@ Ieoor: Sjeetjuh, dat is een heel programma zeg. Ik las dan zo'n infectie nog best wat gevolgen kan hebben. Fijn dat er iets aan gedaan kan worden. Waren die testen standaard in Athene, of hebben ze gericht gezocht omdat je bepaalde klachten had (naast de mislukte pogingen dan)? @ Babsie 34: Aan de ene kant denken we al een beetje na over ECD maar aan de andere kant is het iets waar ik op dit moment nog niet aan toe ben. Mijn vriend is daar al wel meer mee bezig en had het net al over wanneer wij straks naar Spanje gaan. Ik zei ook meteen dat ik sowieso graag toch ook eerst nog naar Düsseldorf wil. Hij ziet er niet echt het nut van in Er is ons toch immers al verteld dat zij ons ook niet zouden kunnen helpen. Hij begrijpt me gelukkig wel als ik zeg dat ik er anders altijd spijt van zou blijven houden als ik het niet doe. @ Yvonne73: Bedankt voor het welkom en de opsteker !! @ Marjah: Ook bedankt voor het welkom. Jeetjuh wat een vervelend ding ook, zon vrouwen lichaam @ juulzon: Ook bedankt het welkom !! Nou ik hoop het dan maar
@ Ieoor: Sjeetjuh, dat is een heel programma zeg. Ik las dan zo'n infectie nog best wat gevolgen kan hebben. Fijn dat er iets aan gedaan kan worden. Waren die testen standaard in Athene, of hebben ze gericht gezocht omdat je bepaalde klachten had (naast de mislukte pogingen dan)? @ Babsie 34: Aan de ene kant denken we al een beetje na over ECD maar aan de andere kant is het iets waar ik op dit moment nog niet aan toe ben. Mijn vriend is daar al wel meer mee bezig en had het net al over wanneer wij straks naar Spanje gaan. Ik zei ook meteen dat ik sowieso graag toch ook eerst nog naar Düsseldorf wil. Hij ziet er niet echt het nut van in Er is ons toch immers al verteld dat zij ons ook niet zouden kunnen helpen. Hij begrijpt me gelukkig wel als ik zeg dat ik er anders altijd spijt van zou blijven houden als ik het niet doe. @ Yvonne73: Bedankt voor het welkom en de opsteker !! @ Marjah: Ook bedankt voor het welkom. Jeetjuh wat een vervelend ding ook, zon vrouwen lichaam @ juulzon: Ook bedankt het welkom !! Nou ik hoop het dan maar
Natas, waarom krijg jij eigenlijk een botdichtheidmeting? Jouw FSH is idd wel heel erg hoog, heb dat nog niet eerder gehoord. Wel top dat jouw mannetje zo tegenover eiceldonatie staat. Iejoor: dankjewel lieverd. Heb ook aan jullie gedacht. Zo spannend... Hopelijk helpt die antibiotica. Geen bijwerkingen tot nu toe? Marjah, is goed... Heb vermoedelijk wel wat tijd hoor en help u graag. Het woord redigent wordt niet vaak meer gebezigd, maar klinkt wel erg leuk ! Mail maar door, kijk ik er zaterdagavond naar... @all: mijn update (megalang) in mijn eigen hoekje... @Gabrie: denk gewoon veel aan je.... Knufff de knufff
Hallo lieve dames, Welkom nieuwe meiden, helaas....Hoop dat de toekomst jullie toch ook iets moois gaat brengen..Heb even de links bekeken die werden genoemd op de site van Natasja, want daar hou ik erg van "het was bijna onmogelijk maar toch gelukt" verhalen... Geeft weer wat hoop... De andere dames hier hebben net wat meer ervaring en kunnen jullie beter van advies voorzien, zeker wat betreft kansen in DD of Gent.. Het enige wat ik kan zeggen is heel cliche "volg je gevoel"...Bij mij is dat doorgaan tot ik niet meer kan...eiceldonatie is voor mij nog geen optie....wie weet ooit...maar toch...In "ons geval" komt eiceldonatie vaak snel en als enige mogelijkheid tot zwanger raken op tafel...echter zijn er genoeg verhalen van meiden die (oke met een hele hele lange weg vaak, veel