Kan, maar tegelijkertijd wordt ook gezegd dat zo snel gerijpte eitjes niet kwalitatief goed gerijpte eitjes zijn... Maar ja, de punctie van mn dochter had ik op CD8... en ze zit nu toch vrolijk een appeltje in haar stoel naast mij te eten
Oké het zou eventueel wel kunnen dus. Het kan dus beide kanten op. Dank je wel voor de informatie...!!
Bittersweet, het ziekenhuis hier onderzoekt het zelf, niet vaak maar één keer per twee weken. Als het goed is onder drie à vier werken de uitslag!!! En hier zit khmer asz dus geen groot vergeleken het emc.
Nee ik volg geen speciaal dieet. Ik eet gezond, niet te veel aardappels (3 kleintjes), pasta of rijst (75gr ongekookt) veel groente en fruit, magere vlees(waren), kaas, ei of vis en goed verdelen over de dag. Ik ben ook 30 minuten per dag op een cross trainer bezig. Ik doe dit wel, ter ondersteuning, via een dietiste. Met bovenstaande heb ik geen honger en val ik, tot nu toe, 1 kilo per week af en dan eet ik toch ook weleens een patatje met een kroket en een grote bord sla. Ik snoep verder niks ongezonds tussen door, behalve met kerst. Het gesprek in het VU was kort maar krachtig. Ik moest op dat moment minimaal 13 kilo afgevallen zijn en dan zou de donor uitgenodgd worden. En dat was me ruim gelukt, ben op dit moment 15,4 kilo kwijt. Nee de donor is geen bekende van ons. Zij heeft gereageerd op een oproep die we hadden geplaatst. groetjes kniffel
Het is wat maartje al zij. Het is mogelijk dat het eitje al zo snel is gerijpt, maar er is een kans dat het kwalitatief geen goed eitje is. Bij een korte cyclus voelde ik mijn eisprong meestal als ik nog ongi (7 dagen) was en verder heb ik er nog niet zo veel ervaring mee. Elke kans is een kans, hoe klein deze ook is.
Wow kniffel, echt respect dat je zoveel af bent gevallen...!! Ik wou dat ik zo consequent kon zijn... ik moet echt die regelmaat er weer in krijgen. Ik eet gewoon niet vaak genoeg op een dag waardoor ik weer te veel eet op de momenten dat ik eet Dat mijn eitjes van niet zo'n goede kwaliteit zijn ga ik wel van uit. Dat is me immers heel duidelijk door de FA gezegd omdat het mijn laatste eitjes zouden zijn (AMH 0,1). Vandaar dat ik volgens hem alleen nog maar kans maak met ECD. Anderzijds zei hij ook dat ik waarschijnlijk nooit meer zou menstrueren en dat het anders misschien eens sporadisch zou zijn... Dus tja, je weet kennelijk maar nooit wat de toekomst brengt...!! Ik ga gewoon vol gas aan de klus want niet geschoten is natuurlijk altijd mis
Kniffel, ik wil er nog een kg of 15 van af. Zit nu rond de 82 en ben 1.67m. Maar eh.. vandaag Dieet Pro gekocht en begin er morgen aan. Ontzettend benieuwd!! Dan in de avond geen aardappelen meer, groente en fruit. En tussendoor fruit ofzo. Hoop dat er dan over 4 weken een kg of 8 af is. Maar eh, dat is misschien wel erg hoopvol. @Natasja, de medische wereld zegt wel meer, maar idd ieder lichaam is uniek dus je weet het nooit. Hopen is gratis dus mogen we blijven doen..
Ik doe expres geen shake zodat ik in een later stadium gezond kan blijven eten, zodat ik me gewicht onder controle kan blijven houden.
Het blijft altijd lastig. Ook wij blijven het proberen ondanks dat we een donor hebben. Het is onze laatste kans dus we gaan er helemaal voor.
