Ophrah geen boek over de helende kracht die positief denken kan hebben geschreven? En waarom niet dagdromen, ik doe het al 2jaar lang in m'n lf. En hopelijk komen de dromen ooit uit... Wel balen dat er niets in de vriezer is gegaan. Het lijkt een goed besluit dat je er 2 hebt laten terugplaatsen, want misschien was die ander dan ook wel niet de vriezer ingegaan. Of zie ik dat verkeerd? Kun je geen andere assistente of iemand anders bij het lab bellen voor het waarom? Bittersweet, ik heb er geen woorden voor, weet niet wat ik moet zeggen. Het is gewoon :x:x:x. Verwen jezelf en lekker van vakantie genieten. Je hebt toch ook nog 2 cryo's? Als ik me vergis, sorry, maar dan heb je inderdaad nog heel veel kans met een volgende poging. Hier gisteren de eerste deca-spuit gehad. Ongelooflijk, maar na 1 dosis heb ik nu al opvliegers en hoofdpijn. Gaat nog wat worden... ik ben gewoon heel gevoelig voor medicatie, dus had dit ook wel verwacht. Maar ja, alles voor het goede doel! Moet wel zeggen dat ik blij ben dat ik met de iui's al gespoten had, want anders was het helemaal zo'n shock allemaal voor me. Morgen uitgangsecho!
Hoi Maartje, We mochten meteen in deze cyclus voor een 2de terugplaatsing mits de menstruatie niet goed door zou zetten. Nou deze is gelukkig wel goed door gaan zetten ben er gewoon echt een dag ziek van geweest zo heftig en buikpijn dat ik had. Op dag 2 menstruatie gestart met progynova dat was vrijdag dan op dag 13 een echo en als alles goed is 6 dagen later terugplaatsing dus zal rond 14 augustus weer zijn. Gaat echt heel snel nu vindt ik ook wel zo fijn. Mocht het deze keer niet lukken dan houden we even 1 of 2 maanden een rustpauze, maar natuurlijk hopen we op een wondertje en dat het deze keer raak zal zijn! Wel balen dat je laatste emmy het niet overleefd heeft echt zo shit zeg! Maar idd positief blijven deze blijven gewoon 9 maanden zitten in ieder geval 1tje dat moet gewoon. Danitcha Zo dan reageer je echt heftig zeg op de medicatie dat beloofd wat zeg, maar idd is voor een goed doel we gaan ervoor met elkaar allemaal. We hebben trouwens nog 4 cryo's per 2 ingevroren dus nog 2 kansen als ze ook goed ontdooien natuurlijk. Dit is ook weer zo'n zenuwslopend gebeuren. xxx en iedereen een dikke knuffel bittersweet
Super ego: mannetje heeft een enorme adoptiedip en als klap op de vuurpijl heeft zijn bedrijf nog een klap gekregen, waardoor hij NOG onzekerder is over adoptie. Meneer weet niet of hij wel van het kind kan houden, is bang voor reacties om hem heen, weet niet hoe hij zijn deel moet gaan betalen, wil mij gaan betrekken in zijn bedrijf (al denk ik dat dat is omdat hij me niet kwijt wil; als hij besluit niet door te gaan met adoptie en ik dus niet weg KAN vanwege het geld dat in zijn bedrijf zit)) Moeilijk moeilijk moeilijk. Ik heb vannacht mezelf in slaap gehuild... (ben een beetje gebroken... raar he ) Oftewel, ook een (ad)optie hebben is niet altijd even gemakkelijk... Mannetje stuurde me nog wel een sms dat hij van me houdt en het komt wel goed. Yeah right! Hij bedoelt vast met ons TWEE en niet met ONS gezin. bwech! Nu in bad en dan tukken (en misselijk zijn van mijn hormonaal/stress eterij)
lees 1 paprika (dacht nog sterk te zijn ...) 1 halve zak chips 1 koekje avondeten (VEEL) 1 ijsje enorme stukken kaas (aangezien ik geen chips, koe of andere rommel mocht eten van mezelf) En nu.... Heb ik trek EN ik ben misselijk ----- Ow ja en de verwarmingsketel gaat het begeven... Hij maakt ontzettende herrie met het bad vol laten lopen.
