Irritante 0,14 ook De pogingen in NL zijn allemaal met decapeptyl geweest met voorafgaand ook nog een maand aan de pil (beiden funest volgens dr S) :x en ik geloof de eerste 3 pogingen met Gonalf, begon met 150 en de laatste met 300eh. Lang protocol geprobeerd, werkte nog slechter. Daarna nog een poging met 300eh menopur en die werd afgebroken wegens te weinig follikels. De laatste poging was dus in DD en daar kreeg ik ook suprefact, 225 gonal en 225 menopur. Toen 7 follikels, 4 eitjes, 2 goed genoeg om te bevruchten en geen enkele bevruchting. Mogelijk door de hoge koorts van mijn man toen, of mijn eitjes zijn echt te slecht geworden Kan nu al slapeloze nachten krijgen als ik nadenk over de volgende poging, dus ik ben nu heel erg hard aan het proberen om in het NU te leven. Makkelijker gezegd dan gedaan hoor
dat van die deca dat zei S ook tegen mij ik weet wel dat koorts bij man ook een grote reden kan zijn voor geen bevruchting.. Dit uit eigen ervaring tijdens een MNC poging.. Manlief op vakantie in mei 2012 ziek geworden.. tijdens poging juni 2012 geen enkele zaadcel bij eerste donatie.. daarna nog x potje in moeten leveren.. toen is er 1 gevonden.. dit resulteerde in geen bevruchting die maand slikte jij bij je poging in Jan 2013 in DD al wel DHEA?? of toen nog niet?? slik je nu trouwens ook vitamine d3?? Ook ik zeg elke x reken maar nergens op... ga er maar vanuit dat het weeeeeeeeeeeeeers niks word!! Mss is dit de methode wel?? hahahaha trouwens net telefoon vanuit DD.. er was nl sprake van als het bloed niet goed zou zijn (dit omdat ik wel ongi was geworden)dat ik dan wel een punctie zou krijgen maar dat mijn eicellen dan zouden worden ingevroren..e n in een volgende cyclus dan zouden worden geTPT als daar sprake van zou zijn Maar de E2 waarde(oestradiol)was 822.. kijk dat wil ik graag horen ik lijk er soms dokter bij hahaha.. maar ik weet nu eenmaal van de MNC pogingen dat de E2 waarde tegen de 1000 moest zijn alleer er een punctie werd ingepland.. anders zouden de eicellen nog niet rijp genoeg zijn
Na mijn aanmelding vorige week hier moest ik even een paar dagen tot mezelf komen. Wat heb ik veel gedroomd van alle nieuwe info. Ondertussen heb ik dus een afspraak in DD op 27/06. Vandaag wel mijn AMH onderzoeken gemaild naar de arts. Hopelijk mag ik dan toch eerder komen. Duim,duim,duim.... Mijn vriend heeft gisteren semenresultaten terug, die zijn alweer stukken verbeterd en de spataderoperatie staat as donderdag op het programma. Langzaam maar zeker gaan we de goede richting uit. Verder duim ik ook voor alle meiden die afgelopen dagen live in DD zijn geweest. Ik hoop van harte voor jullie!
Natasja: wat kl...! grrrr... Ik weet er alles van: eerst probeer je nuchter te blijven, vervolgens stiekem hoop krijgen en aan niks anders meer kunnen denken, zelfs al een beetje dromen.... Afgewisseld met dat vreselijke 'Wordt toch weer niks'-gevoel maakt dit dat je bijna niet meer durft te testen. Bij omo-wit worden we onmiddellijk weer op onze plek gezet. 'Wat dacht ik wel niet, tuurlijk niet....' Misselijk? Migraine op komst die menstruatie aankondigt?
wishfull, woooohoooo! You go girl!!! Gewoon 5 eitjes tappen graag!!! Mooie score (al zeg ik zelf) voor een laag amhtje niet? Beter dan niets. Ik ben benieuwd wat die druppels allemaal gaan doen. Ennuh melatonine? Als jullie maar niet in slaap vallen allemaal. zzzzzzzzzz Oh en dat googlen ken ik. Word er zelf gek van maar voel me gerust als ik lees dat anderen iets hetzelfde voelen.. Nou ik ga eten en daarna hoppa naar de schoonheidsspecialiste. ga ff mijn wenkbrauwen plukken want ik zie eruit als een holbewoner en daarna een ontspannende massage. Die had ik voor de IVF geboekt om mezelf te verwennen.
