Dit alles met de mmm is eigenlijk de druppel, of zeg maar gerust het zwembad. Ik heb een heel bewogen jaar achter de rug met veel spanning en veranderingen. Mijn man is hier komen wonen vanuit Egypte en dat kostte ook bloed, zweet en tranen. Op dit moment heeft hij geen werk en moeten we samen van mijn loon leven, dat is geen vetpot, eigenlijk zelfs te weinig. Nu dan ook de extra kosten van DD (benzine, Dhea en de rekening van de intake en het bloedonderzoek is ook binnen) er bij. Ik hoop dat we dat allemaal terug gaan krijgen van de verzekering, maar dat zal nog wel even duren. Het moet nu toch betaald worden. Het is gewoon erg veel allemaal bij elkaar en ik ben altijd (tot het mmmverhaal) maar doorgegaan. Nu komt alles eruit lijkt het.
pfff, niet makkelijk meid. Heb je je ventje lekker kortbij je, maar dan toch nog genoeg om mee "bezig te zijn; AMH nieuws dat inslaat als een bom, de heerlijke reis iedere keer naar DD, de financiele rekeningen (die behoorlijk kunnen zijn en erg snel komen ) en ja...het "gewone" leven loopt ook door, dus dat komt er ook bij. Dan is alles wat er dan nog bovenop komt, EXTRA zwaar, dus probeer te waken dat je er niet onderdoor aan gaat (makkelijk gezegd, maar ik ben er ook geweest, dus ik weet waar ik het over heb). "probeer" dit weekend even wat leuks met zijn 2 te doen (hoeft niet altijd geld te kosten he), gezellig thuis met zijn 2 wat quality time doen (samen op de bank, deur op slot, telefoon uit) of gewoon even de natuur doen, wat wandelen. Misschien eens wat leuks met vrienden doen (als je die hebt, ahum) en anders, kom je hier op het forum, bij je dinnetjes...die slepen je er wel doorheen, toch ? ik denk dat we allemaal zo een moment wel gehad hebben / nog steeds hebben ? Dikke digi knuffel xxx Jolanda
Balen FSK, dat je je ff zo slecht voelt Ik reageer later wat uitgebreider maar helaas is hier sinds gisteravond de migraine in alle hevigheid weer terug. Zal dus zoals verwacht inderdaad wel iets hormonaals zijn -_-
Thnx ladies! Mijn man vindt ook dat we er even uit moeten, maar ik kan het niet opbrengen. Misschien kan ik me vanavond of morgen nog bij elkaar rapen. Beterschap Natasja!
FSK idd heftig, je man hierheen halen geeft al stress, al het geregel en dan de mmm er bij.. Hoop toch dat je je snel weer iets beter gaat voelen. Xx
Oh, fsk, wat een hoop ellende bij elkaar. Logisch dat je even aan het dippen bent. Toen wij vorig jaar tijdens die iui-d's niks terug kregen van de verzekering zaten we ook zo vast. Je voelt je ellendig door die mmm en bijbehorende hormonen. Daardoor heb je juist behoefte aan een weekendje weg, een dagje shoppen of lekker uit eten samen. Als dit dus om financiële redenen niet gaat word je dubbel gestraft. En waarvoor, vraag je je dan af... En dan je ook al niet mee naar feestjes omdat je toch niet lekker los wilt gaan met drank (ivm behandelingen) en je uberhaupt niet echt in een feeststemming bent... En als klapper op de vuurpijl zie je in de zomer alle jonge gezinnetjes om je heen lekker op vakantie gaan terwijl jij door moet werken omdat je geen vakantie-uren meer over hebt door alle ziekenhuis afspraken (en natuurlijk geen geld over hebt). En probeer dan inderdaad maar eens niet super-gefrustreerd te raken... Dus je hebt recht om even heel boos en verdrietig te zijn! Het is ook niet eerlijk. Schrijf alle frustraties hier maar fijn van je af! Veel sterkte, meis! Dikke knuffel voor jou van mij.