verdriet en stress) toch zelf zwanger zijn geraakt..en daar klamp ik me vooralsnog aan vast... Hmmm..klinkt toch weer wat ego...dat zou nu nl pas moeten volgen. Heb jullie wijze raad nodig! Vandaag fm 2 na 5 dagen spuiten...fm 1(maandag) uitgangsecho een minifollikel (niet gemeten)..vandaag (2 follikels 6/7 mm) EN 1 megafollikel van 17 mm! "Mevrouw ik denk dat we de punctie af moeten spreken"... Punctie?!?! De afspraak was nl geen punctie bij 1...Ik begin nu erg te twijfelen..moet ik deze kans grijpen? Vorige maand was blijkbaar ook geen cyste maar ook een megafollikel op dag 3 (!)... Is dat volgende maand weer zo...moet ik toch weer aan de deca ipv kort protocol (alles lag plat)... Ga ik voor de punctie met het risico dat het hier in NL echt einde verhaal is wanneer deze eicel weer niet bevrucht wordt (zit er uberhaupt een (rijpe) eicel in...) Is het "een ei is geen ei" of zou het het "gouden ei" kunnen zijn?? Wat zouden jullie doen? Grtjs Herfst
Herfst, wat gebruik je nu? Deca om alles plat te leggen? Vind 1 follikel wel heel weinig,... Maar er zijn altijd succesverhalen van anderen... Is escape IUI bij jullie een optie? Of zijn de zaadjes van je vriend niet goed hiervoor? Moeilijke keuze.... Je hoeveelste punctie zou dit worden?
Herfst kan het zijn dat de DECA te veel bij je plat legt? Ik heb bij de uitgangsecho ook maar vaak 1 follikel. Tijdens het stimuleren komen er altijd 6 of 7 bij. Maar ik rem pas aan het eind van de stimulatie fase. Dat kan met Cetriotide of zelfs met deca. Ik persoonlijk zou geen punctie laten doen voor 1 follikel ik bedoel .....je bent dan toch weer een poging kwijt. Sterkte met je beslissing!
Ik heb hier eigenlijk helemaal niets te zoeken, ben zomaar hier terecht gekomen toen ik op zoek was naar iets anders.... Heb vluchtig wat gelezen en kan me niet voorstellen hoe jullie je moeten voelen... Ik wil jullie allemaal ontzettend veel geluk en kracht toewensen (al heb ik het idee dat het jullie de krachtigste groep vrouwen hier vormen) en hoop dat jullie droom op een kindje van jezelf zeker uit mag gaan komen! Liefs
@ Juulzon: Ik heb begrepen dat ze standaard een botdichtheidsmeting doen bij vrouwen die zo vroeg in de overgang komen (ben in Mei pas 28 geworden). Dit ivm de eventuele botontkalking. Omdat ik al veel last heb van mijn gewrichten door hypermobiliteit ben ik wel benieuwd wat er uit gaat komen. Dit onderzoek wordt dan steeds om de zoveel tijd herhaald en aan de hand van de uitkomst wordt bepaald of ik bepaalde medicijnen moet gaan slikken. Ik weet nog niet veel van jouw situatie maar ik heb net je laatste update in je eigen hoekje gelezen. Wat ontzettend fijn dat de dr. heeft gezegd dat jullie nog niet over alternatieven hoeven na te denken. Ik ga onzettend hard duimen voor je dat jullie snel een geslaagde poging gaan krijgen...!! @ Herfst80: Bedankt voor je welkom. Ik vond het ook erg fijn om al die succes verhalen te lezen. Maar ik begin me ook steeds meer te raliseren dat die vrouwen natuurlijk net bij de 5% horen bij wie het wel lukt. Bij de meesten is de situatie ook niet zo 'ernstig' als bij mij zelf. Maar aan de andere kant, als je helemaal geen hoop meer hebt, wat heb je dan nog...?? Zelf ben ik ook nog niet aan eiceldonatie toe. Dat is toch niet wat je in je hoofd hebt wannneer je aan een eigen kindje denk. Die fysieke gelijkinis die ik zo mis in mijn stiefzoons... Heel veel succes met het maken van deze moeilijke keuze. Ook voor jou ga ik duimen dat jullie de juiste keuze zullen maken...!!
