Dames, We zitten een beetje met de handen in ons haar wat betreft het poepgedrag van onze dochter . Ze is in september 3 geworden en nu zo'n half jaar overdag zindelijk. En dan hebben we het over plassen. Ze heeft een aantal keer gepoept op de wc, maar weigert het sinds een aantal maanden helemaal. Het ging een tijdje goed, ze poepte voor het slapen gaan in de pamper of s'ochtends bij het wakker worden in haar pamper die ze om heeft voor de nacht. (Bedenk me nu in één keer dat het speelt sinds het middagslaapje eraf is, dan kreeg ze ook een pamper om) De laatste tijd krijgt ze echter 's middags buikpijn, omdat ze weigert om naar de wc te gaan. Dit betekent dat ik een bloedchagrijnig kind in huis heb dat alleen maar piept steunt en kreunt van de buikpijn. Het irriteert mij verschrikkelijk en ik vind het dan ook moeilijk geduldig te blijven . Ik denk: ga gewoon naar die wc, dan ben je het kwijt! Een paar weken terug was ze zelfs agressief op het kinderdagverblijf; ze heeft naar een ander kindje gespuugd. Door de pijn. Vorige week gingen we Sint-Maarten lopen, dochterlief kon amper meezingen en er kon geen lachje vanaf. Terwijl ze normaal gesproken springt en zingt en danst. Het heeft de afgelopen weken heel veel invloed op haar gedrag gehad. Ze is de laatste tijd zo lief en luistert goed, maar als ze buikpijn heeft dan kunnen we niets met haar. Op dit moment is het verzandt in een machtstrijd. Ik baal er zo van! Hoe kunnen we hier uitstappen? Belonen doen we al. De gedachten spelen door mijn hoofd om haar weer volledig een pamper om te doen overdag. Het voelt als zo'n stap terug! Misschien is ze er nog niet aan toe? Of pushen wij teveel? Bah, ik vind het zo'n frustrerende situatie. Hopelijk hebben jullie tips waar we mee verder komen, want op dit moment weten we het niet meer.
Zal hier zeker geen machtstrijd van maken. Misschien dat je met haar kan afspreken, dat als ze moet poepen, ze dan even die pamper omkrijgt.
Jeetje Line, wat lastig.... zeker omdat je weet dat ze het wel kan.... zou je haar niet een luier om kunnen doen als ze aangeeft dat ze moet poepen? dan is voor iedereen de druk er wat af, zij kan haar ontlasting kwijt als ze moet en jij hebt geen knorrig kind met buikpijn.... er is vast een reden dat ze niet op de wc wil poepen, geef haar even de tijd om aan het idee te wennen dat ze het ook wel op de wc kan, misschien vind ze het wel eng om welke reden dan ook..... ze heeft nog bijna een jaar voor ze naar de basischool gaat dus je hebt nog even... of misschien wil ze wel op het potje poepen, heb je dat al eens geprobeerd.... Het lijkt me niet goed als ze het op gaat houden omdat ze het niet kwijt "durft" straks heeft ze opstipatie en dan ben je nog veel verder van huis.... Misschien als ze merkt jij je er niet meer zo druk om maakt het vanzelf wel opgelost is.... sterkte meis, ik hoop dat je meisje snel op de wc gaat poepen.....
tsjah als ik het antwoord wist zou ik geen medicijnen hoeven geven....dus lees ff mee. (dochter is wel 2,5 net en ligt gemiddeld overal in achter...dus ongeveer zou je ze rond de 2 jaar moeten geven in alles) Groetjes, Miranda
Mijn dochter had dit ook eventjes, sinds ze naar school ging eigenlijk. Hield het daar op, was dan geconstipeerd, ging pijn doen waardoor ze helemaal niet meer durfde enz... Toen heb ik haar wat vaker een luier aangedaan waar ze van ons gewoon in mocht poepen, en nadat ze dat een aantal keer heeft gedaan ging ze vorige week voor de eerste keer weer op school gepoept (op de wc) en gaat het thuis ook veel beter! Ze poept nu 9/10 keer op het potje.