Wishfull: jaaaaaaaa! Da's toch geweldig nieuws? Ik hoop dadelijk met hetzelfde bevruchtingspercentage als MI87! Mijn pregnyl werd bij iui ook altijd ingezet terwijl de follikels nog tussen de 16 en 18 mm waren. Voor mijn gevoel was dat ook erg vroeg. Maar goed, vrijdag duurt nog effe... Ik ben net als jij, ik durf ook nooit meer echt te hopen. Maar ben jij dan niet (net als ik) weer bang dat het alleen door die instelling al niks kan worden? Oh, volgende week zit jij waarschijnlijk fijn naast MI87 op het wachtbankje. Hoe spannend!
Goed nieuws dat je E2 waarde goed was! Dat geeft de burger moed Ik slikte afgelopen poging met de 7 follikels wel al de DHEA, wonderspul Nu snel koken want ik rammel zo zonder mijn ontbijt gehad te hebben!
Natasja meid..wat een onzekerheden steeds.. net zoals babsie zegt word je elke x weer met de neus op de feiten gedrukt als je weer eens hoop geput hebt uit het 1 of andere.. hoofpijn en misselijkheid?? .. hmmm dat heb ik meestal ook als er weer eens een naderende ongi zich aandient.. wie weet?? was de bruinspotting een voorbode op wat nog komen moet?? Mi87.. laat jij je maar es ff lekker plukken(hihihi kip????) heb je wel verdiend.. af en toe moet je jezelf nl eens ff lekker in de watten leggen!! mijn duimpjes draaien trouwens hier nog steeds hoor!! hopelijk zijn de tekenen wat je voelt ook een voorbode?? FSK..dus het gesprek in DD gehad??? en wat vond je van S?? Nu dus eerst 6 tot 8 weken aan de dhea en dan op naar het volgende gesprek.. voor je weet is het al zover!!! ondertussen dus nog ff een probeer poging van jezelf?? wie weet doet de DHEA zijn werk wel?? er zijn er nl wel meer spontaan zwanger geworden na ICSI behandelingen die DHEA gebruiken Klaasje.. dus de afspraak staat!! je kan af en toe nog ff bellen naar DD of er iemand uitgevallen is!! Ik ga ervan uit dat S zelf ook nog opnieuw je AMH waardes wil laten bepalen in DD voordat je daar start.. S6 met je manneke voor A.S donderdag.. zet um op!! (lijkt me trouwens wel zeer doen na de tijd)
van wachtbankjes durf ik nog niet te spreken hoor eerst maar eens zien wat vrijdag brengt of er uberhaubt wel eicellen inzitten.. en dan is het nog afwachten of er wel bevruchting is.. nouja vanaaf nog ff 1x spuiten.. en dan morgen nog wel de suprefact de hele dag dan morgenaaf om 23:30 de pregnyl dus de follies hebben nog ff de kans om door te groeien hoe is het nu met jou babsie?? kijk je al uit naar mei?? kan me voorstellen dat ut voor je gevoel nog lang duurt??