LIEF! Humeur is iets beter. Zo ook van husband. Helaas/gelukkig wordt er op dit moment niet veel over adoptie gesproken. Heb ik jullie al verteld dat mijn droger ook stuk is.... ##$%^&*()@$%^&*(
Ach, lieverd.. Nog meer ellende... Gisteren zei ik nog tegen je, nu moet jullie portie ellende wel eens klaar zijn.. Kun je ook niet slapen?
Ha! Als ik dat geweten had... Dan hadden we nog wel ff kunnen kletsen. Maar na het berichtje ben ik toch maar weer op bed gaan liggen. En jawel! Ik ben toch nog in slaap gevallen. Nu dus gebroken, maar ik moet toch echt naar mijn werk. Dacht ook dat ik mijn ei had gehad, maar nee! Mijn lijf had me even gefopt. Baal wel een beetje.
Marjah, knuffel voor jou. Hoop dat jullie eruit gaan komen mbt adoptie. Is pleegzorg dan niets voor jullie?
Pleegzorg is niet erg populair in onze omgeving. Iers te veel geklooii door de instanties. Ze zeggen dat kinderen voor gaan, maar in werkelijkheid zijn dat de bio ouders. Naar de pleegouders wordt niet geluisterd. Verder is man allergisch voor bureaucratie en is bang dat jij zich gaat hechten aan een kind dat toch weer weg gaat. We gaan wel op cursus in september, na op de wachtlijst te hebben gestaan sinds december.
* Ff inbreken * Marjah, Ik ben sinds kort pleegmama. Mocht je zover zijn en vragen hebben, dan stel ze gerust hoor! (Ons pleegzoontje blijft trouwens bij ons wonen en gaat niet meer terug naar huis)
Wat lief kickk, ik weet wel dat het ook goed kan gaan, maar helaas hier niets dan negativiteit. Zelfs een oud-pleegkind van nu rond de 50 is van mening (op basis van gesprekken met een voor hem zeer bekend persoon) dat pleegzorg in de afgelopen 35 jaar niets veranderd is en hij is echt van hot naar het gesleept. De persoon die hij dus kent, ken ik ook en aan haar is ooit gevraagd of ze nog nieuwe pleegouders wist. Ze geeft geantwoord dat iedereen in hun ingeving die het verhaal kent gelijk afgehaakt is. Pleegzorg liet het kind aan haar lot over terwijl de pleegouders om psychische hulp schreeuwden voor het kind, hun relatie ging er bijna aan onderdoor, de bio moeder haalde hun hele leven overhoop om haar kind terug te krijgen, ze zijn ontzettend onder druk gezet door pleegzorg. Helaas kwam alle hulp te laat. Ze kregen pas hulp tien ze bij Gods gratie nnaar een ander pleegzorgbureau waren overgestapt, maar daar was de hulp niet binnen een paar maanden beschikbaar. Deze pleegouders hebben alles gedaan om het meisje een goede basis te geven, haar opnieuw te leren omgaan met mensen, alles gedaan om haar vertrouwen terug te krijgen. En waar is het meisje nu? Bij haar bio moeder, die nog 5 andere kinderen in pleegzorg heeft en die mogen absoluut niet terug. En dat is nog niet het enige verhaal... Maar bij opgeven bij pleegzorg (ondertussen al 8 maanden terug (en zij maar zeggen dat ze pleegouders nodig hebben)) aangegeven dat ik duidelijke afspraken wil, niet onder druk gezet wil worden en via weekend zorg eerst eens goed kennis te maken met de organisatie. Dus geen hele complete nee, maar niet ten koste van alles.