@allemaal: Check op dit blog van Shadixx het verhal over de gonal-f-pen even. Tranen over mijn wangen van het lachen... ggchick |
Hallo lieve meiden! Daar ben ik weer. Ik heb na mijn 4 dagen in Spanje (wat heerlijk was, ook al zaten we met de kachel aan binnen!) even de tijd moeten nemen om alles op een rijtje te zetten. Ik ben de laatste weken zo opgeslokt door de angst dat het niet meer gaat lukken om zwanger te worden, dat ik op zoek ben gegaan naar manieren om wat rustiger te worden en wat meer vertrouwen te krijgen. Ik heb daarom woensdag een yogales genomen en ben van plan dit 2 keer per week te gaan doen. Verder heb ik een app gedownload (Headspace) waarmee ik iedere dag 10 minuutjes mediteer (is niet zweverig, gewoon even je hoofd legen). En vandaag ben ik voor een sessie naar mijn therapeut gegaan om te proberen wat orde in de chaos in mijn hoofd te scheppen. Zij is een vriendin die psychotherapie studeert en me 1 1/2 jaar geleden ontzettend geholpen heeft met het verwerken van een pittige posttraumatische stressstoornis nadat ik was aangerand. Ze kent me dus goed en weet hoe mijn brein werkt Omdat ik denk dat jullie allemaal wel iets zouden kunnen hebben aan wat wij vandaag besproken hebben, zet ik de adviezen/tips/inzichten die zij me gaf hieronder voor jullie op een rijtje. Het is soms wat staccato opgeschreven en erg op mijn situatie gericht. Maar toch kan ik me voorstelen dat je er voor jezelf altijd wel een paar punten uit kunt halen. Hier komen ze: We weten iets maar we weten ook niets. Wat de lage AMH waarde in mijn (of jouw) specifieke geval precies betekent, weten we niet. Er kan ondanks die waarde van alles goed gaan of dankzij die waarde van alles mis gaan. Daarom heeft het geen zin om erover te piekeren. Wat er gaat gebeuren valt niet te voorspellen. Percentages zeggen niets. Iedere vrouw is uniek en ik (of jij) kan net zo goed die ene zijn die wel zwanger wordt. Doe bij iedere poging alsof je kans 50/50 is. Wel of niet zwanger. Dat is beter te behapstukken dan je blind te staren op (en depressief te worden van) de lage kansen die je volgens de statistieken hebt. Geen enkele vrouw weet wat haar kansen zijn en of ze uberhaupt zwanger kan worden. Ongeacht haar leeftijd, medische geschiedenis en diagnose. Veel vrouwen zijn misschien wel zwanger geworden met zon lage AMH waarde maar hebben dit nooit geweten omdat ze niet in de medische molen zijn beland. Mijn negatieve kant focust op de slechte prognose en wil me beschermen tegen teleurstellingen en slecht nieuws. Mijn positieve kant wil er vol voor gaan en ervoor vechten om zwanger te worden. Als de negatieve kant te hard schreeuwt, komt de positieve kant naar boven om tegengas te geven (het gaat vast nooit lukken -> heus wel, het MOET gewoon lukken). En als de positieve kant te veel aanwezig is, komt de negatieve kant de positieve gedachten om zeep helpen (het gaat vast lukken -> wat denk je nou zelf, met zo'n lage AMH waarde). Dit gevecht speelt zich voortdurend af in mijn hoofd. Het zou beter zijn om te accepteren dat ik deze situatie en de uitkomst niet in de hand heb. Ik kan er geen controle op uitoefenen, ik kan niets veranderen aan de uitkomst. Dus kan ik mezelf en mijn lichaam beter open gaan stellen voor wat komen gaat. En geloven dat ik zwanger kan worden zolang er kansen zijn. Zolang mijn energie in mijn hoofd (bij mijn gepieker en gestress) en mijn hoge ademhaling (veroorzaakt door de paniek en de stress) zit, stroomt er te weinig energie naar de plek waar het nodig is: mijn buik. Daar waar het nieuwe leven moet gaan ontstaan. Dus uit mijn hoofd en in mijn buik! Mijn angst, die mij nu zo verlamt, wordt veroorzaakt door constant te denken aan alle negatieve uitkomsten die de komende tijd zouden kunnen gaan komen. Dat mijn follikels niet gaan groeien. Dat er geen eitjes in de follikels zitten. Dat mijn eitjes niet bevruchten. Dat mijn bevruchte eitjes niet in willen nestelen. En dus dat ik niet zwanger word. Maar daar zijn we nog helemaal niet. Ik ben bang voor dingen die nog helemaal niet aan de orde zijn. Voor hetzelfde geld gaan al die stappen wel goed. Ik moet niet te ver vooruit denken maar stap voor stap dit traject doorlopen. En dus in het NU leven. Zelfs als we op een dag uitbehandeld zijn in het ziekenhuis, zou ik nog zwanger kunnen worden. Zolang ik nog een eisprong heb, is er een kans. Er hoeft maar 1 goed eitje tussen te