Dolfijntje: ik heb vanmorgen dus echt braaf aan jou gedacht om 7.30 uur. Was je dus nog helemaal niet aan de beurt... Ik voelde je zenuwen al met je mee... Maar wat een geweldig nieuws! Moet toch weer kracht geven. Gisteren ontmoette ik zo'n hele wijze Russische oudere dame. Ik kwam met haar in gesprek en zij vroeg me of ik kinderen had. Ik voelde meteen het bloed naar mijn gezicht stijgen en stotterde zachtjes dat ik wel bevallen ben van een gehandicapt kindje maar dat hij is overleden. En dat ik het dus niet over mijn hart kan verkrijgen om 'nee' te zeggen. Ze boog zich naar mij toe, pakte me even vast en zei: 'bij mij is het ook 2 keer misgegaan, maar je moet echt vertrouwen blijven houden meid! volhouden!' 'Mijn dochter is uiteindelijk gekomen op mijn 41ste!'. Alhoewel mensen wel vaker zoiets tegen me zeggen raakte deze dame mij midden in mijn hart. Ik had het gevoel dat het 'ment to be was' dat ik op dat moment dit gesprekje met haar had. Want zo is het, we moeten blijven geloven... Vertrouwen houden, hoe moeilijk ook ! Zaterdag moest ik naar een doop van het dochtertje van een vriendin. Ik had mezelf wijsgemaakt dat ik dat makkelijk zou kunnen 'handelen'. Ik zag er natuurlijk wel tegen op maar vond dat ik dit over moest hebben voor die vriendin. Eigenlijk vangen we in onze situatie altijd bot, want of: ik kies om te gaan, ondanks dat het enorm confronteerd en ik daarna vaak een terugval kijgt... Of: ik gaat niet en voel mezelf schuldig en een egoïst... Ook zo'n gedachte waardoor ik altijd vind dat ik moet gaan: stel dat wij ooit zelf nog een kindje krijgen, verwacht ik dan ineens dat ze wel allemaal naar de feestjes van mijn kind komen en dan blij voor me lopen te zijn? Dat terwijl ik nu verzaak er te zijn tijdens hun 'geluksmomentjes'??? Als zij konden voelen wat ik nu voel zou ik me niet zo schuldig hoeveb voelen. Dan zouden ze vast niet willen dat iemand zo'n groot offer voor hen maakt. Maar dat is het nou juist, dat weten ze niet... Mijn man is daar makkelijker in; 'alsof zij naar de doop van een kind van ons waren gekomen als ze zelf hun dochter waren verloren'. Het is ook wel erg hard; tussen mijn vriendinnen met hun kinderen (sommige net zo oud als ons zoontje nu zou zijn) naar een doop kijken. Hoe eenzaam kun je je voelen? Maar goed: ik stapte zaterdag toch in de auto voor een lange rit naar mijn geboortedorp. Ik had de sleutel nog niet in het contact of ik jankte al. En het erge was dat ik niet meer kon stoppen. Hoe dichterbij ik kwam, hoe hysterischer ik begon te huilen. Ik zag er echt afschuwelijk uit. Ik kon nu niet eens meer gaan... En dat terwijl ik dacht dat ik eigenlijk al heel lang lekker in mijn vel zit. Maar ik zeg wel vaker; volgens mij hebben wij mmm-meisjes niet eens meer in de gaten hoe strak we staan van de stress door alle ellende. Dit was gewoon een trigger... Na 45 minuten heb ik toch maar die vriendin gebeld en die vond het verschrikkelijk dat ik me zo voelde door haar uitnodiging en zei me snel om te keren naar huis. Heb toch nog een paar uur doorgehuild. Nu ik toch zo lekker op dreef was kon ik er ook maar het beste alles uithalen wat erin zat. Ik had er maandag op mijn werk nog steeds blub-ogen van... Ik zit er nu aan te denken om alle mensen om ons heen een mail te sturen met daarin de mededeling dat wij voorlopig niet meer naar kinderfeestjes komen. Dat het ons te veel kost op het moment. Mensen willen je niet passeren en daarom nodigen ze je toch uit. Maar als ik wordt uitgenodigt vind ik dus ook dat ik moet gaan. Zo is het misschien makkelijker voor beide partijen. Toch twijfel ik ook weer, ondanks dat ik die feestjes haat sluit ik mezelf wel erg buiten. Gisteren vroeg iemand mij hoeveel behandelingen ik nu heb gehad. Ik schrok zelf toen ik mezelf '13' hoorde zeggen. Hoe kansloos... Degene vroeg hoe het uberhaupt mogelijk was dat ik nog op 2 benen stond.... Ik barste bijna weer in huilen uit. Wel een kleine kanttekening bij dit verhaal: het was de eerste dag van mijn menstruatie, maar toch....
Sorry voor foutjes... Zie een hoop rare dingen staan als ik het doorlees. Ik ben gewoon nederlands hoor, maar moet mezelf aanleren het eerst even over te lezen...
MI87: mijn kat moest juist niks van me hebben... Pure jaloezie... Maar ik leef met je mee. Wat heerlijk om zo stiekem een beetje te kunnen dromen. Zelfs terwijl je ruzie maakt zegt zo'n hoopvol stemmetje tegelijkertijd: 'goh, ik ga wel heel erg tekeer, zou ik..???' En dan word je terwijl je natuurlijk vol gas doorgaat om wel geloofwaardig te blijven toch stiekem een beetje warm van binnen...