Marjah dat zijn idd trieste verhalen en komen zeker voor, helaas... Ik ben nog maar net officieel pleegmama natuurlijk maar ik merk nu al wel dat je ontzettend veel hulp krijgt, van diverse kanten. O.a. van de voogd, pleegzorg, consultatiebureau. Ik denk dat wij, voor zover ik dat nu kan beoordelen natuurlijk, wel enorm geluk hebben met onze voogd. Ze is duidelijk en strikt, naar ons, maar ook zeker naar moeder toe. En ook onze pleegzorgbegeleidster is helemaal oke. Ik denk dat veel kan afhangen van deze relaties. Ze geven wel ook aan dat er toch echt wel veel veranderd is de laatste jaren, ook t.o.v. de pleegouders en een eventuele hulpvraag. Denk bijv aan hechtingsproblematiek. Maar goed, ik zal jullie topic niet verder "vervuilen". Mocht t zover zijn, of nu al, dan weet je me te vinden!
ha nee hoor kickk je vervuilt het topic niet hoor. Af en toe laaien dit soort discussies weer even op. Fijn dat jij wel een goed gevoel hebt bij pleegzorg en de steun die je ontvangt. Dat is precies waar het om gaat, als we pleegzorg gaan doen, dan heb je zo'n team nodig. @hier: nu heb ik wel lekker in bad gelegen, in tegenstelling tot eergisteren. Ik zit net twee seconden en toen ging de telefoon. Of ik even wilde helpen met de computer op mijn mans bedrijf... @adoptie: intake gehad, meer een info gesprek. We hebben gekozen voor een bepaald bureau in het land van herkomst/onze keuze. Zeer binnenkort al hebben we de update van ons gezinsrapport, tegen alle verwachtingen in (wachttijd bij sommige kantoren is meer dan 3 maanden). Nu dus van alles regelen en hopen dat manlief wat bij trekt.... Ik had een paar weken ook zo'n negatief gevoel dat er nooit iets goed ging en nu heeft hij dat. Als het gewoon even zo'n fase is, dan komt het wel goed. Maar mijn gevoel zegt wel dat het bij mijn man wel dieper zit dan dat. Niet dat hij niet wil adopteren, maar hij is te bang. Bang voor het onbekende, de reacties, het commentaar, wat nou als het mis gaat etc, stel dat we het niet aankunnen. Maar als er al een stel is dat zich niet zo snel uit het veld laat slaan, dan zijn wij het wel... We worstelen veel, maar boven komen we zeker. Ik wil niet al te veel denken over husband en zijn getwijfel. Ik wacht een weekje en dan gaan we het gesprek wel weer eens aan. Als ik nu ga pushen, dan weet ik zeker dat ik nergens kom. God, wat klinkt dat verstandig en beheerst . That's me... NOT!
Morgen! Het is vrij rustig in dit topic. Ook bijna iedereen is nu in de rust, weinig nu in de game... Maar ik ben erg nieuwsgierig hoe het met Koosje gaat. Koosje, hoe gaat het? Stort je je op je werk en je stemexpressiecursus? Of ben je met vakantie? Of ben je ff ZP moe? Hoop snel weer iets van je te horen. Gabrie, hoe staat het met de plannen voor Turkije? Inmiddels alles geregeld? Genoeg meds in huis? Ieoor heb ik deze week nog live mogen knuffelen. Denk aan joe!!! Marjah en Juulzon live aan de phoon mogen hebben... Marjah, vandaag vrij? Heb je vandaag plannen? We zouden eventueel, als je dat leuk vind, kunnen lunchen in dat stadje waar wij onze eerste date hebben gehad Lieve meisjes jullie zijn mij stuk voor stuk dierbaar geworden!! Bittersweet, spannend dat je nu weer voor een tp gaat. Hopelijk was de vorige tp de generale repetitie en gaat deze tp HET worden!!! Het moet, het moet, het moet!!! Danitcha, hoe gaat het? En hoe vallen de hormonen?? Of 1 