Onze zoon is al 7 jaar en ik weet echt niet meer hoe het bij hem ging, maar volgens mij regelde hij het veel beter zelf dan dochter . Dochter is nu 7,5 maanden en begint wat meer bijvoeding te eten. Ze geeft nauwelijks hongersignalen (is al zo vanaf de geboorte) en het is dan ook meer voeden op mijn verzoek dan dat van haar. Doordat ze een poosje terug wel ging regelen, voed ik ongeveer elke 2 a2,5 uur. Hiermee kom ik overdag aan zo'n 6 voedingen en in de nacht is het wel haar verzoek en komt ze 2 tot 4 keer (de 4 keer is doordat ze snipverkouden is, maar anders komt ze dus ook nog 2x). Eerst was de bijvoeding alleen proeven, dus ik gaf gewoon eenmaal fruit, eenmaal brood en eenmaal groenten en soms nog een tussendoortje zoals maisboogies of een babytoetje (voor het oefenen met een lepeltje, de rest krijgt ze rapley). Maar doordat ze dus zo slecht honger aangeeft, weet ik dus niet wanneer ik moet beginnen met ook nog ontbijt aan te bieden bijvoorbeeld, wanneer hebben ze niet meer voldoende aan de melk? Dan bedoel ik dus niet qua leeftijd, maar meer qua eetgedrag. Nu lijkt ze s ochtends nog redelijk over te lopen van de melk (ondanks de vele nachtvoedingen)...
Mijn jongste is even oud en geeft ook niet heel duidelijk honger signalen. Mijn oudste ging pas met 15mnd ontbijten. Had tot die tijd voldoende aan de bv. De jongste heb ik laatst een keer een broodje gegeven s morgens. Die ging op, maar als ik het niet geef ( op kdv dagen bijv) dan hoor ik haar ook niet. Voorlopig is het nog niet echt nodig. Als je tegen de 12 mnd aan zit wordt het volgens mij belangrijker. Ik denk dat ze vanzelf wel mopperig worden als ze wat willen.
Probleem hier is gewoon dat ik niet weet waarom ze dan mopperig is . Er wordt namelijk heel wat afgemopperd aangezien ze nog steeds niet vooruit komt , en huilen doet ze nauwelijks, dus moet ik de nuances uit de moppertjes zien te halen. En dan is ze ook nog eens snipverkouden waar natuurlijk ook uitgebreid over gemopperd moet worden . En dan is ze ook nog eens haar schorre stembandjes aan het uitproberen, schreeuwt ze moord en brand, kom ik (overbezorgde moeder die ik ben) aanrennen, ligt ze me aan te kijken met een big smile , toch wel een grappige fase eigenlijk Maar qua eten heb je denk ik wel gelijk, het is waarschijnlijk nog niet echt nodig, misschien geeft ze het over een poosje wel goed aan. Zoon was waarschijnlijk ook ouder, want die ging ook pas rond deze leeftijd serieus bijvoeding eten.