Waar ga je bevallen ? Bij een midden rif breuk moet je (in Nederland) bevallen in Rotterdam of Nijmegen, Fijn dat je het wel weet, want dan kan er indd een team klaar staan, de longen hebben echter nergens last van zolang de navelstreng nog niet is doorgeknipt dus je zou normaal mogen bevallen als het goed ? Normaal gesproken is juist eerder bevallen goed, rond de 38 weken, door teveel vruchtwater kunnen je vliezen eerder breken waardoor de bevalling eerder begint en waardoor je geen team hebt klaar staan, Ik wist het niet en een team stond niet klaar, doordat ze niet wisten wat het wat en ons ziekenhuis niet mag intuberen bij neonatale babies is het hem bijna fataal geworden, ik zou persoonlijk zeker niet langer dan 38 weken willen maar dat is natuurlijk keus van jou en de gyn en waar jij je goed bij voelt. Ons zoontje had de nieren en dunne darm in de breuk, het hartje lag hierdoor volledig rechts waardoor zowel links als rechts onderontwikkeld zijn, zijn maagje was verschoven en blinde darm lag los en hij had een malrotatie die gelukkig net optijd terug gedraaid is bij operatie Zijn blinde darm ligt nu links en de dunne darm rechts hij is nu 6 maanden en heeft zijn 6e ab kuur alweer gehad elke maand heeft hij tot nu toe long ontsteking gehad. Er is een Facebook pagina met lotgenoten je zou daar rond kunnen snuffelen of eventuele vragen stellen, er zit ook een neonatoloog uit Nijmegen op die pagina.
Hier wil de gyn hebben dat ik enkel gewoon mag bevallen als de baby 100% vast ligt ingedaald owv het risico van de navelstreng rond haar hals. Ik heb een heel erg voorzichtige gyn, dat moet ik wel zeggen. Ik ben van België en ga in Rocourt bevallen, vergelijkbare neonato als met UZ Leuven (topper dus sinds jaar en dag) en daar heb dan wel weer vertrouwen in. Enige nadeel is dat het franstalig is maar mijn nicht werkt er dus als ik echt de franse medische termen niet versta en ze kennen ze niet in het engels dan helpt zij wel Haar rechter nier zit wat lager dan normaal in de buikholte maar dit kon geen probleem leveren en op de echo zien ze voorlopig enkel een stukje darm in de borstholte. Maar volledige zekerheid geven ze natuurlijk pas als ze geboren is en er een foto van gemaakt is. Ik ben mijn gyn meer dan dankbaar dat hij tot het uiterste voor een oorzaak te vinden is gegaan. Ik lees ook hier dat er wat relaxed over wordt gedaan maar het hoeft niet altijd wat te zijn maar tegelijkertijd kan het dus echt ook levensbedreigend zijn! En voor de FB groep heb ik me vannacht aangemeld maar nog geen reactie van gehad voorlopig! Bedankt voor je uitleg!
Zou fijn zijn Als je normaal zou mogen bevallen, Maarja uiteindelijk alles voor je kindje he ! Ik heb elke twee weken echo's gehad vanaf 6 weken, juist voor het hartje en het is nooit gezien, heel gek, Ik hoop dat het is zoals nu gedacht word en niet dat je daarna nog onaangename verrassingen krijgt Ik weet niet of ze het in belgie ook doen of niet maar hier kreeg ik een baby dagboek, hierin schreef de verpleging hoe de dag gegaan is en welke behandelingen er plaats vonden en hoe dit ging, ze maakten foto's en plakten dit er ook in, ook schreven mijn man en ik beiden in het boekje Het heeft mij echt geholpen, er gaat in die tijd zoveel door je heen en je mist de helft, ik heb er veel aan gehad terug te kunnen lezen.