van de getpte emmy's anders ingevroren was geweest weet ik niet. Ze hebben in ieder geval de twee mooiste terugplaatst, zeggen ze... @ myself: Inmiddels zit ik 'alweer' op 9 DPO. Wat kruipen de dagen voorbij. Ik heb opgezocht hoe ik mij op elke dag toen met de ww van meisje voelde. Ik heb het idee dat ik toen veel meer over krampjes zannikte dan wat ik nu voel aan krampjes. Zo nu en dan denk ik een krampje te voelen, maar dat zijn dan van die krampjes waarna je bij wijze van spreken een scheet laat en dat het dan weer over is. Ik ben nog steeds niet ziek geworden, jeeej voor de antibiotica en de Intralipid!!! Voel wel een kriebel in mn keel, maar is met dropjes zacht te houden. Meisje is helaas wel ziekig, vies oogje, vieze luiers en hoesterig. Tja, ze zit nu ff alleen op koemelk omdat ik alles wat ik nu aanmaak aan melk afkolf en weggooi ivm de suprefact. Dus ze lift nu niet mee op mijn immuumsysteem. Ik heb Pfeiffer als gevraagd of ik enkele dagen langer antibiotica moet gaan slikken om te voorkomen dat als ik over vier dagen mijn kuur heb afgerond, mijn meisje mij alsnog ziek gaat maken. Ik whatsapp met Merah. Zij heeft twee dagen eerder een tp gehad en is nogal testverslaafd (sorry merah, mocht je meelezen ) Gek genoeg lukt het me juist omdat zij steeds test ofzo, zelf nog niet te gaan testen hihi. Gisteren toen ik door het Kruidvat liep wel ff heel stout een foto van het schap gemaakt en naar Merah gewhatsappt , maar ben braaf zonder testjes naar huis gegaan. Ik heb nu nog eentje in huis, net als toen met meisje... Hopelijk brengt dat geluk, ofzo.
Lieve allemaal, Hier nog steeds in een flinke dip. En ik weet oprecht niet hoe verder. Geloof er eerlijk gezegd niet meer zo in. Ga alles denk ik even stopzetten. We waren stiekem begonnen met spuiten, maar er groeien 3 follikels, waarvan 1 nog erg klein ( 5mm) dus niet mee gaat doen waarschijnlijk. En laat die nu net links zitten. De andere 2 rechts, ook nog klein (10mm). Dus poging wordt afgebroken. Tussen mij en vriendlief ook veel twijfels. Kortom, er gaat denk ik veel veranderen de komende periode. Denk dat ik moet accepteren dat er geen kindjes meer gaan komen met vriendlief en dit plaatst alles in ander perspectief. Lees af en toe nog wel mee, maar eerlijk gezegd stemt dat me de laatste tijd erg somber, omdat ik afscheid moet gaan nemen van de droom, die hier haast bij iedereen uit komt of is uitgekomen of waar iedereen nog voor vecht. En mijn gevoel is compleet in de war. En ik ook. Lieve meisjes, succes allemaal. Liefs.
Lieve juul, Heel veel sterkte meid ik leef erg met je mee en het verdriet wat je hebt is zo begrijpelijk en herkenbaar. Kan alleen maar hopen dat je er samen met vriendlief sterker uit gaat komen strakkies. Neem de tijd ervoor om alles weer op een rijtje te krijgen en zoek desnoods hulp hierbij (of heb je dat al?). Maartje, Wat knap van je dat je nog niet getest hebt! Wanneer denk je dat je er een test aan gaat wagen of hou je je echt aan het tijdstip van het ziekenhuis? Spannend hoor voor je mijn duimen draaien overuren. Jij moet ook gewoon zwanger zijn van je 2de wondertje!!!!! Marjah, Dikke knuffel voor jou en hoop dat je er met manlief ook uit gaat komen. Straal nu even wat positiviteit naar je toe want dat verdien je gewoon na alle ellende! Koosje en ieoor hoe gaat het met jullie en de rest van de meiden??? Liefs Bittersweet