Ik ben van de week naar mijn huisarts geweest om het één en ander door te spreken en ik krijg een doorverwijzing naar de Pop Poli. Nu vroeg ik me af of hier meiden zijn die daar ervaring mee hebben...
Ik ben er tijdens mijn vorige zwangerschap geweest wegens gebruik van antidepressiva. Van mij had het niet gehoeven maar de VK wilde het graag, gewoon als extra controle en oogje in het zeil omdat ze dacht dat ik misschien pnd zou kunnen krijgen. Na de bevalling nog een keer een gesprekje gehad en dat was t wel. Ik vind het wel een goeie hoor, ook al vond ik t niet echt nodig, het is toch fijn dat mensen op de achtergrond meekijken en dat er een vangnet en korter lijntje is voor t geval er toch iets misgaat. Heb je zelf ook nog speciaal een vraag voor de pop of dit topic?
Dank je MammievanSammie... Ik heb zelf hypochondrie (ziektevrees) in een milde vorm. Daarnaast ben ik doodsbenauwd voor pijn. Al zolang als ik me kan herinneren vermeed ik dingen die pijn konden doen, door bv vallen ofzo. Omdat het mij nu erg angstig maakt voor de bevalling heeft de huisarts me doorverwezen naar de pop poli. Alleen ik weet dus niet zo goed wat ik nu kan/moet verwachten.. Ik krijg sws bericht van de huisarts zelf of van de vk, van hoe nu verder, maar dacht, hier eens vragen naar de meningen/ervaringen..
Dank je voor je antwoord Ik weet het ook niet precies, alleen dat het een afdeling is in het ziekenhuis voor extra begeleiding voor zwangere vrouwen net psychische problemen en/of angststoornissen.... Vandaar mijn vraag...
Ik loop bij een pop poli. Bij mijn eerste een pnd en ptss gehad en bij de tweede preventief naar de pop poli verwezen. En nu bij de derde weer. Ik heb een hele lieve psycholoog die met mij mee kijkt en denkt hoe voorkomen kan worden dat ik een pnd krijg. Ze heeft hierover ook contact met de gynaecoloog. De lijntjes onderling zijn kort. Vragen? Kom maar op
Dank je Frummelk! Wat naar om te horen van de pnd en ptss bij de eerste.... Hebben de gesprekken met de psych bij de pop poli bij de tweede geholpen het te voorkomen? En tja... Vragen... Haha ik heb zoveel vragen dat ik niet weet waar ik moet beginnen.. Ik heb geen idee wat het precies is (behalve dus dat ze zwangeren met psychische problemen en angsten helpen) en wat ik ervan kan verwachten.. Wat me te wachten staat... De huisarts zei dat ik eerst op een intake daar ga, dus dan neem ik aan dat ze naar aanleiding daarvan gaan kijken wie mij het beste kan begeleiden, omdat ik begreep dat er verschillende soorten hulpverleners zitten...? Hoe vaak had/heb jij gesprekken? In hoeverre krijg je voorbereiding op wat komen gaat met de bevalling?
Ik krijg eens per maand een gesprek. Maar dit komt omdat ik stabiel ben. De psycholoog kan me op deze manier in de gaten houden en bij verandering ingrijpen. Daarnaast kan ik altijd zelf bellen als het niet gaat. Bij de tweede was ik niet zozeer bang voor de bevalling zelf maar meer voor wat erna gebeurde. Mijn eerste kleine werd namelijk erg ziek. Wat wel besproken is dat ik zelf zo veel mogelijk de regie ging houden en het kindje bij me zou krijgen. Uiteindelijk is het een geplande keizersnede geworden. Met shots antibiotica om te voorkomen dat baby2 zo ziek zou worden als zijn broer.
Ik werk zelf als psycholoog en van daaruit kan ik je wel vertellen hoe zo'n verwijzing meestal gaat: je krijgt eerst een intakegesprek waarin je je verhaal doet en samen met de intaker gaat bespreken waar je zelf behoefte aan zou hebben. Zij gaan je dan uiteindelijk een behandelvoorstel doen waarin ze dus aanbieden wat ze denken dat het beste zou helpen voor jou, maar ook rekening houdend met wat je zelf zou willen (mocht dat verschillen). Voor zover ik jouw verhaal kan beoordelen kan ik me wel voorstellen dat je veel zou kunnen hebben aan begeleiding vanuit de POP. Zij zouden je echt heel goed moeten kunnen ondersteunen. Succes!
Dank je wel! Fijn om te horen dat jij, als psycholoog, denkt dat ze wel wat voor me kunnen betekenen! En fijn om even een idee te krijgen van het begin proces zeg maar.. Ik ben gewoon best een beetje een controle freak en haat het als ik niet weet wat me te wachten staat... En ik ben erg nieuwsgierig aangelegd (en ongeduldig) dus ga altijd gelijk zelf op onderzoek uit.. Geen idee hoelang het gaat duren voor ik hoor van hoe nu verder, alleen ben ik al ruim 6 maand zwanger, met nog maar 3 maanden te gaan, en de tijd gaat zo ontzettend snel dat het koude zweet me af en toe uitbreekt... En dus vooral bij de gedachte dat ik nog geen idee heb wat er op me af gaat komen..