dames, hebben jullie ook van die dagen/periodes dat je de hele dag aan het waarschuwen bent? hier is het de laatste tijd dus zo en ik wordt er zo doodmoe van! de oudste wordt 3 (16 juli) en hij is in zeg, twee weken tijd zo veranderd! en niet altijd even leuk. heel snel huilen, enorm dwingen! straffen heeft geen zin bij hem en ik ben ook niet echt van het straffen maar nu hij vooral zo aan het dwingen is ben ik echt geneigd hem straf te geven. de jongste bijna 1,5 is echt een tante, zij slaat dr broer, trekt aan zn haren enz enz ze bijt hem nog net niet. hij slaat nooit terug want dat wil ik niet hebben maar ik wil hem ook niet het gevoel geven dat omdat zij nog klein is, het slaan en haren trekken toegestaan is. straf geven gaat niet werken op haar leeftijd dus wat kan ik daaraan doen? dit zijn de enige "vervelende" momenten want verder zijn ze echt heel lief. eten goed slapen goed en kunnen ook lief samen spelen bijvoorbeeld nu zijn ze samen aan het koken (trekken wel alles uit mn kasten maar goed)
Ja dat is hier ook pfff. Nu gaat het gelukkig iets beter (*klop even af). En voor straf is mijn zoon niet gevoelig en om uitleg te geven is het wel handig als hij luistert. Het zal de leeftijd wel zijn. Ik hoor het veel om me heen dat dit een pittige leeftijd is. Ik probeer wel op te passen dat ik alleen maar blijf aanspreken op dingen. Dan ga ik vaak even eruit zodat hij op een andere manier even zijn energie kwijt kan. Hij is erg energiek. En als hij weer heel lief is, geniet ik er nog meer van!
Lastig hè...zulke dagen heb ik er hier ook wel bijzitten. Super vermoeiend. En..hier ben ik afgestapt van dat de oudste niks mag terugdoen. Hier heeft de jongste er n handje van haar grote zus te schoppen of slaan. Van mij mag de oudste dan n duw terug geven. Dit maakt toch meer indruk op dat moment dan ingrijpen van ons...