Ik denk dat je het altijd blijft proberen.. we horen immers ook de wonder verhalen dus iedereen hier hoopt denk ik op dat wonder. Hoewel ik nog steeds betwijfel of ik het wonder zo mag meemaken. Ben niet geboren voor het geluk in dit leven :S
Zo is het, het blijft hoe dan ook de loterij winnen. Een flinke dosis geluk dus. Het heeft weinig in ons blind te staren op kansberekeiningen... Dus go for it, Natasja! Knap van je, Kniffel. En oh, wat hoop ik dat je beloond wordt voor je harde werk... Bittersweet, hoe ga jij nu verder?
Ik krijg het trouwens hartstikke benauwd van 'hopen op een wonder'. Ik wil gewoon zekerweten een kind krijgen. Punt!
Tja babsie die wil ik ook maar niemand die het ons kan geven. Zou heel veel stress schelen als er maar zeker was dat het ooit lukt.
Ik heb het er erg moeilijk mee op het moment. Hakt er zwaarder in dan verwacht. Ik wilde dat even kwijt. Ik denk aan jullie! Maar ik kan het even niet opbrengen. Maar vanavond vond ik dat ik toch even moest komen melden haha. Ik slaap nauwelijks en ben doodmoe. Morgen naar de huisarts om eens flink mijn hart te luchten. Fijne week iedereen! Ik blijf duimen voor jullie. Hopelijk ben ik snel weer de oude en kom ik weer wat regelmatiger. Zwaaizwaai
Hmm even wat teruggelezen en ik lees jullie verhalen over de frustraties rondom buitenwereld en kinderloosheid en ik kreeg de rillingen. Ik herken alles zo goed! Op de een of andere manier voel ik me iets beter puur omdat ik lees dat de manier waarop ik denk of omga met de situatie ook bij jullie precies zo gaat. Je bent gewoon echt niet de enige. Ik heb het over de verhalen rond pagina 380. Over bowlen en feestjes en altijd blij moeten zijn voor anderen, mensen die je altijd 'zielig' vinden omdat het niet lukt maar verder ook niks vragen en lekker met hun eigen kids thuis zitten grrrrrrrr. Bedankt voor de berichten! Eindelijk herkenning!!! En hier kun je ze lekker kwijt.
Mi87: slopend hè, constant die ups en downs, en leven tussen hoop en wanhoop. Maar als je zo dipt zoals jij nu kan het alleen maar weer beter worden. Baal maar even lekker en ga je hart maar eens goed luchten. Je hebt nog genoeg tijd om je op te laden voor de volgende poging. En dan ga je gewoon weer vechten, zoals je altijd doet... Op een dag gaat het je lukken! Het is echt nog geen verloren zaak! Sterkte!
@poppetje: tja, ik heb een klein probleempje met 'acceptatie'. Ik Misschien overkomt dit me juist daarom wel. Ik heb al eerder geschreven: het moeilijkste is om constant de balans te vinden tussen de realiteit en hoop en geloof houden. Maar hoe meer ik me bewust word van hoe ik er werkelijk voorsta, hoe harder ik ervoor ga knokken, dat is mijn mechanisme. Misschien moet ik proberen achterover hangen en 'zien wat is'... Wie zal het zeggen...
Babsie, ik snap je punt, ik kan het ook niet zo makkelijk loslaten. En dat ik nu pas half februari op eerste intake ga en ongetwijfeld moet wachten vind ik ook verschrikkelijk. Wil liever morgen al naar Gent maar helaas moet ik geduld hebben. Soms probeer ik me moed in te praten en te zeggen dat ik hoop moet houden. En soms kan ik dat gewoon niet. Iedereen hier wil ik haar hart de bevestiging of we dit doen voor iets of dat het uitloopt op niets! Zou echt graag de kinderwensuitknop vinden. Dit traject is gewoon mentaal superzwaar en ik kan eerlijk zeggen dat ik mezelf gewoon niet ben op dit moment.