zitten! Ik hoop dat jullie hier ook een beetje steun aan hebben. Het maakt mij wel rustiger, merk ik nu al. Ik denk dat ik een week niet schrijven niet meer in ga halen (heb wel meegelezen dus ik ben op de hoogte en leef met ieder van jullie mee!) dus ik pak het vanaf vandaag weer op. Ik heb wel het gevoel dat ik in mijn poging wat rustiger te worden, misschien ook iets minder op het forum moet proberen rond te hangen. Want ik zit er nu al wekenlang hele dagen op en soms stelt het me gerust en biedt het me troost, maar op andere dagen vraag ik me weleens af of het niet teveel stress oplevert omdat het een dagtaak op zich is. En een beetje afleiding van het traject opzoeken (sporten, huishouden doen, eindelijk eens fotoalbums maken van de eindeloze digitale voorraad foto's, etc) zou volgens mij ook wel gezond zijn. Moet daar dus wel wat balans in gaan vinden vind ik. Voor nu een heel fijn weekend allemaal en succes/sterkte/geluk met wat jullie nu bezighoudt! Liefs, Miss
Ola chicas! Ik ben er weer hoor Heb met een MEGA lang bericht gepost, krijg ik een bericht dat de moderator het bericht eerst moet goedkeuren?! Is dat omdat ik zo'n belachelijk lang bericht wil posten ofzo? Willen ze eerst even controleren of die hele lap tekst wel genoeg nuttige informatie bevat? Nou, hoop maar dat 'ie er zo op komt. Veel liefs!
Miss, bedankt voor je stukje! Heb er zeker wat aan. Vooral die energie in je hoofd die eigenlijk in je buik moet zitten. Eigenlijk kan ik alles wel gebruiken. Zo zie je, je bent absoluut niet de enigste op de wereld die met zulke gevoelens rondloopt.
Haha babsie wat een fantasie heeft die meid. Zo geef je er een leuke draai aan! Heb hier alleen een gebruiksaanwijzing voor puregon...maar daar staan geen plaatjes in dus zo leuk kan ik het niet maken.
Mooi stuk Miss76. Ik heb er wel wat aan. Ik had afgelopen woensdag les en mijn docente zei exact hetzelfde toen ik haar vertelde dat ik zo pieker. De energie moet uit mijn hoofd en naar mijn buik. Ik heb het stukje gekopieerd, dan kan ik het later nog een keer lezen.
Fijn MI87 en FSK, dat jullie er wat aan hebben! Ik denk dat we allemaal vrijwel hetzelfde voelen, denken en doormaken tijdens dit traject. Daarom wilde ik dit graag met jullie delen. In het boek van Zita West vond ik ook zoveel herkenning. Daarin staat het volgende: Trying for a baby may be the first time in your life when you haven't felt in control of your destiny. Remember though, that you do have control over what you choose to do and which route you take. What you are missing is the certainty of whether and when pregnancy will happen. Can you identify with any of these statements? * I need help to stay positive * I feel out of control * I am getting over-anxious * I have never failed at anything until now * I need help to manage my stress * I know I am a perfectionist by nature * Maybe I don't deserve to have a child * I don't want to have any regrets * We need help to make the right decision * The clock is ticking * IVF won't work for me * I've had such a lucky life. This is the one thing that will evade me Vervolgens volgt een hoofdstuk waarin je allerlei tips krijgt om met deze negatieve gedachten om te gaan. Ik had dit boek al gekocht toen ik nog met IUI bezig was en dacht dat er niets met ons aan de hand was. Toen had ik er nog niet zoveel aan, maar in deze nieuwe fase kan ik jullie het boek echt aanraden. FSK, heel veel sterkte met alles. Wat een hevig jaar heb je achter de rug en dan ook nog al die stress in je dagelijks leven op allerlei fronten. Ik leef met je mee! MI87, ga jij wel naar de dokter met je klachten alsjeblieft? Babsie, wat omschrijf jij de frustraties en moeilijke kanten van de MMM ook goed. Ik kan me voorstellen dat het traject voor sommigen van jullie al zo oneerlijk zwaar is geweest! Juist door alle stress en onzekerheid zou je wel een drankje willen drinken om te ontspannen, maar dat mag niet. Zou je op vakantie willen, maar daar heb je het geld/de vrije dagen niet meer voor of je kunt niet weg omdat je door wilt gaan met de volgende poging. Ik geef eerlijk toe dat ik er ook best tegenop zie, om het IVF/ICSI traject in te gaan. Je hebt geen idee hoe lang dat traject gaat duren hè? Maar goed, ik heb er ook wel weer zin in want ik heb het idee dat dat onze eerste echte kans gaat worden om zwanger te worden! Wishfulthinking, hoe is het gegaan??? Lindra en Mooibuikje, welkom hier!
