rondje? hmmm wat voor rondjes doet Marija? "overdag is zij een deugdelijke, lieve vrouw, maar tijdens lunchtijd veranderd zij in een dame die haar rondje doet over het ...." @hier: ben ff in oosterse sferen aan het komen. Ik heb bijna mijn wenkbrauw er helemaal afgerukt met sugaring Nee hoor! Husband komt NU binnen
Woehahahahahaha uhm ja. Ik spreek alleen maar een paar woorden over die grens proost/op je gezondheid of wat dan ook alstublieft munt thee (waarom ik dat nou weet...) een twee drie* vier* vijf* zes * ober/stoere man * maar als ik denk dat ik 3 drankjes bestel, dan kan het best zijn dat ik er 5 krijg. Vergeet steeds de volgorde.
Helaas Slechts een rondje met een collega lullen over het werk en vooral niet aan een zwangerschap denken Pfff, ik wil er zo snel vanaf Marjah, wanneer heb jij controle?
ah, dat verklaart een hoop... dinsdag heb ik weer controle en ik ben ook benieuwd naar wat ze zien. Vraagje, we hebben een niet zo meelevende vriendengroep. Waarschijnlijk omdat alles gewoon te confronterend is. Want ze hebben nl wel allemaal een mening, maar meestal wordt die onderling gecommuniceerd en worden alleen de negatieve dingen af en toe bij ons gedropt. Maar goed, verder zijn ze wel aardig, maar omtrent het krijgen van kinderen hebben zij weinig te melden. Nu verveel ik me dus en man zei dat ik bij een van hen op visite moet gaan. Wat te doen? Ga ik gewoon naar binnen en doe of mijn neus bloed. Of zouden jullie de mensen afwachten. Ik heb nu het gevoel dat zij eigenlijk aan de beurt zijn, maar als ik niet ga ontzeg ik me een hoop plezier en aansluiting bij de groep (omdat ik me mezelf afzonder). Ik bedoel, ik ben al anders... ik heb nl al geen kinderen... Dus hoezo mij vragen om iets leuks met de kinderen te doen? Dat doen ze liever samen. Dus blijven de zaterdag avondjes en verjaardagen over. Maar dan zie ik hun kinderen nooit. En dat terwijl ik kinderen zo leuk vind. (tja daarom wil ik ze ook ) Ow..... Wat te doen?
oei dat is een lastige vraag Marjah... als ik naar mijnzelf kijk dan heb ik er echt geen behoefte aan om nu op visite te gaan bij mensen die kinderen hebben. Ik zonder me juist af van die mensen... maar bij ons weet ook niemand bijna van 'het probleem'. Natuurlijk vermoeden ze het allemaal, maar ze weten het niet. Ik weet dus niet echt wat je moet doen... is wel lastig.... allen als je kunt doen alsof je neus bloed anders ga je je wel ergeren.
Ja, bij ons weet iedereen ervan. en dat maakt het eerste contact ook weer moeilijker. Mijn lieve collega, die belt gewoon. Vorige week bij het feestje op mijn werk kwamen er echt mensen naar me toe. Maar die vrienden?! Tja, ze hebben allemaal hun eigen leven met hun kindertjes. Ik heb echt nu bijna geen vriendinnen zonder kinderen. Ja een, en die heb ik van de week al twee keer gezien. Oh ja, nog een, maar die moet "ze" niet. Dus echt begrip: nee... Maar is wel degene die van de week gebeld heeft. En daarnaast. degene die door de weeks vrij zijn ... hebben kinderen En een buurvrouw, maar die gaat zo naar een bruiloft.
Is Ali iligalie. Ik vind maar dat is hoe ik tegenover sta dat je vrienden best bij je langs kunnen komen of in ieder geval kunnen bellen enz...
Gabrie: ja, die ja! Marija ali-illegali-t ook al wat af... @vrienden: YEP! ze mogen best wat interesse tonen... maar net zoals met mijn ouders; gewoon niets verwachten, dan wordt je ook minder teleurgesteld.
1 persoon heeft mij niet 1 keer gebeld of is niet eens 1x langs geweest...ben daar NU nog zeer pissig over.....
tja, ik heb me zowiezo wat teruggetrokken uit de vriendenkring en ben een heel ander persoon geworden Niet meer zo sociaal, niet meer lachen en zo... komt ook omdat ik te vaak moet spelen en een ander gezicht op moet zetten en dat is heel erg vermoeiend...
Gisteren btw mijn ouders voor de eerste keer gesproken. Koetjes, Kalfjes, Koetjes en Kalfjes, ben je nog naar je werk geweest en weer over naar Koetjes en Kalfjes. Man vraagt halverwege: heb je zo'n buikpijn? Ik ja... Koetjes en Kalfjes Klaar! Ach, had dus niet beter/meer verwacht. Dus teleurstelling: nee! Meer: "zie je wel!" Maar ze bleven wel te lang. Ze kwamen om half acht en ik zat om 5 over ahlf negen al op de klok te kijken en mijn man te seinen. Maar die constateerde alleen maar dat ik buikpijn had. Gaan mijn ouders weg, vraag ik mijn moeder of ze het niet vergeet morgen (ik doelde op komen eten). Kijkt ze me vragen aan. Dus ik zeg een beetje kribbig dat we het er net 10 minuten geleden over gehad hadden. Zegt zij dat wij wel anders zouden piepen als we bijna 80 zijn. En ik steeds kwader, want manlief begon ook nog eens te zeuren over andere zaken, dan ze de deur uit te trappen. Dus ik begon geïrriteerd te kijken, zegt mijn moeder " moet je dat nou zien, dat hoofd" . Ik huilen dat ik zo moe was en dat ze al lang hadden moeten weggaan, want ik liep al een uur naar man te seinen. Dus ik boos, moeder verdrietig, ik verdrietig omdat het elke keer zo afloopt.
ik ben trouwens vorig jaar het meest in mijn ouders teleurgesteld!!! Mijn moeder belde vorig jaar een week nadat ik de cytotectrauma had na MA met 11+2 waarbij het vruchtje al 5 cm was met alles erop en eraan en ik heeeeeel veel bleod verloor en zei doodleuk aan de telefoon: Ben je nog steeds niet aan het werk??? tja, dan begrijp je het ook echt niet... vanaf dat moment had ik besloten om het ook niet meer aan hen te vertellen... dan word je ook niet teleurgesteld
pcies Ik weet nog wat om te gaan doen! Ik ga naar mijn dinnetje die nu verlof heeft... ja goed plan! misschien wel goed, want anders is kraam visite helemaal zo zwaar beladen DILEMMA
Wat kunnen jullie lullen zeg als ik er ff niet ben.... Vandaag inderdaad FM (3e) gehad. En de uitslag was, na 14 dagen Menopur spuiten: 1 hele follikel van 20,6....... Gent gebeld: ze ging overleggen met de arts. Nou veel valt er niet te overleggen want ik ga geen ICSI doen met 1 follikel voor 3600 euro.......