Bedankt voor het warme welkom! @ Marjah en Juulzon: zo herkenbaar, elke keer als je denkt dat je lichaam echt alle rare fratsen wel heeft gehad en het je hoofd dus niet meer op hol kan laten brengen, weet het altijd wel weer een nieuwe verrassing uit de hoge hoed te toveren... En uit zelfbescherming wil je er niet in mee maar oh zo'n moeilijk... Ik verlies die strijd in mijn hoofd altijd, tegen beter weten in... Maar dat 'beter weten', vraag ik mezelf dan altijd af, komt dat gevoel niet voort uit gewoon niet meer durven te geloven of hopen na zoveel jaren van teleurstellingen? Jullie hebben het over statistieken. Natuurlijk zeggen die veel maar niet alles. Een ei is een kans, is mijn persoonlijke mening. En Marjah, ik heb een vriendin die na 6 jaar in de medische molen te hebben gezeten nu eindelijk haar adoptie kindje in haar armen heeft mogen sluiten. Het is een lang en zwaar proces geweest, wat dezelfde gevoelens losmaakte als de mmm ( wachten en onzekerheid), maar het is het dubbel en dwars waard geweest. Eindelijk straalt ze weer! Ze heeft er wel aan moeten wennen dat ze weer gelukkig kan zijn nu. Het was tot haar verrassing een hele omschakeling om alle zwaarte van de afgelopen jaren ineens los te laten. 'Hoe doe je dat nog eens, normaal zijn?' @ natasja: ik snap dat je nog niet wilt denken aan eiceldonatie. Ik heb 4 vrouwen om me heen die dit voor mij zouden willen doen. En als ik er heel erg doorheen zit herinneren ze mij hieraan. Toch moet ik er ook echt nog niet aan denken. Het troost me (nog) niet. Dat is toch helemaal niet wat ik voor ogen heb. Maar goed, wij doen inmiddels iui met een donor. Daar zijn we ook naartoe gegroeid. Als ik dat 3 jaar geleden na de bevalling van mijn kindje had geweten had mijn hart het begeven, denk ik. Nu is het niet echt een issue meer. Misschien gaat het ook zo met eiceldonatie, misschien niet. Neem de lekker de tijd die je nodig hebt om wel of niet aan dat idee te wennen. @ Herst: wat een moeilijke beslissing. Het is toch ook gewoon niet eerlijk dat je in de mmm steeds voor zo'n moeilijke keuze's komt te staan (ik vind het persoonlijk al moeilijk om te kiezen tussen pastasausen of welke spijkerbroek ik aan moet trekken, laat staan..). Ik heb je stukje een aantal keer opnieuw gelezen maar weet niet of ik het goed begrijp. Je hebt nu een kort protocol gedaan. Betekent een kort protocol dat je geen deca hebt hoeven spuiten? Ik voel me echt een kuiken omdat ik het niet snap, maar ik heb zelf alleen het lange protocol gedaan. Sterkte met het maken van een keuze!
@ Aklina: maar zijn de hoeveelheden vastgesteld aan de hand van jouw bloeduitslagen of is dit wat hij standaard voorschrijft bij een laag amh ( op die dhea na dan)?
@herfst: wat een lastige keuze zeg. Verder kan ik je er helaas niet over adviseren of raad geven omdat ik zelf niet zover in de MMM zit.
Confronterende uitspraak... Zit er midden in. Ik probeer nu wel de komende tijd bewust even niets met zwaarte te doen, maar gewoon te genieten van het hier en het nu. Mijn hier en nu is dat ik een geluksvogel ben met mijn meisje. Iets wat ik jullie allen zo zou gunnen. Dag dames, De laatste dagen of misschien ook wel weken voornamelijk in andere onderwerpen gelezen en soms geschreven. Hier (en in Juulzon haar topic) wel alles gelezen, maar steeds geen puf gehad om er op te reageren. Zal even vertellen hoe het met mij gaat. Nadat we terug waren gekomen van onze heerlijke vakantie moesten alweer vrij snel aan het werk. Ik heb het onwijs druk op mijn werk. Normaal werk ik 24 uur per week (althans, dat probeer ik, vaak is het wel ietsjes meer...) maar sinds ik weer terug ben werk ik meer dan 40 uur per week. Naast thuis en studie is dat veel, erg veel. Op het werk is er een hele hoop te toen. Voor mijn vakantie mocht ik niet aan bepaalde dingen werken, geen budget