Hi Ilona, Had je vragen nog niet beantwoord. Hoeveel follikels er klaarliggen op dag 3 zegt (net als je AMH waarde) iets over je eicelvoorraad. Hoeveel follikels er groeien in je natuurlijke cyclus of met milde stimulatie, staat hier los van. Het gaat echt om die antrale follikels op dag 3. Geloof dat ze die later in je cyclus niet goed meer kunnen zien, daarom moet dit op dag 3. Met de hoge dosis IVF hormonen is het de bedoeling dat alle follikels gaan groeien. Daarom is die telling op dag 3 zo belangrijk, want dat is een indicator van hoe succesvol de IVF poging gaat zijn. Het klopt dat er soms lege follikels tussen kunnen zitten. Voor ons niet te hopen natuurlijk, we hebben er al zo weinig! Ik ben DHEA van Puritan's Pride gaan slikken toen mijn bloeduitslagen nog niet binnen waren. Ik wilde geen tijd verliezen. Maar sinds deze week slik ik de DHEA van de apotheek uit Düsseldorf, dit is me gewoon toegestuurd nadat de kliniek het recept daarheen had gestuurd. Goeie service, hè? Groetjes!
Dolfijntje, wat super dat jouw hysteroscopie goed is gegaan! En jezus, wat een aantallen eitjes hadden de dames om je heen zeg. Jalooeeeeeeers!!! Ik slik wel Q10 maar van melatonine en inositol heb ik nog nooit gehoord. Heb je inmiddels al meer info gevonden of gekregen? Ik slik al zoveel, kan nog wel een pilletje bij Wishfulthinking: hoe bevalt de osteopaat jou? Overweeg ook om dat te proberen. En hoe heten die druppels die je hebt gekregen? Babsie, wilde jou ook nog laten weten dat ik in Spanje met tranen in mijn ogen je stukje heb gelezen over de Russische dame en de doop van de dochter van je vriendin. Logisch hoor, dat je zo verdrietig bent na alles wat je hebt meegemaakt. Blijf maar goed naar je gevoel luisteren en doe alleen wat voor jou goed voelt. Dikke knuffel met terugwerkende kracht voor die zware dag! Natasja, ook jouw verhaal heb ik stilletjes en met een brok in mijn keel zitten lezen. Wat hoop ik op een wonder voor jullie!! En voel je alsjeblieft niet schuldig naar ons! Is echt niet hetzelfde, 2 lieve stiefkinderen hebben of een kindje van jullie samen. Jolanda, jij ook bedankt voor je mooie en wijze woorden. Lang leve dit forum inderdaad. Al is het soms ook een beetje overweldigend om er teveel op te zitten, merk ik. Maar goed, moet nog zien dat het gaat lukken om iets minder actief te zijn want sprak gister dat voornemen uit en ben nu toch aan het reageren op wat er de afgelopen week gebeurd is Poppetje, sterkte met wachten en een dikke knuffel! Hoop en duim voor je dat jouw kleine Poppetje niet lang meer op zich laat wachten... MI87, nog een week dan mag je testen! Hoe gaat het met wachten? Kom je de dagen een beetje door? De tweede week is het moeilijkst hè? Sterkte! Lindra, wat schrikken dat je AMH zo hard gezakt is! Het VUmc vindt ook dat je in eerste instantie IUI moet blijven doen omdat je al je kansen moet benutten. Ik ben dat niet met ze eens. Als de eischil al te taai is geworden doordat je eitjes te slecht/oud zijn, heeft IUI geen zin meer. Ook haal ik liever alle eitjes eruit die ik nog heb ipv er maar 1 of 2 per maand te benutten. Ik vind dat ze in hun beleid teveel gefocust zijn op alle vergoede kansen benutten. Zij denken blijf maar IUI doen (dat wordt onbeperkt vergoed) want straks met IVF ben jij met je lage aantal eitjes zo uitbehandeld. Dat ik misschien wel de middelen heb om meerdere IVF pogingen zelf te betalen, komt niet in ze op. Ik zou willen dat ze in oktober dit overleg met mij hadden gepleegd ipv voor mij te beslissen dat ik door moest met IUI. Dan had ik in oktober al met IVF kunnen starten. Ben nog steeds zo boos dat ze mij hier volledig buiten hebben gelaten! Mooibuikje, wat vreselijk voor je dat jij op jouw jonge leeftijd ook al dit slechte nieuws hebt gekregen. Ben je al een beetje ingelezen? Heel veel sterkte en voel je welkom om mee te schrijven! Fijn weekend dames