Thanks voor de tips! Ik weet zelf goed dat je nooit een machtstrijd moet beginnen met je kind, maar ineens zit je er middenin. Pfff.. wat een frustraties en tranen van beide kanten. Wat ik lees is dat het goed is om haar weer vaker een pamper om te doen. Ik denk dat ik haar nu standaard 's middags een pamper om doe. En vanuit daar verder kijken hoe het gaat. Ik hoop echt dat het beter gaat worden.
Hier vraagt Kylian gewoon om een luier om te poepen, hij durft dit gewoon niet op de wc. Ik laat het maar even zo, vind het belangrijker dat hij poept dan de manier waarop
zou ik ook doen meis, en als ze dan gepoept heeft de luier weer uit laten. in een machtstrijd zit je zo, zonder dat je er zelf erg in hebt zit je er in, is niet onherkenbaar voor de meeste hier denk ik....
Zoals ik al zei durft Kylian niet op de wc te poepen, waarom is ons niet duidelijk. Dus als hij zegt dat hij moet poepen krijgt hij een luier om (Kylian heeft pds dus poepte al niet makkelijk, nu hij elke dag Yakult krijgt gaat het stukken beter en makkelijker). Eerst ging hij dan achter de keukentafel zitten, wij zeiden dan tegen heb dat dit goed was maar dat het eigenlijk de bedoeling was dat hij op de wc ging poepen. 2 weken geleden ging het knopje om, nu doe ik hem de luier om en bij blijft in de wc (op handen en knieën) om te poepen. Afgelopen week durfde hij zelfs te poepen terwij hij (met luier om) heel iets met zijn billen op de wc bril leunde. Tja het zijn hele kleine stapjes maar we zijn er o zo blij mee. Als hij zich confortable genoeg voelt om op de wc (met luier aan) te gaan zitten poepen ga ik een gat in zijn luier knippen (zonder dat hij dat weet natuurlijk) om te kijken hoe hij reageert als die drol in eens de pot in pl**rt
mijn dochter is 9 nov 3 geworden en hier is hetzelfde probleem. ik heb met haar afgesproken dat zij om een luier vraagt wanneer zij moet poepen.dit gaat prima. zij draagt overigens s''nachts ook geen luier. ik hoop dat er binnenkort een knopje omgaat
Heel veel kinderen zijn bang om op de wc te poepen, ookal hebben ze dat al eens gedaan. Is heel normaal en je maakt je kind alleen nog maar angstiger door daar tegenin te gaan. Ookal poept je dochter in haar luier, als ze zelf aangeeft wanneer ze die even omwil, is ze al geheel zindelijk. Alleen durft ze het nog niet op de wc.. Je kunt volgens mij best proberen om haar duidelijk te maken, dat als ze moet poepen, ze het tegen jou moet zeggen en dat ze dan even een luier omkrijgt. Zo leert ze het toch zelf aan te geven aan jou. En daarna komt het vanzelf wel dat ze het op de wc wil doen (of potje, mss vind ze dat minder eng?) Volgens mij staat hier zelfs iets over geschreven in je groeiboekje van het cb...
Hier hadde nwe het zelfde probleem. Toen kwam er een folder in de brievenbus waar allemaal vissen in staan. Deze folder omgedoopt tot poepboek Ik kom alleen bij haar op de wc om het poepboek te lezen als ze moet poepen. Ik zit op een krukje voor haar en lees met haar het boekje. We vragen of de vissen ook poepen enz enz. Ook als er een poepje in de wc valt roepen we zwem maar naar de vissen!! Heel belachelijk haha maar het werkt hier Soms als ze een tijdje niet gepoept heeft gaan we de folder lezen en poept ze vanzelf.Ze wil er ook geen tijd voor nemen, als ze ee ndagje met vriendinnetjes speelt heeft ze gee ntijd om te poepen. Nou ja en lekker zacht houden.. zal je al wel doen maar hier krijgt ze regelmatig lacto roosvisee en manderijntjes, druiven en pruimen. Geen wit brood of bananen. En we redden het prima zo. En tegenwoordig poept ze ook opeens zelf. zonder boek. Succes! het kan heel frustrerend zijn als het zeer doet en dat ze dan niet poepen, ht wordt alleen maar erger maar dat zien ze nog niet . Ik denk dan ook ga gewoon dan ben je er vanaf! maar ja de aanhouder wint! succes!
