Geef je toe als hij huilt? Hier ook zo'n peuter gehad die dat een tijdje deed, maar wij bleven altijd herhalen dat we pas naar haar luisterden als ze het fatsoenlijk vroeg zoals een grote meid. Heeft laaaaang geduurd, maar uiteindelijk heeft ze het wel gesnapt.
Nee geef niet toe, heb m ook al geregeld buiten neer gezet om letterlijk af te koelen.... En dan rustig verteld hoe ik het graag wil dat die dingen vraagt maar nee helpt geen klap.
Je klinkt alsof je regelmatig je geduld verliest, ik zou daar wat aan doen ipv je kind buitenzetten. Die moet gewoon nog leren met zn emoties om te gaan, en daar heeft ie wel een voorbeeld bij nodig Je eigen peuter een ontzettende aansteller noemen is ook niet bepaald aardig; dat doet meer schade dan een ingehuurde alternatieve therapeut voor je kan oplossen.. Ik zou dan ook de hele dag gaan huilen hoor. Heeft jullie CB geen pedagogisch / opvoedpunt? Loop daar anders eens langs.
Ik ben juist heel geduldig Maar na 3,5 jaar is het wel op inderdaad. Pedagogisch punt zijn we inderdaad al geweest Wij zijn heel erg van natuurlijk ouderschap, kinderen hun eigen ik laten ontwikkelen. Lang borstvoeding geven, ergonomisch dragen enzovoort maar hij haalt echt het bloed onder mn nagels vandaan zo nu en dan. En niet alleen bij mij trouwens, ook op de psz en (natuurlijke)gastouder is het drama. Je bericht kwetst me trouwens best wel, en vindt ook dat je snel een oordeel stelt met je bericht. Want alles behalve dat is aan de orde Iedere ouder verliest wel eens zijn geduld en zeker na 3,5 jaar alleen maar gehuil...
Ik zou de oorzaak bij jezelf zoeken. Wat jij van je kind verwacht is niet reëel, het klopt niet bij de leeftijd. De manier hoe je over dit gedrag praat vind ik echt heel naar. Het is een peuter, die moet van jou leren terwijl je zelf een verkeerd voorbeeld geeft. Ook lees ik weinig inlevingsvermogen vanuit jou. Ik lees dat jouw kind best gevoelig is. Wanneer je hem niet begrijpt, voelt hij zich erg alleen en onbegrepen waardoor hij snel zal huilen en drammen. Een kind wil begrepen worden en begrip krijgen voor wat hij voelt. Dat betekent niet dat je alles moet doen wat hij wilt maar kinderen vinden het fijn als ze horen van jou dat je begrijpt wat ze willen. Je kunt vervolgens rustig uitleggen waarom wel of niet. Ik zou ook proberen om vaker ja te zeggen. Probeer je eens wat in te lezen. Of vraag externe hulp. Ik lees namelijk niks vreemds over je kind, wel over het onvermogen van jou om adequaat te reageren en dat is echt schadelijk. Het temperantvolle kind, is een goed boek voor jou gok ik. Probeer jezelf ertoe te zetten om zoiets te lezen en ook echt iets te veranderen in de manier waarop je naar het gedrag van kinderen kijkt.
Ja daar was ik al bang voor, sorry maar het viel me gewoon op. Waarschijnlijk doe je gewoon teveel je best? Dan ontstaat teleurstelling. Hij is bezig met z'n eigen (vervelende) fase...
Ik zou je dan echt sterk adviseren om meer te lezen over hooggevoelige kinderen. Wat ik uit je eerste bericht haal (volgens mij heb je wat nuance aangebracht inmiddels) is dat je kind zich niet begrepen en gesteund voelt. Waarom is het vervelend dat hij niet stoeit of beestjes eng vindt? Als je he, zo benadert, voelt hij zich dan gesteund? Echt waar, lees een boek over hooggevoelige kinderen en dat boek wat ik hierboven aanraad. Het is denk ik echt van toepassing op jouw situatie.
Ik zal me eens verdiepen in hooggevoelige kinderen dankje ! We gaan binnenkort ook zijn vaccinaties ontstoren misschien doet dat nog wat , en gaan we verder met de proflaxe vaccinaties.
Wij geloven wel dat vaccinaties schadelijk kunnen zijn, alle beetjes zullen vast helpen. Ik herken vele kenmerken idd van hoogsesitief zijn daar ga ik dus eens naar kijken ! En begeleiding van een homeopaat kan nooit kwaad
Maar voordat het weer een discussie wordt over wel of niet enten, wel geen vaccinatie schade laat ìk m op slot doen, ik kan weer even vooruit qua literatuur!