voor die uren, met als gevolg dat ik veel organisatorische zaken moest laten liggen, maar ineens is alles anders, er is budget voor die uren en verwacht mijn leidinggevende dat ik dat allemaal even in twee weken inhaal plus nog wat extra taken ga uitvoeren. Ik merk dat ik alweer bijna met vakantie kan gaan Heb de afgelopen tijd veel kunnen nadenken over onze brusje-wens. Voorlopig neem ik even afstand van het zelf zwanger proberen te raken. Ik moet echt gestopt zijn met de borstvoeding als ik met de DHEA wil gaan starten en ik kán nu nog niet stoppen. @Juulzon, thnx dat je de DHEA al wel in huis hebt. Vertel maar hoeveel het gekost heeft, dan maak ik het vast ff over of ik geef het gewoon als ik je weer zie. Hoewel ik nog niet weet wanneer ik het ga slikken, wil ik het al wel in huis hebben. 'Dan heb ik het maar alvast'. Maar wanneer ik het ga slikken weet ik dus nog niet. Soms twijfel ik ook helemaal of ik nog wel een poging wil gaan doen. Of ik het nog wel kan. Tegelijk weet ik dondersgoed dat ik nog niet helemaal kan stoppen, dus de gedachte van nog in ieder geval 1 poging, geeft mij ook wel rust. We hebben nog 1 kans. Nu meisje ruim een jaar is zijn er velen in mijn omgeving met een kindje van rond dezelfde leeftijd weer zwanger. Zwangerschappen voor kindje nr. 2 vind ik nog steeds moeilijk. Maar anderzijds, anderzijds wil ik er wel mee stoppen. Ik wil spullen die we nooit meer zullen gebruiken gaan opruimen, wegdoen. Maar dat kan ik nog niet. Dat doet nog te veel pijn. Ik zou wel eens willen horen van lotgenoten die in dezelfde fase zitten als waar ik nu in zit hoe zij er mee om gaan. Ik heb wel eens geprobeerd dat te doen in het IVF/ICSI brusje topic, alleen die dames schijnen er allemaal relaxed in te staan (of zeggen dat omdat dat politiek correct is, ik vermoed dat dat ook nog wel eens het geval kan zijn). Een vriendin (type 'laten we met het condoom stoppen en twee weken later een positieve test...') heeft aangeboden, zonder dat ik er om vroeg of wat dan ook, dus geheel spontaan dat ze eventueel ECD zou willen doen voor ons. Of ze het echt zou doen weet ik niet, ze is als de dood voor naalden. Daarnaast weet ik vrijwel zeker dat Maartman het niet zou willen. En eerlijk is eerlijk: ook ik twijfel of ik dat traject met alle hoop en wanhoop nog wel zou willen doorstaan. Het lukt me, afgezien van de werkdrukte, goed om te genieten van ons meisje. In de periodes waarin we bezig zijn met een poging kan ik dat niet zo goed, hoe erg ik dat ook vind. De hormonen brengen mij tot hormonale en emotionele dieptepunten waarin ik mij vreselijk voel en extreem veel stress ervaar. Volgens Maartman is het zo dat ik nog niet helemaal kan omschakelen van ongelukkig met MMM naar gelukkig zonder MMM, ofzo. Ik hoop van harte dat áls we weer een poging gaan doen, die gaat slagen. Maar tegelijkertijd hoop ik dat als die poging gaat mislukken, ik de rust kan vinden om te denken: 'Het is mooi geweest, we zetten er een punt achter' en wij vol geluk verder kunnen gaan met zn drietjes, zonder het van slag raken als iemand 'heel leuk nieuws' komt vertellen over zwangerschap van kindje nr. 2. Ik besef mij namelijk terdege dat ik ondanks mijn eigen verdriet om het naw enigskind blijven van meisje, ik een ontzettende grote geluksvogel ben dat zij wel in ons leven mocht komen. Ik wil snel weer een mega rea doen op jullie, maar ik moet nu meisjelief slaapt weer ff wat voor mn werk doen... Sorry voor de ego, maar ik merkte dat ik mijn gedachten even wilde ordenen. Bedankt voor het lezen. X
Ohja, nieuwelingen: Ik wil jullie wel even welkom heten in het topic. Verdriet dat jullie met hetzelfde leed dat POF heeft te maken hebben, maar fijn dat jullie de weg naar het topic hebben gevonden. Verder: vanmorgen ongesteld geworden. Dat terwijl ik mijn ei toch echt op vakantie had...
