Dit is al een aardig tijdje aan de gang. M'n man schijnt vroeger hetzelfde geweest te zijn dus hij heeft het van niemand vreemd. Maar we weten niet meer hoe we onze zoon moeten handelen. Hij schopt, slaat, knijpt, trekt aan haren, schreeuwt, stampt, gooit met van alles, maakt dingen stuk en dat allemaal uit het niets. Ik weet onderhand niet meer hoe ik hem moet straffen. Ja als hij lief is laten we dat ook goed aan hem merken. Maar hij kan opeens zo omslaan en raar gaan doen. Hij is dan niet voor rede vatbaar en luisteren gaat hem ook zeer slecht af. Inmiddels verliezen wij steeds vaker ons geduld en verheffen we steeds vaker onze stem. Hebben jullie tips?
Toch een manier zien te vinden om hem consequent te straffen. Dus als hij slaat, direct op een strafplekje zetten. Hij is 4 en weet dus heel goed wat wel en niet mag. Je kan ook aan je schoonmoeder vragen, hoe zij die periode is doorgekomen. Laat hij dit gedrag ook op school zien? Wat doet de juf als hij zo is?
Hmm misschien heel raar gedacht... Maar als je man vroeger hetzelfde was.. (En nu gewoon een leuke vent!) Zou je eens kunnen vragen hoe je schoonouders dat vroeger deden. Het is wel een heel andere tijd.. Maar met je eigen "sausje" erover zit er misschien best wat nuttigs tussen de verhalen
Is er niet iets fysieks aan de hand? Mijn neefje heeft ook zo'n karakter. Maar dat is 2 keer extra versterkt. De ene keer omdat hij last had van zijn oren, en weinig hoorde. De energie die hij gebruikte om te horen gingen ten koste van normaal gedrag. De 2e keer bleek een teennagel flink ontstoken, wel gemerkt natuurlijk, maar hij gaf weinig aan qua pijn en zag er ook niet heel erg uit. Nu moet hij er zelfs voor naar de OK.. Normaal kan mijn zus het af met 1 keer waarschuwen, en dan uit de situatie halen (in de gang afkoelen). Niet op tijd, maar tot het moment dat hij zelf vindt dat hij rustig is geworden. Even uitrazen dus.. Tussendoor gaat het prima, maar hij slaat soms zo om.. Daar hebben paps en mams beide zo'n karakter, dus die krijgen zichzelf dubbel terug
Dit dacht ik ook meteen.. Mijn zoon lijkt ook erg op zijn vader en kan soms erg lastig qua gedrag zijn (allebei dus). Vraag dan vaak aan mijn schoonmoeder hoe en wat. Pas dat toe op mijn manier en dat helpt.
Misschien vermoeidheid? Gaat je zoontje al lang naar de basisschool? Mijn dochter was het eerste half jaar supermoe en als zij moe is wordt ze ook bijna onhandelbaar en erg druk. Waarschijnlijk wordt hij niet 'uit het niets' zo boos. Vaak gaat er wel gedrag aan vooraf waardoor je kan merken dat er zo'n bui aan komt. Bijvoorbeeld slecht luisteren, wild spelen en rennen. Probeer het eens te observeren en te achterhalen wat maakt dat hij zo'n driftbui krijgt. Probeer dan dáárvoor in te grijpen. Wordt hij druk, zorg dan voor een rustmoment. Even wat drinken, voorlezen, samen een puzzel/toren maken. Slaan en schoppen zou ik niet tolereren en daarover duidelijk uitspreken: ik accepteer niet dat je schopt, dingen stuk maakt etc. Vaak vind ik het ook wel een teken (in ieder geval bij mijn dochter) dat het haar 'allemaal te veel wordt'. Teveel prikkels door een drukke schoolweek bijvoorbeeld. Als de boosheid weg is laat ik haar uithuilen op mijn schoot. Dus boos of verdrietig zijn mag maar, slaan en schoppen niet. Probeer er woorden aan te geven. En zorg voor rust en regelmaat voor je zoontje. Dat helpt zeker. Succes!
Heeeeeeeeeeeel erg consequent een strafplekje gebruiken. Geen onnodige woorden aan vuil maken, maar aanpakken. Overtreding=waarschuwing nog een keer overtreden=4 minuten hoek met uitleg. Zodra hij eruit komt en dapper doorgaat, meteen pakken en zonder pardon weer terug in de hoek zetten, weer 4 minuten. Kan best gebeuren dat hij er in een kwartier 4x staat en ontzettend uit zijn plaat gaat, maar dàt moet je dus negeren. Bij het uit de hoek halen wel weer herhalen waarom hij daar stond en de spanning af laten vloeien met een knuffel en een kus. Blijft hij in de hoek krijzen, dan staat hij er langer al is het in dat geval 10 minuten, jammer dan.. Pas heen gaan als hij rustig is.. De aanhouder wint, ècht waar.. En ik praat echt uit ervaring, heb 2 zeer temperamentvolle kinders van bijna 6 en ruim 8 jaar oud
Ik sluit me aan bij Line. Probeer daarnaast ook de vicieuze cirkel te doorbreken van negatief gedrag en straffen naar positief gedrag belonen. Dit dus naast duidelijke afspraken mbt niet elkaar pijn doen en dingen stuk maken. Straffen ... tja ... dan wel ervoor zorgen dat het in relatie staat tot de handeling: iets stuk maken = zelf nieuw kopen
Is hij ergens gefrustreerd over? Kan hij goed mee op school of vind hij het misschien te gemakkelijk? Misschien is een sport een goede uitlaatklep voor hem. Bij judo leren ze zichzelf ook nog eens beheersen. Verder is consequent blijven belangrijk.
Heb jij mijn zoon meegenomen? LOL Hier koelt hij effe af in de gang en dan babbel ik met hem. Ik probeer eruit te krijgen waarom hij zo doet, meestal hoor ik dan wel wat er scheelt. Echt op zijn hoogte gaan zitten en in zijn ogen kijken (ook als hij wegkijkt). Verder draai ik ook de rollen om: "vind jij het leuk als je zus je slaat? Nee he, je zus vind dat dus ook niet leuk dat je haar pijn doet". Ook eens iets met hem apart doen helpt: tezamen een puzzel maken oid of hem mee laten helpen in de supermarkt. Mama/zoontijd zeg maar