Hier is er een professor voor een echo aan het hart aan te pas gekomen dus ik mag hopen dat deze haar werk goed heeft gedaan in de 35min dat ze heeft gekeken! ik ben eerlijk gezegd net blij met de KS. Maar dat is ieder zijn beleving natuurlijk. Had het bij mijn zoon ook en stiekem had ik al gehoopt gewoon nogmaals zo te mogen bevallen. Ik ben nu bezig met een vragenlijst die ik nog wil stellen op voorhand. Iedere tip is welkom dus ik zet het boekje bij op mijn lijst. Het lijkt me een vreselijk moment wanneer je er binnen komt en je ziet je babytje vol kabels en plakkers en het gedacht eraan alleen al maakt me zowaar misselijk dus daar moet ik nog even wat zien op te vinden. Langs de ene kant is het fijn dat je weet waaraan je je kan verwachten maar aan de andere kant is het net de hel want ik pieker me dood en slaap al nachten lang niet meer... We zijn wel het topic aan het kapen nu he, sorry!!
Ik heb wel een foto van ons zoontje aan alle kabels, mocht je willen weten hoe het eruit ziet en wat je ongeveer kunt verwachten wil ik Best even een foto neer zetten, Maar kan ook zijn dat je denkt nee dat vind ik te heftig of maakt me nog banger.
Ik zat te denken waar herken ik nu je nickname toch van .... Maar dat is van het topic tekst geen bezoek.
Idd, toen wist ik dus net dat het niet goed zat. Je mag hem altijd posten/prive sturen, dan kan ik me misschien beter voorbereiden?
Hier zat hij aan de cpap hij mocht van de beademing af een paar dagen na operatie maar helemaal zonder kon hij nog niet dus kreeg hij een cpap
na de cpap kwam de low flow en toen hij op de low flow zat mocht hij via een sonde zijn fles voeding proberen 5 ml per keer de rest van de voedingsstoffen bleven gaan door de picc lijn in de navel.
de picc lijn via de navel raakte ontstoken bij ons zoontje daarom moest het via het been, de picc lijn moet zo dicht mogelijk bij het hart zitten, via het been zit het er dus 11 cm in. en na een paar weken trok hij zelf continu de sonde uit dus hebben ze besloten hem zelf maar 50 cc per keer te geven en de sonde eruit te laten.
hij is na dien nog af en toe opgenomen geweest met longontsteking, hij heeft nu ook weer longontsteking, hij is regelmatig ziek maar hij blijft altijd vrolijk. in het ziekenhuis is hij per dag minimaal 10 keer geprikt, per dag sneuvelden zijn infuusjes 2 keer, of ze raakten ontstoken, en door dunne aderen prikten ze vaak mis en ze moesten regelmatig bloed afnemen, op het hakje zaten zo al 32 puntjes waar er geprikt was, kereltje werd daar heel onrustig van, en vast houden kon niet met al die bedrading daarvoor moest je de verpleging vragen of ze je kindje wouden aangeven, dat was wel erg naar om te zien, je wil je kindje zo graag vast houden wanneer je die angst in de oogjes ziet. hij is ook echt een paar weken heel schuw geweest, als iemand maar naar hem keek zette hij het op een krijsen alsof hij mishandeld werd, alleen mama was goed, ook bij papa was het huilen, ik heb hem de eerste weken thuis overdag heel veel in een ergonomische drager gedragen, dit heeft hem veel vertrouwen gegeven, ze hebben hem proberen te helpen met het verwerken van zijn trauma dmv fysio maar we merkten niets aan verbetering, behalve dan hem niet laten, zo min mogelijk zomaar oppakken, als ik weg moest en hij lag te slapen dan eerst even praten zodat hij hoorde wie er kwam en dan pas oppakken om de jas aan te doen, kraamvisite hebben we de eerste maand na thuis komst niet willen hebben, eerst vertrouwen in zijn broer en zussen krijgen voor iedereen loopt te trekken
Oh god oh god oh god... Wat een hel moet dit zijn! Die cpap is volledige beademing? Zielige weg wat hij heeft moeten afleggen met al zijn prikken! Hoe zit het met zijn vaccinaties? Moeten die ook nog tussendoor af mag dat uitgesteld worden? Ik heb ook een draagdoek en mijn opinie over bezoek ken je wel ondertussen Heel eerlijk heb ik eerst een potje gehuild om de foto's. Hoe machteloos sta je daar als ouder???