Hi meiden, Ik vrees dat de keuze voor mij gemaakt is...Tegen de verwachting in adviseert het zh de puntie wel te doen. Ze hebben het nu over "laatste kansen"en het idee dat ze hebben dat het wellicht "nooit beter" zal gaan worden... Ook werd even snel aangegeven dat we ws niet in aanmerking komen voor een 3e poging. Wat bijzonder is, aangezien we hadden afgesproken dat we op basis van de uitgangsecho steeds een keuze zouden maken. Wat maakt het nou uit, tsjonge een echo en dat is het... Wanneer de situatie er gunstiger uitziet (wel weer meer follikels) kunnen we een poging wagen. Sorry, ik ben nu gewoon enorm gefrustreerd (en bang) omdat we nu deze poging doen die zo zinloos lijkt en het hierna ophoudt...en wat dan..... Ik ben nogal chaotisch van aard dus bij deze een wat duidelijker uitleg; eerste poging wel deca gebruikt om de boel plat te leggen en daarna Menopur; geen activiteit...Mijn idee was idd ook dat het teveel platlegde....Daarom gekozen voor kort protocol (is niet platleggen maar op dag 3 van cyclus direct beginnen met stimuleren, met risico dus dat er een al dominant aanwezige follikel harder groeit dan de rest)..eerste uitgangsecho maand na decapoging geen follikels...maand daarna 5 follikels die redelijk gelijk opgingen, bij punctie 4 follikkels en 2 eicellen, geen bevruchting. Vorige maand een cyste (wat ws toch een snel gegroeid dominante follikel is geweest) en nu dus op dag 1 een f van 2 mm en op dag 5 deze megafollikel... Bedankt voor de reacties lieve dames, blijft een moeilijke keuze die dus nu voor mij gemaakt is (en haha...moest lachen om de opmerking niet kunnen kiezen tussen pastasauzen en broeken.. Sorry, zit dit allemaal snel te typen, kan even niet terug halen wie wat heeft gezegd...) Oh, en Juul (toch...zo uit m'n hoofd, volgens mij was jij het..), de IUI heb ik ook ter sprake gebracht...ook dit zien ze niet als meerwaarde...ze zien geen betere slagingskans dan met natuurlijke conceptie (het zaad is gelukkig wel goed), dus het probleem ligt ws bij de eicel en dan maakt het niet uit of er iui plaatsvindt..dan had ik wel Otrivelle gespoten voor de eisprong maar dat zou het dan ook zijn...helaas... Grtjs Herfst
Herfst (jaja ik moet eigenlijk me op mn werk concentreren...) ik zou hier NIET mee akkoord gaan, de poging afbreken en voor een second opinion gaan... *knuffel*
@herfst: ik sluit me aan bij maartje, Jij hebt maar een bepaalt aantal behandelingen, Dan lijkt het me logisch dat als jij je er niet goed bij voelt het ook niet doet. Vind niet dat hun voor jou die beslissing kunnen maken.. dikke knuff
Herfst ja lekker makkelijk zo een ziekenhuis ff voor ons lopen beslissen!! @#$%$^@%^%^$%^ik zelf zou er niet meer akkoord gaan. Dan breek ik de poging nog lieven af en probeer ik het ergens anders misschien over de grens?!.... Sterkte! Maartje: De twijfels die jij hebt over door gaan of stoppen. Wie kent ze helaas niet....MAAAAR vandaag toch echt besloten om nog een keer een poging te wagen! Als ik er aan denk word ik al moe............. en toch ...toch was ik zo blij met mijn 2 top emmies................. alleen wilde ze mij niet als mamsie hebben! Affijn, ga maar weer onderduiken..
Lieve Gabrie, Lief en mooi mens... Jouw Turkse poging is dus mislukt..?? Ik ben er stil en verdrietig van. *knuffel*
@ Maartje, ben ik nu dan ook een poffer? Oh, god, wat een kuiken ben ik, dat had ik nog niet begrepen... Ik denk dat ik de 'ik trek even een dekentje over mijn hoofd' fase waar ik sinds afgelopen maandag inzit nog even verleng.... @ Herfst: bedankt voor uitleg van korte protocol. Ik denk dat Maartje en Maybe wel een punt hebben. Het lukt me niet om uit jouw berichten in het verleden jouw verhaal duidelijk te krijgen maar als je nog in Nederland behandeld wordt, is het buitenland dan niet een veel betere optie? Daar mag je veel hogere doseringen spuiten. Lijkt me het proberen waard, toch?