Hier ook poepdrama gehda. Zoonlief weigerde nog Pampers aan te krijgen namelijk, maar heb het maar zo gelaten. Hij poepte dus in de onderbroek, dus kon ik minstens 1, soms 2 keer per dag poep uit een broekje staan spoelen, schone spijkerbroek aan. Ook op KDV, maar die vonden het niet erg. Als de onderbroek te vies was, mochten ze die van mij weggooien... Toen we er op een gegeven ogenblik helemaal geen aandacht meer aan schonken, ging hij ineens vanuit zichzelf op het potje poepen, en kort daarna al op de wc. En nooit meer een ongelukje gehad. Ik denk dat kinderen het aanvoelen dat ouders er erg mee bezig zijn, en ook al is het negatieve aandacht, ze krijgen het toch. Misschien moet je het even loslaten. Zeg er gewoon niets meer van en steun haar alleen in de pijn. "Naar hè, die buikpijn, maar mama kan er niet zoveel aan doen...". En dan niet beginnen over het poepen. Misschien dat ze dan ook even in haar onderbroek poept, maar daar moet je doorheen... Succes en dikke knuff. Het is niet makkelijk.
Dit hebben wij ook geprobeerd, zeggen dat hij om een luier mocht vragen, maar dat wilde hij dus absoluut niet meer. Hij was al een grote jongen en echt: krijsen, schoppen, slaan..... Maar goed, ik ben het met je eens dat dat ook al zindelijk is en ik had het graag zo gedaan. Ik hoop dat TS hier wel iets aan heeft. Zoonlief heeft inderdaad ook gezegd dat hij op de WC een beetje eng vond. Op het potje wilde hij wel proberen, maar dan deed hij niets, om vervolgens, drie tellen later, zijn onderbroek dus vol te maken. Ik blijf er bij: als je in een machtsstrijd komt: loslaten! Dat is zo'n verschil (verademing) voor je kind, dat het misschien weer vanzelf gaat. Ik hoop het voor jullie.
Mss nog een handig tipje van mijn kant voor kindjes die een luier weigeren, maar ook (nog) niet op de wc durven. Mijn dochter had een vast tijdstip van poepen nl bijna altijd vlak voor het naar bed gaan..Ik zette dan het potje in haar slaapkamer, liet haar zonder onderbroek spelen en ging zelf even de badkamer opruimen of de was uitzoeken oid. Meestal duurde het dan niet lang of ze begon te op haar teentjes rond te drentelen, benauwd piepend dat ze moest poepen. Dan zei ik, "je potje staat in je kamertje, probeer maar"...En dan ging ze Later ging ze gewoon uit zichzelf zitten en nog even later gaf ze het gewoon aan met broek nog aan...Het poepen op de wc heeft ook even langer geduurt, dat vond ze inderdaad erg eng. Maar met het potje had ze gewoon minder angst... Maargoed, bovenstaande is natuurlijk alleen te proberen als de biologische klok van je kindje regelmatig tikt. Je kan hem/haar moeilijk de hele dag in zijn/haar blote kontje door het hele huis rond laten rennen, met het gevaar dat je ergens een verdwaalde drol vindt
Bedankt voor jullie reacties! Ook fijn (natuurlijk niet voor jullie) om te lezen dat ik niet de enige ben met poepperikelen. Gistermiddag heeft ze de hele middag last gehad van opstipatie. Buikkrampen, ze kon niet eens meer rechtop lopen. Vanochtend zat er een 'tennisbal' in haar pamper. Ik ga nu met een aantal dingen aan de slag. In ieder geval is het tot me doorgedrongen dat ik het moet loslaten. Ik ga haar nu de keuze geven 's ochtends of ze een pamper of een onderbroek aan wil. Het werkt hier niet om een pamper om te doen als ze moet poepen. Want om commando doet ze het niet. Vandaag zit ze op het kdv en ze wilde gewoon een onderbroek aan. Ik stap ook even van het belonen af, dit zorgt ervoor dat we er nog op gefixeerd zijn. Even géén aandacht naar de wc. Daarnaast drinkt ze overdag veel te weinig, wat natuurlijk ook bijdraagt aan opstopping. Ik ga op zoek naar een geweldig rietje waardoor ze het drinken weer leuk gaat vinden. Nu krijg ik door een spelletje ervan te maken met veel pijn en moeite één beker drinken naar binnen. Naast 's ochtends melk en 's avonds melk. Dat is natuurlijk veel te weinig vocht. Loslaten... pfff moeilijk hoor!