Miss bedankt voor je uitgebreide stukje, ook over Zita west. Ik wil graag haar boek lezen, is het "Zita Wests guide to Fertility and assisted conception" ? Want dan ga ik die bestellen. Klinkt in ieder geval erg goed! Hoe gaat het nu met je? En Babsie wat herken ik jouw gevoelens toch goed. Het is gewoon zo frusterend dat we hier geen invloed over hebben. Ik ga zelf voor de ontspanning en voor de rust in mijn hoofd naar de acupuncturist. Ik krijg ook chineese kruiden van hem, en daar heeft hij de laatste keer wat meer "rust-kruiden" in gedaan en dat heeft echt geholpen. Ik slaap beter, pieker minder en ik voel me opgewekter. Misschien ook een idee voor sommigen van jullie? Ik probeer meer in het nu te leven, maar de angst heeft erg de overhand. Ik ben zo bang voor de volgende poging. Straks heb ik weer geen bevruchtingen en dan is het klaar voor ons. Als ik daar aan denk krijg ik accuut een beklemmend gevoel in mijn keel. Poppetje, jij was het toch die bij een medium was geweest? En die ene meisje bij je zag? Ik zou aan de ene kant wel graag willen weten wat een medium te zeggen heeft, maar aan de andere kant ben ik ook bang voor wat ze mogelijk te zeggen heeft. Straks zegt ze bijboorbeld iets over mijn overleden dochtertje wat ik niet wil horen. Of straks zegt ze dat het er voor ons niet meer inzit. Dat lijkt me zo erg om te horen. Maar toch ben ik nu weer erg nieuwsgierig geworden. Hoe weet je of je een goede treft?
Miss, ik heb toevallig gisteren een bestelling er uit gedaan van melatonine, inositol en ubiquinol (q10). Ik heb toch aardig wat onderzoeken gelezen de afgelopen dagen en ook zijn dit de adviezen van goede klinieken in Canada. Ik dacht inderdaad, net wat jij zegt, ik slik al zoveel, die 3 extra kunnen er ook nog wel bij. Als je googled op melatonin AND ivf dan kom je er vanzelf, evenals de andere 2. Het zijn wel vrij hoge doseringen die je moet slikken: 3 mg melatonine 300-400 mg coQ10 ubiquinol (of 600-800 mg UbiquiNON) Inositol: 2 gram 2 keer daags En dan de DHEA natuurlijk, Omega 3, Vitamine D en foliumzuur.
pfffffffffff dames.. er waren 7 eicellen verkregen.. vanmorgen telefoon uit DD 3 daarvan niet rijp.. en de andere 4 zijn niet bevrucht!!(1,5 milj zaadcellen en PICSI gedaan) Dus einde verhaal hier!! wat een drama en een teleurstelling!!
Neeeeeeeeee wish!!!!!! Oh meid wat vreselijk. 7 eicellen en dan 4 goed genoeg voor bevruchting en dan geen bevruchtingen. Ach meid wat een klap. Heb je snel evaluatie met dr S? Oh wat een klote amh toch! Ik weer dat je er niks aan hebt, maar kk denk aan je en geef je een dikke knuffel vanaf hier.
Oh nee Wishful! Wat een vreselijk nieuws voor jullie. Ik ben er helemaal stil van en voel je verdriet. Ook ik denk aan je en leef met je mee. Wat een oneerlijke strijd is dit. Ik hoop voor je dat Dr. S nog iets kan bedenken waardoor het een volgende keer beter gaat. Voor nu een hele dikke knuffel!!!