Och Babsie, ik krijg er gewoon een brok van in m'n keel als ik je verhaal lees (heb ik dus bijna nooit)
@Wishfull, wat spannend! Op naar vrijdag en een goede oogst!! Ik vond dr S wel een aardige vent. Kwam iets wat warrig over, maar dat heb je vaker met super slimme mensen hè?! Mijn man vond hem ook aardig dus dat is fijn. Ik voelde me iig geen nummertje, dat had ik bij een andere gyn hier in de stad wel. (Niet de laatste die ik had, want die is heel behulpzaam.) En inderdaad nog een keer of 2 zelf aan de klus voor we terug gaan. Ben heel benieuwd of straks uit de echo blijkt dat de ovutesten voor mij wel betrouwbaar zijn. Moest wel ff grinniken trouwens toen ik las dat je wat op de hoek hebt besteld in DD. Dat dealerpandje hahaha! Wij kunnen trouwens nog een ander clubje oprichten, die van de 0,14. Dat zijn er een aantal van ons. Dolfijntje ook. Fijn dat het goed is gegaan bij jou in DD Dolfijn en dat je broedbestendig bent. Klaasje, wat een info komt er in korte tijd op je af he, duurt ff voor alles bezinkt. Fijn dat je een afspraak hebt staan in DD. En inderdaad zelf een paar keer bellen. Ik ben van 8 mei naar 11 maart gegaan, dus het kan maar zo..
Och lieve babsie toch. Wat ontzettend hard ben je voir jezelf en wat ontzettend lief van je dat je toch hebt proberen te gaan. Wat prachtig dat je steun voelde door die Russische dame. Gek is dat hè? Dat je het van sommigen echt niet kan hebben, maar bij anderen voel je juist troost. Bij degene die het echt oprecht menen en voelen, denk ik, net als bij deze vrouw. Over de mail naar een groep: zou ik niet doen, maar dat betekent niet dat jij het niet moet doen. Ik zou bang zijn dat ik dan helemaal buitengesloten wordt. Mensen hebben al de neiging om voor je te gaan denken (en dan juist op momenten waarvan je dat niet wilt). Wellicht toch bij iedere gelegenheid opnieuw bekijken hoe je je voelt en dan ook echt luisteren naar hoe je je voelt. Voel je al bij voorbaat een brok in je keel of pijn in je buik? Dan NIET gaan. Niet stoer doen en lief voor anderen zijn. Nu is babsie aan de beurt en nu mag je lief voor jezelf gaan zijn. Ik denk aan je hoor lieverd!
Oh babsie ik huil zo met je mee. Alles klinkt zo bekend alleen sta jij er al langer in en heb je ook nog eens een knulletje gekregen en is ie weer van je afgepakt. En gehandicapt of niet, het was jou mooie kindje. Wat een vieze vervelende rot weg dit zeg. Waarom denk je dan. Van alle mensen juist degene die in hun hele wezen al de beste moeder zijn die een kindje maar kan wensen. Ik hoop zo op een wondertje voor jou. Dikke knuffel!
Dank jullie voor de lieve reacties. Doet me goed. En Dolfijn, vrees dat je gelijk hebt over die groepsmail, geen goed plan. Maar hoe gaan jullie daar dan mee om?
Babsie, ik ben een enorme egoïst geworden Ik probeer zoveel mogelijk naar mijn lichaam te luisteren. Als ik dat niet doe dan ben ik 2 weken daarna nog aan het bijkomen ervan. Ook ben ik duidelijker geworden naar vrienden en familie. Kraamvisites? We komen wel maar op onze voorwaarden en dat betekent zonder anderen erbij. Kinderfeestjes doen we ook niet meer, we gaan liever een keertje apart.
Dolfijn, dat is eigenlijk wel heel fijn om te lezen. Geeft me toch weer kracht te lezen dat ik niet de enige ben die moeite heeft met deze situaties te dealen... Kraamvisites doe ik ook apart. En bij kinderfeestjes probeer ik vaak op een ander moment een leuk cadeautje af te geven. Maar word ik officieel uitgenodigd dan kom ik met mezelf in strijd. Maar je had het over melatonine, coQ10 en inositol. CoQ10 slik ik al. Maar wat doen die andere 2?