Moeilijk hè?! Ook dat drinken is hier een tijd een probleem geweest. Maar ook daar heb ik leren loslaten. Nu geeft ie het zelf aan. De ene dag drinkt hij megaveel, de andere dag weer weinig. Eten idem dito: hij eet 's avonds sowieso bijna niets en overdag wisselt het heel erg. Hoe minder ik focus op dingen, heo beter het gaat. Ik ben bang dat ik gewoon een zoon heb die erg gevoelig is voor dat soort fixatie. Hij is sowieso erg gevoelig voor verandering en heeft baat bij rust.... Succes meis!
Hier was dat ook een lastig punt in het zindelijk worden. Ik besloot 's nachts ook geen luier om te doen en een mini waterijsje er tegenover gesteld. Ik wist dat ik twee weken lang de lakens kon wassen 's ochtends maar dat had ik ervoor over. Nu waren er geen momenten waarop hij het meer in zijn luier kon doen. Het heeft twee dagen potjes overal mee naartoe zeulen gekost. Zelfs op de fiets namen we het potje mee. Hij kreeg dan aandrang, ging even op het potje, kwam niks en dat vijf minuten later weer. Gek werden we ervan maar uiteindelijk moet het er toch een keer uit. En dat gebeurde na die twee dagen. Mijn man had daarbij de gouden voorzet, want waar ik steeds zei: goed drukken en daar een benauwd gezicht bij trok, stelde mijn man hem juist gerust en zei hij: Als het poepie eruit wil, komt ie vanzelf. En dat hielp enorm. Na die twee dagen was de druk er helemaal af bij ons allemaal en merkte ik dat mijn zoontje trots en opgelucht was dat hij het wel degelijk kan. Dit nog twee weken zo volgehouden en nu krijgt hij als wijzelf naar bed gaan weer een luier om. Hij poept nu gewoon iedere dag op de wc. Hij leek gewoon even onze standvastigheid nodig te hebben. Daarvoor waren we volgens mij niet duidelijk genoeg door de ene keer wel en de andere keer geen luier om te doen voor het poepen. En ik beken: Ik was een beetje bang voor wasgoed. Uiteindelijk heeft hij in die twee weken 1 keer in zijn broek gepoept. Het enige jammere was dat dit midden in de Media Markt was...
hier ook zo. mijn dochter durft ook niet op de wc te poepen. Ze pakt of vraagt om een luier als ze moet poepen.. wil er geen strijd van maken, het komt vanzelf
Hier een jongetje wat ook niet op de wc wil poepen. Hij kan het wel (heeft het een paar keer gedaan) maar wil gewoon niet denk ik. Nu poept hij dus gewoon telkens in zijn broek (wil nl ook geen pamper aan) dus ik spoel ook 1 of 2 x per dag broek pfff. Heb ook al alles geprobeerd, boos worden, lief/begripvol zijn, stickers, kadootjes etc etc etc. Weet het ook niet meer wat te doen, over een paar maandjes naar de basisschool.................We wachten af.